Με το πιστόλι στον κρόταφο και όχι στο τραπέζι

Γράφει η Κουκίδα
Με ένα μποναμά-ωρολογιακή βόμβα περίμεναν τον George στις Βρυξέλλες, Μέρκελ και Σαρκοζί. Το «Π» το έγραφε από χθες. Μέσα στις προτάσεις για την οικονομική διακυβέρνηση  που προωθεί ο γαλλογερμανικός άξονας είναι και ένας μόνιμος μηχανισμός διαχείρισης κρίσεως. Και όχι, δεν θα είναι ένα ταμείο στήριξης όπως αυτό που ήδη υπάρχει και «λήγει» το 2013, αλλά η προοπτική μια υπερχρεωμένη χώρα που δεν θα μπορεί να εξυπηρετήσει το χρέος της (ονόματα δεν λέμε, υπολήψεις δεν θίγουμε) να υφίσταται (με απόφαση ειδικής πλειοψηφίας των κρατών μελών) αναδιάρθρωση του χρέους. Κοινώς ελεγχόμενη πτώχευση.
Η Μέρκελ υποστηρίζει ότι «δεν μπορεί μια Ελλάδα να απειλεί συνέχεια την ευρωζώνη με διάλυση». Μέχρι εδώ καμία έκπληξη. Για να το ξέρουμε εμείς εδώ και εβδομάδες, σημαίνει ότι γνώριζε την πρόταση και η κυβέρνηση. Όμως μετά το διάγγελμα, όσο νάναι, ο πρωθυπουργός ανέβασε τις προσδοκίες για την σύνοδο κορυφής. Αλλά, παρά το γεγονός ότι πολλές χώρες-μέλη αντιδρούν στις επιδιώξεις του Βερολίνου, ο George συντάχθηκε υπέρ της αλλαγής της συνθήκης της Λισαβόνας και ενός μόνιμου μηχανισμού κρίσεων!!
Έκπληκτοι οι δημοσιογράφοι άκουσαν τις τοποθετήσεις του, στο κτίριο Justus Lipsius. Μήπως βρε παιδιά δεν τον ενημέρωσε κανείς ποια ακριβώς ήταν η πρόταση; Μήπως δεν την κατάλαβε; Η μήπως έχει ήδη έρθει σε συμφωνία με τους «απέναντι»; Γιατί, λογικά, οι πρώτοι που θα έπρεπε να θέσουμε βέτο, είμαστε εμείς. Αντ’ αυτού οι δηλώσεις του πρωθυπουργού περιορίστηκαν στην αντίθεσή του στην πρόταση να αφαιρείται το δικαίωμα ψήφου από τις χώρες με υπερβολικά ελλείμματα και χρέη. Μα μπροστά στον ενδεχόμενο να μας «επιβληθεί» ελεγχόμενη πτώχευση, η αφαίρεση ψήφου (για την οποία αντιδρούν οι χώρες του Νότου) είναι πταίσμα! Ποιος θα ασχολείται με το εάν ο Παπακωνσταντίνου ψήφισε ή δεν ψήφισε την ντιρεκτίβα για γρηγορότερο ίντερνετ στην Ευρώπη (λέμε τώρα).
Έτσι και αλλιώς πάντα ουρά κάποιων ήμασταν, χωρίς βούληση ή δική μας στρατηγική που να εξυπηρετεί τα δικά μας εθνικά συμφέροντα. Οι Βρετανοί για παράδειγμα που έχουν χρέος ρεκόρ, όπως εμείς, κατεβαίνουν κάθε μήνα στις Βρυξέλλες με το βέτο στο τσεπάκι. Χάρη σε αυτούς, εδώ και τρία χρόνια που διαρκεί η κρίση, η ΕΕ δεν έχει καταφέρει να καταλήξει σε μια δέσμη μέτρων κατά της κρίσης! Τώρα θα μου πείτε, η Βρετανία δεν είναι στο ευρώ. Σωστά. Η Κύπρος όμως είναι. Και το έβαλε το βέτο της όταν προσπάθησαν να της επιβάλουν σκληρά μέτρα. Άντε να δεχθώ ότι η Cyprus έχει υψηλό έλλειμμα αλλά όχι μεγάλο χρέος. Και οι πτωχοί Σλοβάκοι; Αυτοί που είπαν στους μεγάλους «λεφτά για την Ελλάδα εμείς δεν δίνουμε, βρείτε τα από αλλού»; Βρε τί απειλές τους εκτόξευσαν δεν λέγεται. Μέχρι και για απομόνωση τους είπαν. Αυτοί εκεί . Βέτο. Και φυσικά δεν άνοιξε ρουθούνι. Τα λεφτά που αντιστοιχούν στην Σλοβακία θα τα επωμιστούν οι υπόλοιπες χώρες τις ευρωζώνης.
Θα μου πείτε ότι εμείς έχουμε το μνημόνιο. Σωστά. Το μνημόνιο όμως δεν μας εμποδίζει από το να διαπραγματευόμαστε τα δικαιώματα μας στην ΕΕ και ιδιαίτερα μετά το 2013 που, σύμφωνα με τον πρωθυπουργό, θα είναι και η τελευταία χρονιά των τροϊκανών. ‘Η μήπως δεν θα είναι; Η στάση του κ. Παπανδρέου στις Βρυξέλλες εγείρει σοβαρά ερωτηματικά ως προς το πόσο προχωρημένες είναι οι διαπραγματεύσεις με τους ξένους για ένα νέο μνημόνιο, που προφανώς, θα εμπεριέχει και την εναλλακτική της ελεγχόμενης πτώχευσης. Για ακόμα μια φορά το μέλλον της Ελλάδας κρίνεται από το εάν κάποιες άλλες χώρες θα υψώσουν το ανάστημα τους. Έτσι μάθαμε, έτσι κάνουμε. Λειτουργούμε by default.
ΥΓ :  Μετά τις χθεσινές δηλώσεις Μέρκελ, νάτα τα σπρεντ των ελληνικών ομολόγων. Τραβούν την ανηφόρα. Κύριε πρόεδρε, απαιτώ να καλέσετε την Άγγελα σε τάξη. Προφανώς δεν έχει σκοπό να σας ψηφίσει στις δημοτικές εκλογές.

ΤΟ ΠΟΝΤΙΚΙ