του Πίκου Απίκου
Την τελευταία 5ετία το σκάνδαλο με τα μαύρα ταμεία της Siemens αποτέλεσε εν πολλοίς το θέατρο των εξελίξεων στο δημόσιο βίο της χώρας. Στο έδαφος της συζήτησης που προκάλεσε και αφού έβαλε στο κάδρο ακόμα και πρώην πρωθυπουργούς, επισφράγισε σοβαρές κυβερνητικές ενέργειες, καθόρισε αποφασιστικά την πορεία των ελληνικών πολιτικών πραγμάτων, και εν τέλει διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό τα αποτελέσματα των δύο εκλογικών αναμετρήσεων του 2009. Στην κοινή γνώμη έχει εμπεδωθεί πλέον η αντίληψη ότι το κυρίαρχο πολιτικό σύστημα είναι πλήρως διεφθαρμένο. Το μεγάλο ζητούμενο, που είναι οι τελικοί αποδέκτες της μίζας των δεκάδων εκατομμυρίων ευρώ που δόθηκαν απ’ τη γερμανική πολυεθνική, την τελευταία τουλάχιστον 15ετία, για να εξασφαλίζει δουλειές του δημοσίου, παραμένει. Στο ογκώδες πόρισμα της εξεταστικής επιτροπής της Βουλής που δόθηκε στη δημοσιότητα τη νύχτα της Δευτέρας 24 Ιανουαρίου του 2011 μένουν στο σκοτάδι οι ακριβείς διευθύνσεις και ο τελικός προορισμός της διαδρομής του μαύρου πολιτικού χρήματος στην Ελλάδα. Για 14 πρώην και νυν υπουργούς απ’ το 1996 ως σήμερα ζητείται περαιτέρω έρευνα, χωρίς ωστόσο να υπάρχουν αποδείξεις που να συνδέουν πράξεις και παραλείψεις τους με τις μίζες, είτε σε μάρκα, είτε σε ευρώ. Ο δημόσιος διάλογος για την παραγραφή των αδικημάτων των πολιτικών και της αλλαγής του νόμου περί ευθύνης υπουργών καλά κρατεί[2].
Τελικά ο πρώην υπουργός Μεταφορών του ΠΑΣΟΚ Τάσος Μαντέλης, που ήταν ο μόνος που ομολόγησε χρηματισμό του απ’ τη Siemens με το ποσό των 450 χιλιάδων μάρκων στα τέλη της δεκαετίας του ’90, βάφτισε τη μίζα προεκλογική χορηγία και μάλλον απειλείται με ποινή για… φοροδιαφυγή. Ενώ την ίδια ώρα ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, στο πόρισμα της Εξεταστικής Επιτροπής, αποφαίνονται πως η βουλή είναι αναρμόδια να ερευνήσει τα κομματικά τους ταμεία. Έτσι λοιπόν η – με δημόσια δήλωσή του – παραδοχή του Θόδωρου Τσουκάτου για την εισροή ενός εκατομμυρίου μάρκων στα ταμεία του ΠΑΣΟΚ επίσης στα τέλη της δεκαετίας του 1990 μάλλον θα οδηγήσει τον πάλαι ποτέ «στρατηγό» και εξ’ απορρήτων του Κώστα Σημίτη «να κινδυνεύει» αυτός ή και το κυβερνών κόμμα γιαυπέρβαση του – προβλεπόμενου απ’ το νόμο – ορίου των εκλογικών δαπανών!
