Επιχειρώντας μια αντικειμενική αποτίμηση του κυβερνητικού έργου στο μέτωπο της οικονομίας, τα αποτελέσματα δεν είναι ικανοποιητικά. Μπορεί οι ξένοι εταίροι να εμφανίζονται ικανοποιημένοι επειδή προσπαθούμε να εφαρμόσουμε κατα γράμμα το μνημόνιο και επειδή πληρώνουμε ανελλιπώς τις δόσεις των δανείων μας - που είναι και ο κύριος στόχος τους - όμως τόσο η πραγματική οικονομία όσο και η λογιστική της απεικόνιση δεν παρουσιάζουν καθόλου καλή εικόνα.
Και δεν είναι μόνο η ύφεση, η φτώχια και η ανεργία που αποτυπώνουν το χάλι της οικονομίας. Είναι κυρίως το γεγονός οτι δεν υπάρχει ελπίδα βελτίωσης αν δεν εισπραχθούν τα έσοδα του κράτους.
Η υστέρηση στην είσπραξη των εσόδων και οι παλινωδίες του υπουργείου οικονομικών με την περαίωση, με τον ΦΠΑ, με τους φορολογικούς συντελεστές και τους έμμεσους φόρους, είναι πολύ κακοί οιωνοί για το μέλλον της ελληνικής οικονομίας. Αποδεικνύεται οτι η συνένωση των δυο υπουργείων, δηλαδή Οικονομίας και Οικονομικών υπο τον ίδιο υπουργό, είναι ανθρωπίνως αδύνατον να πετύχει. Και αυτό είχε αποδειχθεί και επι υπουργίας των Αλογοσκούφη και Παπαθανασίου.
Ο κ. Παπακωνσταντίνου, όσο ικανός και αν είναι - που είναι - δεν μπορεί να βρίσκεται ταυτοχρόνως και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό της χώρας. Δεν μπορεί να διαπραγματεύεται με την τρόικα και να οργανώνει τους εφοριακούς. Δεν μπορεί να σχεδιάζει τις αποκρατικοποιήσεις και να εισπράττει τα έσοδα. Δεν μπορεί να συντάσσει τον προυπολογισμό και να τσακώνεται στη Βουλή με τους άλλους υπουργούς και με το κόμμα επειδή μειώνει τις δαπάνες και ταυτοχρόνως να επικοινωνεί καθημερινά με όλες τις εφορίες και να εμπνέει τους επικεφαλής τους για την είσπραξη των εσόδων και ταυτόχρονα να συννεοείται με τον υφυπουργό του Φίλιππο Σαχινίδη για την περικοπή της σπατάλης.
Όλα αυτά είναι πολλά, πολύ σημαντικά αλλά και κρίσιμα στην κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε για να τα χειριστεί μόνος του ένας και μόνο υπουργός.
Ο πρωθυπουργός πρέπει να αξιολογήσει αντικειμενικά την κατάσταση και να αποφασίσει να χωρίσει τα δυο υπουργεία τοποθετώντας στην Καραγεώργη Σερβίας ενα πολύ ικανό στέλεχος. Εναν ικανό πολιτικό που να εμπνέυσει και να κινητοποιήσει τόσο τους εφοριακούς όσο και τους πολίτες, που να μπορεί να συνδιαλέγεται με ολόκληρο το φάσμα των φορολογουμένων και ταυτόχρονα να ηγείται των εφοριών και των τελωνείων, που να είναι αποφασισμένος και να "σπάσει αυγά" αλλά και να "φτιάξει ομελέτα". Προς το παρόν, μόνο αυγά σπάμε και ομελέτα δεν φτιάχνουμε.
Αυτό δεν σημαίνει οτι ο κ. Παπακωσνταντίνου πρέπει να παραγκωνισθεί. Αντίθετα, είναι ο άνθρωπος τον οποίο εμπιστεύονται οι ξένοι πιστωτές και οι εκπρόσωποι τους, οι ευρωπαίοι εταίροι και οι τεχνοκράτες της Ευρωπαικής Κεντρικής Τράπεζας και της Ευρωπαικής Επιτροπής, ακόμη και οι συνάδελφοι του υπουργοί Οικονομικών των ευρωπαικών χωρών. Ο κ. Παπακωνσταντίνου πρέπει να συνεχίσει να μιλά μαζί τους και να έχει το πάνω χέρι μέσα στην κυβέρνηση για την προώθηση των μεταρρυθμίσεων στην οικονομία. Πρέπει επίσης να σχεδιάσει και να προωθήσει την πολιτική των αποκρατικοποιήσεων και να επιβλέπει τις ξένες επενδύσεις και τον δημόσιο δανεισμό.
Όμως για να αποδώσει σε αυτά, κάποιος άλλος πρέπει να κρατάει τα μπόσικα με τους εφοριακούς και τα τελωνεία.
Ο άνθρωπος δεν μπορεί δεν το βλέπετε?
ΑπάντησηΔιαγραφή