«Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;»

Του ΚΩΣΤΑ ΝΙΚΟΛΑΟΥ τ. βουλευτή, τ. ευρωβουλευτή και τ. αντιπροέδρου της Ευρωβουλής

Το ερώτημα σήμερα είναι ρητορικό. Και ΗΤΑΝ ρητορικό, για τους νουν έχοντες, από τη στιγμή που ο ΑΠΑΤΡΙΣ Παπανδρέου ο τρίτος μας έμπασε ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΕΝΑ στο εγκληματικό και αδιέξοδο Μνημόνιο.

Όμως, πριν από τη θανάσιμη για το ΠΑΣΟΚ γκάφα της «τρόικας» να αποκαλύψει το συμφωνηθέν με τον αδίστακτο Παπακωνσταντίνου ΞΕΠΟΥΛΗΜΑ 50 δισ. ευρώ των πιο ζωτικών περιουσιακών στοιχείων της χώρας μας, το ερώτημα κάθε άλλο παρά ρητορικό ήταν. Διότι, σύμφωνα με σχετική ερώτηση σε διάφορα μπλογκ του διαδικτύου, τουλάχιστον 40% των Ελλήνων πίστευαν, αφελώς ή λόγω συγκεκριμένων συμφερόντων με την κρατούσα κατάσταση, ότι μας κυβερνάει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ! Σήμερα δεν υπάρχει καλόπιστος άνθρωπος που να μην είναι υπερβέβαιος ότι μας καταδυναστεύει Η ΚΑΤΟΧΙΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΗΣ «ΤΡΟΪΚΑΣ». Και είναι μέγα κέρδος να το γνωρίζουν όλοι. Δεν εννοώ –εξυπακούεται– ότι η οργή, η αγανάκτηση και το ασυγκράτητο μένος μας οφείλουν να στρέφονται εναντίον της κατοχικής κυβέρνησης της «τρόικας». Κάθε άλλο. Η «τρόικα» των τοκογλύφων δανειστών μας ΒΡΗΚΕ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ. Υπόλογη ΕΘΝΙΚΗΣ ΠΡΟΔΟΣΙΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΑΠΑΝΔΡΕΪΚΗ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ. Η οποία, στο διάστημα που έχει αναρριχηθεί στην εξουσία –με τον πασίγνωστο πλέον τρόπο αυτής της αναρρίχησης–, ένα και μοναδικό... επίτευγμα πέτυχε: το Μνημόνιο. Όλα τα άλλα είναι η εθελόδουλη εφαρμογή των επιταγών των πατρώνων της. Ο τίτλος «πρωθυπουργός» έχει χάσει πλέον εντελώς τη σημασία του. Και η συνεχής επανάληψή του από δουλόφρονες αλλά και μη δουλόφρονες δημοσιογράφους ηχεί παράταιρα, προκαλώντας περιπαικτικά μειδιάματα και οικτιρμούς. Ο εξακολουθών να φέρει... υπερηφάνως αυτόν τον τίτλο είναι άθυρμα και ανδρείκελο ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΝΑ ΕΚΠΡΟΣΩΠΕΙ ΤΗ ΧΩΡΑ ΜΑΣ. Ό,τι λέει και ό,τι αποφασίζει αυτοδιαψευδόμενος ακαταπαύστως είναι ευτελή επικοινωνιακά τερτίπια που προκαλούν απέχθεια, αυξάνοντας την ήδη κατασταλαγμένη οργή στο έπακρο. Μια οργή που θα μορφοποιηθεί το πολύ σε μερικούς μήνες και θα εκδηλωθεί ως ανυποχώρητα ανατρεπτική ΕΞΕΓΕΡΣΗ. Άλλος δρόμος δεν υπάρχει για τους μετατραπέντες, ερήμην της βουλήσεώς τους, σε φιμωμένα υποζύγια Έλληνες. Και τα υποζύγια κλοτσάνε στον σταυρό, κατακέφαλα δηλαδή, τους ανεπιθύμητους αυθέντες τους. Αναφορικά με το ξεπούλημα σε τέσσερα χρόνια 50 δισ. περιουσιακών στοιχείων της χώρας μας που ανήκουν, ας μην το ξεχνάμε, ΣΤΟΝ ΛΑΟ ΤΗΣ –το εξήγησε εξ αντιδιαστολής ανεπανάληπτα τις προάλλες ο εξαίρετος Νίκος Ξυδάκης στην «Καθημερινή», επικαλούμενος τη ρήση του Θουκυδίδη «άνδρες γαρ πόλις, και ου τείχη ουδέ νήες ανδρών κεναί» (άνδρες είναι η πόλις και όχι τείχη ούτε πλοία στερούμενα ανδρών)– ο κατ’ όνομα «πρωθυπουργός» δήλωσε πομπωδώς ότι θα απαγορευθεί διά νόμου η πώληση γης. Διά νόμου που θα ψηφιστεί βέβαια στη Βουλή. Ποιον κοροϊδεύει πάλι ο τρισάθλιος; Δεν διαθέτει το ΠΑΣΟΚ πλειοψηφία στη Βουλή; Εκτός κι αν δώσει εντολή στους βουλευτές του –όπερ αδύνατον, λόγω συμφωνίας του με την «τρόικα»– να υπερψηφίσουν αυτόν τον νόμο! (Ας μην