Αυτό δεν εμπόδισε το Γιώργο Παπανδρέου την Τρίτη 25 Ιανουαρίου, την επομένη δηλαδή της δημοσιοποίησης του πορίσματος της Εξεταστικής Επιτροπής, απ’ τη συνεδρίαση του υπουργικού Συμβουλίου να διακηρύξει πως «Με την αλλαγή σελίδας, με τις κινήσεις μας και με τη νέα διοίκηση στη Siemens, ως αποτέλεσμα προκύπτει επίσης η δυνατότητα μιας υγιούς σχέσης (σ.σ. εννοεί του ελληνικού δημοσίου) με αυτή την εταιρεία» και έβαζε στους υπουργούς του να δουν ένα βίντεο (sic) με «μια σύντομη διάλεξη του Γερμανού Peter Eigen, που είναι πρώην στέλεχος της Παγκόσμιας Τράπεζας, αλλά και ο ιδρυτής της Διεθνούς Διαφάνειας, ο οποίος έδωσε μάχη για τις αλλαγές στις πολυεθνικές και το έκανε με αφορμή και τη Siemens»![3]
SIEMENS vs. GENERAL ELECTRIC
«Το μεγαλύτερο σκάνδαλο διαφθοράς στην ιστορία των χρηματαγορών» όπως χαρακτηρίζει την υπόθεση με τα μαύρα ταμεία της Siemens, η επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ, ήρθε στο φως της δημοσιότητας το 2006 έπειτα απόκαταγγελία της General Electric για αθέμιτο ανταγωνισμό απ’ τη Γερμανική πολυεθνική.Η Siemens που ήταν απ’ το 2001 και παραμένει εισηγμένη στο χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία της γερμανικής εταιρείας, το 2006είχε ανεβάσει το κύκλο εργασιών της στις ΗΠΑ σε σημείο που αντιπροσώπευε το 20% του συνολικού τζίρου του ομίλου διεθνώς. Εκείνη τη χρονιά οι πωλήσεις της Siemens στην αμερικανική αγορά ανέρχονταν στα 21,4 δις δολάρια και οι εξαγωγές της στα 3,4 δις δολάρια, ενώ το πελατολόγιό της στην άλλη άκρη του Ατλαντικού περιελάμβανε 12000 επιχειρήσεις, καθιστώντας τη Siemensκυρίαρχη δύναμη στην αμερικανική αγορά[4].
Το χρονικό της διένεξης
Η πρώτη δικαστική παραπομπή κατά της Siemens έγινε απ’ το Γενικό Εισαγγελέα των ΗΠΑ στις 20 Ιανουαρίου του 2006 και αφορούσε σε δωροδοκίες και άλλες παραβάσεις του ποινικού κώδικα για την εξασφάλιση ενός έργου 49 εκατομμυρίων δολαρίων στον τομέα των ιατρικών τεχνολογιών στο Σικάγο το 2000, ένα χρόνο δηλαδή πριν η μετοχή της γερμανικής πολυεθνικής εισαχθεί στη Wall Street. Οι έρευνες αυτές έγιναν από πράκτορες του FBI και οδήγησαν σε ποινές φυλάκισης ως και 10 χρόνια τα εμπλεκόμενα φυσικά πρόσωπα και στην επιβολή των υψηλότερων προστίμων που προβλέπει η αμερικανική νομοθεσία.
Τις πρώτες μέρες του Φεβρουαρίου του 2007 γίνεται γνωστό στην Ελλάδα ότι το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ διέταξε έρευνα για πιθανές παραβάσεις των αμερικανικών νόμων από τη Siemens. Οι κατηγορίες αφορούν σε υπεξαίρεση κεφαλαίων που δόθηκαν για δωροδοκίες ή μίζες για την εξασφάλιση συμβολαίων. Στη συνέχεια οι έρευνες της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ έφεραν στην επιφάνεια τον Απρίλιο του 2007 «διακριτικές πληρωμές» 570 εκ δολαρίων και ζητήθηκε δικαστική συνδρομή απ’ το Γερμανικό Υπουργείο Δικαιοσύνης. Οι έρευνες της Γερμανικής Δικαιοσύνης ξεκινούν το Νοέμβριο του 2006 και στο τέλος του ίδιου χρόνου, αρχές του 2007, γίνονται οι πρώτες προφυλακίσεις στελεχών της Siemens στη Γερμανία. Εκείνες τις μέρες του Φεβρουαρίου η Siemens γνωστοποιεί εκτός όλων των άλλων ότι έχει αναθέσει στο αμερικανικό δικηγορικό γραφείο Debevoise & Plimton LLP «ανεξάρτητη» έρευνα – εσωτερικό έλεγχο της εταιρείας – για τις κατηγορίες.
