Ποιος θα σώσει τα ΜΜΕ;

Ο χώρος των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης διέρχεται τη μεγαλύτερη κρίση ίσως της ιστορίας του, αλλά πάντως των τελευταίων ετών. Χρεοκοπημένες εφημερίδες, τηλεοπτικοί και ραδιοφωνικοί σταθμοί, περιοδικά, εκατοντάδες ηλεκτρονικές εφημερίδες και blogs και στρατιές κακοπληρωμένων, απλήρωτων και άνεργων δημοσιογράφων. Σκηνικό παρακμής στο οποίο παίζεται η τελευταία πράξη του δράματος, αφού προηγήθηκε μια υπέρλαμπρη πρώτη πράξη με εργολάβους σε ρόλους εκδοτών, δημοσιογράφους ζεν πρεμιέ, κομπάρσους δημοσιογράφους και χορηγούς το κράτος και τους δημόσιους οργανισμούς που χρηματοδοτούσαν την ενημέρωση-show.

Τώρα που οι εργολάβοι δεν πληρώνονται από το κράτος, τα έργα έχουν σταματήσει και γενικώς οι δουλειές με το δημόσιο έχουν παγώσει, τα Μέσα που ελέγχουν δεν τους χρειάζονται. Η ιστορική ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ έκλεισε και οι δημοσιογράφοι και το προσωπικό της, μετά από εννέα μήνες, παραμένουν άνεργοι. Ο ιδιοκτήτης της προτίμησε να εξοφλήσει το χρέος του στη MARFIN (5,5 εκ. ευρώ) παρά να εξοφλήσει τους μισθούς των εργαζομένων που έφθαναν το 1,8 εκ. ευρώ. Το ΒΗΜΑ εγκατέλειψε το χαρτί και περιπλανιέται στο διαδίκτυο, ενώ σε εφημερίδες, περιοδικά, τηλεοπτικούς και ραδιοφωνικούς σταθμούς, μειώνονται (στην καλύτερη περίπτωση) οι μισθοί και απολύονται (στη χειρότερη) δημοσιογράφοι.

Η κρατική διαφήμιση που συντηρούσε την πλειονότητα του γραπτού και ηλεκτρονικού τύπου σταμάτησε, ενώ μειώθηκε δραματικά το budget των διαφημιζομένων επιχειρήσεων του ιδιωτικού τομέα. Το ALTER άνοιξε το χορό του Ζαλόγγου στο χώρο της τηλεόρασης και όπως φαίνεται θα το ακολουθήσουν και άλλα κανάλια, είτε επιχειρώντας να συγχωνευθούν είτε μειώνοντας το κόστος των εσωτερικών παραγωγών και καταργώντας τις εξωτερικές παραγωγές. Οι ραδιοφωνικοί σταθμοί μετατρέπονται σε juke box για να επιβιώσουν, ενώ οι δύο σταθμοί που άνοιξαν το δρόμο της ελεύθερης ραδιοφωνίας, ο 9.84 και το Κανάλι Ένα του Πειραιά περιμένουν… τη σειρά τους.

Η συρρίκνωση είναι αναπόφευκτη, ίσως όμως είναι και αναγκαία, αν σκεφθεί κανείς ότι σε σχέση με τον πληθυσμό η προσφορά είναι μεγαλύτερη από τη ζήτηση. Απαιτείται επειγόντως εξορθολογισμός αλλά και επαναδιατύπωση των αξιών της δημοσιογραφίας. Οι συγχωνεύσεις, οι συνεργασίες, κάποιες κοινές εκδόσεις, θα πρέπει να μας απασχολήσουν και να μας προβληματίσουν σοβαρά. Όπως πλέον σοβαρά θα πρέπει να μας απασχολήσει ο ρόλος του κράτους στη στήριξη μιας προσπάθειας που θα στοχεύει στην εξυγίανση των ΜΜΕ. Το παράδειγμα του Σαρκοζί στη Γαλλία, ο τρόπος που επέλεξε να ενισχύσει τις εφημερίδες, θα μπορούσε να αποτελέσει χρήσιμο «εργαλείο» για την Κυβέρνηση και τα κόμματα ώστε να ξεκινήσει μια συζήτηση που θα καταλήξει σ’ ένα σχέδιο σωτηρίας. Η ΕΣΗΕΑ και οι άλλες Ενώσεις χρειάζεται να θέσουν άμεσα το θέμα γιατί ήδη είναι αργά…

http://www.statesmen.gr/