Alex E. Proimos
Η ΠOPTOΓAΛIA και Ιρλανδία ήταν τα
χαϊδεμένα παιδιά της παγκοσμιοποίησης από τη δεκαετία του ’80 και εδώ. Για
διαφορετικούς λόγους η κάθε μία συγκέντρωναν τα φώτα της προσοχής των
επενδυτών. Hταν τα παραδείγματα του τι πρέπει να κάνει μία χώρα προκειμένου να
διαπρέψει στον διεθνή πολιτικό και κοινωνικό ορίζοντα. Οι λαοί τους γνώριζαν
μέρες ευημερίας, με άνοδο της μεσαίας τάξης, με προσιτές τιμές για όλους και με
ποιότητα ζωής απλωμένη σε ευρέα στρώματα του κοινωνικού ιστού. Οι κυβερνήσεις
τους ουδέποτε κατηγορήθηκαν για διασπάθιση του δημόσιου χρήματος ούτε για
βαριές αμέλειες στη διαχείριση του εθνικού πλούτου.
Η Πορτογαλία μετά την απελευθέρωσή
της από το δικτατορικό καθεστώς που κυβέρνησε τη χώρα πενήντα χρόνια, μέχρι το
1974, έγινε πόλος έλξης επενδύσεων. Τουλάχιστον 1.000 πολυεθνικές επιχειρήσεις
είχαν γραφεία και επιτελικές εγκαταστάσεις στην Λισαβόνα. Η χώρα, ως παλαιά
αποικιοκρατική δύναμη, διατηρούσε δεσμούς με την Αφρική και τη Βραζιλία, όπου
ομιλείται η πορτογαλική γλώσσα και επί αιώνες υπήρχαν άρρηκτοι δεσμοί με τη
μητρόπολη. Οι εταιρίες της Πορτογαλίας παρουσίαζαν ιλιγγιώδεις ρυθμούς
ανάπτυξης. Γνωστή εταιρία παροχής υπηρεσιών που δραστηριοποιείτο με γραφεία σε
όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, μέσα σε μία δεκαετία εικοσαπλασίασε το μέγεθός
της για να φτάσει και να ξεπεράσει στη Λισσαβόνα το μέγεθος άλλων γραφείων σε
άλλες χώρες όπως η Γερμανία. Ο λόγος ήταν εν μέρει διότι εισέρρευσε τεράστιο
ποσό άμεσων ξένων επενδύσεων στη χώρα και εν μέρει διότι έκανε καλή χρήση των
επιδοτήσεων και των βοηθημάτων που πήρε από την Ευρωπαϊκή Eνωση. Η χώρα ήταν το
διαμάντι της «ανάπτυξης».
της από το δικτατορικό καθεστώς που κυβέρνησε τη χώρα πενήντα χρόνια, μέχρι το
1974, έγινε πόλος έλξης επενδύσεων. Τουλάχιστον 1.000 πολυεθνικές επιχειρήσεις
είχαν γραφεία και επιτελικές εγκαταστάσεις στην Λισαβόνα. Η χώρα, ως παλαιά
αποικιοκρατική δύναμη, διατηρούσε δεσμούς με την Αφρική και τη Βραζιλία, όπου
ομιλείται η πορτογαλική γλώσσα και επί αιώνες υπήρχαν άρρηκτοι δεσμοί με τη
μητρόπολη. Οι εταιρίες της Πορτογαλίας παρουσίαζαν ιλιγγιώδεις ρυθμούς
ανάπτυξης. Γνωστή εταιρία παροχής υπηρεσιών που δραστηριοποιείτο με γραφεία σε
όλη την Ευρώπη και τον κόσμο, μέσα σε μία δεκαετία εικοσαπλασίασε το μέγεθός
της για να φτάσει και να ξεπεράσει στη Λισσαβόνα το μέγεθος άλλων γραφείων σε
άλλες χώρες όπως η Γερμανία. Ο λόγος ήταν εν μέρει διότι εισέρρευσε τεράστιο
ποσό άμεσων ξένων επενδύσεων στη χώρα και εν μέρει διότι έκανε καλή χρήση των
επιδοτήσεων και των βοηθημάτων που πήρε από την Ευρωπαϊκή Eνωση. Η χώρα ήταν το
διαμάντι της «ανάπτυξης».
