Rafik Hariri τον Φεβρουάριο του 2005, θα ήταν τόσο δυνατή ώστε έξι χρόνια αργότερα θα έριχνε την κυβέρνηση, σχολιάζει το περιοδικό TIME.
Ο εύθραυστος κυβερνητικός συνασπισμός που ηγείτο ο γιος του Hariri, Saad, κατέρρευσε στα μέσα της εβδομάδας επειδή υπήρχε η πιθανότητα οι έρευνες που κάνουν τα Ηνωμένα Έθνη για τη δολοφονία του Rafik Hariri, να οδηγήσουν στην απόδοση κατηγοριών και στην ενοχοποίηση μελών της Χεζμπολάχ, από το Διεθνές δικαστήριο της Χάγης, πράγμα που θα οδηγούσε στην αναζωπύρωση των παθών και της βίας όπως αυτές εκφράστηκαν με τον εμφύλιο πόλεμο των προηγούμενων δεκαετιών.
Συγκεκριμένα, μετά από ένα χρόνο σχετικής σταθερότητας και τη στιγμή που ο πρόεδρος της χώρας ξεκινούσε τη διοικητική αναδιάρθρωση της κυβέρνησης, έντεκα υπουργοί της Χεζμπολάχ και των συμμάχων της παραιτήθηκαν αναγκάζοντας σε διάλυση του κυβερνητικού συνασπισμού. Οι παραιτήσεις αυτές, δήλωσε ο υπουργός Εργασίας και αντίπαλος της Χεζμπολάχ Butros Harb «περιπλέκουν την κατάσταση».
Ωστόσο και ενώ η κυβέρνησή του ναυαγούσε, ο Hariri κατευθυνόταν στο Λευκό Οίκο για να συναντηθεί με τον πρόεδρο Barack Obama για την πολιτική κρίση του Λιβάνου.
«Οι προσπάθειες της Χεζμπολάχ να ρίξει την κυβέρνηση του Λιβάνου αποδεικνύει μόνο την αποφασιστικότητα και το φόβο της να εμποδίσει την ικανότητα της κυβέρνησης να προχωρήσει και να προωθήσει τις προσδοκίες όλων των πολιτών του Λιβάνου», ανακοινώθηκε από τον Λευκό Οίκο. Ωστόσο δεν είναι σαφές αν ο Hariri μπορεί να περιμένει κάτι περισσότερο από την Ουάσιγκτον εκτός από ηθική υποστήριξη, αναφέρει το TIME. Ο Hariri έφυγε από την αμερικανική πρωτεύουσα αμέσως μετά τη συνάντησή του με τον πρόεδρο Obama και ταξίδεψε στο Παρίσι για συνομιλίες με τον Γάλλο πρόεδρο, προτού επιστρέψει στη Βηρυτό.
Η κυβέρνηση του Λιβάνου βρέθηκε σε αδιέξοδο μπροστά στην εκκρεμή απόφαση του διεθνούς δικαστηρίου, το οποίο λέγεται ότι θα κατηγορήσει μέλη της Χεζμπολάχ για τη δολοφονία του πατέρα του Hariri. Η Χεζμπολάχ έχει αρνηθεί οποιαδήποτε συμμετοχή σε αυτή την ιστορία και κατηγορεί το δικαστήριο ότι εξυπηρετεί την πολιτική ατζέντα των Ηνωμένων Πολιτειών και του Ισραήλ.
Ο Saad Hariri, που ηγείται του εύθραυστου συνασπισμού από το 2009, έχει δεχθεί πολλές πιέσεις από το σιιτικό κίνημα και τους συμμάχους του τους τελευταίους μήνες να αναστείλει κάθε συνεργασία με το διεθνές δικαστήριο.
Ο Hariri βρέθηκε μπροστά σε ένα εξαιρετικά δύσκολο δίλλημα. Ως σουνίτης που υποστηρίζεται από τη Σαουδική Αραβία, αλλά και ως γιος του δολοφονημένου πρώην πρωθυπουργού, αν υπέκυπτε στις απαιτήσεις της Χεζμπολάχ θα «έπεφτε» στα μάτια των σουνιτών Λιβανέζων και θα υπέγραφε την πολιτική του καταδίκη.
Από την άλλη, υποστηρίζοντας την έρευνα του δικαστηρίου, κινδύνευε να επιφέρει βίαιη αποσταθεροποίηση του Λιβάνου, καθώς η Χεζμπολάχ, η πιο ισχυρή στρατιωτική δύναμη στη χώρα, έχει προειδοποιήσει ότι δε θα ανεχθεί να συλληφθεί κανένα μέλος της.
Η αποχώρηση της αντιπολίτευσης εκλαμβάνεται πλέον ως αποτυχία των πέντε μηνών μεσολαβητικής προσπάθειας από τη Συρία και τη Σαουδική Αραβία για την εξεύρεση συμβιβασμού. Και οι δύο χώρες έχουν εκτεταμένη επιρροή στο Λίβανο.
Οι Σαουδάραβες είναι βασικοί υποστηρικτές του Hariri, ενώ η Συρία υπήρξε προστάτιδα της Χεζμπολάχ. Άλλωστε η Δαμασκός θεωρείται ακόμα ότι κρύβεται πίσω από τη δολοφονία, αν και οι κατηγορίες μετατοπίστηκαν στην Χεζμπολάχ τους τελευταίους 18 μήνες.
Τι μέλλει γενέσθαι
Πολλοί Λιβανέζοι διερωτώνται τώρα αν η Χεζμπολάχ για άλλη μια φορά θα προσπαθήσει να επιβάλει τη θέλησή του στους δρόμους. Πολλοί αναμένουν διαδηλώσεις, εκρήξεις βίας και ενδεχομένως ακόμη και να επιστρέψουν στο δολοφονίες και τις νβομβιστικές επιθέσεις που ταλάνιζαν το Λίβανο στον απόηχο του θανάτου του Hariri. Αλλά ακόμα κι αν στρατιωτική της υπεροχή είναι αδιαμφισβήτητη στο Λίβανο, οι ηγέτες της Χεζμπολάχ έχουν πολλούς λόγους να αποφύγουν έναν ακόμη πόλεμο. Εν τω μεταξύ η απόφαση του διεθνούς δικαστηρίου δεν αναμένεται πριν το τέλος Φεβρουαρίου ή αρχές Μαρτίου. Ορισμένοι Λιβανέζοι αξιωματούχοι υποστηρίζουν ότι η χώρα έχει να επιλέξει μεταξύ της δικαιοσύνης και της σταθερότητας στο Λίβανο. Μέχρι τότε η χώρα θα δοκιμάζεται…
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.