Λίγο μετά τη δημοσιοποίηση της έκθεσης του οίκου Moody’s, που υποβάθμισε κατά τρεις βαθμίδες την ελληνική οικονομία, η αναλύτρια, Sarah Carlson –που έχει υπό την εποπτεία της τη χώρα μας–, μιλά για το τι μέλλει γενέσθαι σχετικά με την ελληνική κρίση χρέους. Η κυρία Carlson δίνει απαντήσεις για τις πιθανότητες αναδιάρθρωσης του χρέους, το ύψος του κουρέματος –αν γίνει το restructuring–, τη διαδικασία της distressed ανταλλαγής, που προτείνεται στην έκθεση, τα μέτρα για την περίοδο 2012-2014, αλλά και για τις δυσκολίες, που εντοπίζει στην είσπραξη εσόδων από το Δημόσιο.
Συνέντευξη στο Νεκτάριο Β. Νώτη
- Κυρία Carlson, στηνπροηγούμενη συνέντευξή μας, είχατε πει ότι οι πιθανότητες της Ελλάδας να πτωχεύσει ή να αναδιαρθρώσει το χρέος της είναι 7% (αυτό το ποσοστό δίνετε για τις χώρες με αξιολόγηση Ba1). Τώρα, που η αξιολόγηση της ελληνικής οικονομίας υποχώρησε στο Β1, αναφέρετε ότι οι πιθανότητες για τη συγκεκριμένη κατηγορία, είναι στο 20%. Για την Ελλάδα, το ποσοστό είναι υψηλότερο;
Σε επενδυτικό ορίζοντα άνω των πέντε ετών, δημόσια χρέη και χρέη επιχειρήσεων με αξιολόγηση Β1, έχουν εξυπηρετήσει τις απαιτήσεις τους χρέους τους σε ποσοστό 80% και περίπου 20% έχουν χρεοκοπήσει.
- Αυτό το ποσοστό πιθανοτήτων είναι χαμηλότερο από αυτό, που δίνουν οι αγορές;
Αυτή είναι μια ερώτηση για τις αγορές. Είναι πολύ δύσκολο να βγάλει κανείς συμπέρασμα για τις πιθανότητες χρεοκοπίας μέσω των τιμών της αγοράς.
- Μπορείτε να ορίσετε τη διαδικασία μιας distressed ανταλλαγής, την οποία αναφέρετε ως πιθανή στην έκθεσή σας;
Όπως αναφέρεται και στην έκθεση «Η προσέγγιση της Moody’s στην αποτίμηση των distressed ανταλλαγών», (Μάρτιος 2009), ο ορισμός της πτώχευσης από τη Moody’s περιλαμβάνει κάθε ανταλλαγή, όπου ο εκδότης προσφέρει στους πιστωτές μετρητά, περιουσιακά στοιχεία ή ένα νέο πακέτο χρεογράφων, που ανέρχεται σε μια μειωμένη οικονομική υποχρέωση, και η ανταλλαγή έχει ως αποτέλεσμα να επιτρέπει στον εκδότη να αποφεύγει τη χρεοκοπία ή τη στάση πληρωμών. Η Moody’s θα εκτιμούσε αν εκπληρώνονταν αυτά τα κριτήρια σε κατά περίπτωση βάση.
- Σε ποιο ύψος μπορούν να φτάσουν οι απώλειες για τους κατόχους ομολόγων, σε περίπτωση αναδιάρθρωσης;
Οποιαδήποτε εκτίμηση απωλειών, σε περίπτωση μιας πτώχευσης, θα ήταν κερδοσκοπική. Ιστορικά, οι απώλειες στις περιπτώσεις πτώχευσης κρατών, που αξιολογεί η Moody’s, κυμαίνονται κατά μέσο όρο στο 50%.
- Είχατε πει, στην προηγούμενη συνέντευξη, ότι θα επικεντρωθείτε για την επόμενη αξιολόγηση (σημ. τη χθεσινή) στο σχέδιο της κυβέρνησης για τα μέτρα της περιόδου 2012-2014. Πιστεύετε ότι αυτά δεν είναι επαρκή;
Η βασική μας παραδοχή παραμένει ότι η ελληνική κυβέρνηση θα πιάσει τους στόχους της χωρίς να χρειάζεται να επιβάλει απώλειες στους πιστωτές. Εντούτοις, η διαδικασία αξιολόγησης αναγνωρίζει ότι η κλίμακα του έργου της εφαρμογής (των μεταρρυθμίσεων) θέτει ουσιώδεις κινδύνους σε αυτό το αποτέλεσμα.
- Ποιοι είναι οι λόγοι, που δημιουργούν τους κινδύνους στην εφαρμογή των μεταρρυθμίσεων;
Τα μέτρα δημοσιονομικής προσαρμογής και οι διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις, που απαιτούνται για να σταθεροποιήσουν τα δεδομένα του χρέους, παραμένουν πολύ φιλόδοξα και υπόκεινται σε σημαντικούς κινδύνους εφαρμογής, παρά την πρόοδο, που έχει συντελεστεί μέχρι σήμερα.
- Πιστεύετε ότι το πολιτικό κόστος παραμένει ο κύριος λόγος για τις δυσκολίες στην είσπραξη εσόδων;
Η Moody’s πιστεύει ότι η κύρια απειλή στην είσπραξη εσόδων προέρχεται από τα σημαντικά διοικητικά εμπόδια και από την αναπόφευκτη αντίσταση στη φορολογική συμμόρφωση μεταξύ των μελών της ελληνικής κοινωνίας. Ο νόμος για να αντιμετωπίσει αυτά τα θέματα βρίσκεται προ του κοινοβουλίου, αλλά θα αποτελέσει πρόκληση να εφαρμοστεί, λόγω τόσο των περιορισμών στους ανθρώπινους πόρους, όσο και των κατεστημένων συμφερόντων, που θα αντισταθούν στην όποια αλλαγή.
Πηγή:www.capital.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.