Η μελωδία της ευτυχίας

Αλήθεια, χρειαζόταν το Μνημόνιο για να περιοριστούν οι σπατάλες στην Υγεία, να αντιμετωπιστεί η διαφθορά στις δημόσιες υπηρεσίες και να σταματήσουν οι αλόγιστοι διορισμοί;

Χρειαζόταν το Μνημόνιο για να βελτιωθεί η λειτουργία των φοροεισπρακτικών μηχανισμών, να επιταχυνθεί η εκδίκαση φορολογικών υποθέσεων που εκκρεμούν και να ελέγχονται (με αυστηρή διαδικασία ελέγχων και πόθεν έσχες) όσοι επανδρώνουν τις εφορίες, τις πολεοδομίες και άλλες κρατικές υπηρεσίες; Χρειαζόταν το Μνημόνιο για να σταματήσει η φάμπρικα των συμβασιούχων, να κλείσουν κάποιες ευρωβόρες αλλά διακοσμητικές δημοτικές επιχειρήσεις και να γίνει η αναγκαία αναδιάρθρωση προσωπικού (μετατάξεις κ.λπ.) στον δημόσιο τομέα; Χρειαζόταν το Μνημόνιο για να... καταμετρηθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, να γνωρίζει ο καθένας -όπως δικαιούται- πού και γιατί δαπανά το κράτος τα χρήματά του, και να καταργηθούν ορισμένα προκλητικά επιδόματα σε ευνοημένες ομάδες δημοσίων υπαλλήλων; Χρειαζόταν το Μνημόνιο για να ξέρει η κοινωνία ποιος είναι ο μέσος μισθός ενός δημοσίου υπαλλήλου ή εργαζόμενου σε ΔΕΚΟ, αντί να πετάει φωτοβολίδες το υπουργείο για να εκθέσει (με ψευδή στοιχεία, πολλές φορές) τους εργαζόμενους και τους συνδικαλιστές; Χρειαζόταν το Μνημόνιο για να διευκολυνθεί η ίδρυση επιχειρήσεων και να σταματήσει η γελοία και καταστροφική διαδικασία των χιλιάδων υπογραφών; Αυτά και άλλα τόσα είναι -θα έπρεπε να είναι- αυτονόητα για όλους. Ειδικά, για μια κυβέρνηση η οποία -διά στόματος πρωθυπουργού- διατείνεται ότι αψηφά το πολιτικό κόστος και κηρύσσει την επανάσταση του αυτονόητου! Ασφαλώς, πρόκειται για εγχείρημα το οποίο, έστω αποσπασματικά, έπρεπε να είχε αρχίσει προ πολλού (CUT: τώρα φαίνεται το μηδενικό έργο τού δήθεν σημιτικού «εκσυγχρονισμού» και της καραμανλικής μεταρρύθμισης)... Κατά τα λοιπά, χρειάζεται ο γνωστός Πάγκαλος, που είπε ότι είναι «ευτυχία» το Μνημόνιο! Χρειάζεται, διότι υπενθυμίζει τον κυνισμό των αυτουργών και ταυτόχρονα την παροιμιώδη ανικανότητά τους *** Λοιπόν, ο αγαπητός μου Γιώργος Βότσης λέει ότι το ΠΑΣΟΚ του Α. Παπανδρέου υπέβαλε στην ΕΟΚ ένα «μισοέτοιμο αναπτυξιακό πρόγραμμα για την Κρήτη», και δη έπειτα από παρέμβαση του Ελληνα ευρωβουλευτή του SPD Γ. Σακελλαρίου. «Εληγε η προθεσμία» και η χώρα μας «δεν είχε υποβάλει κανένα πρόγραμμα προς έγκριση»... Ομως, το θέμα είναι ότι τα ΜΟΠ εγκρίθηκαν, ύστερα από πρωτοβουλία και πίεση του Ανδρέα Παπανδρέου. Τουλάχιστον αυτό δεν το αρνείται ο φίλος Βότσης. Ούτε, βέβαια, μπορεί να αρνηθεί αυτό που γράφει η Θάτσερ στο βιβλίο της. Οτι αυτός ο «πολιτικά αντιπαθητικός» του Νότου, πήγαινε στις συνόδους κορυφής και όλο κάτι ζητούσε για τη χώρα του. Και πάντα το έπαιρνε... Αυτά. 

Υπεύθυνος: ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ: ΓΙΑΝΝΗΣ ΤΡΙΑΝΤΗΣ

http://www.enet.gr