Τoυρκική επιθετική πολιτική

Από τον Δημήτρη Παπαχρήστου

Τι πάει να πει συνεκμετάλλευση του Αιγαίου; Χρόνια ακούμε αυτή τη λέξη και ακούστηκε στη Βουλή από όλους τους αρχηγούς των κομμάτων που την απέρριπταν μετά βδελυγμίας. Αν σημαίνει αξιοποίηση των ενεργειακών πόρων, θα πρέπει να μοιραστούμε το σπίτι μας με τον γείτονα. Σ’ αυτή την περίπτωση είτε υπάρχει πετρέλαιο, είτε υπάρχει αέριο, είναι προτιμότερο να μείνουν εκεί που είναι αιώνες τώρα.

Η Τουρκία είναι μεθοδική στην εξωτερική πολιτική της. Οι διπλωματικές ντρίμπλες συνοδεύονται και από στρατιωτικούς εκβιασμούς. Προσπαθεί να δημιουργήσει ρήγματα και προβλήματα στο Αιγαίο, αφού έχει διασφαλίσει στην Κύπρο τη στρατιωτική της παρουσία και μιλάει για δύο συνιστώντα κράτη, δηλαδή για συνομοσπονδία.

Η Τουρκία αυτά που λέει και επιδιώκει δεν τα κάνει για επικοινωνιακή εκμετάλλευση, ούτε για να κατευνάσει το λεγόμενο βαθύ κράτος, γιατί είναι βαθύ κράτος από μόνη της. Εχει στόχους, γι’ αυτό και εφαρμόζει επιθετική πολιτική. Εχει δημιουργήσει γκρίζες ζώνες και κεκτημένα με την πάροδο του χρόνου, και φτάσαμε να μιλάμε, πέρα από την υφαλοκρηπίδα, για προβλήματα στο Αιγαίο. Ναι υπάρχει ένα βασικό που απορρέει από τη διεθνή συνθήκη των θαλασσών. Η επέκταση των χωρικών υδάτων στα 12 μίλια. Το ΝΑΤΟ δεν λειτουργεί συμβιβαστικά, ούτε παίζει τον ρόλο του διαιτητή. Είναι ο κηδεμόνας της Τουρκίας και, χωρίς τη συναίνεσή του, δεν θα μπορούμε να πάμε στην Ικαρία.

Δεν είναι ρόδινα τα πράγματα για την Τουρκία, οι λαοί της υποφέρουν περισσότερο και από μας. Ο Ερντογάν προσπαθεί να ισορροπήσει την κατάσταση με τον ισλαμισμό νέου τύπου, αλλά αυτό δεν μπορεί να γίνει. Αν μπει στην Ενωμένη Ευρώπη, θα μπει γιατί θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ΗΠΑ που επιδιώκουν τη διάλυσή της. Ούτε αυτό είναι εύκολο και κακώς η χώρα μας πιστεύει πως είναι προτιμότερη η είσοδός της. Δεν θα αλλάξει στρατηγική και μέχρι τώρα δεν έχει κάνει καμία υποχώρηση... Υπάρχουν προβλήματα, και η χώρα μας θα μπορούσε να τα θέσει γιατί την αφορούν. Δεν είναι κληρονομιά της Τουρκίας οι ναοί, τα θέατρα, τα μνημεία και οι τάφοι των Ελλήνων που έζησαν αιώνες εκεί.

Δεν γίνεται λόγος για την Ιμβρο και την Τένεδο, που η συνθήκη της Λοζάνης ρητά αναφέρεται στην αυτονομία τους. Κι όμως η Τουρκία δημιουργεί πρόβλημα στο Καστελόριζο και στη Γαύδο για να μην οριοθετηθεί η ΑΟΖ με τις παράπλευρες χώρες.

Η Τουρκία έφτασε στο σημείο να προσπαθήσει να οικειοποιηθεί ακόμα και τον Ικαρο. Η Ελλάδα έβαλε «ψαλίδι» και κόβει τα φτερά της Διεθνούς Ικαρίου Αεραθλητικής Ακαδημίας και η Τουρκία δήλωσε πως «εγώ είμαι εδώ». Από το 2003 επιδιώκει να εγκαταστήσει στη Σμύρνη τη Διεθνή Ικάριο Αεραθλητική Ακαδημία με σύμβολο τον Ικαρο. Δεν είναι αβλαβείς οι διαβάσεις των πολεμικών πλοίων στα νερά του Αιγαίου, όπως δεν είναι και οι υπερπτήσεις, όπως και τα πυρηνικά εργοστάσια που σκοπεύει να φτιάξει στα Μικρασιατικά παράλια. Μπορούμε να θέσουμε τα προβλήματα που δημιουργεί η Τουρκία στην απέναντι πλευρά. Χρειάζεται συνέπεια και σταθερή πολιτική που δεν γίνεται με κουμπαριές και λυκοφιλίες.

http://www.ethnos.gr/