αποκλείουμε, πάντως, αρκετοί από τους σε αναβρασμό τελούντες βουλευτές του ΠΑΣΟΚ, λόγω της ριζικής διαφωνίας τους με το ξεπούλημα της πατρίδας τους, καθώς και με τα προηγηθέντα αντιλαϊκά μέτρα που θα λειτουργήσουν ΑΘΡΟΙΣΤΙΚΑ στη συνείδησή τους, να καταψηφίσουν αυτόν τον προδοτικό νόμο και να ανατρέψουν τον καταστροφικό για τη χώρα και τους πολίτες της αρχηγό τους. Χρειάζονται κάτι παραπάνω από δέκα τέτοιοι βουλευτές. Εάν το έπρατταν, θα ενεγράφοντο ως ήρωες στις δέλτους της ελληνικής Ιστορίας και, το σπουδαιότερο, ΘΑ ΑΠΕΤΡΕΠΑΝ ΤΗΝ ΑΝΥΠΟΧΩΡΗΤΑ ΑΝΑΤΡΕΠΤΙΚΗ ΕΞΕΓΕΡΣΗ ΤΟΥ ΛΑΟΥ ΜΑΣ, όπως προέβλεψα στην προηγηθείσα παράγραφο αυτού του άρθρου. Εάν δεν το πράξουν, θα είναι, όπως και οι υπόλοιποι εν ΠΑΣΟΚ συνάδελφοί τους, έμμεσοι κήρυκες του πωλητηρίου «σε ό,τι ορέγονται οι απρόσωπες αγορές με τις επώνυμες τσέπες», σύμφωνα με την ευστοχότατη διατύπωση του Βαγγέλη Δεληπέτρου στην «Ελευθεροτυπία» της Τετάρτης.) Έγραψα πιο πάνω ότι το μοναδικό... επίτευγμα της παπανδρεϊκής κυβέρνησης ήταν το Μνημόνιο. Λάθος. Του Μνημονίου προηγήθηκε ένα μέγιστο σκάνδαλο εις βάρος της οικονομίας της χώρας με πρωταγωνιστή τον διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος κ. Προβόπουλο, το οποίο χρησιμοποίησε ως εύλογο άλλοθι για να καταφύγει στην προσφυγή στο Μνημόνιο η εν λόγω κυβέρνηση, μέλη μάλιστα ή παράγοντες της οποίας επωφελήθηκαν και θησαύρισαν από αυτό. Ήδη στις 5 Οκτωβρίου 2009, μία μόλις ημέρα μετά τις εκλογές, η Ένωση Ελληνικών Τραπεζών ζήτησε την προώθηση κερδοσκοπικών διαδικασιών. Πριν από την εκλογική νίκη του ΠΑΣΟΚ η αεριτζίδικη αγοραπωλησία ομολόγων επιτρεπόταν επί τριήμερο (το λεγόμενο Τ+3). Στις 22 Οκτωβρίου 2009 η Τράπεζα της Ελλάδος έδωσε τη δυνατότητα οι τρεις ημέρες να γίνουν δέκα (Τ+10). Έδωσε δηλαδή πολύ μεγαλύτερα περιθώρια στην διά της υποτιμήσεως κερδοσκοπία. Στις 10 Δεκεμβρίου 2009 έγινε κάτι ακόμα χειρότερο: Η Τράπεζα της Ελλάδος αποφάσισε ΝΑ ΜΗΝ ΕΠΙΒΑΛΛΟΝΤΑΙ ΚΥΡΩΣΕΙΣ σε όποιον κερδοσκόπο δεν έδινε τα ομόλογα στον αγοραστή τους μετά τη λήξη των δέκα ημερών! Αχαλίνωτη κερδοσκοπία δηλαδή, χωρίς ρίσκο ζημίας! Με αυτές τις μεθοδεύσεις, που αποκάλυψε ο «Ελεύθερος Τύπος» στις 20 Απριλίου του 2010 και επανήλθε στις 17 Φεβρουαρίου του 2011, τα spreads εκτοξεύτηκαν στα ύψη –από περίπου 100 μονάδες βάσης έφτασαν στις 450 (!) προκαλώντας ζημία πολλών δισ. ευρώ σε επιπλέον τοκοχρεολύσια– και οδηγήθηκε η χώρα στο χείλος της χρεοκοπίας. Αξίζει να σημειωθεί ότι το κερδοσκοπικό πάρτι πραγματοποιήθηκε με απλές εντολές του διευθυντή της Διεύθυνσης Οργάνωσης της Τράπεζας της Ελλάδος, χωρίς την υπογραφή του κ. Προβόπουλου. Όμως ο κ. Προβόπουλος δεν ήξερε τι γινόταν κάτω απ’ τη μύτη του; Αλλά και πέραν αυτού, ο Παπανδρέου ο τρίτος, που είχε κηρύξει τον πόλεμο κατά των κερδοσκόπων, αγνοούσε τα συμβαίνοντα στην Τράπεζα της Ελλάδος; Μόνο αφελείς μπορεί να το πιστέψουν. Και κάτι τελευταίο σχετικά με αυτό το θέμα: Η Βάσω Παπανδρέου, που είχε ορθότατα ανεβεί στα κεραμίδια όταν είχε αποκαλυφθεί το κερδοσκοπικό όργιο στην Τράπεζα της Ελλάδος, γιατί έχει καταπιεί σήμερα τη γλώσσα της; Πιστεύει, πανέξυπνη καθώς είναι, ότι με αφορμή τα ουρανοκατέβατα για τους Έλληνες 50 δισ. (τα οποία αποδεικνύουν ανάγλυφα πως με τη δανειακή σύμβαση έχει υποθηκευτεί όλη η δημόσια γη και περιουσία της χώρας μας) τα συμβάντα στην Τράπεζα της Ελλάδος δεν επιδείνωσαν δραματικά τη νυν κατάσταση στην πατρίδα μας;

