«Το μέλλον της επικοινωνίας ανήκει στον ηλεκτρονικό τύπο»

Ο τίτλος του βιβλίου τα λέει όλα: «Πρωινό Θαύμα. Μέσα στην «Washington Post». Μια σπουδαία εφημερίδα μάχεται για τη ζωή της». Ετσι ακριβώς όπως το διαβάζετε. Από μακριά, από την απέναντι ακτή του Ατλαντικού, η εφημερίδα που αποκάλυψε το Γουότεργκεϊτ μοιάζει άτρωτη στα σημεία των καιρών. Από κοντά, ωστόσο, υποφέρει και αυτή και αγωνίζεται για την ύπαρξή της. 
Αυτό τον αγώνα μετέφερε στις σελίδες του «Morning Miracle» (εκδόσεις «Doubleday») ο δημοσιογράφος Dave Kindred. Για το πόνημά του αλλά και για το μέλλον του τύπου γενικότερα μίλησε στην «Κ.Ε.»:
* Μήπως όλες οι εφημερίδες πρέπει να στραφούν αποκλειστικά και μόνο στις ηλεκτρονικές εκδόσεις;
- Το μέλλον για την έντυπη δημοσιογραφία γίνεται κάθε μέρα πιο σκοτεινό. Η ηλεκτρονική τεχνολογία κερδίζει διαρκώς έδαφος και το μέλλον της επικοινωνίας τής ανήκει.
* Ποια είναι η γνώμη σας αναφορικά με την παροχή δημοσιογραφικού περιεχομένου επί πληρωμή από τις ηλεκτρονικές εκδόσεις των εφημερίδων; Εχει δίκιο ο Μέρντοχ ή όχι;
- Μετά από χρόνια δωρεάν πρόσβασης στο περιεχόμενο των εφημερίδων θα είναι δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να βγάλει κανείς λεφτά μπλοκάροντας τις σχετικές σελίδες. Ο Μέρντοχ έχει κατά κανόνα δίκιο αλλά στη συγκεκριμένη περίπτωση, αν και θα επιθυμούσα να δικαιωθεί, πολύ φοβάμαι ότι θα αποτύχει.
* Υπάρχει μια πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης η οποία χαρακτηρίζει τα δωρεάν media (εφημερίδες, ιστοσελίδες κ.λπ.) ως απειλή για την ερευνητική δημοσιογραφία. Η άποψή σας;
- Ασφαλώς και αποτελούν απειλή τα δωρεάν media διότι δεν έχουν τα απαραίτητα έσοδα για να χρηματοδοτήσουν τη δημοσιογραφική έρευνα, η οποία προϋποθέτει ειδικευμένους δημοσιογράφους και μήνες δουλειάς προκειμένου το αποτέλεσμα να είναι αυτό που πρέπει.
* Πώς είναι δυνατόν η «Washington Post» να μην έχει αντιληθεί έγκαιρα την επερχόμενη επανάσταση του Ιντερνετ;
- Ηδη από το 1992, τέσσερα χρόνια πριν το Ιντερνετ γίνει δημόσιο μέσο επικοινωνίας, είχαν δει τις αλλαγές που έρχονταν. Αυτό που δεν είχαν προβλέψει ήταν η απειλή στην οποία θα εξελισσόταν. Πίστεψαν πως θα ήταν ένας τρόπος να βγουν λεφτά, ενώ, όπως πλέον γνωρίζουμε, το Διαδίκτυο εξελίχθηκε σε δωρεάν μέσο. Αν το είχαν αντιληφθεί αυτό ίσως να έκαναν πιο έγκαιρα τις απαραίτητες διορθωτικές κινήσεις για να προσαρμοστούν στη νέα πραγματικότητα. Ομως, ακόμα κι έτσι, γεγονός παραμένει ότι κανείς μέχρι στιγμής δεν έχει βρει τον τρόπο να αποκομίσει τα έσοδα που είναι απαραίτητα για τη λειτουργία δημοσιογραφικών οργανισμών.
* Ολοι μιλούν για τη μεγάλη σημασία του ενιαίου newsroom. Ποια είναι η δική σας εμπειρία;
- Το μέλλον των εκδοτικών οργανισμών εξαρτάται από το πώς θα μπορέσουν να χρησιμοποιήσουν και να εκμεταλλευτούν το Ιντερνετ.
* Ο ιστορικός διευθυντής της «Washington Post» Ben Bradlee σας είπε ότι «ανεξάρτητα από το τι θα συμβεί, πάντα θα υπάρχουν κάποιοι από εμάς που θα ονομάζουμε τους εαυτούς μας δημοσιογράφους». Θεωρείτε τη δήλωσή του υπερβολικά αισιόδοξη;
- Αυτή είναι ίσως η πιο αληθινή κουβέντα που περιέχεται στο βιβλίο. Οι άνθρωποι διηγούνται ιστορίες από την εποχή που τις ζωγράφιζαν στα τοιχώματα των σπηλαίων. Είναι συστατικό της ανθρώπινης φύσης να διηγούμαστε ιστορίες και δεν θα αλλάξει.

* Η «Post» είχε την ιδέα να διοργανώσει «σαλόνια» γνωριμίας για μεγάλους διαφημιζόμενους και δημοσιογράφους. Εξυπνάδα ή ηλιθιότητα;
-Ηλιθιότητα! Πρόκειται για ηθικό παράπτωμα, που ευτυχώς το κατάλαβαν και το διόρθωσαν έγκαιρα. Υπάρχει τρόπος να χρησιμοποιήσεις το όνομά σου για να βγάλεις χρήματα, αλλά αυτός είναι ο χειρότερος δυνατός τρόπος για ένα ειδησεογραφικό οργανισμό που υποτίθεται ότι υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον.
* Επιτρέπεται οι διαφημιστές να έχουν λόγο για το περιεχόμενο και το προφίλ μιας εφημερίδας;
- Οχι, καθόλου. Τελεία και παύλα. Το αντίθετο σημαίνει απώλεια της αξιοπιστίας.
* Οι «New York Times» είναι πλέον όνομα διεθνούς βεληνεκούς. Δεν θα έπρεπε η «Washington Post» να ακολουθήσει στα ίδια χνάρια;
- Οταν στο παρελθόν κάποιο διευθυντικό στέλεχος πρότεινε η «Post» να εκμεταλλευτεί τη δύναμη του ονόματός της για να αποκτήσει κοινό παγκοσμίως, ο ιδιοκτήτης Don Graham είπε όχι. Η «Post» παρέμεινε μια τοπική εφημερίδα. Αυτό στην πορεία στοίχισε στην εφημερίδα την ευκαιρία να αυξήσει το κοινό της, την επιρροή της, την αξιοπιστία της και, εντέλει, τα έσοδά της. 

http://makiavelis.blogspot.com