Stress tests, μήνυμα στο Βερολίνο

J_O_I_D

 

  Κάποιοι στη Γερμανία εντός και εκτός κυβέρνησης προσπαθούν εδώ και ένα και πλέον χρόνο να τετραγωνίσουν τον κύκλο: Πώς μπορεί μια χώρα – μέλος της Ευρωζώνης να υποχρεωθεί στις πιο οδυνηρές εκδοχές των αναδιαρθρώσεων δημόσιου χρέους (κούρεμα η hair cut) χωρίς απαγορευτικό κόστος για το γερμανικό τραπεζικό σύστημα. Την πραγματικότητα αυτή απηχούσε και το δημοσίευμα της έγκυρης εφημερίδας Die Zeit περί σεναρίων διαχείρισης αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους που έσπευσε χθες να διαψεύσει το υπουργείο Οικονομικών της Γερμανίας.

Άλλωστε και χωρίς το χθεσινό επεισόδιο η ιδεοληπτική εμμονή του Βερολίνου στην «Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα» (Ελεγχόμενη Χρεοκοπία) ως μέρος του Μόνιμου Μηχανισμού Σταθερότητας μετά το 2013 αρκεί για να μας πείσει ότι πρόκειται για μια αγκύλωση που δεν είναι εύκολο να απονευρωθεί.
Στη γερμανική αυτή αγκύλωση αποφάσισαν να επιτεθούν οι Ολι Ρεν και Μισέλ Μπαρνιέ προωθώντας το νέο stres test των ευρωπαϊκών τραπεζών, με κριτήρια και όρους που θα προσμετρούν και το κόστος της πτώσης των κρατικών ομολόγων, ένα νέο γύρο ελέγχου της αξιοπιστίας του ευρωπαικού τραπεζικού συστήματος που είχε συναντήσει τη σκληρή και παρατεταμένη αντίθεση του Βερολίνου.
Με δεδομένο τον υψηλό βαθμό έκθεσης και των γερμανικών τραπεζών στο δημόσιο χρέος των χωρών που κάποιοι ανεγκέφαλοι στο Βερολίνο θέλουν να τους εξωθήσουν σε αναδιάρθρωση του χρέους, είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι ένα μεγάλο κομμάτι του γερμανικού τραπεζικού συστήματος θα βρεθεί στο κόκκινο, όταν δοθούν στη δημοσιότητα τα αποτελέσματα του νέου stres test.
Την ίδια στιγμή, ο Βαν Ρομπέι δηλώνει ότι στο Μόνιμο Μηχανισμό μετά το 2013 η «Συμμετοχή του Ιδιωτικού Τομέα» θα είναι μια ακραία εξαίρεση και σε καμιά περίπτωση ο κανόνας.
Η γερμανική ψύχωση με την «Ελεγχόμενη Χρεοκοπία» και τις διάφορες εκδοχές αναδιαρθρώσεων έχει τη δική της λογική:
Πρώτον, την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να είναι φθηνότερη και λιγότερο δεσμευτική από τη διάσωση: παίρνουμε ό,τι μπορούμε να πάρουμε τώρα και αυτός που έχει το πρόβλημα ας τα βγάλει πέρα. Το νέο stres test θα καταδείξει το πολλαπλάσιο κόστος της χρεοκοπίας και της αναδιάρθρωσης σε σχέση με τη διάσωση και αν οι πολιτικοί δεν προσγειωθούν στην πραγματικότητα, θα βρουν απέναντί τους τραπεζίτες όχι μόνον της Γερμανίας, αλλά και της Γαλλίας και μιας σειράς άλλων ευρωπαϊκών χωρών.
Δεύτερον, τη λογική της τιμωρίας, του σωφρονισμού και του παραδειγματισμού, ώστε όσοι φλερτάρουν με την ιδέα της δημοσιονομικής χαλάρωσης? να τρομάξουν και να σωφρονισθούν! Την υπεραπλουστευτική αυτή προσέγγιση -καλύτερος εκφραστής της ο τραπεζίτης Οτμαρ Ισιγκ- που θυμίζει αντίποινα κατοχικού στρατού, οι Financial Times σε κύριο άρθρο τους τον περασμένο Ιούλιο την χαρακτήρισαν λογική «θαλάμου βασανιστηρίων».
Ποιο επικίνδυνοι από τους οπαδούς της δημοσιονομικής χαλαρότητας είναι όσοι -κυρίως στη Γερμανία- προσεγγίζουν την οικονομία και μάλιστα τη δημοσιονομική πολιτική με όρους ηθικής του τύπου «Αμαρτωλά Κράτη» με την αμαρτία να ταυτίζεται με τα δημοσιονομικά ελλείμματα.
Το μόνο πρόβλημα για τη διεξαγωγή και την ολοκλήρωση των Stress Tests είναι δίχως αμφιβολία ο χρονικός τους ορίζοντας, ο Μάιος, ενώ οι κρίσιμες διαβουλεύσεις για τη θωράκιση της Ευρωζώνης και το Μόνιμο Μηχανισμό έχουν καταληκτικό ορίζοντα το Μάρτιο.

 Απ' την ΗΜΕΡΗΣΙΑ, το είδα εδώ: http://www.inprecor.gr