Yπό το Υπουργείον του διά βίου αβιωτου ...

«Γερασμένες» βρίσκει τις Τράπεζες ο κ. Χρυσοχοΐδης. Η αφεντιά μου, πάλι, τις βρίσκει εύρωστες και θαλερές - μια χαρά μας πίνουν το αίμα...

.........................................

Αν όμως, παρά το αιματάκι μας, αυτά τα βαμπίρ δεν αισθάνονται και τόσον καλά, δεν μένει παρά να παραξενευτούμε. Δεν είναι η Κορωνίς της Ιδιωτικής Πρωτοβουλίας οι Τράπεζες; Αυτή η ίδια η Ιδιωτική Πρωτοβουλία δεν τις... κρατικοποιεί όταν καρκινοβατούν; Με τα δικά μας λεφτά δεν πληρώνουμε τα σπασμένα τους- τα λεφτά που μας φάγανε δηλαδή; Πού είναι το πρόβλημα;

Στο βιβλίο των επισκεπτών στη Wall Street ο κ. Παπανδρέου έγραψε ότι «προσβλέπει στη συνεχή συνεργασία μας (σ.σ. ποιων; της Wall Street με τη Σοσιαλιστική Διεθνή;) για να κάνουμε αυτόν τον κόσμο πιο δίκαιο και πιο ισότιμο»!
Οντως, άλλη έννοια η Wall Street δεν έχει, πάρεξ να κάνει τον κόσμο πιο δίκαιον και πιο ισότιμο..!
Για άλλη μια φορά ο κ. Παπανδρέου δεν είναι αδυσώπητος μόνον με τις λέξεις, αλλά με τις ίδιες τις έννοιες...
Ο άνθρωπος που είναι εναντίον των μέτρων που πήρε...
Ο άνθρωπος που εύκολα θα διαδήλωνε εναντίον του εαυτού του...
Ο άνθρωπος που έλεγε ότι «υπάρχουν τα λεφτά», αλλά, φευ, του τα φάγαμε ο κ. Πάγκαλος, όλοι εσείς, εγώ κι ο κ. Κόκκαλης..!
Αλλά αν ο κ. Πάγκαλος, που δήλωνε ότι θα φύγει απ' το ΠΑΣΟΚ αν γίνει ο κ. Παπανδρέου Πρωθυπουργός, ο ίδιος που έλεγε να αφήσουμε τις σημαίες να τις πάρει απ' τις Υμιες ο αέρας, ο άνθρωπος όνειδος στην υπόθεση Οτζαλάν, είναι πλέον ο ορισμός της έκπτωσης της πολιτικής,
τι είναι ο άνθρωπος που όντας Πρωθυπουργός διέσυρε τη χώρα διεθνώς ότι είναι στην εντατική, ότι πτωχεύει, ότι το Σύνταγμά της δεν μπορεί να ανθίσταται σε λογικά πράγματα (!) που συμβαίνουν σε άλλες χώρες, ότι η εθνική κυριαρχία είναι διαπραγματεύσιμη, τι είναι
ο άνθρωπος που έχει παρακοιμώμενο μυστικοσύμβουλο κι εξ απορρήτων (σμπίρο ακόμα και στον Υπουργό του τον κ. Δρούτσα) τον πολύ κ. Αλεξ Ρόντο, διαπρέψαντα στη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, στην ανάδειξη του Κοσσυφοπεδίου σε πυροκροτητή των Βαλκανίων και σύμβουλο του Μιχαήλ Σαακασβίλι (τον οποίον «πρόκοψε» στη σύγκρουσή του με τους Ρώσους);
Τι είναι ο άνθρωπος που έφερε το ΔΝΤ να μας ξεζουμίσει για να το διώξουμε μια ώρα αρχύτερα; Τι είναι;
Βαλτός, δοτός ή κουτός;
