Διαψεύδοντας όλους τους κακόπιστους (και εμένα, βεβαίως), που έλεγαν ότι ο Δρακουμελ τζούνιορ θα επιλέξει ένα άθλιο όνομα που δεν σημαίνει τίποτε, επέλεξε αντ’ αυτού ένα πολύ άθλιο όνομα που δεν σημαίνει απολύτως τίποτε. Ή μάλλον, δεν σημαίνει τίποτε σε όσους περίμεναν να δούνε ένα κόμμα. Άρα περίμεναν και μία ιδεολογία, ένα πολιτικό στίγμα, κάποιο όραμα, βρε παιδί μου. Αν το δούμε, όμως, ως μία επιχείρηση, ως ένα καταναλωτικό brand, -και η Ντόρα είναι ειλικρινής ως προς αυτό- τότε το νέο brandname-logo τα λέει όλα. Απλό, σύντομο, περιεκτικό. Γι’ αυτό η Ντόρα είναι τρέντυ.
Διότι ξέρει την αγορά, ξέρει τους νόμους του marketing, ξέρει ότι η ίδια δεν είναι τόσο ένας πολιτικός ηγέτης, όσο ένας τριτοκλασάτος πλασιέ, που γυροφέρνει το πολιτικό τοπίο, πόρτα πόρτα, πουλώντας το όνομά, το επώνυμο και τα κομματόσκυλά της. Ας τα πάρουμε, όμως, ένα ένα.
Α) Δημοκρατική. Δημοκρατική ίσον κομματικό τσιφλίκι στην σημερινή νεοφιλελεύθερη κοινοβουλευτική δικτατορία. Δεν είναι κομμουνιστική η συμμαχία, ούτε φασιστική. Δεν κοιτάει τις χούντες του παρελθόντος, κοιτάει μπροστά, τη χούντα του μέλλοντος. Ζει την εποχή της (παγκοσμιοποίηση), είναι μέσα στα πράγματα (ΔΝΤ), φοράει ότι επιτάσσει η μόδα (νεοφιλελευθερισμός). Και αυτό είναι τρέντυ.
Β) Συμμαχία. Ναι, καλά καταλάβατε, δεν έχουμε μία ομάδα ανθρώπων με κοινή ιδεολογία που θέλουν να κάνουν μία πολιτική παρέμβαση (άρα θα είχαμε κόμμα). Έχουμε μία ομάδα επαγγελματιών πολιτικών, που έμειναν άνεργοι και συνασπίζονται για να εξασφαλίσουν τη συνέχιση της καριέρας τους. Και συμμαχούν με τον οποιονδήποτε. Γιατί ζουν σε έναν ρευστό κόσμο που όλα αλλάζουν. Και πρέπει να είναι ευέλικτοι, αν δεν θέλουν να μείνουν πίσω. Ευέλικτοι, δεκτικοί σε συμμαχίες, κουμπαριές, τρίγωνα, τετράγωνα και λοιπά σχήματα και στάσεις. Και αυτό είναι τρέντυ.
Γ) logo. Το logo της εταιρείας είναι πολύ προσεγμένο και επικοινωνιακά εύστοχο. Παραπέμπει στη δημοκρατία (ελιά), και δίνει την αίσθηση της δημιουργίας, της προόδου, της προκοπής. Μεστό, άμεσο, αφαιρετικό. Όπως πρέπει να είναι μία μάρκα ρούχων (φέρνει σε timberland ή μου φαίνεται;), ένα κλασάτο αποσμητικό, μία βιολογική βαφή μαλλιών. Και αυτό είναι τρέντυ.
Με λίγα λόγια το νέο κόμμα δεν κρύβεται πίσω από το δάκτυλό του. Δεν υποκρίνεται. Είναι ένα δεκανίκι του Πασόκ και τα παγκοσμιοποίησης, ένα καταφύγιο πασών των ατυχήσαντων λαμογίων και τενεκέδων του κοινοβουλίου, ένα μαγαζί που περιμένει τη θέση του στην μελλοντική δωσιλογική κυβέρνηση συνεργασίας. Επιδεικνύει τον εαυτό του, τονίζει το ρόλο του και περιμένει τη στιγμή που θα λάμψει στη τηλεόραση και θα γεμίσει τα πρωτοσέλιδα. Και αυτό είναι τρέντυ.
Μόνο που σε περιόδους κρίσης, το τρέντυ δεν είναι και πολύ τρέντυ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.