Από τη "θεραπευτική" ένεση στην εθνική συναίνεση

Με τον πλέον προκλητικό τρόπο συμπεριφέρονται πλέον τα κοράκια του διεθνούς κεφαλαίου και οι εγχώριοι υποστηρικτές τους. Με αφορμή την επικείμενη εκταμίευση τον Ιούνιο της πέμπτης δόσης του δανείου, οι απατεώνες της τρόικας (ΕΚΤ ΕΕ ΔΝΤ) με την πλήρη και ολόψυχη υποστήριξη της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και του ελληνικού κεφαλαίου απαιτούν, προκειμένου αυτή να πραγματοποιηθεί, την πλήρη συναίνεση όλων των πολιτικών δυνάμεων. Απαιτούν με άλλα λόγια την υποταγή όλων στο μεσο-πρόθεσμο πρόγραμμα 2012-2015 που περιλαμβάνει νέα επιδρομή σε μισθούς συντάξεις εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα, παράλληλα με την ιδιωτικοποίηση όσων δημόσιων οργανισμών και επιχειρήσεων έχουν απομείνει, ενώ η πρόσθετη οικονομική βοήθεια θεωρείται βέβαιο πως θα υλοποιηθεί μόνο αν δοθούν σαν εγγύηση περιουσιακά στοιχεία του ελληνικού Δημοσίου, δηλαδή του ελληνικού λαού.

Η συναίνεση έχει γίνει η λέξη της μόδας, ενώ όπως ήταν αναμενόμενο, ξεκίνησε μπαράζ αλληλοσυγκρουόμενων δηλώσεων, από επιφανή λαμόγια των μηχανισμών του ελληνικού και ευρωπαϊκού κεφαλαίου περί αναγκαιότητας εθνικής συνεννόησης παράλληλα με γενικόλογες αναφορές για πρώτη φορά, σε μια ελεγχόμενη «αναμόρφωση» του ελληνικού χρέους. Ταυτόχρονα, ανακοινώθηκε ο ορισμός των λεγόμενων «συμβούλων απο-κρατικοποιήσεων». Αυτοί που θα πουλάνε μισοτιμής τη δημόσια περιουσία είναι ουσιαστικά και οι ίδιοι που θα την αγοράσουν...

Ειδικότερα, ο ευρωπαίος επίτροπος οι-κονομίας Όλι Ρεν, ανέφερε ότι στο Συμβούλιο έγινε μια «πολύ χρήσιμη συζήτηση σχετικά με την επιμήκυνση της αποπληρωμής των δανείων 110 δια ευρώ προς την Ελλάδα», ενώ τόνισε ότι «αναμένεται η έκθεση αξιολόγησης της Τρόικα για την εφαρμογή του Μνημονίου στην Ελλάδα» και επεσήμανε ότι «στην έως τώρα αξιολόγηση έχουν εντοπιστεί κενά, τόσο σε ό,τι αφορά την επίτευξη των δημοσιονομικών στόχων, όσο και στο πρόγραμμα των ιδιωτικοποιήσεων», επιδιώκοντας με αυτόν τον τρόπο να εξασκήσει μεγαλύτερη πίεση για βιαιότερη και ταχύτερη εφαρμογή των όρων του Μνημονίου.

Από την πλευρά του ο Ζαν Κλοντ Γιουνκέρ δήλωσε πως «Αν η Ελλάδα καταφέρει να επιτύχει τους δημοσιονομικούς στόχους για το 2011, αν επιταχυνθεί το πρόγραμμα ιδιωτικοποιήσεων και αν υπάρξει πολιτική συναίνεση, τα πράγματα μπορεί να μην είναι εύκολα, αλλά είναι εφικτά». Εξάλλου, και οι δύο υπογράμμισαν την ανάγκη να επιτευχθεί πολιτική συναίνεση σε σχέση με την εφαρμογή του Μνημονίου στην Ελλάδα, ξεκαθαρίζοντας ότι είναι εκ των ων ουκ άνευ για την τρόπο ότι απαιτούν από το πολιτικό τους προσωπικό να συναινέσει στη διαρκή σφαγή ομαλή συνέχιση της χρηματοδότησης.

