Στόματα ερμητικά κλειστά

Του Μ. Ιγνατίου Eίναι ν’ απορεί κανείς με την εκκωφαντική σιωπή της Αθήνας...

και της Λευκωσίας για τη φασιστική επίθεση του Ταγίπ Ερντογάν εναντίον των Τουρκοκυπρίων, οι οποίοι διαδήλωσαν στα Κατεχόμενα κατά της Τουρκίας με αφορμή τον οικονομικό στραγγαλισμό, όπως λένε, που επέβαλε η Άγκυρα στο καθεστώς των Κατεχομένων. Εάν κάποιος άλλος ηγέτης χώρας εξαπέλυε το λίβελλο και εκστόμιζε τα λόγια που χρησιμοποίησε ο πρωθυπουργός της Τουρκίας, οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου θα έσκιζαν τα ιμάτιά τους και θα ομιλούσαν για φασιστικές πρακτικές και παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Όμως επειδή οι δηλώσεις προήλθαν από το φίλο του Έλληνα πρωθυπουργού, η Αθήνα έκλεισε ερμητικά το στόμα, ενώ η Λευκωσία έκανε σαν να μην καταλάβαινε. Ποιος τους επέβαλε την σιωπή; Η Ουάσιγκτον; Το Λονδίνο; Και οι δυο μαζί; Η σιωπή είναι ένα τεράστιο πρόβλημα και αποδεικνύει πως οι πολιτικές ηγεσίες των δύο χωρών κυριαρχούνται από φόβο και τρόμο όταν το θέμα αφορά την Τουρκία. Είναι ένας φόβος που επέβαλε η τουρκική κυβέρνηση και δεν περιορίζεται μόνο στο θέμα της Κύπρου. Άλλωστε, εμμέσως οι κυβερνώντες την Ελλάδα έχουν παραδεχτεί πως η Άγκυρα θεωρεί πρόκληση την ανακήρυξη της ελληνικής Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ). Και αυτός είναι ο λόγος που επιχείρησαν να παρουσιάσουν ως αναξιόπιστους όσους υποστήριξαν την ανάγκη καθορισμού της ΑΟΖ. Η Τουρκία παρουσιάζει την εξέγερση –με ή χωρίς εισαγωγικά, ολίγη σημασία έχει– των Τουρκοκυπρίων ως την προσπάθεια μιας κακομαθημένης ομάδας ανθρώπων οι οποίοι ζουν βασιλικά με τα χρήματα που στέλνει η «μητέρα πατρίδα» και οι οποίοι ξεκίνησαν διαμαρτυρίες όταν αποφασίστηκε η μείωση της βοήθειας. Εάν έχουν έτσι τα πράγματα, τότε θα μπορούσε κανείς να δικαιώσει τον Ερντογάν, όπως ήδη επιχείρησε ελληνοκυπριακό έντυπο, το οποίο αποδέχεται προφανώς πως η Τουρκία έχει δικαιώματα στο νησί. Θα διαφωνήσω, όχι επειδή έχω πραγματική πληροφόρηση, αλλά επειδή συνεχίζω και εγώ να πιστεύω πως οι Τουρκοκύπριοι είναι και αυτοί θύματα της κατοχής, αν και για μεγάλο χρονικό διάστημα ανέχτηκαν τον τουρκικό ζυγό και εκμεταλλεύτηκαν την Κυπριακή Δημοκρατία χρησιμοποιώντας τα δικαιώματα που έχουν ως πολίτες της. Βέβαια, είχε κάθε λόγο η Κυπριακή Δημοκρατία επειδή στην Κύπρο έχουμε «εμπόλεμη κατάσταση» να αναστείλει αυτά τα δικαιώματα. Δεν το έπραξε και είναι ένα θέμα που πρέπει κανείς να το ξαναδεί με ψυχρή πολιτική κρίση, εάν όντως στοχεύει τους καταχτητές. Οι χορτασμένοι δεν θα επαναστατήσουν ποτέ, δίδασκαν στις σχολές προπαγάνδας της πάλαι ποτέ Σοβιετικής Ένωσης. Οι κυβερνήσεις της Ελλάδας και της Κύπρου πρέπει να αλλάξουν στάση και συμπεριφορά. Εάν όντως ο κ. Παπανδρέου και ο κ. Χριστόφιας πιστεύουν αυτά που λένε κατά καιρούς για τους Τουρκοκύπριους, ας ενισχύσουν την εξέγερσή τους και τρόποι υπάρχουν πολλοί. Εάν δεν τους γνωρίζουν, τότε είναι άξιοι της τύχης τους. Εάν η μη αντίδρασή τους οφείλεται σε πληροφορίες ότι η εξέγερση ήταν μια σικέ ιστορία, μια κατευθυνόμενη διαδήλωση ή μια διαμαρτυρία ολίγων «προβοκατόρων», που καπέλωσαν μια ειρηνική όχι αναγκαστικά αντιτουρκική διαδήλωση, πρέπει να το ανακοινώσουν. Διαφορετικά, δικαιολογούμαστε να υποστηρίζουμε ότι έκλεισαν στόματα επειδή –για μία ακόμη φορά– τους το επέβαλαν από το εξωτερικό.

http://www.epikaira.gr