Κλείσιμο κρατικών νοσοκομείων για να μειωθούν οι δαπάνες για την υγεία, νέο ασφαλιστικό για να περιοριστούν οι κρατικές επιχορηγήσεις και ριζική ανατροπή του πλαισίου λειτουργίας των ΔΕΚΟ, στην κατεύθυνση εξαφάνισης
των ελλειμμάτων τους, προβλέπει το μνημόνιο Νο 3 που υπέγραψε η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με ΔΝΤ - ΕΕ, εγκαινιάζοντας έναν επιπλέον γύρο λιτότητας, ακόμη πιο αιματηρό για τους εργαζόμενους.
Τέρμα το καρότο, αρχίζει το μαστίγιο
ΕΚΒΙΑΖΟΥΝ ΔΝΤ – ΕΕ
Στο ρυθμό των εντολών που άφησαν πίσω τους οι απεσταλμένοι της τρόικας κινείται πλέον η πολιτική ζωή, όπως φάνηκε από το υπουργικό συμβούλιο της Τετάρτης, το οποίο διεξήχθη μια μέρα μετά την επεισοδιακή συνέντευξη Τύπου των εκπροσώπων του ΔΝΤ και της ΕΕ – όπου αδιαφόρησαν ακόμη και για την ύπαρξη μεταφραστή. Τα θέματα που συζητήθηκαν στη συνεδρίαση στο Μαξίμου αφορούσαν αποκλειστικά και μόνο την ταχεία υλοποίηση των κοινωνικά ολέθριων οδηγιών τους, που συντείνουν στη συγκρότηση ενός νέου μνημονίου, του 3ου στη σειρά μετά την έκδοση του αναθεωρημένου, τον Αύγουστο που μας πέρασε. Παρότι στην ακριβή του εκδοχή θα δοθεί στη δημοσιότητα το επόμενο δεκαπενθήμερο με ευθύνη του υπουργείου Οικονομικών (που έχει εξελιχθεί σε παράρτημα του ΔΝΤ στην Αθήνα) στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε ο Γ. Παπακωνσταντίνου αμέσως μετά την αναχώρηση των τοποτηρητών ΔΝΤ - ΕΕ, προχώρησε στην περιγραφή και την εξειδίκευση των οδηγιών τους, δίνοντας το περίγραμμα των αλλαγών που θα επιβληθούν το αμέσως επόμενο χρονικό διάστημα.
Αυτό που έκανε ξεχωριστή ωστόσο την τελευταία επίσκεψη στην Αθήνα των εκπροσώπων ΔΝΤ - ΕΕ είναι η ευθεία απειλή που διατύπωσαν πως η επόμενη επίσκεψή τους, που θα έχει ως στόχο να δοθεί το πράσινο φως για την εκταμίευση της τέταρτης δόσης του δανείου ύψους 15 δισ. ευρώ στα τέλη Φεβρουαρίου, δεν θα είναι και τόσο ρόδινη. Απαίτησαν, με άλλα λόγια, «βαθιές διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις» εκβιάζοντας ότι αλλιώς δεν θα δοθούν τα χρήματα και θα διακοπεί ο δανεισμός! «Τέρμα τα χαϊδέματα» ήταν το μήνυμά τους, προκαλώντας ρίγη στον κάθε εργαζόμενο στη σκέψη του τι έρχεται από 'δω και πέρα, αν θεωρηθούν «χάδια» τα μέτρα που έχουν ήδη εφαρμοστεί. Απώτερο ζητούμενο των νέων μέτρων που απαιτούν ΔΝΤ - ΕΕ είναι η μείωση του δημοσιονομικού ελλείμματος από τα 17 δισ. ευρώ στο τέλος του 2011 στα 6,4 δισ. στο τέλος του 2014. Αυτός ο στόχος μάλιστα πρέπει να υλοποιηθεί αφού τα εύκολα σχετικά μέτρα, όπως ήταν για παράδειγμα η μείωση των μισθών των δημοσίων υπαλλήλων και η αύξηση των έμμεσων φόρων, εφαρμόστηκαν. Τα νέα μέτρα που θα επιβληθούν για να μειωθεί το έλλειμμα στο 3%, κατ’ εφαρμογή των οδηγιών ΔΝΤ - ΕΕ, θα περιληφθούν με κάθε λεπτομέρεια στο «μεσοπρόθεσμο δημοσιονομικό στρατηγικό πλαίσιο 2012 - 2014» που θα καταρτίσει το υπουργείο Οικονομικών μέσα στο πρώτο τρίμηνο του 2011 για να ψηφιστεί από τη Βουλή μέχρι τον Ιούνιο. Στόχος θα είναι τα δρακόντεια μέτρα λιτότητας να μην εμφανίζονται ως προϊόν της οικονομικής χούντας ΠΑΣΟΚ - ΔΝΤ - ΕΕ, όπως πραγματικά είναι, αλλά ότι χαίρουν μιας τυπικής νομιμοποίησης έστω και από το (παντελώς ανυπόληπτο στην κοινωνία) καθαρτήριο της Βουλής.
