Ολοι οι υπουργοί Οικονομικών ήταν χθες στις Βρυξέλλες και τα έσουρναν στην Ελλάδα, σε έναν άτυπο διαγωνισμό «καρφωμάτων». Ολοι πλην ενός που, προφανώς, πήρε από προχθές το μήνυμα και γύρισε σπίτι.
ΔΕΝ γνωρίζω αν οι συνάδελφοί του τον βρήκαν αμελή ή αδιάβαστο, αν έκριναν το Μεσοπρόθεσμο Σχέδιο, που είχε στην τσάντα του, πρόχειρο ή λίγο. Γνωρίζω όμως ότι αφού τα άκουσε κανονικότατα, χώθηκε σε κάποιο γραφείο για να το ξαναγράψει.
ΔΕΝ πρέπει να έχει ξανασυμβεί. Να ρίχνει κάθε υπουργός της ευρωζώνης το μακρύ και το κοντό του στο τραπέζι και αυτός που πρέπει να απαντήσει, να εξηγήσει, ή ακόμη να αντικρούσει και να διαπραγματευτεί, να λάμπει διά της απουσίας του.
ΤΟ κατάφερε λοιπόν και αυτό ο κ. Παπακωνσταντίνου. Οπως κατάφερε η κυβέρνηση στην οποία συμμετέχει, η κυβέρνηση του κ. Παπανδρέου, να βρίσκεται επί ξυρού ακμής. Αν βέβαια βρισκόταν μόνο αυτή σε δυσάρεστη θέση, δεν θα μας πολυενδιέφερε. Το πρόβλημα είναι ότι, με την πολιτική της, επί ξυρού ακμής βρίσκεται πλέον η χώρα.
ΠΕΡΥΣΙ παρουσίαζαν ως λύση το Μνημόνιο και την καταιγίδα μέτρων που επέφερε. Το τσεκούρι σε μισθούς και συντάξεις, τα λουκέτα και την ανεργία. Και παρουσίαζαν ως μέλλον κάτι παρλαπίπες για ανάπτυξη, που κάποτε θα εφαρμοστούν. Προφανώς από άλλους που δεν θα έχουν την πολιτική τους!
ΕΝΑ χρόνο μετά θα ήθελαν πολύ να υπάρχει ένα ποτό να το πιουν και να ξεχάσουν. Γιατί αυτό που αποκαλούσαν λύση αποδείχθηκε βρόχος και ο νέος λογαριασμός που μας στέλνουν οι τροϊκανοί είναι δυσβάστακτος ακόμη και για αυτούς.
ΑΥΤΟΙ διέψευδαν τις μαζικές απολύσεις στο Δημόσιο, και αυτοί -γενικεύοντας ανερυθρίαστα την παγκαλική θεωρία για τους «κοπρίτες»- λένε τώρα ότι δεν είναι όλοι ικανοί να... υπηρετούν το δημόσιο τομέα. Αυτοί διερρήγνυαν τα ιμάτιά τους για την ελληνική γη που δεν παραχωρείται, αλλά αυτοί πρέπει τώρα να υπογράψουν ότι εκποιείται όποιο τμήμα του κοινού μας πλούτου γυαλίζει στους κερδοσκόπους.
ΓΙΑ αυτό τώρα και αυτοί -όπως και οι τροϊκανοί- ανακάλυψαν τη λέξη συναίνεση. Αν πέρυσι έκαναν ενυπόθηκο το χρέος χωρίς να ζητήσουν την παραμικρή συναίνεση, φέτος πρέπει να εγγυηθούν απολύτως όλη τη διαδικασία των εκποιήσεων, να αποκτήσουν, δηλαδή, αυτοί τους οποίους προτιμούν οι δανειστές, ό,τι θέλουν και σε όποια τιμή θεωρήσουν... λογική.
ΠΑΝΤΩΣ ο άφαντος χθες υπουργός Οικονομικών, αυτός που τίποτε δεν διαπραγματεύτηκε και τίποτε δεν αντέκρουσε, πρόλαβε να βάλει την υπογραφή του και σε αυτό! Η «ελληνική πλευρά» συμφώνησε να γίνουν οι εκποιήσεις από εταιρεία στην οποία θα συμμετέχουν και κοινοτικά στελέχη, προφανώς όχι για να... σφυρίζουν αλλά για ελέγχουν το πώς και το τι.
ΚΑΙ αυτοί, με αυτήν την πολιτική στάση, ζητούν συναίνεση! Το ερώτημα είναι πόσοι άλλοι θα βρεθούν πρόθυμοι να γίνουν πολιτικά αυτόχειρες.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.