Προσωπικοί μηχανισμοί

Και οι δύο Ευρωπαίοι ηγέτες αντιμετωπίζουν στις χώρες τους δεινές, περιφερειακές προς το παρόν, πολιτικές ήττες που είναι πιθανόν να τους θέσουν εκτός... παιχνιδιού τα επόμενα δύο χρόνια.

Οι πολιτικές εξελίξεις που καταγράφονται στις δύο κυρίαρχες, χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης, δίνουν πολύ συγκεκριμένα μηνύματα και δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αμφιβολίας ότι το σενάριο που περιλαμβάνει πλήρη ανατροπή του πολιτικού σκηνικού στην «καρδιά» της Ενωσης δεν είναι τόσο φανταστικό.

Γερμανία και Γαλλία έχουν σηκώσει από την αρχή της οικονομικής κρίσης στην Ευρωζώνη το βάρος της λήψης αποφάσεων και της δρομολόγησης εξελίξεων που αψηφούσαν όλες τις λεπτές και δύσκολες ισορροπίες που διαμορφώνονταν κατά καιρούς, με στόχο να διατηρήσουν αρραγές το ευρωπαϊκό πολιτικοοικονομικό μόρφωμα και να δώσουν το φιλί της ζωής στο κοινό νόμισμα, η ύπαρξη του οποίου δέχθηκε πολλά πλήγματα και κριτικές τους τελευταίους μήνες με αφορμή την κρίση στην Ελλάδα και τις άλλες χώρες της ευρωπαϊκής δεύτερης αναπτυξιακής ταχύτητας.

Η καγκελάριος Μέρκελ και ο πρόεδρος Σαρκοζί χρίστηκαν, εκ των πραγμάτων, με το ρόλο των εμπνευστών της ευρωπαϊκής αρχιτεκτονικής κατά της κρίσης που περιλαμβάνει πέρα από τις αρχικές αποφάσεις στήριξης των χωρών που αποδείχτηκαν αδύναμοι κρίκοι και το νεώτερο σχεδιασμό για το μηχανισμό στήριξης και το σύμφωνο ανταγωνιστικότητας ή σύμφωνο για το ευρώ [EUR=X]  όπως ονομάστηκε.

Και οι δύο Ευρωπαίοι ηγέτες αντιμετωπίζουν στις χώρες τους δεινές, περιφερειακές προς το παρόν, πολιτικές ήττες που είναι πιθανόν να τους θέσουν εκτός... παιχνιδιού τα επόμενα δύο χρόνια.

Δεν είναι σαφές αν πληρώνουν το κόστος της αντιμετώπισης της κρίσης και της επιβολής σκληρών προγραμμάτων λιτότητας σε όλη την Ευρώπη ή αν οι νεώτερες εξελίξεις όπως η πυρηνική απειλή της Ιαπωνίας και η κρίση της Λιβύης ρίχνουν στις πλάτες τους επιπλέον πολιτικό κόστος που συσσωρεύεται και βαραίνει στις εκλογικές πλάστιγγες.

Το βέβαιο είναι ότι το «παράξενο ζευγάρι» της συντηρητικής Ανατολικογερμανίδας και του φανταχτερού Γάλλου, παρά την έντονη κριτική που δέχτηκε ότι δεν στάθηκε στο ύψος των ηγετών που εμπνεύστηκαν και δημιούργησαν την Ευρωπαϊκή Ενωση, έχει καταφέρει να δώσει κάποιες απαντήσεις στην κρίση - έστω με μισόλογα ή πολλές ατέλειες.

Η συνοχή όμως της Ενωσης και ακόμη περισσότερο της Ευρωζώνης παραμένει ευάλωτη όσο οι μηχανισμοί που υπάρχουν είναι λιγότερο ευρωπαϊκοί και περισσότερο προσωπικοί.

ΝΙΚΟΣ ΦΡΑΝΤΖΗΣ - nfran@naftemporiki.gr

http://www.naftemporiki.gr/