Η Ελλάδα ίσως να είναι η μοναδική χώρα στην Ευρώπη όπου οι κάτοικοι της αποδίδουν στο κράτος μεταφυσικές ιδιότητες. Συμβαίνει ότι ακριβώς και με τα Θεία. Νυχθημερόν τα στολίζουμε με ό,τι κοσμητικό επίθετο μπορείτε να φανταστείτε, αλλά τη δύσκολη ώρα τρέχουμε να ανάψουμε κανένα κεράκι, τραβάμε και μερικές προσευχές και περιμένουμε το θαύμα.
Έτσι και με το κράτος. Το περνάμε γενεές δεκατέσσερις, το καθυβρίζουμε για την ανεπάρκεια και το καταγγέλλουμε για τη διαφθορά, αλλά σ’ αυτό προστρέχουμε για να σωθούμε. Αυτή η παθογόνος εξάρτηση του Έλληνα από το κράτος τον έχει καταστήσει υποτελή και δουλοπρεπή. Αυτό το κράτος κι αυτόν τον Έλληνα τον υφίσταται εδώ και πολλές δεκαετίες η Ελλάδα. Γιατί η Ελλάδα είναι σε τελική ανάλυση αυτή που ταπεινώνεται διεθνώς για το αδιαφανές, σπάταλο και αντιπαραγωγικό κράτος. Και η Ελλάδα είναι αυτή που ‘πληρώνει’ τα καμώματά μας. Από την ταλαιπωρία στα λιμάνια και στα αεροδρόμια μέχρι την ομηρία των συντεχνιών που κάνουν ό,τι θέλουν όποτε θέλουν.
Έχουμε χάσει ό,τι πιο πολυτιμότερο έχει ένας λαός. Την αξιοπρέπειά μας και μαζί τη περηφάνια και τη δημιουργικότητα που χαρακτήριζε πάντα τον Έλληνα. Από τότε που αρχίσαμε τις δοσοληψίες με το κράτος, που ταυτιστήκαμε μαζί του εξασφαλίζοντας το πάγιο, και από τότε που του αναγνωρίσαμε ρόλο επιχειρηματία, εμπόρου και μεταπράτη, ο Έλληνας έχασε το μοναδικό προνόμιο που είχε έναντι των άλλων. Την έμπνευση και τη φαντασία. Έγινε δημόσιος υπάλληλος, εργολήπτης δημοσίων έργων, κρατικοδίαιτο κόμμα, επιδοτούμενος οργανισμός, επιχορηγούμενο ίδρυμα, δανειοδοτούμενη τράπεζα και όλα αυτά μαζί ένα μεγάλο χρέος.
Αυτό σήμερα πληρώνει η Ελλάδα. Ένα κράτος υπερχρεωμένο που ζει με δανεικά κι έναν λαό που δεν μπορεί να βγει από τη ραστώνη και να τολμήσει να πάρει ρίσκα. Δηλαδή πρέπει να γίνουμε ‘κρατίδιο’ για να συνειδητοποιήσουμε ότι η Ελλάδα μπορεί να πληρώσει και την ανεξαρτησία της εξαιτίας της δικής μας αποχαύνωσης;
ΧΑΡΗΣ ΠΑΥΛΙΔΗΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.