«Είναι εθνικό και όχι κομματικό θέμα», δήλωσε χαρακτηριστικά ο Ζ.Κ. Γιουνκέρ και συνέχισε λέγοντας ότι «οι αγορές, οι κυβερνήσεις των χωρών του ευρώ, τα εθνικά κοινοβούλια και η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη αναμένουν από την Ελλάδα να λειτουργεί ως μία ομάδα με υπεύθυνο τρόπο, όπως συνέβη στις περιπτώσεις της Ιρλανδίας και της Πορτογαλίας».
Με άλλα λόγια τα αρπακτικά του διεθνούς και εγχώριου κεφαλαίου κάνουν σαφές και προετοιμάζουν το έδαφος για πιθανό σχηματισμό κυβέρνησης από το σύνολο των «φιλικών» δυνάμεων του συστήτος, καθώς είναι αδύνατο να αναλάβει να εφαρμόσει στην έκταση που είναι επιθυμητό το πρόγραμμα εξόντωσης μόνο από ένα κόμμα.

Σε αυτό το πλαίσιο εντείνον οι πιέσεις προς τη ΝΔ να βάλει μεγαλύτερη πλάτη στο να αλλάξουν τα φώτα στη χώρα με εμφανή ήδη τα πρώτα αποτελέσματα, καθώς ο Α. Σαμαράς σε δηλώσεις του τόνισε πως συμφωνεί με τους στόχους αλλά ...διαφωνεί με τη μέθοδο κατάκτησης τους. Δηλαδή συμφωνεί ουσιαστικά στη σφαγή του ελληνικού λαού αλλά διατηρεί τις αντιρρήσεις του για τον τρόπο. 

Παράλληλα υπάρχει ολόκληρος γαλαξίας από πρόθυμους απ όλους τους πολιτικούς χώρους να συμμετάσχουν στην προσπάθεια «σωτηρίας» τη χώρας.
Εμπροσθοφυλακή σε αυτή τη συμμαχία των προθύμων είναι το ΛΑΟΣ με το Γ. Καρατζαφέρη να έχει πιάσει μόνιμο στασίδι στα καθεστωτικά κανάλια, πρόβαλλοντας την ιδέα περί κυβέρνησης προσωπικοτήτων, ενώ ακολουθεί με φιλότιμες προσπάθειες και η ΔΗΣΥ της Ντ. Μπακογιάννη που ζητάει μετά από τριάντα χρόνια συμμετοχής της στη διακυβέρνηση της χώρας, να της ...δοθεί η ευκαιρία να συμβάλει κι αυτή.
Ιδιαίτερα να τονίσουμε πως και η ΔΗΜΑΡ, σαν «Αριστερά της ευθύνης» που είναι άλλωστε, έχει επισημάνει την αναγκαιότητα για επιτάχυνση και αποτελεσματικότητα της κυβέρνησης. «Δεν αρκεί τα μέτρα να αποφασίζονται. Πρέπει και να εφαρμόζονται», ανέφερε χαρακτηριστικά ο πρόεδρος Φ. Κουβέλης.

Είναι φανερό όμως πως το πολιτικό σύστημα καταρρέει. Ο φόβος των κυρίαρχων γι' αυτό που έρχεται επιβάλλει την ολοένα και εντεινόμενη προσπάθεια τους να επιβληθούν τα μέτρα με τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή και συναίνεση του πολιτικού προσωπικού. Το αν θα τα καταφέρουν τελικά, είναι ένα στοίχημα ανοιχτό.


Πηγή: Μάκης Βασιλάς - εφημερίδα "Πριν" via http://tsak-giorgis.blogspot.com/