Στα μέσα του 2007 ξεκινάει διεθνής έρευνα για τα μαύρα ταμεία της Siemens. Το πρώτο δεκαήμερο του Μαΐου εκείνης της χρονιάς – λίγο πριν τις επίσημες ανακοινώσεις της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ για τη διενέργεια διεθνούς έρευνας – αποχωρεί απ’ τη θέση του αρχικά ο γενικός πρόεδρος του Ομίλου Φον Πίρερ και μια εβδομάδα μετά ο πρόεδρος και διευθύνων σύμβουλος του Γερμανικού Κολοσσού, επί δυόμιση χρόνια, Κλάους Κλάιφελντ. Εξέλιξη που σηματοδοτεί την αρχή του τέλους της παντοδυναμίας της Siemens στην διεθνή αγορά.
Ο συμβιβασμός
Ενάμιση χρόνο μετά, στα τέλη του 2008 η Siemens, αφού έφτασε να απειληθεί απ’ τις αμερικανικές αρχές με κυρώσεις που περιλάμβαναν αποκλεισμό από δημόσιους διαγωνισμούς μέχρι και αφαίρεση της άδειας διαπραγμάτευσης των μετοχών της στο Χρηματιστήριο της Νέας Υόρκης, συμβιβάστηκε με το αμερικανικό δημόσιο να πληρώσει πρόστιμο 800 εκ δολαρίων για παράβαση των όρων συμμετοχής της στη Wall Street. Τα 350 εκ για τις κατηγορίες της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ και τα 450 εκ δολάρια στο Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ. Επιπλέον θα έπρεπε να καταβάλλει στην Εισαγγελία του Μονάχου (έδρα του ομίλου Siemens) άλλα 569 εκ δολάρια για παράβαση του γερμανικού νόμου, που απ’ το 1998 είχε αλλάξει και έκτοτε απαγόρευε τη δωροδοκία στις διεθνείς εμπορικές σχέσεις.
Τα άπλυτα της εταιρείας…
Στην απόφασή της η Επιτροπή Ελέγχου της Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ υπολογίζει στα 1,4 δισεκατομμύρια δολάριατις μίζες που συνολικά καταβλήθηκαν απ’ τη Siemens σε 20 χώρες. Το αστρονομικό αυτό ποσό δόθηκε σε 4283 πληρωμές[5]. Σύμφωνα με την ίδια απόφαση, οι μίζες της Siemens αφορούσαν απ’ το μετρό του Μαρακαΐμπο στη Βενεζουέλα, μέχρι σταθμούς παραγωγής ενέργειας και διυλιστήρια στο Ισραήλ και προγράμματα υποδομών του Ιράκ επί Σαντάμ Χουσεΐν. Από σταθερά και κινητά δίκτυα στο Μπαγκλαντές, ψηφιακά προγράμματα έκδοσης δελτίων αστυνομικής ταυτότητας στην Αργεντινή, μέχρι ενεργειακή τεχνολογία στην Ιταλία και έφταναν σε ιατρικά μηχανήματα στο Βιετνάμ, την Κίνα και τη Ρωσία. Μάλιστα οι μίζες αφορούσαν ή φέρονταν να συνδέονται και με κυβερνητικούς παράγοντες.
Σ’ αυτό τον ατέλειωτο, με χώρες και αξιωματούχους, κατάλογο θα βρει κανείς το γιο του πρωθυπουργού του Μπαγκλαντές και τον υπουργό Ταχυδρομείων της χώρας, τον υπουργό εξηλεκτρισμού του Ιράκ, τον τότε πρόεδρο της Αργεντινής Κάρλος Μένεμ και το υπουργείο εσωτερικών της χώρας του. Ο κατάλογος επεκτείνεται σε χώρες της Αφρικής στις οποίες φιγουράρει το όνομα του Νιγηριανού Δικτάτορα Αμπάσα και της κλίκας του που φέρονται να έχουν γίνει αποδέκτες μαύρου χρήματος, ύψους 20 εκατομμυρίων δολαρίων. Είναι, δε, μνημειώδης η φράση «ο Ζάηντελ (σ.σ. επικεφαλής της Siemens στη Νιγηρία) ήταν ο μόνος άνθρωπος που είχε πάει στο μπουρδέλο με το σύνολο του Υπουργικού Συμβουλίου…»[6], και αποδίδεται στον Φόλκερ Γιούνγκ.