Προώθηση αντιλαϊκών μέτρων με διαδικασίες fast-track
Η βιασύνη και το πάθος του Γ. Παπανδρέου να υλοποιήσει στο ακέραιο τα μέτρα που ζήτησαν ΔΝΤ - ΕΕ δεν κρύβουν τους τριγμούς που έχουν δημιουργηθεί στο εσωτερικό της κυβέρνησης και εμφανίστηκαν με δύο αφορμές: Τη διαφοροποίηση της Λ. Κατσέλη για τα εργασιακά με αφορμή το άρθρο της στο Βήμα την προηγούμενη Κυριακή (που φυσικά δεν παραγράφει τις εγκληματικές πολιτικές ευθύνες της για τη στήριξη που παρέχει σε αυτή την πολιτική) και την επίσημη δυσφορία του Ντομινίκ Στρος Καν, όπως αποκάλυψε ο ανταποκριτής του Μέγκα στην Ουάσινγκτον Μιχ. Ιγνατίου, για πέντε υπουργούς της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου. Πρόκειται ειδικότερα για πέντε μέλη της κυβέρνησης που δεν διαπερνώνται από την ηρωική προθυμία για παράδειγμα που διακατέχει τον Γ. Παπακωνσταντίνου, τον Α. Λοβέρδο ή τον ομοϊδεάτη τους... Νέστορα Μάτσα, προδότη της Kατοχής στις ελληνικές ταινίες που αναφωνούσε «οι Γερμανοί θέλουν το καλό μας!». Ας ελπίσουμε η απάντηση του Γιωργάκη να μην αποδειχθεί ίδια με την αντίδραση του εκπροσώπου της Σενεγάλης σε μια αντίστοιχη περίπτωση, η οποία αναφέρεται στο βιβλίο της Νορίνα Χερτζ, Η βόμβα του παγκόσμιου χρέους (εκδ. Κριτική): «Πες μου ποιοι είναι και θα απολυθούν αμέσως»! Το προσεχές διάστημα θα μάθουμε αν η Ελλάδα είναι η Σενεγάλη του Βορρά…
Αυτό ωστόσο που δεν επιδέχεται καμίας αμφισβήτησης είναι ο κατεπείγον χαρακτήρας που αποκτά η προώθηση των αντιλαϊκών μέτρων από την κυβέρνηση Γ. Παπανδρέου, στο πλαίσιο του μνημονίου Νο 3, το οποίο ο Θόδωρος Πάγκαλος χαρακτήρισε «ευτυχία για τον τόπο» σε ομιλία του στη Λέσχη Επιχειρηματικότητας την εβδομάδα που πέρασε. Πρόκειται ειδικότερα για οκτώ μέτρα που ισοδυναμούν με κοινωνικό όλεθρο, με τη χειρότερη κοινωνική οπισθοδρόμηση που έχει ποτέ επιχειρηθεί στην Ελλάδα.