Στο μεταξύ, όπως πηγαίναμε, πηγαίνουμε! όλο και πιο βαθιά στο σπιράλ του θανάτου, όλο και πιο βαθιά στην ύφεση.
Γύρω στα 26 δισ. ευρώ από το Δ' ΚΠΣ μνέσκουν αναπορρόφητα, ενώ καταθέσεις 30 δισ. ευρώ διοχετεύθηκαν από τους Ελληνες πλούσιους σε τράπεζες του εξωτερικού, χωρίς οι κάτοχοί τους να εξορισθούν -για να πάνε να ζήσουν μαζί με τα λεφτά τους εκεί στην ξένη...
Ερχεται (αν έρχεται) αναπτυξιακός νόμος, όμως χωρίς ...πόρους(!)...
...ενώ οι δημόσιες επενδύσεις περικόπτονται κι άλλο, γύρω στο 1 με 1,5 δισ. ευρώ, με αποτέλεσμα, τα μικρά κυρίως έργα, δρόμοι και ψιλοϋποδομές, απ' αυτά που δίνουν ζωή στις επαρχίες, να αναστέλλονται και μαζί τους να εξαερώνονται τα εργατικά μεροκάματα που θα έφθαναν στο μπακάλικο, στο βιβλιοχαρτοπωλείο, το ρουχάδικο και το περίπτερο...
Φυτοζωούμε
αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο σε αυτή την κάθοδό μας προς τον Αδη (κι ως προς αυτό είναι σωστή η «λάθος συνταγή» του ΔΝΤ), το χειρότερο είναι
ότι επαναλαμβάνουμε την ίδια λογική: να φέρουμε λεφτά απ' το Κατάρ ή το Ντουμπάι, να φέρουμε ξένους επενδυτές (τη στιγμή που η εγχώρια αστική τάξη την κοπανάει για τη Βουλγαρία κι άλλους «μεσαιωνικούς» παραδείσους), να ξεκοκκαλίσουμε ό,τι μπορούμε απ' την Ευρωπαϊκή Ενωση, αντί να παράξουμε λεφτά οι ίδιοι, αντί να βρούμε τρόπους να παράξουμε πλούτο οι ίδιοι.
Συνεχίζουμε τις κουτοπονηριές (όπως με τα φωτοβολταϊκά), το ξεπούλημα δημόσιου πλούτου και δημόσιων πόρων, την παροχή καλών υπηρεσιών στο μαύρο χρήμα κι όλα τα γνωστά τσαπατσούλικα τσατσιλίκια.
Αντί για μια νέα εθνική στρατηγική από μηδενική βάση για τα τρένα φέρ' ειπείν ή τις μεταφορές, το γνωστό κι αντιπαραγωγικό μπάτε σκύλοι αλέστε.
Η χώρα δεν παράγει. Δεν σκέφτεται. Δεν έχει στόχους και στρατηγική. Τρώει τις σάρκες της για να πληρώσει το χρέος της το οποίο θα αυξηθεί. Πνίγεται μέσα στις παρλαπίπες και τις πομφόλυγες των κυβερνητών της (τύπου Παγκαλοραγκούση) κι έχει
καταστεί φόρου υποτελής σε Ξένες Δυνάμεις.
Με μοναδικό πολιτικό σπάραγμα τις ίντριγκες του πριγκιπάδελφου Νικολάκη να φέρει λεφτά απ' το Κατάρ ή το Ντουμπάι.
Και τα 6.000.000 Μήτσων που παράγουν τον πλούτο αυτής της χώρας να φορολογούνται λες κι είναι μαχαραγιάδες, να διασύρονται ότι είναι τεμπέληδες, να τους διαμελίζονται οι μισθοί, να αποθαρρύνονται στο επιχειρείν, να παρωθούνται σε εθνική κατάθλιψη και απελπισία...
Δεν είναι μονόδρομος, είναι κάθοδος στα Τάρταρα.

ΣΤΑΘΗΣ Σ. 23.ΙΧ.2010