Το περίστροφο και ο στόχος…

~Steve Z~

Του Τάκη Κατσιμάρδου

Εννιά μήνες εφαρμογής Μνημονίου και ξεκινάμε πάλι από την αρχή. Οπως πέρυσι τον Απρίλιο τα spreads είχαν εκτοξευτεί στον ουρανό, οι πιστοληπτικές υποβαθμίσεις έρχονταν κατά ριπάς και οι αναλύσεις για αναδιάρθρωση του χρέους ή και πτώχευση έπεφταν βροχή, έτσι και σήμερα. Σαν να μην άλλαξε τίποτε. Αν εξαιρέσουμε τα θύματα του «πολέμου». Με ό,τι πράττει η κυβέρνηση, στο πλαίσιο της τακτικής και της στρατηγικής της τρόικας, η κατάσταση επιδεινώνεται. Αν αφαιρέσουμε τις ψευδαισθήσεις των ρητόρων της λιτότητας και τα εύσημα των ταγών της νεοφιλελεύθερης Ευρωζώνης.

Ακόμη και επιμήκυνση του χρέους να επιτευχθεί τις επόμενες μέρες, με τους πιο απίθανους και ευνοϊκούς όρους, πάλι? οι αριθμοί δεν βγαίνουν. Ούτε η εξασφάλιση της νέας δόσης οδηγεί στο ξέφωτο. Σε κάθε καμπή της μνημονιακής πορείας επαναλαμβάνονται τα ίδια σε χειρότερες συνθήκες. Ακόμη και η κυβέρνηση ανακάλυψε, όψιμα, τον μύθο ότι με τις αγορές δεν αντιμετωπίζεται η κατάσταση. Το συμπέρασμα, τουλάχιστον ως τώρα, είναι ότι ο μονόδρομος της «σωτηρίας» που περιέγραφε, αποδεικνύεται λεωφόρος πριν απ’ όλα στην πτώχευση του κοινωνικού κράτους και στην απαξίωση της εργασίας. Στο μεταξύ, όσο το ίδιο δρομολόγιο συνεχίζεται, τόσο πλησιάζει μια γενικευμένη κατάρρευση και πανδημία φτώχειας. Παρά τις τραγικές επιπτώσεις και τις νησίδες εξαθλίωσης, που πολλαπλασιάζονται, ο εφιάλτης μιας καθολικής ανέχειας για τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους φαίνεται ότι βρίσκεται μπροστά.

Το καταστροφικό σενάριο της χρεοκοπίας, σε περίπτωση μη υποταγής σε μηχανισμούς, μνημόνια και δανειακές συμβάσεις, τώρα πλέον, προωθείται ακριβώς εξαιτίας αυτής της υποταγής. Βεβαίως, το μείζον πρόβλημα είναι το αστρονομικό χρέος. Ανεξαρτήτως πώς σύρθηκε η χώρα ως εδώ, ποιοι και πώς επωφελήθηκαν, ο υπερδανεισμός αποτελεί σήμερα το μοναδικό όπλο στον «πόλεμο» με το χρηματοοικονομικό κεφάλαιο και τους φορείς του. Αυτό μοιάζει με παραδοξολογία, αλλά αναδεικνύεται σε έσχατο διαπραγματευτικό μέσο.

Το περίστροφο κάτω από το τραπέζι, που θα έλεγε και ο πρωθυπουργός, λέγεται «στάση πληρωμών». Η εναλλακτική απάντηση στις χρηματοπιστωτικές «λύσεις» της αγοράς. Μέχρι τώρα, η κυβέρνηση έχει την κάννη του στραμμένη στο εσωτερικό. Αλλού, όμως, πρέπει να σημαδεύει. Οχι για ν’ αποκτήσουμε δυνατότητες ν’ αποπληρώνουμε τα χρέη με νέα ληστρικά δάνεια, ακρωτηριάζοντας την κοινωνία.

Απ' το ΕΘΝΟΣ, το είδα εδώ: http://www.inprecor.gr/