Η Ιρλανδία, από την άλλη, ιστορική
συγγενής των Bρετανών και πατρώα γη μεγάλου ποσοστού Iρλανδο-αμερικανών,
μιλώντας την ίδια γλώσσα με αυτούς, έδειξε μια εξίσου ζηλευτή παράλληλη πορεία
προς την Πορτογαλία. Μάζεψε όλες τις εταιρίες υψηλής τεχνολογίας. Δεν υπήρχε
εταιρία πληροφορικής χωρίς εργοστάσιο ή κέντρο τηλεφωνικών πωλήσεων στο Κορκ.
Φούντωσε και θέριεψε ο τομέας των υπηρεσιών κάθε είδους, με προεξάρχουσα την
τραπεζική και χρηματοοοικονομική δραστηριότητα. Ταυτόχρονα τα καλά εκπαιδευμένα
στελέχη και οι επιστήμονες της χώρας εργάζονταν σε κάθε γωνιά του κόσμου όπου
υπήρχε ανάγκη μεταλαμπάδευσης των γνώσεων προς πιο καθυστερημένες τεχνολογικά
περιοχές και χώρες. Οι επικεφαλής και πολλά στελέχη των κέντρων έρευνας και
τεχνολογίας πολλών εταιριών ήταν Ιρλανδοί. Οι μισθοί των Ιρλανδών τεχνολόγων
ξεπέρασαν μέσα σε μία δεκαετία τους αμερικάνικους.
συγγενής των Bρετανών και πατρώα γη μεγάλου ποσοστού Iρλανδο-αμερικανών,
μιλώντας την ίδια γλώσσα με αυτούς, έδειξε μια εξίσου ζηλευτή παράλληλη πορεία
προς την Πορτογαλία. Μάζεψε όλες τις εταιρίες υψηλής τεχνολογίας. Δεν υπήρχε
εταιρία πληροφορικής χωρίς εργοστάσιο ή κέντρο τηλεφωνικών πωλήσεων στο Κορκ.
Φούντωσε και θέριεψε ο τομέας των υπηρεσιών κάθε είδους, με προεξάρχουσα την
τραπεζική και χρηματοοοικονομική δραστηριότητα. Ταυτόχρονα τα καλά εκπαιδευμένα
στελέχη και οι επιστήμονες της χώρας εργάζονταν σε κάθε γωνιά του κόσμου όπου
υπήρχε ανάγκη μεταλαμπάδευσης των γνώσεων προς πιο καθυστερημένες τεχνολογικά
περιοχές και χώρες. Οι επικεφαλής και πολλά στελέχη των κέντρων έρευνας και
τεχνολογίας πολλών εταιριών ήταν Ιρλανδοί. Οι μισθοί των Ιρλανδών τεχνολόγων
ξεπέρασαν μέσα σε μία δεκαετία τους αμερικάνικους.
Iδια περίπου μεταχείριση
«χαϊδεμένου» είχε και η Ισπανία, που ξεφεύγει από τα μεγέθη μας. Πορτογαλία,
Ιρλανδία και Ελλάδα είναι όμοιες χώρες. Τα παραπάνω, λοιπόν, συνέβαιναν καθ’Α
όλο το διάστημα που εμείς στην Ελλάδα προσπαθούσαμε να πετύχουμε τα ίδια
περίπου πράγματα, με την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη,
με κοινοτικές ενισχύσεις και άνοιγμα της χώρας στον διεθνή ανταγωνισμό. Σήμερα
ο πολίτης του κόσμου ας αναρωτηθεί: Αν στην Ελλάδα είμαστε φοροφυγάδες και
φυγόπονοι, τι έφταιξε στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία, που μας ακολουθούν κατά
πόδας στον μηχανισμό στήριξης «προβληματικών κρατών»;
«χαϊδεμένου» είχε και η Ισπανία, που ξεφεύγει από τα μεγέθη μας. Πορτογαλία,
Ιρλανδία και Ελλάδα είναι όμοιες χώρες. Τα παραπάνω, λοιπόν, συνέβαιναν καθ’Α
όλο το διάστημα που εμείς στην Ελλάδα προσπαθούσαμε να πετύχουμε τα ίδια
περίπου πράγματα, με την κυβέρνηση του Ανδρέα Παπανδρέου και του Κώστα Σημίτη,
με κοινοτικές ενισχύσεις και άνοιγμα της χώρας στον διεθνή ανταγωνισμό. Σήμερα
ο πολίτης του κόσμου ας αναρωτηθεί: Αν στην Ελλάδα είμαστε φοροφυγάδες και
φυγόπονοι, τι έφταιξε στην Πορτογαλία και την Ιρλανδία, που μας ακολουθούν κατά
πόδας στον μηχανισμό στήριξης «προβληματικών κρατών»;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.