Μερικά στοιχεία-σκέψεις για τη Κίνα (και όχι μόνο)

Παρότι εξακολουθώ λόγω άλλων υποχρεώσεων να μην έχω πολύ χρόνο, έτυχε να δω σχεδόν διαδοχικά τα εξής άρθρα, σχετικά με την Κίνα, το "αγαπημένο μέρος" κάθε καπιταλιστή εδώ και χρόνια:

Καταρχήν, κάτι από Ελλάδα:

Πτώση 63% στην αγορά αυτοκινήτου το Νοέμβριο Τον περασμένο Νοέμβριο η αγορά αυτοκινήτου περιορίστηκε στις 6.771 ταξινομήσεις, κινήθηκε δηλαδή, λαμβάνοντας υπόψη τη βαρύτητα του μηνός, με ετήσιο ρυθμό της τάξης των 98.000 πωλήσεων, από 266.000 που κινούνταν κατά μέσο όρο τη περασμένη εξαετία. Σε απόλυτους αριθμούς, η κάμψη των πωλήσεων έφθασε το -63%, ως προς το μέσο όρο των αντίστοιχων μηνών της περιόδου 2004-2009 (18.523 ταξινομήσεις) ή το -63%, ως προς το Νοέμβριο του 2009 (18.092 ταξινομήσεις). Οι πιο πάνω συγκρίσεις αναφέρονται σε απόλυτους αριθμούς πωλήσεων και άρα δεν αποτυπώνουν την παράλληλη μετατόπιση του αγοραστικού ενδιαφέροντος σε αυτοκίνητα μικρότερου κυβισμού.

Και τώρα κάτι από Κίνα:

Πιο πολλά Audi θα πωλούνται στην Κίνα παρά στην Γερμανία! Εδραιώνει την κυριαρχία της στην κινεζική αγορά η γερμανική αυτοκινητοβιομηχανία Audi καθώς «το αργότερο μέχρι τα τέλη του 2011», οι πωλήσεις στην Κίνα θα έχουν ξεπεράσει αυτές της …εγχώριας αγοράς, όπως ανακοίνωσε ο οικονομικός διευθυντής της εταιρείας, Αξελ Στότμπεκ. Το στέλεχος της Audi σημείωσε ότι η εταιρεία στοχεύει σε αύξηση πωλήσεων κατά 8% στην κινεζική αγορά μέσα στην επόμενη χρονιά.  Οι αισιόδοξες προβλέψεις βασίζονται στη θεαματική βελτίωση των επιδόσεων κατά το τρέχον έτος καθώς το Νοέμβριο οι πωλήσεις οχημάτων στην Κίνα έφτασαν τα 209.800 αυτοκίνητα σημειώνοντας αύξηση κατά 50% σε ετήσια βάση. Η εταιρεία, μέλος του ομίλου Volkswagen, σχεδιάζει να αυξήσει τις επενδύσεις στην αγορά τις νοτιοανατολικής Ασίας δαπανώντας σχεδόν 12 δισ. ευρώ μέσα στην επόμενη πενταετία για το σχεδιασμό νέων οχημάτων και τη βελτίωση των υποδομών κυρίως στην Κίνα.

Υπάρχει αυτή τη στιγμή μια μικρή αριθμητικά τάξη, τα μέλη της οποίας ΕΜΠΡΑΚΤΩΣ δείχνουν ότι στηρίζουν ένα καθεστώς - ΚΑΤΕΡΓΟ για τους εργάτες (όλοι έχουν ακούσει έστω και λίγα για το πως ζουν δισεκατομμύρια εργάτες στην Κίνα). Αυτή η άθλια κατάσταση όμως για εμάς, είναι η προτιμητέα κατάσταση για τους αστούς.

Υποκρίνονται τους πολιτισμένους, και αυτοπροβάλλονται ως "πολιτισμένοι", "δημοκράτες", κτλ, κτλ, κτλ.

Οι άνθρωποι αυτοί, οι βιομήχανοι, τραπεζίτες, κτλ υποστηρίζουν ενεργά την επιστροφή σε μεσαιωνικού τύπου εκμετάλλευση. Αφού αυτή είναι που μεγιστοποιεί τα κέρδη τους, εις βάρος των εργατών. Απόδειξη η μαζική μετανάστευση του κεφαλαίου προς τα εκεί, και η προσπάθεια του να "κινεζοποιήσει", στα πλαίσια του εφικτού, και τους υπόλοιπους.

Αυτή είναι πλέον η άρχουσα τάξη, μια τάξη που πλέον όχι μόνο δε μπορεί να μας προχωρήσει μπροστά, αλλά μας γυρίζει πίσω, πολύ πίσω. Εκπλήρωσε τον ιστορικό της ρόλο, καιρός να εκπληρώσουμε και εμείς τον δικό μας και να την ανατρέψουμε.


Από εκεί και πέρα, αν και δεν κολλάει και 100%, δείτε και ένα μίνι-αφιέρωμα του BusinessInsider με 15 γεγονότα σχετικά με την Κίνα: Η λίστα δε μπορεί βέβαια ούτε πλήρης να είναι, ούτε έχει όλα τα σημαντικά. Παρόλα αυτά, έχει μερικά "πραγματάκια" που αξίζει να τα γνωρίζει κανείς, και μπορούν να βγουν και σημαντικά συμπεράσματα:

Για παράδειγμα:

-Στην Κίνα υπάρχει τρομερή αστικοποίηση του πληθυσμού, που εξωθείται να φύγει από τη γεωργία και να δουλέψει στα εργοστάσια, συγκροτώντας σιγά-σιγά το βιομηχανικό προλεταριάτο, που κάποτε συναντούσαμε στη δύση, και αποτελούσε "την αιχμή του δόρατος" για οποιαδήποτε επαναστατική προσπάθεια, καθώς είναι το πιο πειθαρημένο και άμεσα εκμεταλλευόμενο κομμάτι της εργατικής τάξης.

