Συμβιβασμός… ala carte στο Σκοπιανό

Του Άρη Στρατόπουλου

Σε στενό κλοιό μπαίνουν τα εθνικά θέματα το επόμενο διάστημα, σε μία περίοδο κατά την οποία η Ελλάδα βρίσκεται, λόγω της δυσμενούς οικονομικής συγκυρίας και της επώδυνης κοινωνικής κρίσης που διάγει, στη χειρότερη δυνατή διαπραγματευτική θέση των τελευταίων δεκαετιών. Και αυτό διότι, η χώρα μας εξαρτάται για την οικονομική της επιβίωση και αναγέννηση, κατά την εποχή του Μνημονίου, από τις διεθνείς δυνάμεις εκείνες που ασκούν τη μεγαλύτερη πίεση για γρήγορες λύσεις στα εθνικά μας θέματα μέσα σε ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα. Λύσεις που, ως επί το πλείστον, δεν διασφαλίζουν τα μεσομακροπρόθεσμα εθνικά μας συμφέροντα και παραβιάζουν ή βάναυσα καταπατούν τις περίφημες εθνικές κόκκινες γραμμές. Σε αυτό το πλαίσιο, το επόμενο διάστημα, και μέχρι τηΣύνοδο Κορυφής του ΝΑΤΟ στη Λισσαβώνα που θα διεξαχθεί στις 19-20 Νοεμβρίου 2010, θα εντατικοποιηθούν και θα κορυφωθούν οι πιέσεις στη χώρα μας για την επίλυση του Σκοπιανού με a la carte ονομασία.

Φυσικά, πιέσεις ασκούνται και στα Σκόπια, που γνωρίζουν ότι σε περίπτωση που δεν δείξουν σημάδια υποχώρησης από τις ακραίες θέσεις τους, δεν πρόκειται να ενταχθούν στο ΝΑΤΟ άμεσα, ούτε πρόκειται να λάβουν ημερομηνία έναρξης ενταξιακών διαπραγματεύσεων στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Όμως μην ξεχνούμε ότι τα Σκόπια, από το 1991, που έκαναν την επεισοδιακή τους εμφάνιση στη διεθνή σκηνή μέχρι σήμερα, δεν έχουν κινηθεί βήμα από την αρχική τους θέση στο ζήτημα της ονομασίας. Διαπραγματεύονται ή παριστάνουν ότι διαπραγματεύονται για μία ονομασία που να αφορά τις διμερείς σχέσεις με την Ελλάδα, ή στην χειρότερη περίπτωση, από την πλευρά τους, για περιορισμένη διεθνή χρήση. Ουδέποτε, έχουν αποδεχθεί την έναντι όλων (erga omnes) διάσταση μίας δίκαιης και βιώσιμης λύσης του ζητήματος. Αντιθέτως, η Ελλάδα έχει βάλει νερό στο κρασί της. Έχει απομακρυνθεί από την απόφαση του Συμβουλίου Πολιτικών Αρχηγών του 1992 που δεν αποδεχόταν σύνθετη ονομασία που να περιλαμβάνει τον όρο Μακεδονία. Ποιο θα είναι το αποτέλεσμα των πιέσεων σε μία ‘διαλλακτική’ Ελλάδα, που παλεύει να υπερκεράσει το φάσμα μίας ενδεχόμενης χρεοκοπίας, απέναντι σε μία σκληρά εθνικιστική, πιθανότατα για εσωτερική κατανάλωση, σκοπιανή ηγεσία; Και κάτι ακόμη. Μήπως μεθοδεύεται μία συνδιάσκεψη τύπου Μπούργκενστοκ (Bürgenstock), από την οποία προέκυψε το απορριφθέν σχέδιο Ανάν, μεταξύ του Δεύτερου Γύρου των Περιφερειακών-Δημοτικών Εκλογών και της Συνόδου Κορυφής του ΝΑΤΟ. Μην υποτιμούμε ότι το θέμα της ένταξης των Σκοπίων στο ΝΑΤΟ βρίσκεται στην κορυφή της Ατζέντας στη Λισαβώνα, σε λίγες εβδομάδες από σήμερα, το Νοέμβριο.