…και το πλυντήριο της αγοράς
Τα υπέρογκα πρόστιμα που κλήθηκε να καταβάλλει η Siemens για να κλείσει την υπόθεση, την οδήγησαν να στραφεί με αγωγές εναντίον των στελεχών της για να εισπράξει μέρος των χρημάτων, αλλά κυρίως για να αποποιηθεί ως εταιρεία την πρακτική των μαύρων ταμείων και να φορτώσει την ευθύνη σε πρωτοβουλίες των στελεχών της. Θα εμφάνιζε τις δωροδοκίες ως ενέργειες για τις οποίες το Κεντρικό Διοικητικό Συμβούλιο του Ομίλου των Επιχειρήσεων ανά τον κόσμο είχε άγνοια. Έτσι θα στερούσε κάθε νομική βάση για να αποκλειστεί, σύμφωνα με τους κανόνες του ΟΟΣΑ, από διεθνείς διαγωνισμούς και θα συνέχιζε τη δραστηριότητά της. Και έτσι έγινε. Τελικά ηSiemens κατάφερε να «κλείσει» την υπόθεση και στα γερμανικά δικαστήρια. Τα πρώην διευθυντικά της στελέχη αντάλλαξαν τη σιωπή τους για τους παραλήπτες των μιζών με ποινές – χάδια αφού οι δωροδοκίες μετατράπηκαν σε απιστία κατά της Εταιρείας, ούτε καν υπεξαίρεση χρημάτων απ’ τα ταμεία της.
Η μίζα βάφτηκε στο αίμα
Στη Ρωσία ωστόσο η «κάθαρση» επήλθε με πιο δραστικά μέσα. Ας δούμε πως την αφηγείται ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου: «Λίγο πριν από τις γιορτές του 2006, η εισαγγελέας Μπόυμλερ Χεσλ είχε πάρει ότι χρειαζόταν απ’ τις καταθέσεις του Κούτσενρωυτερ (σ.σ. διευθυντικό στέλεχος Siemens AG) και αποφάσισε να τον αποφυλακίσει. Σε μια κατάθεση που έδωσε, όταν πια είχε μάθει ότι θα αποφυλακιστεί, συμπλήρωσε τις προηγούμενες καταθέσεις προσθέτοντας μια σειρά από στοιχεία σχετικά με τη σχέση της ρωσικής AFK Sistema με τον Φόλκερ Γιουνγκ (σ.σ. μέλος του ΚΔΣ της Siemens AG και πρόεδρος του ΔΣ της Siemens Hellas 1999-2003). Οι Ρώσοι είχαν ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τις σχέσεις της χώρας τους με τη γερμανική εταιρεία, καθώς η εταιρεία της Sistema GALS επιδίωκε να χτίσει ένα μεγάλο πύργο – συγκρότημα γραφείων στην καρδιά της Ρωσικής πρωτεύουσας. Επίσης, πολύ πριν από την έρευνα για παράνομες πληρωμές σε μια σειρά Ρώσων αξιωματούχων μεταξύ των οποίων εφέρετο και ο υπουργός Επικοινωνιών της ρωσικής κυβέρνησης Λεονίντ Ράημαν. Οι δωροδοκίες τοπικών παρόχων υπηρεσιών σταθερών δικτύων σε όλη τη Ρωσία ήταν καταγεγραμμένες με «όνομα και επώνυμο» στα αρχεία του Σήκατσεκ, αλλά η εισαγγελία και τα στελέχη της Siemens αντιμετώπιζαν το θέμα με πραγματικό δέος, καθώς την ημέρα εφόδου στα γραφεία της Siemens στο Μόναχο, ένας συνάδελφος του Σήκατσεκ (σ.σ. διαχειριστής των μαύρων ταμείων της μητρικής Siemens) που χειριζόταν υποθέσεις δωροδοκίας Ρώσων αξιωματούχων βρέθηκε σκοτωμένος όταν το αυτοκίνητό του «μετά από μηχανική βλάβη» καρφώθηκε σε ένα δέντρο»[7].
