Η σοβαρότητα… αγνοείται

Ο Λευτέρης Αυγενάκης διεγράφη. Και πέρασε στην επίθεση κατά του Αντώνη Σαμαρά. Ο Γιώργος Κοντογιάννης, το έκανε… προτού διαγραφεί. Τα δυο πρόσωπα των ημερών για τη Νέα Δημοκρατία, ξεκινούν από διαφορετικές αφετηρίες, για να καταλήξουν στο… λιμάνι της καρδιάς τους, δηλαδή, την –όπως θέλουν να πιστεύουν- φιλόξενη αγκαλιά της Ντόρας Μπακογιάννη.
Αμφότεροι, χρησιμοποίησαν υψηλών τόνων ρητορικά σχήματα, για να πείσουν… ενδεχομένως και τον εαυτό τους, ότι η επιλογή που κάνουν είναι η σωστή: Να αφήσουν τη Νέα Δημοκρατία, για τη νεοσύστατη Δημοκρατική Συμμαχία. Αμφότεροι, υποτίμησαν τον εαυτό τους, τη διαδρομή τους, τον κόσμο που πίστεψε σε εκείνους και τους εμπιστεύτηκε.
Στην ελεύθερη Δημοκρατία στην οποία –ευτυχώς-  ζούμε, ο καθένας μπορεί να λέει ό,τι θέλει. Από αυτό χαρακτηρίζεται, αξιολογείται και κρίνεται, και η φήμη που αποκτά, τον συνοδεύει στο προσωπικό μέλλον του. Ως ευχή ή κατάρα.
Οι δυο βουλευτές, μέχρι πρότινος της Νέας Δημοκρατίας και πολύ σύντομα της Δημοκρατικής Συμμαχίας, θα είχαν ένα σημαντικό κομμάτι δίκιου με το μέρους τους, αν όσα είπαν, προχθές και χθες, τα είχαν πει μερικές ημέρες μετά την 29^η Νοεμβρίου του 2009. Είναι προφανές, λογικό, αναμενόμενο και σεβαστό, το ότι δεν πιστεύουν στον Αντώνη Σαμαρά ως Πρόεδρο της Νέας Δημοκρατίας και ηγέτη της Κεντροδεξιάς. Γι’ αυτό άλλωστε στήριξαν και ψήφισαν τη Ντόρα Μπακογιάννη, στην περσινή εσωκομματική δοκιμασία.
Από τη στιγμή όμως που αποφάσισαν να κάνουν πέτρα την καρδιά τους, και να συμπορευτούν με έναν αρχηγό με τον οποίο δεν αισθάνονταν να ταιριάζουν τα χνώτα τους, είναι επιεικώς άστοχο να τον εγκαλούν σήμερα, μετά από σχεδόν έναν χρόνο.
Δηλαδή, πριν από τη Δευτέρα, ο κ. Αυγενάκης δεν είχε ανακαλύψει την «παρωχημένη αντίληψη του κ. Σαμαρά για την πολιτική», όπως μας είπε μετά τη διαγραφή του; Αν έχει δίκιο στην κρίση του, τότε, είτε ο ίδιος έχει μειωμένα πολιτικά αντανακλαστικά και… αργά το κατάλαβε, είτε επέλεξε να σφυρίζει αδιάφορα, επειδή πίστευε ότι αυτή η τακτική εξυπηρετούσε τα προσωπικά πολιτικά σχέδιά του.
Δηλαδή, πριν από χθες το πρωί, που ο Γιώργος Κοντογιάννης ανέβηκε στο βήμα της Βουλής, και είπε όσα είπε για τον Αντώνη Σαμαρά, δεν ίσχυε τίποτα; Όλα… χθες συνέβησαν, ή έστω τις τελευταίες ημέρες; Μάλλον, το Θέατρο του Μπάντμιντον στο Γουδί αποκτά μυθικές ικανότητες, ως προς τη δυνατότητά του να αλλάζει τους ανθρώπους.
Λίγη σοβαρότητα λοιπόν, κύριοι. Σοβαρότητα χρειάζεται η Ελλάδα σήμερα για να ξεπεράσει την κρίση, με τις ελάχιστες δυνατές απώλειες. Η σοβαρότητα μας έλειψε όλα τα προηγούμενα χρόνια, και φτάσαμε ως εδώ.
Δυστυχώς για τους πολιτικούς, οι πολίτες τους βλέπουν, τους ακούνε και τους διαβάζουν. Όσες φορές κάνουν το λάθος να μην αλλάξουν κανάλι στην τηλεόραση.


http://www.statesmen.gr