Η Αργεντινοποίηση είναι παιχνίδι με τη φωτιά

Ο κόσμος που τρομάζει σηκώνει τις καταθέσεις του, διακρατεί τους φόρους και αποφεύγει την κατανάλωση, με αποτέλεσμα την ένταση της ύφεσης. Αυτός είναι ο πιο σίγουρος δρόμος προς την "αργεντινοποίηση" και τη χρεοκοπία

Να αναλάβουν την ευθύνη των πράξεών τους όσοι τρομοκρατούν την κοινωνία, τονίζει ο οικονομολόγος και πρώην βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Γ. Δραγασάκης, λέγοντας ότι απόψεις όπως "δεν φτάνουν τα λεφτά για συντάξεις και μισθούς" είναι παιχνίδι με τη φωτιά. Ο κ. Δραγασάκης και σε ό,τι αφορά το ενδεχόμενο να διεξαχθεί δημοψήφισμα -συμμετοχή ή όχι στο ευρώ- λέει ότι δυναμιτίζει την οικονομία, ενώ θεωρεί "ύποπτα και επικίνδυνα παιχνίδια" απόψεις που υποστηρίζουν ως ύστατη λύση την επιστροφή στη δραχμή.

Θεωρείτε ότι η αναδιάρθρωση μπορεί να αποτελέσει διέξοδο στη δημοσιονομική κρίση; Δεν θα προκαλέσει κατάρρευση των τραπεζών και των ασφαλιστικών ταμείων;

Ο κίνδυνος για τις τράπεζες και τα ταμεία υπάρχει ούτως ή άλλως. Και τροφοδοτείται από την ύφεση, την αύξηση της ανεργίας, τη διαρροή καταθέσεων, τη γενικευμένη αβεβαιότητα. Μια στοχευμένη και καλά προετοιμασμένη αναδιαπραγμάτευση λοιπόν του συσσωρευμένου χρέους, στη βάση μιας δίκαιης και βιώσιμης, κοινής, ει δυνατόν, ευρωπαϊκής λύσης, θα μπορούσε να συμβάλει στην αντιμετώπιση των προβλημάτων, να περιορίσει έστω τους κινδύνους. Βεβαίως, ακόμη και η πιο γενναιόδωρη αναδιάρθρωση, από μόνη της, δεν θα είναι βιώσιμη λύση αν δεν είναι μέρος ενός ευρύτερου σχεδίου ανασυγκρότησης της οικονομίας, αναδιανομής του πλούτου, μετασχηματισμού του κράτους και ανατροπής τελικά του συστήματος και της πολιτικής που μας έφεραν έως εδώ.

Κίνδυνος υπάρχει και για τα ασφαλιστικά ταμεία...

Τα κρατικά ομόλογα που έχουν στην κατοχή τους πρέπει να ανταλλαγούν άμεσα στην ονομαστική τους αξία, είτε με χρήμα είτε με αξιοποιήσιμη περιουσία του Δημοσίου και μετοχές κερδοφόρων δημόσιων επιχειρήσεων, όπως ΟΠΑΠ, ΔΕΗ κ.λπ., έτσι ώστε να μην έχουν πρόβλημα ό,τι κι αν συμβεί.

Εχουμε ωστόσο και τη διαρροή των καταθέσεων. Τι μπορεί να γίνει;

Η ελεύθερη κίνηση κεφαλαίων, σε ένα περιβάλλον άνισων ρυθμιστικών και φορολογικών καθεστώτων και συνθηκών αβεβαιότητας, έχει συνέπειες που μπορούν να γίνουν καταστροφικές. Αρα πρέπει να υπάρξουν μηχανισμοί αντιμετώπισης των συνεπειών. Τέτοιοι μηχανισμοί μπορεί να είναι ένα πανευρωπαϊκό σύστημα εγγύησης των καταθέσεων και ανακύκλωσης της ρευστότητας. Η κυβέρνηση θα έπρεπε να έχει θέσει ήδη το σχετικό αίτημα. Και αν δεν υπάρξει ανταπόκριση, να προχωρήσει σε μέτρα περιορισμού της ελεύθερης κίνησης των κεφαλαίων, μέχρι να δημιουργηθούν τέτοιοι μηχανισμοί. Τέτοια μέτρα αναγνωρίζονται πλέον ως αναγκαία ακόμη και από θεσμούς όπως ο ΟΟΣΑ ή το ΔΝΤ.

Το μνημόνιο θεωρείται μονόδρομος για την αποφυγή της χρεοκοπίας της χώρας. Υπάρχει άλλη ρεαλιστική πρόταση εκτός μνημονίου;

Το μνημόνιο δεν συνιστά μια ρεαλιστική πολιτική, αλλά μια πολιτική επικίνδυνη και αποτυχημένη που οδηγεί σε στρατιές ανέργων, σε διοικητική παράλυση, παραγωγική αποδιάρθρωση και κοινωνική διάλυση. Οπως έχει αποδειχθεί παλιότερα στη Λατινική Αμερική και αλλού, η αντιμετώπιση της κρίσης με ύφεση και λιτότητα είναι δρόμος προς την καταστροφή. Οι εγχώριοι και ξένοι εμπνευστές αυτής της πολιτικής δεν ενδιαφέρονται για την αντιμετώπιση του χρέους, αλλά, με μοχλό αυτό, θέλουν το ξεπούλημα των πάντων και την επιβολή ενός τριτοκοσμικού θατσερισμού. Επομένως η αποδέσμευση από το μνημόνιο είναι προϋπόθεση για έναν συνολικό επανασχεδιασμό της πολιτικής.