Το Δίκτυο του μαύρου χρήματος
Πάντως η δικαστική έρευνα, τόσο σε Ελβετία και Λιχτενστάιν αρχικά και στη συνέχεια σε ΗΠΑ που κατέληξε να γίνει διεθνής, έδωσε ορισμένα αποτελέσματα που περιέγραφαν σε γενικές γραμμές το μηχανισμό μέσω του οποίου γίνονταν οι δωροδοκίες ώστε να μην αφήνουν ίχνη.
Το δίκτυο χωριζόταν σε τρία επίπεδα[8]: Στο πρώτο βρισκόταν η μητρική εταιρεία, τα μαύρα ταμεία της οποίας διαχειριζόταν ο Ράιχαρντ Σίκατσεκ. Στο δεύτερο επίπεδο υπήρχαν εταιρείες «μαϊμού» όπως η Wievind,Promexport, Tamarind, Global Advisor και Khroma GMBH – που είχαν ιδρυθεί απ’ το διαχειριστή των μαύρων ταμείων[9] – στις οποίες έφταναν τα χρήματα απ’ τα κεντρικά. Αυτές με τη σειρά τους τα μεταβίβαζαν σε off shoreεταιρείες που είχαν συνήθως ως έδρα τους τις Βρετανικές Παρθένες Νήσους και από εκεί πήγαιναν σε άλλες off shore εταιρείες, διαχειριστές των οποίων είτε ήταν οι ίδιοι οι επικεφαλής των θυγατρικών εταιρειών της Siemens AG είτε συνεργάτες τους. Και, στη συνέχεια, με διάφορους τρόπους τα χρήματα έφταναν στους δωροδοκούμενους ανά τον πλανήτη, χωρίς να είναι εύκολο να συνδεθούν αυτά τα ποσά με μίζες. Τα πολλά συμβόλαια που μεσολαβούσαν σ’ αυτή τη διαδρομή για τις εικονικές υπηρεσίες των εταιρειών του δεύτερου και τρίτου επιπέδου «εξαφάνιζαν» την πηγή και τα ίχνη του βρώμικου χρήματος.
Αλλαγή σκυτάλης και πρωτοκαθεδρίας στη διεθνή αγορά;
Ο εμπορικός και βιομηχανικός πόλεμος μεταξύ Siemens και General Electric κράτησε στις αίθουσες των δικαστικών, εισαγγελικών και εποπτικών, για τις αγορές, αρχών σχεδόν 3 χρόνια. Ολοκληρώθηκε με μια ήττα που κόστισε περίπου 2 δις ευρώ, σε πρόστιμα και αποζημιώσεις, στη γερμανική πολυεθνική και μεγάλες απώλειες σε μερίδια αγοράς έναντι των ανταγωνιστών της. Παρά τους κλυδωνισμούς που υπέστη, η Siemens παραμένει ένας κολοσσός με ετήσιο τζίρο 80 δις ευρώ και κέρδη περίπου 7,5 δις ενώ οι δραστηριότητές της εκτείνονται σε 190 χώρες[10]. Πλέον η πρόκληση για τη γερμανική εταιρεία, σύμφωνα με τον νέο πρόεδρο και διευθύνοντα σύμβουλο της Siemens Peter Loescher, είναι η διεκδίκηση μέρους της αγοράς του κορυφαίου, σύμφωνα με τον ίδιο, κλάδου της βιομηχανίας του 21ου αιώνα, των τεχνολογιών περιβάλλοντος. Εκτιμάται ότι οι παραγγελίες για δίκτυα την επόμενη 25ετία θα φτάσουν τα 27 τρισεκατομμύρια ευρώ.
