Πετρέλαιο:Πώς ένα δημόσιο αρχείο γίνεται ιδιωτικό

Η κινητικότητα που παρατηρείται τον τελευταίο καιρό γύρω από το «πετρελαϊκό ζήτημα» προοιωνίζεται ενδιαφέρουσες εξελίξεις σε επιχειρηματικό, πολιτικό αλλά και ευρύτερα οικονομικό επίπεδο.

Είναι εμφανές πως ισχυρά οικονομικά (και όχι μόνο) συμφέροντα λαμβάνουν θέσεις για τη διεκδίκηση μιας «πίτας» που ενδέχεται να έχει πολύ… ψωμί.

Με αφορμή δηλώσεις και τοποθετήσεις που έχουν κάνει τον τελευταίο καιρό αρκετοί εμπλεκόμενοι, δεν μπορούμε παρά να παρατηρήσουμε ορισμένα ενδιαφέροντα -κατά την προσωπική εκτίμησή μου- στοιχεία.

Διαβάζοντας τις δηλώσεις του υφυπουργού Ενέργειας Γ. Μανιάτη για την αξιοποίηση του εθνικού ορυκτού πλούτου, την επαναδραστηριοποίηση της Ελλάδας στην αγορά υδρογονανθράκων αλλά και την άμεση έναρξη των δραστηριοτήτων με την εκτέλεση σεισμικών ερευνών μη αποκλειστικής χρήσης (non exclusive surveys) στο Ιόνιο και στη Νότια Κρήτη, και βλέποντας τις ανακοινώσεις για τις σχετικές πρωτοβουλίες, μου γεννώνται ορισμένα εύλογα ερωτήματα(*):

1. Πότε ακριβώς αναμένεται να συσταθεί ο Φορέας Υδρογονανθράκων;
2. Ποιος είναι ο ρόλος της επιτροπής για την υποστήριξη της διαδικασίας χορήγησης αδειών αναζήτησης υδρογονανθράκων (σημείωση 3) και ποιος ο ρόλος της επιτροπής για τη διαμόρφωση προτάσεων αξιοποίησης του Αρχείου αναζήτησης, έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων;
3. Πού βρίσκεται σήμερα το Αρχείο, τι περιλαμβάνει και πώς σκέφτεται να το αξιοποιήσει το ΥΠΕΚΑ;
4. Ποιοι και πώς μπορούν να έχουν πρόσβαση σε αυτό; Βλέπω, για παράδειγμα, μία συγκροτημένη προσπάθεια του Τμήματος Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών και του καθηγητή κ. Αβραάμ Ζεληλίδη σε ό,τι αφορά τη χαρτογράφηση των πετρελαιοπιθανών περιοχών. Δύνανται να έχουν πρόσβαση στο Αρχείο;
5. Πότε αναμένεται ο πρώτος γύρος παραχωρήσεων και πώς θα επωφεληθεί η αγορά από αυτό (μεταφορά τεχνογνωσίας, θέσεις εργασίας, άμεση και έμμεση φορολογία κ.λπ.);

Προσωπικά(*) είναι η πρώτη φορά που διαπιστώνω την ύπαρξη της εν λόγω επιτροπής.
Προσπαθώ επίσης να συνεκτιμήσω τα όσα αναφέρονται στο σχετικό δελτίο Τύπου της 26ης Μαΐου, διαπιστώνοντας την ύπαρξη πολλών επιτροπών. Όπως επίσης το γεγονός πως στις τελευταίες αναφορές του το ΥΠΕΚΑ δεν κάνει πια λόγο για το ΑΡΧΕΙΟ αλλά για αποτελέσματα παλαιότερων ερευνών.

Στο ίδιο δελτίο Τύπου διαβάζουμε: «Επιπλέον, στην περίπτωση της Ελλάδας, με τα στοιχεία που θα προκύψουν, μαζί με προηγηθείσες έρευνες των πρώην κρατικών εταιριών, θα καταστεί δυνατό σε χρονικό ορίζοντα 12 μηνών να προκηρυχθεί νέος γύρος παραχωρήσεων για έρευνα και παραγωγή υδρογονανθράκων».

Ο εν λόγω καθηγητής κάνει μια συγκροτημένη προσπάθεια για έρευνες στη νότιο και στη δυτική Ελλάδα.

Στο πρόσφατο συνέδριο του Economist «γκρίνιαξε» ότι δεν έχει πρόσβαση στο ΑΡΧΕΙΟ, ότι το έχει ζητήσει και δεν έχει γίνει, διαψεύδοντας τον αρμόδιο υφυπουργό ότι στο ΑΡΧΕΙΟ έχουν πρόσβαση τα πανεπιστήμια. Εκτιμώ πως η αλήθεια είναι κάπου στη μέση, δηλαδή μπορεί να τα είδε αλλά να μην του έδωσαν τη δυνατότητα να πάρει αντίγραφο.

Η παρουσίασή του είναι στη διεύθυνση http://www.hazliseconomist.com/index.php?page=pastconferences&speech=111&lang=en (ενότητα παρουσιάσεων της 19ης Μαΐου).

Το «πετρελαϊκό θέμα» μόλις ανοίγει -ουσιαστικά- για τη χώρα μας και εάν κρίνω από τον… συνωστισμό ενδιαφερομένων θα έχει πολύ ενδιαφέρον (και) από δημοσιογραφικής πλευράς.