Συμφωνείτε με τη θέση ότι μέχρι τον Ιούλιο φτάνουν τα λεφτά για συντάξεις και μισθούς;

Οι μισθοί και οι συντάξεις δεν πληρώνονται από τα δάνεια της τρόικας αλλά από τα φορολογικά έσοδα και τις ασφαλιστικές εισφορές. Πρόκειται λοιπόν για μια κινδυνολογία που σκοπό έχει να τρομοκρατήσει τον κόσμο για να μη σηκώσει κεφάλι. Ομως αυτά είναι παιχνίδια με τη φωτιά. Διότι ο κόσμος που τρομάζει, σηκώνει τις καταθέσεις του από τις τράπεζες, πράγμα που αν συνεχισθεί θα οδηγήσει σε κατάρρευσή τους. Επίσης διακρατεί τους φόρους, με αποτέλεσμα την υστέρηση των εσόδων. Τέλος, αποφεύγει την κατανάλωση, με αποτέλεσμα την ένταση της ύφεσης. Αυτός ακριβώς είναι ο πιο σίγουρος δρόμος προς την "αργεντινοποίηση" και τη χρεοκοπία. Οσοι λοιπόν τρομοκρατούν την κοινωνία πρέπει να αναλάβουν και την ευθύνη για τις συνέπειες των πράξεών τους.

Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι υπό τις παρούσες συνθήκες δεν υπάρχει περιθώριο μείωσης του φορολογικού βάρους. Αντίθετα η ΝΔ προτείνει τη μείωση των φορολογικών συντελεστών...

Η ΝΔ εκτίθεται με αυτές τις προτάσεις της. Πρέπει να απολογηθεί στον ελληνικό λαό για τα αποτελέσματα που είχε η μείωση των φορολογικών συντελεστών από τον κ. Αλογοσκούφη. Πόσα από τα κέρδη, που εξοικονομήθηκαν με τον τρόπο αυτό σε βάρος του κράτους, έγιναν επενδύσεις και πόσα διέφυγαν στην Ελβετία; Η δε κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, που κι αυτή έχει τεράστιες ευθύνες, πρέπει άμεσα να καταστήσει υποχρεωτική την αναγραφή στη φορολογική δήλωση όλων των περιουσιακών στοιχείων, ακίνητων και κινητών αξιών, στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, όπως γίνεται στις περισσότερες χώρες της Ευρωζώνης. Και με μια άμεση συμπληρωματική δήλωση των φορολογουμένων να προχωρήσει εντός τακτού χρόνου στην κατάρτιση ενός πλήρους και καθολικού περιουσιολόγιου. Οσοι αποκρύψουν περιουσιακά στοιχεία, θα υποστούν τις συνέπειες. Χωρίς ένα τέτοιο καθολικό περιουσιολόγιο και μια αντίστοιχη φορολογική πολιτική, οι φτωχοί και η οικονομία θα πνιγούν από τους άδικους και ισοπεδωτικούς έμμεσους φόρους και τις έκτακτες εισφορές.

Υπάρχουν απόψεις που θεωρούν ως ύστατη λύση την έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή στη δραχμή...

Πρόκειται για επικίνδυνα και ύποπτα σενάρια. Προσωπικά ήμουν αντίθετος στην ένταξή μας στο ευρώ με τους όρους και τον τρόπο που έγινε. Ομως, με τα σημερινά δεδομένα, μια έξοδος από το ευρώ θα έχει ως στόχο τον ακόμη μεγαλύτερο σφαγιασμό των μισθών και των συντάξεων και την ευτελιστική υποτίμηση των περιουσιακών στοιχείων, ώστε αυτά να αρπαχθούν μισοτιμής από εγχώρια και ξένα κερδοσκοπικά γεράκια. Το άλλο παιχνίδι που παίζεται είναι να τεθεί σε δημοψήφισμα όχι η πολιτική του μνημονίου αλλά η συμμετοχή ή όχι στο ευρώ. Πρόκειται για βαθιά αντιδημοκρατικές μεθοδεύσεις, που ευτελίζουν τη δημοκρατία και δυναμιτίζουν την οικονομία και την κοινωνία. Διότι η ασάφεια ως προς το νόμισμα, η επί εβδομάδες ή μήνες απροσδιοριστία ως προς τις προοπτικές θα δημιουργούσαν συνθήκες εξαιρετικά επικίνδυνες για την κοινωνία.

Συνέντευξη στον Παναγιώτη Τσούτσια (ptsoutsias@pegasus.gr) για το Έθνος της 31/5/2011

http://tvxs.gr/