Η δίκη μίας θηριωδίας

Του Charlie Savage
The New York Times

Τριάντα τέσσερις στρατιώτες του αμερικανικού στρατού που υπηρέτησαν στο Αφγανιστάν και στο Ιράκ έχουν δικαστεί, κατηγορούμενοι για φόνο εξ αμελείας ή εκ προμελέτης από το 2001 μέχρι σήμερα. Απ' αυτούς, οι είκοσι δύο καταδικάστηκαν και οι δώδεκα αθωώθηκαν.

Ορισμένες υποθέσεις πέρασαν στα ψιλά γράμματα των εφημερίδων και άλλες, όπως αυτή των κατά συρροήν δολοφονιών και βιασμών το 2006 στο Ιράκ που έληξε με την επιβολή πολυετών ποινών κάθειρξης σε βάρος αρκετών στρατιωτών, συγκέντρωσαν πάνω τους όλα τα φώτα της δημοσιότητας.

Εκείνη, ωστόσο, που εξετάζεται αυτές τις μέρες από το στρατοδικείο της βάσης Λούις-Μακόρντ στα περίχωρα του Σιάτλ αντιμετωπίζεται ήδη ως η πλέον φρικαλέα και των δύο πολέμων.


Στο επίκεντρο βρίσκεται ολόκληρη μονάδα εθισμένων στα ναρκωτικά πεζοναυτών, οι οποίοι σχημάτισαν ομάδα κρούσης με αποκλειστικό στόχο ανυποψίαστους Αφγανούς πολίτες. Σύμφωνα δε με τους εισαγγελείς του στρατού των ΗΠΑ, τα μέλη της συγκεκριμένης ομάδας δεν δίσταζαν να φωτογραφίζονται με τα θύματά τους, ακόμα και να συλλέγουν τα ακρωτηριασμένα τους μέλη ως τρόπαια. «Όλες οι ενδείξεις συνηγορούν ότι βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τη μεγαλύτερη θηριωδία που διετελέσθη από Αμερικανούς στρατιώτες στους δύο πολέμους», σχολίασε ο αντιστράτηγος ε.α. Τόμας Ρόμιγκ, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την ομαλή λειτουργία των στρατοδικείων από το 2001 μέχρι το 2005. Σύμφωνα με τον ίδιο, η συντριπτική πλειονότητα των υποθέσεων για δολοφονίες αμάχων κατά κάποιον τρόπο σχετίζονταν, μέχρι σήμερα τουλάχιστον, με περιστατικά της μάχης.

Γιατί πυροβολούσαν
Πολλοί στρατιώτες έχουν, για παράδειγμα, κατηγορηθεί ότι άρχιζαν να πυροβολούν αδιακρίτως, αντιδρώντας σε κάποια αιφνιδιαστική επίθεση των ανταρτών, και αρκετοί, ακόμα, ότι δολοφόνησαν κρατουμένους εν βρασμώ ψυχής και ενώ είχε προηγηθεί βομβιστική ενέργεια σε βάρος συναδέλφων τους.

Στην περίπτωση των δολοφονιών της Χαντίθα στο Ιράκ το 2005, η τυφλή επιδρομή των πεζοναυτών, που κατέληξε στη δολοφονία 24 αμάχων, προκλήθηκε από βομβιστική επίθεση κατά την οποία ένας πεζοναύτης σκοτώθηκε και δύο τραυματίστηκαν. Κάποιοι εκ των κατηγορουμένων, μάλιστα, επέμειναν ενώπιον του δικαστηρίου ότι δέχθηκαν πυρά αμέσως μετά την έκρηξη της βόμβας.

Η συγκεκριμένη υπόθεση σχεδόν κατέρρευσε, μολονότι ένας εκ των κατηγορουμένων εξακολουθεί να αντιμετωπίζει κατηγορίες για φόνο εκ προμελέτης. «Είναι εξαιρετικά δύσκολο να καταδικάσεις στρατιώτες που ισχυρίζονται ότι, καλώς η κακώς, αισθάνθηκαν ότι οι ζωές του βρέθηκαν σε κίνδυνο ύστερα από ένα συγκεκριμένο γεγονός», τόνιζε ο καθηγητής Στρατιωτικού Δικαίου στο Πανεπιστήμιο του Τζόρτζταουν, Γκάρι Σόλις. «Αυτοί που δικάζονται είναι συνήθως εκείνοι που είχαν την ευκαιρία να αναλογιστούν τι πράττουν και όχι εκείνοι που αντέδρασαν υπό την πίεση που προκάλεσε κάποιο σοβαρό συμβάν», σημείωσε ο ίδιος.


http://geopolitics-gr.blogspot.com