Θα παρεμβάλω από μνήμης, πριν αναφερθώ στη ΝΔ, την ακόλουθη εντυπωσιακή ατάκα του Λάκη Λαζόπουλου: Κάποια αγγλική εφημερίδα έγραψε ότι πρέπει να παίρνουν χάπια οι Έλληνες αν νομίζουν πως θα ξεπληρώσουν το χρέος. Εγώ πιστεύω ότι θα πρέπει να παίρνουν χάπια εκείνοι που νομίζουν ότι θα τους το πληρώσουμε.

Όπως τονίζει πειστικότατα ο Γιώργος Δελαστίκ, απολαυστικότατος πάντοτε και καίριος στις επισημάνσεις του –βλέπε «Επίκαιρα», τεύχος 70ό–, «ο Γιώργος Παπανδρέου προσπαθεί να καταστήσει συνένοχο στην πολιτική του τη ΝΔ, με τη βοήθεια ασφυκτικών πιέσεων που ασκούν πάνω στον Αντώνη Σαμαρά ισχυρότατοι κύκλοι του ελληνικού κατεστημένου και οι ξένοι ηγέτες της ευρωπαϊκής Δεξιάς, κινητοποιώντας παράλληλα τα όργανά τους μεταξύ των βουλευτών και των στελεχών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. (...) Ο Αντώνης Σαμαράς υπήρξε σαφέστατος στις θέσεις που διατύπωσε στη Βουλή την περασμένη Παρασκευή: “Δεν θα γίνουμε συνένοχοι. Όπως απορρίψαμε το Μνημόνιο 1, έτσι θα απορρίψουμε και αυτά που προεξοφλούνται στο Μνημόνιο 2”, διακήρυξε. Χαρακτηρίζοντας το Μνημόνιο ‘‘πολιτική δέσμευση για μια επ’ άπειρον ασφυξία της οικονομίας’’, πρόσθεσε απευθυνόμενος στην κυβέρνηση και υπονοώντας την υποστήριξη που έχει βρει από τον ΛΑΟΣ και την Ντόρα Μπακογιάννη: “Αν θέλετε συναίνεση στην ασφυξία, να τη βρείτε αλλού. Πέρσι βρήκατε άλλους να σας στηρίξουν, φέτος θα είναι πιο δύσκολο λόγω λαϊκής κατακραυγής”. (...) Η πολιτική ουσία έγκειται στο ότι η στάση του Αντώνη Σαμαρά –προσωπικά και μόνο, γιατί την αντίθετη πολιτική τού εισηγείτο σύσσωμο σχεδόν το επιτελείο του (πλειοδοτώ σ’ αυτήν την άποψη του Γιώργου Δελαστίκ)– έχει αποτρέψει το να καταστεί το Μνημόνιο κοινή πολιτική των δύο κομμάτων εξουσίας, κάτι που θα είχε αποκαρδιώσει τεράστια τμήματα του πληθυσμού. Διατηρώντας την αντίθεσή του στο Μνημόνιο, ο Αντώνης Σαμαράς συνεισφέρει τα μέγιστα στο να παραμένει αγεφύρωτο το χάσμα στην ελληνική κοινωνία ανάμεσα στη μικρή μειοψηφία του λαού που είναι υπέρ του Μνημονίου και την τεράστια πλειοψηφία που τάσσεται εναντίον της επαίσχυντης ‘‘μνημονιακής’’ επιλογής».

Χάρις στον Σαμαρά, προσθέτω εγώ, το ποσοστό της ΝΔ ταυτίζεται σχεδόν μ’ εκείνο του ΠΑΣΟΚ. (Βλέπε: Δημοσκόπηση 70ού τεύχους του περιοδικού «Επίκαιρα».) Γι’ αυτό και τον πολεμάνε προσωπικά –και αδυσώπητα– τα μίσθαρνα όργανα του κατ’ όνομα πλέον «πρωθυπουργού». 




http://www.paron.gr