Την ώρα που το ποσοστό της ανεργίας στις ΗΠΑ αγγίζει το 10% και η οικονομία της χώρας δεν μπορεί να βγει από την ύφεση, στη Γερμανία ο αριθμός των ανέργων μειώνεται αισθητά μήνα με το μήνα. Όλες οι προγνώσεις θέλουν την ανεργία στο χαμηλότερο επίπεδο των τελευταίων 18 χρόνων. Η γερμανική οικονομία αναπτύσσεται με ρυθμό που υπερβαίνει το 3% και όλοι διερωτώνται ποιο είναι το μυστικό της γερμανικής επιτυχίας. Ο Τόμας Τσίλκε, αντιπρόεδρος της γερμανικής βιομηχανικής και εμπορικής αντιπροσωπείας στην Ουάσιγκτον, RGIT, αποδίδει τη γερμανική ισχύ στον τομέα των εξαγωγών, που φέτος αναμένεται να αυξηθούν κατά 15%. «Η ισχύς της γερμανικής οικονομίας εντοπίζεται στην ευελιξία των επιχειρήσεων, η οποία ευτυχώς μας χαρακτηρίζει στη Γερμανία. Έχουμε μια τάση εξωστρέφειας. Έχουμε συνηθίσει να εξάγουμε», επισημαίνει ο κ. Τσίλκε.
Η γερμανική οικονομική εξωστρέφεια
Ενώ στις ΗΠΑ το ποσοστό των εξαγωγών επί του ΑΕΠ δεν υπερβαίνει το 13%, το αντίστοιχο ποσοστό στη Γερμανία είναι τριπλάσιο. Το μεγαλύτερο μέρος των γερμανικών εξαγωγών διοχετεύεται σε άλλες χώρες της ΕΕ. Στην παρούσα φάση άνοδο σημειώνουν όμως και οι εξαγωγές σε τρίτες χώρες του κόσμου.
Όταν σε περίοδο ύφεσης καταρρέει η εγχώρια αγορά και η κυβέρνηση δεν μπορεί ή δεν θέλει να διαθέσει πόρους για την αναθέρμανση της οικονομίας, «τότε αυτό που μένει είναι οι επενδύσεις και κυρίως οι εξαγωγές προκειμένου να διατηρηθεί στη ζωή η οικονομία», υποστηρίζει ο Ρόμπερτ Σαπίρο, μέλος του οικονομικού επιτελείου της αμερικανικής κυβέρνησης και διευκρινίζει ότι «αυτό ήταν πάντα το δυνατό χαρτί της Γερμανίας. Και κάτω από τις συγκεκριμένες συνθήκες το αξιοποίησε τέλεια».
Η στήριξη της απασχόλησης με κρατικό χρήμα
Ο κ. Σαπίρο υπενθυμίζει ότι το Βερολίνο αναγκάστηκε να διανύσει έναν πολύ δύσκολο δρόμο μετά την επανένωση των Γερμανιών. Εκτιμά επίσης ότι η «κίνηση ματ» της προηγούμενης γερμανικής κυβέρνησης ήταν τα μέτρα για την αποτροπή των απολύσεων εξαιτίας της κρίσης. Με την μέθοδο της επιδοτούμενης από το κράτος απασχόλησης μειωμένου χρόνου, που υιοθετήθηκε κατά την δύσκολη φάση της κρίσης, δεν χάθηκαν εξειδικευμένα εργατικά χέρια. Και όταν βελτιώθηκε η κατάσταση οι επιχειρήσεις ήταν έτοιμες να ανταποκριθούν άμεσα στη ζήτηση. Ο Τζέικομπ Κίρκεγαρντ από το Ινστιτούτο Διεθνών Οικονομικών «Πέτερσον», δεν διστάζει να εκφράσει το θαυμασμό του για τη γερμανική διαχείριση της κρίσης και επισημαίνει: «Αυτό που απέδειξε το γερμανικό μοντέλο είναι ότι είναι σε θέση να αντέξει μια δραματική υποχώρηση των εξαγωγών, χωρίς μαζικές απολύσεις. Και αυτή ήταν η κατάλληλη απάντηση με δεδομένο ότι η οικονομία καθορίζεται από κύκλους. Η γερμανική ευελιξία λοιπόν ήταν εντελώς διαφορετική από την αντίστοιχη αμερικανική. Εδώ στις ΗΠΑ οι αντιδράσεις είναι ενστικτώδεις, όταν η αγορά υποφέρει αυτόματα απολύονται εργαζόμενοι».
Αυτό σημαίνει ότι όταν η ζήτηση αυξάνεται οι επιχειρήσεις δεν έχουν εργατικά χέρια για να ανταποκριθούν.
Ο κίνδυνος από τις ασταθείς χώρες της Νότιας Ευρώπης
Ο Ρόμπερτ Σαπίρο υποστηρίζει ότι δεν είναι διόλου εφικτή η εφαρμογή του γερμανικού μοντέλου στις ΗΠΑ. Διαπιστώνονται, λέει, πολιτισμικές διαφορές μεταξύ των δύο κοινωνιών. «Οι παρεμβάσεις του κράτους στην οικονομία αντιμετωπίζονται παραδοσιακά με καχυποψία στην Αμερική», τονίζει και προσθέτει ότι πέραν τούτου η γερμανική οικονομία είναι αντιμέτωπη με πολλούς κινδύνους. «Βλέπω μεγάλους κινδύνους για τη γερμανική οικονομία. Ως Αμερικανός, δεν θα ήθελα να αλλάξω την κατάσταση της αμερικανικής οικονομίας με εκείνη της Γερμανίας».
Και αυτό που ανησυχεί τον Αμερικανό καθηγητή δεν είναι άλλο από τη δημοσιονομική κατάσταση στην ευρωζώνη. Η Ελλάδα και άλλες χώρες του ευρωπαϊκού Νότου είναι αντιμέτωπες με την χρεοκοπία, ενώ σε άλλες χώρες οι κυβερνήσεις δυσκολεύονται πολύ να προωθήσουν τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις. Η κατάσταση αυτή συνιστά απειλή για τη γερμανική οικονομία.
Christina Bergmann/Σταμάτης Ασημένιος
Υπεύθ. Σύνταξης: Κώστας Συμεωνίδης
http://www.dw-world.de
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.