Η δικαίωση της αντιμνημονιακής τακτικής Σαμαρά

Του Γιώργου Δελαστίκ

Κατηγορηματικός ήταν ο πρόεδρος της ΝΔ Αντώνης Σαμαράς σε συνέντευξη που έδωσε στη χθεσινή «Καθημερινή», όταν ερωτήθηκε για το ενδεχόμενο «συναίνεσης» με την κυβέρνηση Παπανδρέου: «Με όσους αποδέχονται τα αδιέξοδα του Μνημονίου δεν υπάρχει δυνατότητα συνεργασίας», τόνισε χωρίς περιστροφές. Είναι προφανές ότι ο αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν έχει καμιά πρόθεση να εγκαταλείψει την «αντιμνημονιακή» πολιτική που χάραξε ο ίδιος προσωπικά και η οποία όχι μόνο συγκράτησε την υπό αποσύνθεση ΝΔ μετά την πανωλεθρία στις προ έτους βουλευτικές εκλογές, αλλά και της προσπόρισε ουσιώδη εκλογικά οφέλη εξαιτίας της κατάρρευσης της εκλογικής επιρροής του ΠΑΣΟΚ κατά περίπου δέκα εκατοστιαίες μονάδες.

«Τον Οκτώβριο του 2009 η ΝΔ πήρε την πλειοψηφία σε μόνον 6 νομούς από τους 54. Δεκατρείς μήνες μετά από μια αληθινή εκλογική συντριβή κέρδισε στον πρώτο γύρο των αυτοδιοικητικών εκλογών 32 από τους 54 νομούς! Σε αυτοδιοικητική βάση κερδίσαμε στους περισσότερους νομούς που είχαμε κερδίσει ποτέ. Σε σύγκριση με τις γενικές εκλογές, ανεβάσαμε τα ποσοστά μας παντού. Εκμηδενίσαμε τη διαφορά με το ΠΑΣΟΚ από τις 10,4 μονάδες σε 2» υπογράμμισε ο Α. Σαμαράς, ο οποίος κατέστησε σαφέστατο ότι παραμένει ριζικά αντίθετος με το Μνημόνιο, παρά τις ασφυκτικές πιέσεις που δέχεται για να υποχωρήσει από τη θέση αυτή.

Εκανε λόγο για «πολιτική τεκμηριωμένης αντίθεσης με το Μνημόνιο» και χαρακτήρισε «ακόμη μια δικαίωση το ότι ευρωπαϊκές χώρες όπως η Ιρλανδία και η Πορτογαλία κάνουν ό,τι μπορούν για να αποφύγουν να υπογράψουν αντίστοιχο Μνημόνιο».

«Η θέση μας επαληθεύτηκε πλήρως από τα ίδια τα αποτελέσματα του Μνημονίου, που έχει ήδη πέσει έξω σε όλους τους στόχους του, διότι η ύφεση απορρόφησε την αποτελεσματικότητα των μέτρων που πάρθηκαν» ισχυρίστηκε, υπογραμμίζοντας ότι αν η κυβερνητική πολιτική υπό το Μνημόνιο «συνεχίσει στο ίδιο αδιέξοδο, τότε σύντομα θα συνειδητοποιήσουν όλοι ότι αυτό που εμφανίστηκε ως «σωτηρία» ήταν καταστροφή».

Η αλήθεια είναι ότι έχει καταβληθεί εκ μέρους του ΠΑΣΟΚ και των σχετιζόμενων με αυτό κομμάτων και μέσων ενημέρωσης εντονότατη προσπάθεια να παρουσιαστούν τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου των αυτοδιοικητικών εκλογών ως δήθεν απόδειξη της «αποτυχίας» της «αντιμνημονιακής» πολιτικής του Α. Σαμαρά. Ως επιχείρημα προβάλλεται το ότι οι αριστεροί ψηφοφόροι δεν ψήφισαν τους υποψηφίους της ΝΔ στον δεύτερο γύρο.