Το πρώτο μέτωπο που θα ανοίξει (μετά τις αλλαγές στις εργασιακές σχέσεις που αναλύονται στις σελ. 12-13) θα είναι το μέτωπο στην υγεία. ΔΝΤ - ΕΕ και ΠΑΣΟΚοι είναι αποφασισμένοι να κλείσουν νοσοκομεία! Να βάλουν λουκέτα όχι μόνο σε περιφερειακά νοσοκομεία που χρόνια τώρα υπολειτουργούν, λόγω έλλειψης προσωπικού και εξοπλισμού, αλλά ακόμη και σε μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας, όπως ακριβώς συνέβη πέρυσι στη Βουλγαρία. Διαφορετικά, με ποσοτικές, βήμα - βήμα επιδεινώσεις των παρεχόμενων υπηρεσιών δεν είναι δυνατό να μειωθούν οι δαπάνες για την υγεία κατά ένα τρίτο! Σωστά διαβάσατε. Αυτό που ζητούν ΔΝΤ και ΕΕ είναι οι δαπάνες για την υγεία να μειωθούν από 6% του ΑΕΠ που είναι ως σήμερα στο 4%, μείωση που ισοδυναμεί με περικοπές της τάξης των 9 δισ. ευρώ! Να αναφερθεί δε ότι ήδη ο κρατικός προϋπολογισμός για το 2011 μειώνει τις δαπάνες για τα νοσοκομεία από 2,9 δισ. σε 2,1 δισ. ευρώ. Οι δηλώσεις των εκπροσώπων ΔΝΤ - ΕΕ και ιδιαίτερα του Πολ Τόμσεν δεν επέτρεψαν κανένα περιθώριο παρερμηνειών, καθώς στη συνέντευξη Τύπου άφησε ανοιχτό ακόμη και το ενδεχόμενο των συγχωνεύσεων που τι άλλο σημαίνει, πέρα από κλείσιμο κάποιων νοσοκομείων... Μαζί με το λουκέτο σε μεγάλα νοσοκομεία της Αθήνας, που θα οδηγήσει τους εργαζόμενους να πεθαίνουν αβοήθητοι και μόνοι στα σπίτια τους, η κυβέρνηση είναι αποφασισμένη να αυξήσει το εισιτήριο στα νοσοκομεία από τα 3 ευρώ στα 10, να περιορίσει ακόμη περισσότερο τα φάρμακα που χορηγούν τα νοσοκομεία και τα ασφαλιστικά ταμεία και να δημιουργήσει ένα πλαίσιο ασφυκτικών ελέγχων με την τοποθέτηση εσωτερικών ελεγκτών, που στο στόχαστρό τους θα έχουν την περικοπή κάθε προμήθειας και δαπάνης, η οποία θα υπερβαίνει τα έσοδα ή τον αρχικό προϋπολογισμό. Κι αυτό ανεξαρτήτως των συνεπειών στο επίπεδο των παρεχόμενων υπηρεσιών. Αν περάσουν αυτά τα μέτρα ακόμη και τα σημερινά νοσοκομεία, που τελούν υπό διάλυση, θα φαντάζουν παράδεισος των κοινωνικών παροχών και του πιο γαλαντόμου κράτους πρόνοιας!
Συνυφασμένες με τις προηγούμενες είναι και οι αλλαγές που ετοιμάζονται στο ασφαλιστικό. Ειδικότερα μέχρι το τέλος του έτους αναμένονται οι αναλογιστικές μελέτες που προβλέπονταν στον αντι-ασφαλιστικό νόμο Λοβέρδου για τα ταμεία ΙΚΑ, ΟΓΑ, Δημοσίου και ΟΑΕΕ ενώ στο πρώτο τρίμηνο του 2011 θα έχουν ολοκληρωθεί αντίστοιχες μελέτες για τα επικουρικά ταμεία. Με βάση τα ευρήματα των μελετών θεωρείται βέβαιο ότι ένα νέο αντι-ασφαλιστικό νομοσχέδιο είναι προ των πυλών. Στις βασικές του διατάξεις θα περιλαμβάνεται η μείωση των συντάξεων, η αύξηση των ορίων ηλικίας και των εισφορών. Είναι η δεύτερη άρνηση –που ισούται με άρνηση εις το τετράγωνο και όχι άρνηση της άρνησης– των τριών δεσμεύσεων του παπατζή Γ. Παπανδρέου από το βήμα της ΔΕΘ τον Σεπτέμβρη του 2009. Χώρια αυτών, το πρώτο εξάμηνο του 2011, όπως ρητά αναφέρεται στο μνημόνιο Νο 2, πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η μείωση των επαγγελμάτων που υπάγονται στη λίστα των Βαρέων και Ανθυγιεινών. Στόχος των αλλαγών, που θα γίνουν με την επίκληση της ανάγκης εκσυγχρονισμού της λίστας, θα είναι οι υπαγόμενοι στις σχετικές ευνοϊκές διατάξεις να μην υπερβαίνουν το 10% του εργατικού δυναμικού. Αυτό σημαίνει ότι από τους 700.000 που περιλαμβάνονταν ως τώρα στη λίστα θα απομακρυνθούν οι 200.000, σχεδόν ο ένας στους τρεις!
