Μια ευκαιρία, ενδεχομένως

Του Nικου Γ. Ξυδακη Από την πρώτη στιγμή των εξεγέρσεων στις αραβικές χώρες της Μεσογείου ευλόγως υποθέσαμε ότι η αναταραχή θα επηρέαζε τη θέση της Ελλάδας στο υπό διαμόρφωσιν νέο γεωπολιτικό περιβάλλον. Η απόφαση του ΟΗΕ για ζώνη απαγόρευσης πτήσεων στη Λιβύη άσκησε πίεση στον Καντάφι για κατάπαυση του πυρός και αφήνει ανοιχτό τον δρόμο για επέμβαση των δυτικών χωρών. Για την εφαρμογή του No Fly Zone αλλά και σε οποιαδήποτε μελλοντική εξέλιξη, ο ρόλος της Ελλάδας είναι αποφασιστικός, όπως έχει φανεί ήδη από τις μεγάλες επιχειρήσεις διάσωσης ξένων πολιτών από την εμπόλεμη Λιβύη. Η γεωγραφική εγγύτης της Κρήτης με τα παράλια της Βορείου Αφρικής, αλλά και η ύπαρξη εκτεταμένων στρατιωτικών εγκαταστάσεων και υποδομών υποστήριξης καθιστούν τη Μεγαλόνησο στρατηγικό σημείο ανεκτίμητης αξίας για τις ΗΠΑ και την Ευρώπη, προκειμένου να διατηρήσουν υπό έλεγχο τα ενεργειακά αποθέματα της Λιβύης. Πολύ περισσότερο που ο παγκόσμιος ενεργειακός σχεδιασμός επιστρέφει και πάλι προς τους υδρογονάνθρακες, μετά την πυρηνική τραγωδία της Φουκουσίμα. Και σε κάθε περίπτωση, το ταραγμένο αραβικό τόξο, από τον Ατλαντικό έως τον Περσικό, έχει αξία πολλαπλάσια και πιο σύνθετη από την αξία των υδρογονανθράκων. Αρα η Ελλάδα, υπό προϋποθέσεις, φαίνεται να αναβαθμίζεται γεωπολιτικά σε μια Μεσόγειο που παίζει και πάλι καίριο ρόλο στη διεθνή σκακιέρα. Το ερώτημα: Πώς θα μπορέσει να αξιοποιήσει καλύτερα τα στρατηγικά της πλεονεκτήματα έτσι ώστε να ανακουφιστεί από τη διαρκή απειλή χρεοκοπίας; Οπως έχει φανεί τον τελευταίο χρόνο, πολλά οικονομικά προβλήματα, αν όχι όλα, δέχονται πολιτικές λύσεις. Και η δυναμική των γεγονότων είναι τέτοια που προσφέρει απρόσμενα διαπραγματευτικά ατού στην πολιτικά εξουθενωμένη μέχρι τώρα Ελλάδα, συνθλιμμένη μεταξύ Βερολίνου και Αγκυρας. Η χώρα ενδεχομένως έχει μια ιστορική ευκαιρία να αναστρέψει το δυσμενές κλίμα. Δεν είναι καθόλου εύκολο, αλλά τουλάχιστον είναι μια κάποια ευκαιρία. http://www.kathimerini.gr