-Η Κίνα είναι ο #1 καταναλωτής χάλυβα και ενέργειας παγκοσμίως. Ο "μέσος Κινέζος" βέβαια χρησιμοποιεί πολύ λιγότερο πετρέλαιο (ενέργεια) κατά μέσο όρο απ' ότι ένας Αμερικάνος ή Ευρωπαίος, λόγω της τεράστιας φτώχειας, που τόσο πολύ αρέσει στους καπιταλιστές

-Σχεδόν το 20% των μικρών επιχειρήσεων στην Κίνα έβαλε λουκέτο όταν ξέσπασε η κρίση, και άλλο ένα 20% των μικρών επιχειρήσεων παρολίγο να βάλει - γι' αυτό άλλωστε και η Κίνα δεν ανατιμά το γουάν. Προς το παρόν, είναι εξαρτημένη από τις εξαγωγές, και άρα "ΠΡΕΠΕΙ" να συνεχίσει να ρημάζει τους εργάτες όπως τώρα, αλλιώς, αν δηλαδή ανεβάσει το γουάν (και άρα και το μισθό των εργατών που πληρώνονται σε γουάν), δε θα προτιμούν και τόσο πολύ τις επενδύσεις στην Κίνα οι κεφαλαιοκράτες, διότι "η Κίνα δεν είναι και τόοοσο φτηνή όσο τώρα", και θα πάνε πχ Ινδία, κτλ. Όταν "στραγγίξει" ότι περισσότερο μπορεί από τη δύση μέσω των εξαγωγών προς τα εκεί, τότε θα δεχτεί η Κίνα να στραφεί προς την "εσωτερική αγορά", προς τους εργάτες, ή τουλάχιστον αυτό έχουν ως σχέδιο.

-Κάθε μέρα έχουμε κατά μέσο όρο 274 κινητοποιήσεις εργατών/αγροτών στην Κίνα. Επειδή όμως τους λείπει μια στοιχειώδης έστω οργάνωση (κάτι που είναι βέβαια και δύσκολο σε μια τόσο μεγάλη χώρα), οι κινητοποιήσεις είναι σποραδικές και καταστέλλονται βίαια από το τυραννικό καθεστώς της Κίνας, που μετά βέβαια λογοκρίνει και τυχόν αναφορές στα ΜΜΕ.

-Η πλειοψηφία του πληθυσμού πίνει μολυσμένο νερό (υπολογίζονται σε 700.000.000 άνθρωποι) - "δε βαριέσαι, τόσους έχουμε, ας ψοφήσουν και μερικοί".

Τέλος, σε ένα ακόμα άρθρο του BusinessInsider γίνεται αναφορά σε κάτι που το είχαμε ξαναδεί και παλιότερα, κι αξίζει να το ξαναπούμε: Προκειμένου να μη μείνει άνεργο ένα ακόμα μεγαλύτερο κομμάτι του πληθυσμού απ' ότι τώρα, και δημιουργηθεί ακομα μεγαλύτερη "κοινωνική δυσαρέσκεια" απ' ότι ήδη υπάρχει, η Κίνα εδώ και χρόνια έβαλε σε εφαρμογή ένα σχέδιο για να χτιστούν αμέτρητα σπίτια (μέσω τραπεζικού δανεισμού προφανώς), τα οποία όμως είναι "σπίτια-φαντάσματα". Οι κινέζοι εργάτες δε μπορούν να τα αγοράσουν, είναι υπερβολικά μικρός ο μισθός τους για να αγοράσουν σπίτι. Οπότε στην Κίνα έχει δημιουργηθεί μια "φούσκα" τεραστίων διαστάσεων στο στεγαστικό, με τα σπίτια να μένουν απούλητα.

Η "φούσκα" αυτή θα σκάσει, και θα έχουμε τρομερές ανατακατάξεις [και] στην Κίνα (για τον υπόλοιπο κοσμο δε το συζητάμε, τα έχουμε δει πολλές φορές αναλυτικά). Ωστόσο, όπως έχουμε ξαναπεί, μια μεγάλη καπιταλιστική κρίση στην Κίνα, ειδικά από τη στιγμή που οι εργάτες είναι υπερβολικά πεινασμένοι για να σκεφτούν για επανάσταση, θα έχει αντίστοιχο αποτέλεσμα, από κάποιες απόψεις, με το Κραχ του 1929 για τις ΗΠΑ: Ο πληθυσμός θα υποστεί τρομερό ξεκλήρισμα, ωστόσο η Κίνα ως ιμπεριαλιστική δύναμη θα βγει ως ηγέτιδα δύναμη - όπως οι ΗΠΑ 10-15 χρόνια μετά το Κραχ που είχαν στα χρόνια της ακμής τους, τότε που το κεφάλαιο έλκονταν από τις ΗΠΑ ("περασμένα μεγαλεία και διηγώντας τα να κλαις" βέβαια πλέον)...

http://tsak-giorgis.blogspot.com/