Το τρίτο μέτωπο των αλλαγών αφορά τις ΔΕΚΟ (όπου οι τροϊκανοί διαπίστωσαν «μεγάλη σπατάλη») με άμεσο στόχο να καταστούν κερδοφόρες για να πάψουν να επιβαρύνουν το προϋπολογισμό. Μόνο που αυτό θα σημάνει τη διάλυσή τους ή τη μετατροπή των υπηρεσιών τους σε απαγορευμένη ζώνη για τους εργαζόμενους λόγω αύξησης των τελών χρήσης τους, όπως θα συμβεί για παράδειγμα με τις δημόσιες συγκοινωνίες, το εισιτήριο των οποίων θα αυξηθεί φτάνοντας πιθανά και στο 1,5 ευρώ, ενώ πολλά δρομολόγια θα κοπούν. Η κυβέρνηση εντός του πρώτου τριμήνου του 2011 θα δώσει στη δημοσιότητα ένα πλήρες σχέδιο για την μείωση των δαπανών τους κατά 800 εκατ. ευρώ.
Το τέταρτο μέτωπο αλλαγών έχει ως επίκεντρο τους δημόσιους υπαλλήλους και αφορά μείωση των μισθών τους και πάγωμα των προσλήψεων. Βέβαιη θεωρείται ακόμη και η κατάργηση της αρχής 1 πρόσληψη ανά 5 αποχωρήσεις, βάση της οποίας φέτος που αναμένονται 40.000 συνταξιοδοτήσεις έπρεπε να γίνουν 8.000 προσλήψεις. Στην πραγματικότητα αυτές θα είναι ελάχιστες λόγω του ότι μέρος τους θα καλυφθεί από μετατάξεις εργαζομένων στις ΔΕΚΟ ακόμη και στο στενό δημόσιο τομέα. Συνυπολογίζοντας την ένταξη στο Δημόσιο και τις θέσεις που καταλαμβάνουν αστυνομικοί και στρατιωτικοί που αποφοιτούν από τις σχετικές σχολές κάθε χρόνο, εύκολα αντιλαμβάνεται κανείς ότι οι προσλήψεις σε θέσεις εργασίας υψηλής κοινωνικής χρησιμότητας όπως σε σχολεία ή νοσοκομεία θα είναι αμελητέες ή απλώς ανύπαρκτες.
Το πέμπτο μέτρο αφορά παρεμβάσεις στο φορολογικό μηχανισμό με σκοπό την αύξηση των φορολογικών εσόδων. Η κυβέρνηση με δύο νομοσχέδια που θα κατατεθούν τον Δεκέμβρη θα ανοίξει το δρόμο για να ολοκληρώνονται οι φορολογικές δίκες με διαδικασίες - εξπρές, με αποτέλεσμα στοιχειώδεις εγγυήσεις προς όφελος των φορολογουμένων να παραπεμφθούν στις ελληνικές καλένδες για λόγους χρόνου. Έτσι, όπως ακριβώς και με το fast track που στο όνομα της επιτάχυνσης όσων διαδικασιών ελέγχου επιβάλει η περιβαλλοντική, εργασιακή κ.ά. νομοθεσία επιβλήθηκε η παράκαμψή τους –επί το κομψότερο– και η βίαιη καταστρατήγησή τους στην πράξη, στην περίπτωση της φορολογικής δικαιοσύνης αυτό που επιβάλλεται είναι η κατάργηση θεμελιωδών κανόνων απονομής δικαιοσύνης. Στο πλαίσιο της αναδιάρθρωσης των υπηρεσιών του υπουργείου Οικονομικών θα ανακοινωθεί επίσης η κατάργηση 100 εφοριών που θα ανοίξει το δρόμο για την παράδοση σημαντικού μέρους του έργου τους στις πολυεθνικές ιδιωτικές ελεγκτικές εταιρείες. Είναι