Ένα έτος ελληνικής αδράνειας στα Βαλκάνια

Του Κ. Χολέβα

Μετά από ένα χρόνο διακυβερνήσεως της χώρας από τον κ. Γ.Α. Παπανδρέου είναι χρήσιμο να κάνουμε έναν σύντομο απολογισμό της βαλκανικής μας πολιτικής. Θα μπορούσα κάλλιστα να αφήσω λευκή τη σελίδα, διότι ουδέν το αξιοσημείωτο επιτύχαμε, απλώς αδρανήσαμε. Παρά την παρουσία του ιδίου του Πρωθυπουργού επικεφαλής του ΥΠ.ΕΞ. μέχρι τον πρόσφατο ανασχηματισμό, η χώρα μας δείχνει να μην έχει καταλάβει τί σημαίνουν οι εξελίξεις στα γειτονικά μας κράτη. Η επίσημη διπλωματία μας αρκείται να αναμασά την καραμέλα περί καλής γειτονίας και περί προωθήσεως της ευρωπαϊκής εντάξεως των βαλκανικών κρατών. 

Αντιθέτως η Τουρκία έχει φιλόδοξα σχέδια για την παρουσία της στην περιοχή. Όπως ομολογεί ο Τούρκος επικεφαλής του Υπουργείου Εξωτερικών κ. Νταβούτογλου (βλέπε το βιβλίο του ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΟ ΒΑΘΟΣ, που κυκλοφορεί και στα ελληνικά) η Άγκυρα έχει επιλέξει την αναβίωση του Οθωμανισμού, την αξιοποίηση του Ισλάμ και των μουσουλμανικών μειονοτήτων και την χρησιμοποίηση των Αλβανών και Βοσνιομουσουλμάνων ως τουρκικών μοχλών πιέσεως. Η προσπάθεια των Νεο-οθωμανών δυστυχώς ενισχύεται από την άφρονα διάθεση ορισμένων επιστημόνων και πολιτικών στην Ελλάδα, οι οποίοι νομίζουν ότι θα βελτιωθούν οι ελληνοτουρκικές σχέσεις με την αλλοίωση των σχολικών βιβλίων Ιστορίας και με την παρουσίαση της Οθωμανικής περιόδου ως μιάς απλής ρομαντικής και ήρεμης συμβιώσεως Χριστιανών και Μουσουλμάνων! Την αγιοποίηση της Οθωμανικής περιόδου επιχειρεί και το τετράτομο ιστορικό εγχειρίδιο που χρηματοδότησε το γνωστό CDRSEE. Ευτυχώς με τον θόρυβο που ξέσπασε- και δικαίως- για το βιβλίο της Μ. Ρεπούση γλυτώσαμε την εισαγωγή της τετράτομης ανθελληνικής προπαγάνδας στα σχολεία μας. Προς το παρόν, ίσως. 

Η Αλβανία διευρύνει συνεχώς την επιρροή της κάτω από την ομπρέλλα της «Φυσικής Αλβανίας». Δηλαδή η πολιτική και πνευματική ηγεσία στα Τίρανα καλλιεργεί την εικόνα του αδικημένου λαού δείχνοντας χάρτες με τα «εκατομμύρια» Αλβανών εκτός Αλβανικών συνόρων. Η ανεξαρτησία του Κοσσόβου ενθαρρύνει αυτές τις τάσεις. Απέναντι στη χώρα μας θέτουν δύο ζητήματα, για τα οποία τους τελευταίους δώδεκα μήνες δεν κάναμε τίποτε. Πρώτον το ζήτημα των περιουσιών των Τσάμηδων εγκληματιών πολέμου και δεύτερον τα δικαιώματα των Αλβανών μεταναστών στην Ελλάδα, τους οποίους μία ωραία πρωία θα εμφανίσουν ως μειονότητα. Είναι γεγονός ότι αρκετοί από αυτούς έχουν ενσωματωθεί στην κοινωνία μας, όπως δείχνουν και τα γεγονότα του Αγίου Παντελεήμονος (Έλληνες και Αλβανοί συνεργάζονται για την αυτοπροστασία τους). Χρειάζεται, όμως, έλεγχος του αριθμού των Αλβανών μεταναστών, διότι οι φανατικότεροι από αυτούς θα χρησιμοποιηθούν για την ανακίνηση μειονοτικών ζητημάτων εις βάρος μας. 

