Ο εσμός, η ύβρις και η (άθλια) Πολιτεία

Με τον Γιάννη Τριάντη

ΠΟΙΟΣ Μαρινάκης, ποιος Μπέος, ποιος συρφετός παραγόντων και αφιονισμένων πιτσιρικάδων;

Αυτοί έτσι έμαθαν, έτσι συμπεριφέρονται, έτσι ζουν. Λεφτάδες, τσαμπουκάδες και άρχοντες στον θλιβερό μικρόκοσμο του οπαδικού τζόγου και των εντυπώσεων οι μεν -αγράμματοι και θρασύτατοι οι περισσότεροι από τους παράγοντες του ποδοσφαίρου-, αθύρματα, πιόνια και ματαιωμένα όντα οι δε, οι αφιονισμένοι οπαδοί, τυφλωμένοι παρίες σ' ένα λυτρωτικό γι' αυτούς συν-ανήκειν, δηλαδή σε μια υπαρκτή, ζεστή συλλογικότητα η οποία όμως τους καίει τα σπλάχνα και το μυαλό αντί να τους οιστρηλατεί και να τους εμπνέει...

ΟΛΟΙ αυτοί έτσι έμαθαν, έτσι ζουν. Ασύστολοι στις δηλώσεις και τη συμπεριφορά τους, ασύδοτοι και ατιμώρητοι, λειτουργούν εμπρηστικά, καίνε, ρημάζουν, επιτίθενται, «γαμούν και δέρνουν». Το ίδιο και οι οπαδικές εφημερίδες, το μόνιμο προσάναμμα κάθε πυρφόρου αθλιότητος και ύβρεως... Αυτοί «καλά κάνουν». Και είναι βαρετό να μιλάει κανείς για τις δεδομένες ευθύνες τους, τον αμοραλισμό και την οξειδωτική συμπεριφορά τους. Αυτά είναι θλιβερά δεδομένα, εμπειρικώς διαπιστωμένα και ανακυκλούμενα. Το θέμα είναι η πολιτεία τι κάνει...

ΕΚΕΙ η καρδιά του προβλήματος. Εκεί οι βαρύτατες ευθύνες. Εκεί το ανεξίτηλο στίγμα. Στους εκάστοτε κυβερνώντες, καθώς και στις ηγεσίες που κρατούν τις τύχες του επαγγελματικού ποδοσφαίρου στα χέρια τους. Μηρυκάζουν χρόνια τώρα ηχηρές κοινοτοπίες για την «πάταξη της βίας», την κάθαρση και τα συναφή, αλλά επί της ουσίας ανέχονται και επιδοτούν την αθλιότητα. Διά πράξεων και παραλείψεων. Με αποτέλεσμα ένα έγκλημα διαρκείας, για το οποίο φέρουν τη μεγαλύτερη ευθύνη - τουλάχιστον για εγκληματική αμέλεια...

ΔΕΝ χρειάζεται να είναι κάποιος ευφυής, γνώστης του ποδοσφαίρου ή αρμόδιος παράγων για να αντιμετωπίσει την τσογλανιά και την αυθαιρεσία, και να περιορίσει στο ελάχιστον τις αθλιότητες και την ωμή βία. Τα πράγματα είναι απλά: σκληρές τιμωρητικές προβλέψεις του ΚΑΠ (Κανονισμός Αγώνων Ποδοσφαίρου), που θα καίνε και θα εξουθενώνουν τις ΠΑΕ και τα αφεντικά τους, αυτόφωρο και ιδιώνυμο για τους αφιονισμένους. Συγκεκριμένα:

* Πρόβλεψη για βαρύτατη τιμωρία μιας ομάδος της οποίας οι οπαδοί είναι υπότροποι (δακρυγόνα, λέιζερ, ρίψη αντικειμένων κτλ.) και όχι απλώς πρόστιμο ή τιμωρία της έδρας. Λόγω της επαναληπτικότητος του φαινομένου στην Ελλάδα, θα μπορούσαν οι αυστηρές εξοντωτικές προβλέψεις να τύχουν της έγκρισης της UEFA. Και να τιμωρείται μια ομάδα με μηδενισμό και αφαίρεση βαθμών, αν συνεχίζονται παρόμοια φαινόμενα.

* Δεύτερον, μηδενισμός και αφαίρεση βαθμών όταν μπουκάρουν φίλαθλοι στο γήπεδο, με παράλληλη μήνυση και αγωγή εναντίον της διοικήσεως της εν λόγω ομάδος, όταν οι φίλαθλοι αυτοί επιτίθενται εναντίον παιχτών και παραγόντων της αντιπάλου ομάδος... Κανένα ελαφρυντικό, κανένας οίκτος, καμμία παράκαμψη. Τελεία και παύλα.

ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΟ το ερώτημα: «Γιατί αυτά δεν έχουν γίνει μέχρι τώρα;» Προφανής η απάντηση: Διότι τα κόμματα εξουσίας συμπεριφέρονται δουλικά προς τα αφεντικά του ποδοσφαίρου. Και καταλήγουν θλιβεροί διεκπεραιωτές του τσαμπουκά και της αυθαιρεσίας των παραγόντων με χλωμές ρυθμίσεις και προκλητικά χαϊδολογήματα... Εστω και τώρα, επείγει η αναθεώρηση του ΚΑΠ (στο τέλος της σεζόν) για να σταματήσουν διά παντός οι θεατρινισμοί και οι αθλιότητες. Ιδού η Ρόδος...

http://www.enet.gr/