Εν τω μεταξύ, ο πρόεδρος και ο διευθύνων σύμβουλος της General Electric, Τζέφρι Ίμλετ διορίστηκε απ’ τοναμερικανό πρόεδρο Μπαράκ Ομπάμα, επικεφαλής του νέου συμβουλευτικού σώματος με στόχο την προώθηση της οικονομικής ανάπτυξης μέσω επιχειρησιακών επενδύσεων[11].
Η διαμάχη για τον προσανατολισμό των ερευνών και η… Ελλάδα
Για την Ιστορία, λέγεται ότι ο εσωτερικός έλεγχος της Siemens απ’ το αμερικανικό δικηγορικό γραφείο Debevoise & Plimton LLP ήταν απαίτηση της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ και επί της ουσίας της General Electric. Δεν είναι τυχαίο ότι η εμπλοκή του εν λόγω δικηγορικού γραφείου στην έρευνα συμπίπτει χρονικά με τη διαταγή έναρξης ερευνών και απ’ το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ στις αρχές του Φεβρουαρίου του 2007. Σε μεγάλο βαθμό μάλιστα τα αποτελέσματα της δουλειάς του αμερικανικού δικηγορικού γραφείου Debevoise & Plimton LLP, αποτέλεσαν τη βάση διαμόρφωσης της δικογραφίας των δικαστικών αρχών (και στη χώρα μας) και προσανατόλισαν τις έρευνες, σε δικαστικό, πολιτικό και δημοσιογραφικό επίπεδο (και στην Ελλάδα).Σύμφωνα με ορισμένες πηγές[12], ο πρώτος εσωτερικός έλεγχος στα ταμεία της Siemens έγινε απ’ την ελεγκτική εταιρεία KPMG[13], στα μέσα του 2006 και ολοκληρώθηκε το Νοέμβριο του ίδιου έτους, όταν δηλαδή, άρχισαν οι έρευνες της εισαγγελίας του Μονάχου στη Γερμανία. Στη συνέχεια εγκαταστάθηκαν στα κεντρικά γραφεία της Siemens στο Μόναχο η Debevoise & Plimton LLP και ο διεθνής χρηματοοικονομικός οίκος Deloitte& Touche.
Ο πρώτος αυτός εσωτερικός έλεγχος απ’ την KPMG και τα συμπεράσματά του αποτυπώθηκαν σε εμπιστευτική και απόρρητη έκθεση με κωδικό SAS 99 Audit Procedures[14]. H έκθεση αυτή, με βάση την οποία «ξηλώθηκε» όλη η προηγούμενη διοίκηση της Siemens, δεν ήταν προσβάσιμη στην Εξεταστική Επιτροπή της Ελληνικής Βουλής. Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές γίνεται ονομαστική αναφορά περίπου 20 παραληπτών «διακριτικών πληρωμών» απ’ το παραλογιστήριο της Siemens. Ανάμεσά τους βρίσκονται και Έλληνες πολιτικοί που πήραν 100 εκατομμύρια[15].
ΥΓ: Στα επόμενα μέρη του άρθρου θα ασχοληθούμε με την καθαρά ελληνική πτυχή του «μεγαλύτερου σκανδάλου διαφθοράς στην ιστορία των χρηματαγορών» που απ’ τις αρχές του 2008 ως και το 2010 κυριάρχησε και κατά διαστήματα αποτέλεσε αποκλειστικό θέμα της εσωτερικής πολιτικής ζωής και επικαιρότητας. Στον ελληνικό τύπο πρωτογενές ρεπορτάζ υπήρχε μόνο απ’ τους δημοσιογράφους Τάσο Τέλλογλου (ΣΚΑΙ, Καθημερινή) και Αριστέα Μπουγάτσου (Ελευθεροτυπία), που μέσα από αποκλειστικότητες και αρκετές δημοσιογραφικές επιτυχίες, εν πολλοίς καθόρισαν τον προσανατολισμό της δημόσιας συζήτησης και τις έρευνες των εισαγγελικών και δικαστικών αρχών[16].