Πρόκειται περί παραπλανητικού τεχνάσματος. Η αντίθεση στο Μνημόνιο του αρχηγού της ΝΔ δεν απευθυνόταν βεβαίως προς την Αριστερά, αλλά προς τη βάση της ΝΔ, η οποία βρισκόταν σε άθλια κατάσταση μετά την περυσινή εκλογική συντριβή που την οδήγησε ο Κώστας Καραμανλής. Με δεδομένη και την αποχώρηση της Ντόρας Μπακογιάννη (η οποία είχε πάρει το 40% των ψήφων στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ), το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης διέτρεχε τον κίνδυνο να υποστεί νέα διαλυτική ήττα στις αυτοδιοικητικές εκλογές. Η κατάσταση γινόταν ακόμη πιο δύσκολη εξαιτίας του γεγονότος ότι ο Α. Σαμαράς δεν είχε δική του «φράξια» στη ΝΔ, όπου οι μηχανισμοί ήταν καραμανλικοί ή μητσοτακικοί, ενώ ο Α. Σαμαράς είχε αναδειχθεί στην ηγεσία του κόμματος λόγω μιας εξέγερσης της βάσης του, δεν είχε όμως τον χρόνο ούτε καν να επιβάλει τον οργανωτικό του έλεγχο.

Η«αντιμνημονιακή» γραμμή Σαμαρά εξόπλισε την εκλογική βάση της Δεξιάς με μια πολιτική και ιδεολογική σημαία, που επέτρεπε στους ψηφοφόρους της ΝΔ να αισθάνονται ότι μπορούν να υπερκεράσουν το ΠΑΣΟΚ από πιο πατριωτικές θέσεις. Αυτό τους συσπείρωσε και πέτυχε να επιβραδύνει σχεδόν ολοκληρωτικά την πτωτική τάση της ΝΔ, βελτιώνοντας έτσι θεαματικά τη σχετική της θέση έναντι του ΠΑΣΟΚ που υπέστη βαρύτατες απώλειες, όχι όμως τέτοιες που να κλονίζουν τη θέση της κυβέρνησης Παπανδρέου.

Η επιτυχία της «αντιμνημονιακής» γραμμής της ΝΔ γίνεται ακόμη σαφέστερη αν εξετάσει κανείς το εκλογικό Βατερλό του ΛΑΟΣ που υποστήριξε το Μνημόνιο και πλήρωσε γι’ αυτό βαρύτατο πολιτικό αντίτιμο, χάνοντας κάθε διεισδυτικότητα στον κόσμο της ΝΔ, όπως άλλωστε η επίσης φανατική υποστηρίκτρια του Μνημονίου Ντόρα Μπακογιάννη. Ουδέποτε φυσικά υπήρχε περίπτωση αριστερός ψηφοφόρος να ψηφίσει υπέρ του Νικήτα Κακλαμάνη ή υπέρ του απεχθούς δεξιού κυκλώματος ελέγχου της Θεσσαλονίκης.

Μια στρατηγικής σημασίας επιλογή

Η άρνηση του Α. Σαμαρά να εγκαταλείψει την «αντιμνημονιακή» στάση του συνιστά επιλογή στρατηγικής σημασίας. Εχει πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι με τη γραμμή αυτή θέτει αυτομάτως το ΠΑΣΟΚ σε θέση μειοψηφίας, αφού όλοι οι Ελληνες γνωρίζουν πως η πλειοψηφία του λαού μας αντιτίθεται σφοδρότατα στην πολιτική που υπαγορεύει το Μνημόνιο. Θα αποτελούσε ασυγχώρητο πολιτικό σφάλμα να εγκαταλείψει οικειοθελώς η ΝΔ αυτό το στρατηγικό πλεονέκτημα για να διευκολύνει το ΠΑΣΟΚ. Χώρια που έτσι θα εμφανίζονταν δικαιωμένοι ΛΑΟΣ και Ντόρα και θα διευκολυνόταν η λεηλάτηση εκ μέρους τους της πλήρως αποπροσανατολισμένης πλέον εκλογικής βάσης της ΝΔ του καταρρακωμένου κύρους Σαμαρά.

 
Απ' το ΕΘΝΟΣ το είδα εδώ: http://www.enkripto.com