αυτές οι εταιρείες που δεν έβρισκαν κανένα ψεγάδι και υπέγραφαν εν λευκώ τις λογιστικές καταστάσεις τραπεζών και επενδυτικών εταιρειών που χρεοκόπησαν το 2008 και το 2009. Στην Ελλάδα όμως, αντίθετα με ότι συμβαίνει στη βαθιά διεφθαρμένη Εσπερία των χαλαρών συναλλακτικών ηθών, οι ελεγκτικές εταιρείες αποτελούν εγγυητές της χρηστής διαχείρισης και της διαφάνειας, λόγω πολύ πιθανά του αδέκαστου χαρακτήρα των ανωτάτων κυβερνητικών αξιωματούχων που παίρνουν τις σχετικές αποφάσεις…
Το έκτο μέτρο που θα προωθηθεί αφορά ένα πανηγύρι ιδιωτικοποιήσεων που υπολογίζεται πως θα αποδώσει στα δημόσια ταμεία 1 δισ. το 2011 και 7 δισ. μέχρι το 2013. Στην κατεύθυνση του ξεπουλήματος το δεύτερο τρίμηνο του 2011 η κυβέρνηση θα προχωρήσει στην απογραφή της δημόσιας περιουσίας. Άμα δεν ξέρουν τι έχουν, πώς θα πουλήσουν; Προτεραιότητα πάντως έχει η ιδιωτικοποίηση της αγοράς ενέργειας που θα προωθηθεί με συγκεκριμένο σχέδιο δράσης που αναμένεται να δοθεί στη δημοσιότητα μέχρι το τέλος του χρόνου.
ΔΝΤ - ΕΕ - ΠΑΣΟΚ: Όλα για τους τραπεζίτες!
ΝΕΑ ΠΕΔΙΑ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΕΦΑΛΑΙΟΥ ΜΕ ΑΦΟΡΜΗ ΤΗΝ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΩΝ «ΚΛΕΙΣΤΩΝ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΩΝ»
Το έβδομο μέτρο με βάση τις ανακοινώσεις του υπουργού Οικονομικών (ο οποίος διεκδικεί με το σπαθί του πλέον μια θέση μεταφραστή των εκπροσώπων ΔΝΤ - ΕΕ όταν θα φύγει με τις κλωτσιές από την Ελλάδα) αφορά στο λεγόμενο άνοιγμα των «κλειστών επαγγελμάτων», που θα στοχεύει δικηγόρους, συμβολαιογράφους, φαρμακοποιούς, μηχανικούς - αρχιτέκτονες και ορκωτούς λογιστές. Στόχος είναι να διευκολυνθεί η παρέμβαση του μεγάλου κεφαλαίου και δη του πολυεθνικού στο κάθε επάγγελμα, μέσω της ίδρυσης ανωνύμων εταιρειών, και η σύνθλιψη των μικροαστικών αντίστοιχων συμφερόντων που διασφάλιζαν τη θέση τους μέσω πλήθους κανονιστικών ρυθμίσεων, σχετικά με το ύψος των αμοιβών, τους όρους πρόσβασης στο επάγγελμα, κ.ά. Χαμένοι ωστόσο δεν θα είναι μόνο οι μικροαστοί που θα αποχαιρετίσουν τα μέτρα προστασίας από τον ανταγωνισμό τους με το μεγάλο κεφάλαιο, αλλά και οι εργαζόμενοι που θα δουν τις τιμές των υπηρεσιών τους να απογειώνονται και το επίπεδο τους να οδηγείται στο ναδίρ ή να εναπόκειται σε υπόγειες και αδιαφανείς μεθοδεύσεις, όπως συνέβη για παράδειγμα σε οποιαδήποτε αγορά είχαμε την «τύχη» να απελευθερωθεί (βλ. ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες).
