H Ελλαδίτσα του ΔΝΤ, το μπάσκετ και η κατασκοπεία

Δεν ξέρω τι θα γίνει, τελικά, με τις δύο ελληνικές ομάδες που διεκδικούν την πρόκρισή τους στο φάιναλ φορ του μπάσκετ.

Ο,τι και να γίνει, πάντως, αποδείχθηκε για μία ακόμα φορά ότι στο άθλημα αυτό βρισκόμαστε σε ένα επίπεδο το οποίο είναι κατά πολύ υψηλότερο από εκείνο του ποδοσφαίρου, το οποίο όμως, παρ' όλ' αυτά είναι το αγαπημένο παιδί των φιλάθλων, της αγοράς και των μίντια.

Φυσικά η διαφορά επιπέδου δεν παρατηρείται μόνο στον αγωνιστικό τομέα αλλά σε όλες τις παραμέτρους που δίνουν το στίγμα των δύο αυτών αθλημάτων. Δύο πολύ πρόσφατα παραδείγματα νομίζω ότι είναι πολύ χαρακτηριστικά. Το ένα έχει να κάνει με τα ματς που έδωσε η ομάδα μπάσκετ του Παναθηναϊκού στη Βαρκελώνη και το άλλο με την εικόνα της Σούπερ Λιγκ, έτσι όπως βγήκε μετά από τη συνέντευξη τύπου που έδωσε την περασμένη εβδομάδα.

Ο Παναθηναϊκός, λοιπόν, σύμφωνα με κάποιες διαρροές, πριν από τον πρώτο αγώνα με την πρωταθλήτρια Ευρώπης φέρεται να έπεσε θύμα κατασκοπείας. Επίσης, κατά γενική ομολογία, στον αγώνα που ακολούθησε έπεσε θύμα της φιλοϊσπανικής διάθεσης των διαιτητών και γι' αυτό έχασε τη νίκη.

Ομως και στις δύο περιπτώσεις η διοίκηση του πεντάκις πρωταθλητή Ευρώπης στάθηκε στο ύψος που καθορίζουν οι διεθνείς τίτλοι της ομάδας, αποφεύγοντας να συντηρήσει άλλοθι, τα οποία, εκτός των άλλων, ήταν δυνατό να αποπροσανατολίσουν τους παίκτες και τους προπονητές.

Και τι έκανε; Για τη μεν «κατασκοπεία» διέψευσε τα πάντα με κατηγορηματικό τρόπο, αποφεύγοντας, έτσι, να έλθει σε ανούσια σύγκρουση με έναν από τους μεγαλύτερους συλλόγους της Ευρώπης, την Μπαρτσελόνα. Και για τη δε διαιτησία κράτησε εξαιρετικά χαμηλούς τόνους, γνωρίζοντας ότι οι ανακοινώσεις διαμαρτυρίας και τα... δράματα από τη μια χαρακτηρίζουν μόνο μικρές ομάδες και από την άλλη κάνουν πολύ κακό και ελάχιστο καλό σε όποιους καταφεύγουν σ' αυτά.

Ιδού τώρα η άλλη όψη του νομίσματος από τη Σούπερ Λιγκ, δηλαδή το συνεταιρισμό των ομάδων που υποτίθεται ότι προωθεί το επίπεδο του ελληνικού ποδοσφαίρου. Ενας μη ελεγχόμενος δημοσιογράφος προσπαθεί να ρωτήσει κάτι ενοχλητικό και αντί απαντήσεως εισπράττει απαγόρευση ερώτησης, η οποία δεν εσυναντάτο ούτε στις προ 50ετίας μπανανίες της Αφρικής!

