Από το Σύνταγμα στον Κορυδαλλό

Ας πούμε ότι η κα Μιράντα Ξαφά, ο κ. Στέφανος Μάνος και το κολλητήρι κ. Πάσχος αποφασίζουν να απολύσουν 50, 000 δημοσίους υπαλλήλους. Αν θεωρήσουμε ότι κάθε ένας απ’ αυτούς στοιχίζει βαρύ βαρύ 2,000 ευρώ μηνιαίως, τότε η κυβέρνηση θα μπορεί να στέλνει κάθε μήνα στους τραπεζίτες ένα δωράκι ίσο με 100 εκατ. ευρώ.

Η βουλή, από την άλλη, για 300 έχει ένα μηνιαίο προϋπολογισμό ίσο με περίπου 20 εκατ. ευρώ. Δηλαδή 10,000 δημόσιοι υπάλληλοι συντηρούν 300 αναλογία που θα τη ζήλευαν και οι ρωμαίοι αυτοκράτορες.

Δεδομένου ότι οι περισσότεροι βουλευτές δεν είναι μόνο άχρηστοι και επικίνδυνοι, αλλά και ύποπτοι για ποινικά κολάσιμες πράξεις, θα πρότεινα οι εργασίες της βουλής να μεταφερόντουσαν σε κάποιο άλλο κτήριο με λιγότερες ανέσεις μεν, αλλά λειτουργικό. Άλλωστε τον περισσότερο χρόνο τα έδρανα παραμένουν κενά, και οι μόνες στιγμές που γεμίζουν είναι όταν οι αρχηγοί, χρειάζονται κλακαδόρους για τους θεόπνευστους λόγους τους και γλάστρες για την τηλεοπτική τουςεικόνα .

Έτσι, σαν ένα τέτοιο δημόσιο κτήριο θα πρότεινα τις φυλακές Κορυδαλλού, όχι φυσικά τα κελιά, προς θεού δεν εννοώ κάτι τέτοιο, αλλά την πολύ ευρύχωρη και πρόσφατα ανακαινισμένη αίθουσα συνεδριάσεων του συγκροτήματος. Νομίζω ότι μια τέτοια μεταφορά θα έδινε ένα πολύ ευχάριστο και υπεύθυνο μήνυμα στον εξαγριωμένο κόσμο.

Τώρα, βέβαια υπάρχουν και κάποιοι καλοί βουλευτές οι οποίοι δεν θα ήθελαν να συνδεθεί η φυσιογνωμία τους με ένα τέτοιο χώρο και θα έλεγα δικαίως.

Αυτοί λοιπόν οι βουλευτές θα μπορούσαν πάραυτα να διαχωρίσουν τα τσανάκια τους από τον υπόλοιπο συρφετό και να κάνουν κάτι πολύ χρήσιμο. Να εγκαταλείψουν τα μαντριά και τις στρούγκες του Περισσού και της Κουμουνδούρου, και καθώς πήρε και καλοκαιριάζει, να βγάλουν τραπεζάκια, δλδ τα γραφεία, έξω στα πάρκα και τις πλατείες, στο κέντρο και τις γειτονιές, και να αρχίσουν να ακούνε πρώτα και μετά να μιλάνε με τον κόσμο. Να μοιράζουν διαφωτιστικά άρθρα, μπροσούρες, να παίζουν βίντεο με ο,τιδήποτε θεωρούν χρήσιμο και διαφωτιστικό, κι αυτό κάθε μέρα, δυο βάρδιες τη μέρα, κι άμα λάχει και τρεις, για τους ξενύχτες. 

Έχει μάλλον η Αριστερά ξεχάσει, πως ο καλύτερος δρόμος για τη βουλή δεν είναι από τα γραφεία, αλλά από τις πλατείες, τα πάρκα και τους δρόμους. Καιρός λοιπό να το θυμηθεί, αν θέλει πραγματικά να προσφέρει...