[1] Το 2003 ο πρόεδρος του Κεντρικού Διοικητικού Συμβουλίου της Siemens AG Χάινριχ φον Πίρερ εξέδωσε ένα βιβλιαράκι με έξοδα της εταιρείας και με τίτλο «Ανάμεσα στο κέρδος και την ηθική – για μια ανθρώπινη οικονομία». Με εντολή του Μιχάλη Χριστοφοράκου το βιβλίο μεταφράστηκε και στην Ελλάδα και πήρε τον τίτλο «Κέρδος και Ηθική». Μετά την αλλαγή του εμπορικού δικαίου στη Γερμανία που απαγορεύει τη δωροδοκία στις διεθνείς σχέσεις και της στοχοποίησής της από τις εποπτικές αρχές της αμερικανικής αγοράς, η Siemens θέλει να εμφανίσει δήθεν προσπάθειες καταπολέμησης της εταιρικής διαφθοράς που ανθούν στο εσωτερικό της. (Βλ. Τάσου Τέλλογλου «Το Δίκτυο Φάκελος Siemens» ΣΚΑΪ βιβλίο)
[2] Βλ. «Τα σκάνδαλα και η, δια του Τύπου, χειραγώγηση της κοινής γνώμης» του Νίκου Στεριανού 23/1/2011http://www.inprecor.gr/index.php/archives/25291
[3] Αποκαλυπτικές πληροφορίες για το βίο και την πολιτεία της οργάνωσης «Διεθνής Διαφάνεια» στο άρθρο «Διεθνής Διαφάνεια»: ένα μεγάλο «πλυντήριο» διαφθοράς, της mafalda στο http://www.inprecor.gr/index.php/archives/15924
[5] Βλ. Τάσου Τέλλογλου «Το Δίκτυο Φάκελος Siemens» ΣΚΑΪ βιβλίο
[6] Στο ίδιο
[7] Βλ. Τάσου Τέλλογλου «Το Δίκτυο Φάκελος Siemens» ΣΚΑΪ βιβλίο, στη σελίδα 62 & Ράινχαρντ Σήκατσεκ, συνέντευξη στη Sueddeutsche Zeitung 1/8/2008.
[8] Βλ. Τάσου Τέλλογλου «Το Δίκτυο Φάκελος Siemens» ΣΚΑΪ βιβλίο
[9] Στην κατάθεσή του στην εισαγγελία του Μονάχου ο Σίκατσεκ αναφέρει ότι στο πλαίσιο της νέας αρχιτεκτονικής των μαύρων ταμείων είχε δημιουργήσει και άλλες υπεράκτιες εταιρείες όπως τη Fiberlite στο Ντουμπάι και τη Maxmon στα νησιά του καναλιού ανάμεσα στη Μεγάλη Βρετανία και τη Γαλλία.
[10] Εφημερίδα Το Βήμα της Κυριακής 13/12/2009 Συνέντευξη του Peter Loescher στον Β. ΚΩΤΣΗ
[11] Η είδηση στον Εθνικό Κήρυκα Νέας Υόρκης την Τρίτη 25 Ιανουαρίου 2011, με τίτλο «Ο πρόεδρος της General Electric αναλαμβάνει σύμβουλος του Ομπάμα, βλέπε http://www.ekirikas.gr/article/76683
[12]http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=2189 άρθρο με τίτλο ΑΠΟΚΑΛΥΨΗ-ΣΟΚ Η KPMG ΚΑΙ Ο ΣΚΟΤΕΙΝΟΣ ΚΟΣΜΟΣ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ, του Βασίλη Μπόνιο 18/6/2010
[13] Έλεγχο στα μαύρα ταμεία της Siemens απ’ την KPMG αναφέρει στο βιβλίο του «Το Δίκτυο Φάκελος Siemens» και ο δημοσιογράφος Τάσος Τέλλογλου.