Το τελευταίο και όγδοο μέτρο το οποίο ιεράρχησε η τρόικα ΔΝΤ - ΕΕ - ΠΑΣΟΚ είναι και το πιο αποκαλυπτικό σε ό,τι αφορά στα συμφέροντα τα οποία εκπροσωπούν. Αυτοί λοιπόν που δεν διστάζουν να επιβάλουν την απόλυση ακόμη και 25.000 εργαζομένων(!) με σύμβαση ορισμένου χρόνου στις ΔΕΚΟ για να μειωθούν τα ελλείμματα, επαίνεσαν την πρωτοβουλία της κυβέρνησης να θέσει στη διάθεση των τραπεζιτών 25 δισ. ευρώ τον Αύγουστο υποστηρίζοντας ότι έτσι ενισχύεται η ρευστότητα τους, που ως γνωστό είναι το μέγιστο πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας… Ειδικότερα για τις τράπεζες ο Γ. Παπακωνσταντίνου προανήγγειλε την αναδιάρθρωση της ΑΤΕ και το λειτουργικό διαχωρισμό του Ταμείου και Παρακαταθηκών και Δανείων. Με την πάροδο του χρόνου πάντως αυξάνεται το ενδιαφέρον για τις προθέσεις τους σε ό,τι αφορά στον τραπεζικό τομέα, δεδομένου ότι φαίνεται να εγκαταλείπονται σχέδια διαμελισμού και άλωσης των εγχωρίων τραπεζών από αμερικανικές όπως προκρίθηκαν οπουδήποτε αλλού πέρασε το ΔΝΤ, με πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα το Μεξικό όπου το 82% του τομέα του ελέγχεται από το εξωτερικό. Σε αυτή την απόφαση συνέβαλε καθοριστικά τόσο το «ξεφούσκωμα» της καταναλωτικής πίστης, που εξαλείφει το σημαντικότερο κίνητρο τραπεζικής επέκτασης, όσο και οι ζημιές που καταγράφουν στη σφύζουσα ιδιαιτεροτήτων ελληνική αγορά ξένες τράπεζες που προχώρησαν σε εξαγορές όπως η Credit Agricole της Εμπορικής και η Societe Generale της Γενικής.
Σε αυτό το φόντο όχι μόνο η απροθυμία της κυβέρνησης να στηρίξει τις εναπομείνασες δημόσιες τράπεζες αλλά και η συνειδητή υπονόμευσή τους, όπως κάνει για παράδειγμα με την Αγροτική, συνιστά πολιτικό σκάνδαλο.
ΕΞΩ ΑΠΟ ΕΥΡΩ KAI EE
Έλεγχος και διαγραφή του δημόσιου χρέους
ΡΑΓΔΑΙΕΣ ΑΛΛΑΓΕΣ
Κατά τη συνέντευξη Τύπου οι εκπρόσωποι του ΔΝΤ και της ΕΕ δεν έκρυψαν την ύπαρξη σχεδίων αναδιάρθρωσης του ελληνικού δημόσιου χρέους. «Η Ελλάδα θα επιστρέψει στις αγορές για να εκπληρώσει τις υποχρεώσεις της, όμως υπάρχουν εναλλακτικές δυνατότητες όπως η επιμήκυνση του χρόνου δανεισμού και η αναχρηματοδότηση των δανείων», ήταν τα λόγια του εκπροσώπου του ΔΝΤ, Π. Τόμσεν, τα οποία αργότερα επιβεβαίωσε και ο καλύτερός τους φίλος στην Αθήνα, Γ. Παπακωνσταντίνου. Η αναδιάρθρωση του δημόσιου χρέους, που ως αντίτιμο θα έχει τη διαιώνιση της πιο σκληρής λιτότητας, επιβάλλεται από την αδυναμία του ελληνικού Δημοσίου να εξυπηρετήσει τις υποχρεώσεις αποπληρωμής που ανέλαβε με την υπογραφή του μνημονίου. Οι εξελίξεις ωστόσο επιταχύνονται, με κίνδυνο να αποκτήσουν ανεξέλεγκτο χαρακτήρα το πρώτο τρίμηνο του νέου έτους, λόγω των γερμανικών σχεδίων «ελεγχόμενης χρεοκοπίας», τα οποία αποκάλυψε το γερμανικό περιοδικό Spiegel αρχές της εβδομάδας. Πέραν των