Συμπέρασμα: Οι «κύριοι» του ποδοσφαίρου νομίζουν ότι με τέτοιες συμπεριφορές είναι δυνατόν να κάνουν το άσπρο-μαύρο ή να κρύψουν τις ακαθαρσίες τους κάτω από το χαλί. Το χειρότερο απ' όλα είναι όμως ότι κανένας από τους δημοσιογράφους που παρίσταντο δεν σηκώθηκε να φύγει διαμαρτυρόμενος για την απαράδεκτη μεταχείριση. Κάθισαν καρφωμένοι στις καρέκλες τους, για να μη συγκρουστούν με ένα σύστημα που μέρα με τη μέρα γίνεται όλο και πιο αηδιαστικό.

Ευκαιρίες για συγκρίσεις υπάρχουν, πάντως, σχεδόν καθημερινά, αλλά δυστυχώς δεν αξιοποιούνται από κανέναν. Κι αν τολμήσει να πει κάτι κανείς, κινδυνεύει να «λιντσαριστεί» από όλους εκείνους τους αβανταδόρους που το μόνο που ξέρουν είναι ότι το ποδόσφαιρο είναι παγκοσμίως ο βασιλιάς των σπορ, ενώ το μπάσκετ είναι... μπασκετάκι!

Ομως, η... Ελλαδίτσα του ΔΝΤ αθλητικά μόνο αυτό το «μπασκετάκι» έχει να βγάλει προς τα έξω, χωρίς να φοβάται ότι μπορεί να ταπεινωθεί ακόμα περισσότερο. Τον Παναθηναϊκό, τον Ολυμπιακό και την εθνική ομάδα δηλαδή, για τα κατορθώματα των οποίων πασχίζουν, μόνοι και αβοήθητοι, μια χούφτα άνθρωποι και δύο λαμπρές οικογένειες· οι Γιαννακόπουλοι και οι Αγγελόπουλοι. Οσο για την Πολιτεία, κάνει ό,τι μπορεί για να φέρει το άθλημα στα δικά της μέτρα και σταθμά και ταυτόχρονα να το φορτώσει με τις αμαρτίες που, μέσω των συγκοινωνούντων συλλογικών δοχείων, διακινούνται από το ποδόσφαιρο...

Αυτή είναι η κατάσταση, αλλά με την ανάλυσή της κόντεψα να ξεχάσω τα όσα έκανε το μπάσκετ την περασμένη εβδομάδα και όσα μπορεί να κάνει στη συνέχεια των πλέι οφ της Ευρωλίγκας. Το πιο χαρακτηριστικό στοιχείο, λοιπόν, ήταν οι μεταμορφώσεις! Μεταμορφώθηκε ο Παναθηναϊκός, που μέχρι τότε δεν πήγαινε και τόσο καλά, στα δύο ματς της Βαρκελώνης, μεταμορφώθηκε και ο Ολυμπιακός, μετά τη νίκη-περίπατο που πέτυχε στο πρώτο ματς με τη Σιένα. Μεταμορφωμένη στο δεύτερο ματς και η πρωταθλήτρια Ιταλίας, και στο διά ταύτα έχουμε το ίδιο σκορ (1-1) και στο ένα μέτωπο και στο άλλο.

Η συνέχεια είναι δύσκολη. Γιατί ο Ολυμπιακός θα χρειαστεί μία νίκη (σε δύο ματς) στη Σιένα για να μείνει ζωντανός και γιατί ο Παναθηναϊκός θέλει δύο νίκες στην έδρα του επί της Μπαρτσελόνα για να μην επιστρέψει για πέμπτο ματς στην πρωτεύουσα της Καταλωνίας. Θεωρητικά ο Παναθηναϊκός είναι, τώρα, σε καλύτερη μοίρα από τον Ολυμπιακό, αλλά η Μπαρτσελόνα έχει περισσότερες δυνατότητες από τη Σιένα. Επίσης, σ' αυτό το επίπεδο ο παράγων έδρα παίζει μικρότερο ρόλο απ' ό,τι πιστεύουμε, με τρανή απόδειξη την πανωλεθρία που έπαθαν, την Πέμπτη, οι γηπεδούχοι και στα τέσσερα μέτωπα των πλέι οφ!

Του Φίλιππου Συρίγου στην Ελευθεροτυπία της 27/3/2011