[15] http://www.kourdistoportocali.com/default.aspx?pageid=2189 Ο συγγραφέας μάλιστα συνδέει το γεγονός ότι οι εταιρείες KPMG και Deloitte & Touche κρατούσαν συγκλονιστικά στοιχεία στα χέρια τους με το ότι, το Μάιο του 2010 το ελληνικό Υπουργείο Οικονομικών (Γιώργος Παπακωνσταντίνου) και το Μέγαρο Μαξίμου (Γιώργου Παπανδρέου) τις συμπεριέλαβε ανάμεσα στις 5 ελεγκτικές εταιρείες και το Σώμα Ορκωτών Λογιστών που θα ελέγχουν την πορεία εφαρμογής του πρώτου κρατικού προϋπολογισμού υπό διεθνή οικονομικό έλεγχο.
[16]http://www.antinews.gr/2008/07/06/2669/ σ’ αυτή τη διεύθυνση υπάρχει με ημερομηνία 6/7/2008 ένα άρθρο με τον τίτλο «Μια ματιά στα βαθιά νερά της υπόθεσης Ζήμενς» το οποίο υπαινίσσεται ευρύτερη διαπλοκή και διαπάλη, μεταξύ αμερικανών, γερμανών, εταιρειών, πολιτικού συστήματος και εκδοτικών συγκροτημάτων που πρωτοστατούσαν δημοσιογραφικά στην «κάλυψη» των γεγονότων. Είναι χαρακτηριστικός ο τρόπος με τον οποίο κλείνει το εν λόγο άρθρο: «Όπως έχουμε ξαναπεί η μοντέρνα βιομηχανία είναι η «καθαρή βιομηχανία». Σήμερα οι μεγάλες επιχειρήσεις παριστάνουν ότι ενδιαφέρονται για το περιβάλλον, προσδοκώντας στα τεράστια κεφάλαια που θα επενδυθούν για την ανάπτυξη πράσινων τεχνολογιών. Η General Electric θεωρείται ηγετική δύναμη στον τομέα αυτό, όπου ανταγωνίζεται την Alstom, την Dupont και ποια άλλη; Την Siemens φυσικά. Δεν σας θυμίζουν τώρα όλα αυτά τα οικολογικά και κάποιο εκδοτικό συγκρότημα που υποστήριζε κάποτε το ΠΑΣΟΚ και μετά τη ΝΔ και τελευταία έχει κι αυτό πρωταγωνιστικό ρόλο στην διαμόρφωση της οικολογικής μας συνείδησης; Εκτός βεβαίως του γεγονότος ότι δημοσιεύει κατ’ αποκλειστικότητα τα διαγράμματα της «Debevoise & Plimton»». Bλ. επίσηςhttp://archive.enet.gr/online/online_text/c=110,dt=22.05.2008 άρθρο της Αριστέας Μπουγάτσου με τίτλο «Διαλεγμένα, όχι διαλεχτά τα στοιχεία Ζίμενς» στην εφημερίδα Ελευθεροτυπία, 22/5/2008. Μεταξύ άλλων σημειώνει: «Διαλεγμένα και όχι διαλεχτά είναι τα στοιχεία που πήρε στα χέρια του ο εισαγγελέας Π. Αθανασίου από τη μητρική Siemens, τα οποία συγκέντρωσε η Debevoise & Plimpton LLP (D&P) και παρέδωσε ο πληρεξούσιος δικηγόρος Α. Λυκουρέζος. Από τα διαγράμματα (12 συνολικά) που απεικονίζουν την κυκλοφορία του μαύρου χρήματος της Siemens λείπουν: κρίσιμες χρονικές περίοδοι, σημαντικοί πρωταγωνιστές, αλλά και οι μετέπειτα διαδρομές του χρήματος, όταν αυτό διανέμεται στους τελικούς αποδέκτες. Είναι βέβαιο πως και η μητρική Siemens και η D&P που διεξήγαγε τον εσωτερικό έλεγχο γνωρίζουν πολύ περισσότερα απ’ όσα παραδόθηκαν στη Δικαιοσύνη για το ελληνικό σκέλος του Siemens – Gate και κυρίως για τα διακεκριμένα πρόσωπα (πολιτικοί και αξιωματούχοι) που σιτίζονταν από τα ταμεία της.» Επιπλέον βλ. Τάσου Τέλλογλου «Το Δίκτυο Φάκελος Siemens» ΣΚΑΪ βιβλίο
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.