όσων ήδη γνωρίζαμε για την ενσωμάτωση «ρήτρας χρεοκοπίας» στα ομόλογα των υπερχρεωμένων χωρών, με βάση την οποία οι αγοραστές τους θα αναλαμβάνουν το κόστος πιθανού «κουρέματος» (και το οποίο θα εκτινάξει τα επιτόκια δανεισμού οδηγώντας σε ευρωζώνη δύο ταχυτήτων), η νεότερη αποκάλυψη αφορά το χρόνο υλοποίησης αυτών των μέτρων. Συγκεκριμένα, ότι ο όρος θα ενσωματωθεί από τις εκδόσεις του 2011 κιόλας και όχι από το 2013 όπως αρχικά είχε δηλωθεί! Πρόκειται για εξέλιξη που προκαλεί πανικό στην κυβέρνηση, καθώς ο κίνδυνος να πεταχτεί έξω από τη ζώνη του ευρώ δεν αφορά στο μακρινό μέλλον, ούτε θα τον διαχειριστεί κάποια επόμενη κυβέρνηση. Αντίθετα είναι θέμα των επόμενων μηνών. Η αποφασιστικότητα μάλιστα με την οποία η Γερμανία πιέζει τη μια χώρα μετά την άλλη από την περιφέρεια της ευρωζώνης να οδηγηθεί στο «μηχανισμό διάσωσης» δημιουργώντας ντε φάκτο μια β’ εθνική στην ευρωζώνη, δείχνει την απροθυμία της να συνεργαστεί στην κατεύθυνση εφαρμογής συναινετικών λύσεων για την ευρωζώνη, όπως συνέβαινε όλα τα προηγούμενα χρόνια.
Σ’ αυτό το πλαίσιο, όπου χρέος και νομισματική πολιτική μπαίνουν ξανά στο τραπέζι υπό το βάρος των αντιθέσεων της αστικής πολιτικής, οι εργαζόμενοι πρέπει άμεσα να προβάλουν δύο αιτήματα: έξοδο από ευρώ και ΕΕ και διαγραφή του δημόσιου χρέους ως στόχοι που διευκολύνουν τη λαϊκή πάλη στην κατεύθυνση απόσπασης φιλολαϊκών κατακτήσεων και απόκρουσης - ανατροπής της σημερινής ταξικής πολιτικής και όχι σταθεροποίησής της σε ένα νέο αντιλαϊκό σημείο. Η ιεράρχηση αυτή πρέπει να γίνει σε αντίθεση με την παραλυτική, κοσμοπολίτικη ευρωλαγνεία του Συνασπισμού που κοντεύει να γίνει ο τελευταίος υπέρμαχος του ευρώ και την παραπομπή από το ΚΚΕ όλων των αιτημάτων προς επίλυση στη λαϊκή εξουσία, που στην πράξη το οδηγούν να εγκαταλείπει την πάλη κατά της ΕΕ.
Πολύτιμη βοήθεια στην πάλη για τη διαγραφή του δημοσίου χρέους μπορεί να προσφέρει το αίτημα λογιστικού ελέγχου. Να ανοίξουν δηλαδή τα βιβλία του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και του Οργανισμού Διαχείρισης Δημοσίου Χρέους ώστε ο ελληνικός λαός να μάθει επακριβώς τι χρωστάει, σε ποιόν και υπό ποιους όρους. Δεν είναι δυνατό να έχει πρόσβαση ακόμη και η Goldman Sachs στο δημόσιο χρέος, πηγή της μεγαλύτερης αφαίμαξης των δημοσίων εσόδων, αλλά την ίδια ώρα να παραμένει «μαύρο κουτί» για τους εργαζόμενους. Μια τέτοια διαδικασία θα δώσει επιχειρήματα και ευρύτερη νομιμοποίηση στο αίτημα διαγραφής ή παραγραφής μεγάλου μέρους του χρέους και ιδιαίτερα εκείνου του τμήματος που είναι προϊόν ρεμούλας ή εξυπηρέτησης αναγκών άσχετων με τις λαϊκές, όπως για παράδειγμα των ιμπεριαλιστικών, πολεμικών σχεδίων του ΝΑΤΟ και των Αμερικάνων.
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.