Η Moody’s και οι …κατασχέσεις

Ξάφνιασε -λέει- την κυβέρνηση η υποβάθμιση της ελληνικής οικονομίας από την Moody’s κατά δύο βαθμίδες. Ήταν η 9η υποβάθμιση μέσα σε 440 ημέρες από τον συγκεκριμένο οίκο αξιολογήσεων. Το ξάφνιασμα, σε μεγάλο βαθμό οφείλεται, όπως λένε οι καλά πληροφορημένοι και στο γεγονός πως ο υπουργός Οικονομίας κ. Παπακωνσταντίνου είχε διαβεβαιώσει το υπουργικό συμβούλιο από τις επαφές που είχε κάνει προσωπικά με τους οίκους,  πως η κατάσταση στο μέτωπο αυτό είναι υπό έλεγχο! Ακόμα και αν υπάρχουν κερδοσκοπικά κίνητρα στην πρόσφατη ενέργεια της Moody’s, όποιος έκανε τον κόπο να διαβάσει την ανάλυση που συνοδεύει την απόφαση, δύσκολα θα μπορούσε να τη χαρακτηρίσει εκτός πραγματικότητας.

ΜΕ ΤΙΣ τρέχουσες εφαρμοζόμενες πολιτικές, ακόμα και τα πλέον αισιόδοξα σενάρια να δεχτεί κανείς, καταλήγει στο ίσιο συμπέρασμα. Πως το ελληνικό χρέος δεν είναι διαχειρίσιμο. Μάλιστα ο αμερικανικός οίκος δηλώνει πρόθυμος να αναβαθμίσει την ελληνική οικονομία «εάν προχωρήσει πιο γρήγορα ο ρυθμός σταθεροποίησής της- για παράδειγμα – μέσω της συνταγής των μεγάλων εσόδων από ιδιωτικοποιήσεις, ή εάν εμφανιστούν εκπλήξεις (!) στην είσπραξη φόρων που να αποδεικνύουν σημαντική πρόοδο στη μάχη της κυβέρνησης κατά της φοροδιαφυγής».

ΣΤΗ συγκεκριμένη περίπτωση οι ιδιωτικοποιήσεις, ουσιαστικά είναι κατασχέσεις περιουσιακών στοιχείων μισοτιμής και δεν υπάρχει καμία αντίρρηση από την ελληνική κυβέρνηση να τρέξει αυτές τις υποχρεώσεις όπως μάθαμε πρόσφατα από τις αποκαλύψεις των τροϊκανών. Το θέμα όμως δεν είναι μόνον οι εκποιήσεις. Αυτό είναι εύκολο. Και η περιστολή εξόδων είναι κάτι που μπορεί να γίνει, αφού η κυβέρνηση Παπανδρέου δεν έχει κανέναν ηθικό ενδοιασμό στις υποχρεώσεις που έχει αναλάβει μέσω της υπογραφής του Μνημονίου. Το μείζον και το πλέον δύσκολο είναι η σταθεροποίηση της οικονομίας, η ανάπτυξη και η αύξηση των εσόδων.

ΓΙΑ να πετύχει μια κυβέρνηση τον στόχο αυτό, απαιτούνται δύο προϋποθέσεις. Πρώτον πως υπάρχει φορολογητέα ύλη και δεύτερον πως υπάρχουν μηχανισμοί ελέγχου και είσπραξης. Ούτε το πρώτο ισχύει ούτε το δεύτερο. Χτες ανακοινώθηκαν τα στοιχεία για τα έσοδα του Φεβρουαρίου. Με βάση τα πρώτα προσωρινά στοιχεία των αρμόδιων υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών, οι εισπράξεις στο διάστημα Ιανουαρίου – Φεβρουαρίου ανήλθαν σε 8,3 δισ. ευρώ, έναντι στόχου 8,8 δισ. ευρώ. Υπενθυμίζεται ότι, μόνο τον Ιανουάριο, οι απώλειες, σε σχέση με τον μηνιαίο στόχο που είχε τεθεί, ήταν της τάξης των 270 εκατ. ευρώ, ενώ σε σχέση με τον ετήσιο στόχο προσέγγιζαν το 1 δισ. ευρώ.

ΚΑΙ ΤΙ σκέφτεται να κάνει η κυβέρνηση; Ο αρμόδιος επί των εσόδων υφυπουργός Οικονομικών, Δ. Κουσελάς, αναμένεται  εντός της εβδομάδος, να συγκαλέσει έκτακτη σύσκεψη, με τη συμμετοχή των προϊσταμένων των μεγαλυτέρων ΔΟΥ της χώρας, προκειμένου να τους καταστήσει σαφές ότι, εάν δεν πετύχουν τους στόχους, τότε θα αναλάβουν τις ευθύνες τους. Δεν καταλαβαίνουν ή ίσως δεν νοιάζονται και καθόλου να καταλάβουν, πως σε συνθήκες άγριας ύφεση με το ΑΕΠ να συρρικνώνεται πάνω από 10% από το 2009 έως το τέλος του 2011, ακόμα και να οπλοφορούν οι εφοριακοί, τους φόρους που τους ζητάνε από την πραγματική οικονομία δεν πρόκειται να τους βρουν, για τον απλούστατο λόγο πως δεν υπάρχουν.

ΚΑΙ ΤΩΡΑ όλο το ενδιαφέρον -λένε- στρέφεται στη μάχη που θα δώσει ο πρωθυπουργός στη σύνοδο κορυφής όπου είναι έτοιμος να κάνει χρήση βέτο αν η Μέρκελ δεν βοηθήσει στην επιμήκυνση του χρέους των 110 δισ. ευρώ. Και πες πως η Μέρκελ δέχεται να βοηθήσει, τι είδους βοήθεια είναι αυτή, όταν η κυβέρνηση έχει αποδεχτεί τη νεοφιλελεύθερη θεραπεία για το ξεπούλημα των περιουσιακών στοιχείων του κράτους της κατεδάφισης του παραγωγικού ιστού της χώρας και των εργασιακών σχέσεων; Έχουν μελετήσει πώς και πόσα χρόνια χρειάζονται για να γίνει η ελληνική οικονομία ικανή να δημιουργεί τα πλεονάσματα που απαιτούνται, ώστε να εξοφλήσει τα χρέη της; Οι δανειστές δεν ελπίζουν σε κάτι τέτοιο. Τις ιδιωτικοποιήσεις – εκποιήσεις – κατασχέσεις περιμένουν. Αυτοί ξέρουν καλύτερα.

Δημήτρης Χρήστου

Απ' την ΑΥΓΗ, το είδα εδώ: http://www.inprecor.gr