Οι ελληνικές τράπεζες βυθίζονται στα σενάρια «αναδιάρθρωσης»

 

ZEZA ZHKOY


Οι δραματικές εξελίξεις και η καταιγιστική φημολογία κλόνισαν ακόμη περισσότερο την αξιοπιστία των ελληνικών τραπεζών, που δέχονται στην κυριολεξία ένα συνεχές ξεπούλημα των μετοχών τους. Τα εντεινόμενα σενάρια αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, η επιδείνωση του ελλείμματος του 2010 πάνω από το 10% του ΑΕΠ καθώς και η αναμενόμενη αύξηση κατά 25 μονάδες βάσης στο 1,25% των επιτοκίων της ΕΚΤ την Πέμπτη, βρίσκονται στο επίκεντρο των ανησυχιών. Κάτω από τις 1.500 μονάδες έκλεισε ο Γενικός Δείκτης τιμών στο Χρηματιστήριο Αθηνών, ο οποίος έχασε 2,24% υπό τη σκιά του φόβου λήψης νέων μέτρων για την αντιμετώπιση του ελλείμματος.
Εγκλωβισμένες οι ελληνικές τράπεζες στη φημολογία ότι επίκειται η απόφαση της αναδιάρθρωσης, καταρρέουν. Δυστυχώς, καθυστερούμενα δάνεια, εκροές καταθέσεων και βαριά έκθεση σε κρατικά ομόλογα, δέχονται καταιγιστικά πυρά τόσο από κερδοσκοπικά όσο και συντηρητικά κεφάλαια. Η επιδείνωση της ποιότητας του ενεργητικού τους και η διατήρηση των δυσμενών συνθηκών δανεισμού για τις ελληνικές τράπεζες, είναι κοινός τόπος.
Οι ελληνικές τράπεζες ενσωματώνουν όλες τις αρνητικές εκτιμήσεις που έχουν σχέση με το ελληνικό Δημόσιο και εξισώνονται με την αξιολόγηση των ελληνικών ομολόγων. Η μη «ελεγχόμενη» κατάσταση της ελληνικής οικονομίας με τη ραγδαία αύξηση των μη εξυπηρετούμενων δανείων, τη μαζική φυγή των τραπεζικών καταθέσεων και το βαρύ φορτίο των κρατικών ομολόγων που σωρηδόν έχουν αγοράσει οι τράπεζες ύστερα από τις πιέσεις της ελληνικής κυβέρνησης, πυροδοτούν συνεχή μπαράζ πωλήσεων των τραπεζικών μετοχών.
Οντως, η Ελλάδα, αργά ή γρήγορα, θα ζητήσει αναδιάρθρωση του χρέους της - όπως κομψά αποκαλείται η ομολογία ενός κράτους ότι αδυνατεί να αποπληρώσει τους πιστωτές του. Οι δανειστές μας έχουν ήδη ετοιμαστεί -όπως επανειλημμένως έχει γράψει η στήλη- είτε να πληρωθούν με καθυστέρηση είτε να χάσουν μέρος των χρημάτων τους. Θα μπορεί να συνομολογηθεί «κούρεμα» (haircut) του χρέους, αν δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί, με παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Η διαπραγμάτευση για το αν θα υπάρξουν haircuts, είτε αυτά είναι υποχρεωτικά είτε εθελοντικά, έχει ξεκινήσει. Βέβαια, έχουν προχωρήσει οι ενέργειες για «κούρεμα» ομολόγων και άλλων περιφερειακών χωρών. Μέχρι τον Ιούνιο του 2013 που θα πρέπει να έχει διασφαλιστεί η χρηματοδότηση των χωρών που δεν θα έχουν πρόσβαση στις αγορές και να έχουν αποκατασταθεί τα ευάλωτα σημεία του τραπεζικού κλάδου της Ευρωζώνης, η Ευρώπη θα διανύσει μια περίοδο διαδοχικών αναδιαρθρώσεων. Κατά τα μέσα του 2013 που λήγουν τα προγράμματα οικονομικής στήριξης στην Ευρωζώνη, όλα θα γίνουν στο πλαίσιο ενός μόνιμου μηχανισμού «ελεγχόμενης χρεοκοπίας» κρατών.
Βεβαίως, όσοι διαχειρίζονται τα ομόλογα του χρέους μας έχουν την υποχρέωση να κάνουν όσα απαιτεί η διατήρηση της αξίας του κεφαλαίου που αντιπροσωπεύουν. Επειδή, πρώτον, μια μη ελεγχόμενη χρεοκοπία, δηλαδή μια χρεοκοπία χωρίς συμφωνία με τους πιστωτές και τις ευρωπαϊκές αρχές, είναι επικίνδυνη.
Αξίζει, επίσης, να επισημανθεί ότι η διεύρυνση του δικαιώματος βέτο από το Δημόσιο στις τράπεζες, έχει ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, αποφάσισε ότι ο επίτροπος του κράτους, που συμμετέχει στο διοικητικό συμβούλιο των τραπεζών που έχουν εξασφαλίσει ρευστότητα με προνομιούχες μετοχές, θα έχει δικαίωμα να θέσει βέτο σε όλες τις στρατηγικές επιλογές τους.
Εως σήμερα, ο επίτροπος του Δημοσίου είχε τη δυνατότητα της αρνησικυρίας σε θέματα μερισματικής πολιτικής και αμοιβών των διοικήσεων των τραπεζών. Οπως υποστηρίζει ο κ. Παπακωνσταντίνου, με τον νέο νόμο θα μπορεί πλέον να «μπλοκάρει» όλες τις στρατηγικές επιλογές, όπως αξιοποίηση περιουσιακών στοιχείων, πώληση θυγατρικών εταιρειών, συνεργασίες και συγχωνεύσεις κ. λπ., αλλά και να έχει πρόσβαση στις πληροφορίες των τραπεζών.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο έλεγχος του κράτους στις τράπεζες, σε μια περίοδο κατά την οποία οι εξελίξεις στον κλάδο αναμένεται ότι θα είναι ραγδαίες, γίνεται αποφασιστικότερος, ενώ η κυβέρνηση έχει εκφράσει επανειλημμένως ανοικτά την επιθυμία της να προωθηθούν συγχωνεύσεις. Σημειώνεται ότι το Δημόσιο θα έχει εκπρόσωπο στα Δ. Σ. των τραπεζών όσο κατέχει προνομιούχες μετοχές. Τα ίδια τα πιστωτικά ιδρύματα επιθυμούν να τις επιστρέψουν, ωστόσο η Τράπεζα της Ελλάδος δεν είναι έτοιμη να συναινέσει υπό τις παρούσες συνθήκες.




http://www.kathimerini.gr/