Αντιθέτως οι ομοεθνείς μας Βορειοηπειρώτες ούτε στην Αλβανία αισθάνονται ασφαλείς ούτε βοηθούνται πολιτικά και οικονομικά από την Ελλάδα ώστε να παραμείνουν στην πατρώα γη. Ο Πρωθυπουργός κ. Γ. Παπανδρέου κατά τη συνέντευξή του στην ΔΕΘ, στις 12-9-2010, παραδέχθηκε μεν ότι υπάρχει ανθελληνικό κλίμα και καταδίκασε τη δολοφονία του Αριστοτέλη Γκούμα στη Χειμάρρα, διέπραξε όμως το ολίσθημα να εξομοιώσει τους γηγενείς Έλληνες της Αλβανίας με τους Αλβανούς μετανάστες που ήλθαν πριν από 10-20 χρόνια στην Ελλάδα. Τέτοια λάθη δεν δικαιολογούνται διότι ανοίγουν την όρεξη για αλυτρωτισμούς. Η Ελλάς οφείλει να καταστήσει σαφές ότι οποιαδήποτε οικονομική και πολιτική υποστήριξη από την Ευρ. Ένωση προς τα Τίρανα θα εξαρτάται από την υλοποίηση μιας ορθής πολιτικής Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων για τους Βορειοηπειρώτες. 

Το θέμα της ονομασίας των Σκοπίων αφέθηκε άλλη μία φορά στα χέρια του κ. Νίμιτς και στην αφελή προσέγγιση της οικονομικής διπλωματίας. Και ο μεν μεσολαβητής του ΟΗΕ κάθε φορά που κάνει προτάσεις πλησιάζει περισσότερο προς τις σκοπιανές θέσεις. Η δε περιβόητη διπλωματία των σουπερμάρκετ απέτυχε παταγωδώς. Όσο περισσότερες ελληνικές επενδύσεις γίνονται στη ΦΥΡΟΜ, τόσο περισότερο αποθρασύνεται ο σκοπιανός εθνικισμός. Τον Απρίλιο του 2011 θα διεξαχθεί στη γειτονική αυτή χώρα απογραφή του πληθυσμού και ελπίζουμε να υπάρξει ευρωπαϊκή εποπτεία για την αποφυγή λαθροχειριών. Επιτέλους η ελληνική διπλωματία πρέπει να θέσει θέμα ελληνικής μειονότητας που καταπιέζεται. Να ζητήσουμε να υπάρχει στο έντυπο της απογραφής κουτάκι με την εθνότητα «Ἐλληνας». Στην προηγούμενη απογραφή τέτοια ένδειξη δεν υπήρχε. Αντί να δεχόμαστε μοιρολατρικά τις ανιστόρητες διεκδικήσεις περί της κατασκευασμένης δήθεν μακεδονικής μειονότητας, καλό είναι να αντεπιτεθούμε ειρηνικά και με όπλο μας τα ανθρώπινα δικαιώματα της πραγματικής μειονότητας. 

Στην ίδια συνέντευξη στην ΔΕΘ ο κ. Παπανδρέου απέφυγε να δηλώσει σαφώς αν η Ελλάς θα αναγνωρίσει το Κόσσοβο. Στοιχειώδης αίσθηση αυτοσυντηρήσεως και υποχρέωσή μας απέναντι στην Κυπριακή Δημοκρατία μάς οδηγεί στη ΜΗ αναγνώριση. Ο νέος ΥΠΕΞ κ. Δ. Δρούτσας, που συνεργάσθηκε με τον Λόρδο Χάνεϊ την εποχή του σχεδίου Ανάν, προφανώς κατανοεί ότι αν αναγνωρίσουμε την απόσχιση εδαφών κατόπιν βίας είναι σαν να νομιμοποιούμε τα τετελεσμένα της εισβολής-κατοχής στην Κύπρο. Όσο για το θέμα του αγωγού Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολης ο Πρωθυπουργός ξεκίνησε με μία αρνητική στάση κατά την προεκλογική του εκστρατεία και τώρα φαίνεται να αναζητεί αμήχανος νέα γραμμή πλεύσης. Το ενδιαφέρον είναι ότι στη Βουλγαρία παρά τις οικολογικές ανησυχίες η κυβέρνηση δεν έχει επισήμως αποκηρύξει τον αγωγό, ενώ προστέθηκε και το ενδιαφέρον αμερικανικών εταιριών που ίσως μεταστρέψουν την επιφυλακτικότητα την κυβερνήσεως των ΗΠΑ. 

Προσοχή, τέλος, απαιτείται στις γενικά καλές σχέσεις μας με τη Ρουμανία, η οποία διεκδικεί τους πολυάριθμους Βλαχόφωνους Έλληνες της Βορείου Ηπείρου.