Το “πάπλωμα” είναι η διαδοχή…

ΡΩΜΥΛΟΣ ΚΟΜΝΗΝΟΣ

Ο χθεσινός, δημόσιος καβγάς του Ευάγγελου Βενιζέλου με τον Γιάννη Ραγκούση, με αφορμή τη διαχείριση του μείζον ζητήματος των μεταναστών απεργών πείνας στο Μέγαρο Υπατία, αποκαλύπτει πλήρως την πραγματική διάσταση του προβλήματος το οποίο καλείται να αντιμετωπίσει ο Γιώργος Παπανδρέου, προκειμένου να μην απολέσει το ΠΑΣΟΚ την πολιτική πρωτοκαθεδρία.

Ο Υπουργός Εθνικής Άμυνας και ο Υπουργός Εσωτερικών εκπροσωπούν δυο διαφορετικούς κόσμους: Ο πρώτος, μπήκε στο ΠΑΣΟΚ τότε που… άλλοι έφευγαν, το «βρώμικο 1989». Έγινε στενός συνεργάτης του Ανδρέα Παπανδρέου, ακόμη και εκπρόσωπος της κυβέρνησής του σε χρόνια δύσκολα, στα οποία κυριάρχησε η πόλωση. Στα χρόνια που ακολούθησαν, κατάφερε να καθιερωθεί στη συνείδηση των πολιτών ως το πιο προικισμένο στέλεχος του πολιτικού δυναμικού της χώρας, τουλάχιστον σε ό, τι αφορά τη δεξαμενή του ΠΑΣΟΚ και εκείνη της Νέας Δημοκρατίας. Το 2007, μετά την ήττα στις εκλογές, έθεσε υποψηφιότητα για την ηγεσία απέναντι στον Γιώργο Παπανδρέου. Έχασε, καθώς το «παλαιό ΠΑΣΟΚ» και οι συνδικαλιστές των ΔΕΚΟ, που σήμερα βρίσκονται στο στόχαστρο της τρόικας, στήριξαν τον γιο του ιδρυτή του ΠΑΣΟΚ. Για κάποιο διάστημα σκέφτηκε να ιδρύσει Όμιλο και στη συνέχεια κόμμα. Τελικά έμεινε «στο μαντρί», και σήμερα εξελίσσεται σε πόλο σταθερότητας για την Κυβέρνηση, και… συνέχειας για το ΠΑΣΟΚ.

Ο Υπουργός Εσωτερικών ήταν για χρόνια δήμαρχος Πάρου. Εκεί γνωρίστηκε με τον Γιώργο Παπανδρέου, κατά την περίοδο των διακοπών του τότε Αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Έγινε εκπρόσωπος Τύπου του ΠΑΣΟΚ, βουλευτής Επικρατείας, Γραμματέας του Κινήματος, και μετά τις νικηφόρες εκλογές του Οκτωβρίου του 2009, πανίσχυρος Υπουργός Εσωτερικών, με αρμοδιότητες συντονιστή ή… για κάποιους, σε ρόλο «αντ’ αυτού» του ίδιου του Πρωθυπουργού.

Τόσο ο Ευάγγελος Βενιζέλος όσο και ο Γιάννης Ραγκούσης έχουν αναπόφευκτα στο πίσω μέρος του μυαλού τους την «επόμενη μέρα». Το τι θα συμβεί στο ΠΑΣΟΚ μετά τον Γιώργο Παπανδρέου. Για τους περισσότερους, ο Ευάγγελος Βενιζέλος αποτελεί τη φυσική «εναλλακτική λύση», προκειμένου να εκφραστεί το σύνολο του Κινήματος, και το ΠΑΣΟΚ να καταφέρει να διεισδύσει στον κρίσιμο εκλογικά και πολιτικά χώρο της Κεντροδεξιάς, προκειμένου να διατηρήσει τη νομή της εξουσίας.

Ο Γιάννης Ραγκούσης απ’ την άλλη, εμφανίζεται περίπου ως ο θεματοφύλακας του «νεοπαπανδρεϊσμού». Και γύρω του συσπειρώνονται πολλοί που θα ήθελαν να δουν το ΠΑΣΟΚ να περνάει στην επόμενη γενιά στελεχών, εκεί όπου υπάρχουν ως υποψήφιοι ακόμη, ο Μιχάλης Χρυσοχοϊδης, ο Ανδρέας Λοβέρδος, ενδεχομένως και η Άννα Διαμαντοπούλου.

Για όλα αυτά, η χθεσινή κόντρα των δυο κορυφαίων στελεχών, προσλαμβάνει διαστάσεις πολύ ευρύτερες από εκείνες που διαπιστώνονται με μια πρώτη ανάγνωση: Ήταν το… πρώτο αίμα που χύθηκε, στη μάχη των επιγόνων.

http://www.statesmen.gr