Η "πανσθενουργός" Τρόικα και οι δημοσιογράφοι

Έχει πολύ ενδιαφέρον ότι το "Βήμα της Κυριακής", την Κυριακή 22 Αυγούστου είχε ως βασικό θέμα τις "7 αμαρτίες της Τρόικας", με τεκμηριωμένη επισήμανση και ανάλυση των λαθών σε εκτιμήσεις, προβλέψεις και αναλύσεις του Τρίο "Ο Φωτεινός Παντογνώστης", κατά κόσμον Πόουλ Τόμσεν, Σεβράς Ντερούζ και Κλάους Μαζούχ, το οποίο ασκεί και την οικονομική (γενικώς...) πολιτική της χώρας.
Αυτά την ίδια ώρα που ο οιονεί "πρωθυπουργός" κ. Παπανδρέου ασχολείται με τα λοιπά υψηλά καθήκοντα που ακόμα δεν εκχώρησε σε τρίτους: Αθληση, διαλογισμό, πολυτελείς διακοπές (συνδυασμένες, επίσης, με άθληση και διαλογισμό), ταξίδια, συνέδρια, ελληνοποίηση κάθε λαθρομετανάστη που στέλνει κατά δώθε η Τουρκία, επίλυση του Μεσανατολικού, σωτηρία του πλανήτη, σωτηρία του σύμπαντος κόσμου και λοιπά ψυχωφελή και ευχάριστα (για τον ίδιο).

Το άρθρο του "Βήματος" έχει ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον, 1. επειδή πρόκειται για εφημερίδα του κεντροαριστερού χώρου, που πρόσκειται παραδοσιακά στο νυν κυβερνών κόμμα και 2. επειδή η "Καθημερινή" του Αλέξη Παπαχελά, αλλά και ο ομογάλακτος Σκάι, συνεχίζουν την πολιτική του άκριτου λιβανίσματος της Τρόικας και του Μνημονίου, το οποίο έχει αναχθεί στο απόλυτο τοτέμ των δημοσιογράφων του συγκροτήματος Αλαφούζου.

Εν πάση περιπτώσει, η στροφή αυτή του "Βήματος", αν όντως πρόκειται για πραγματική στροφή, ίσως σημαίνει την απαρχή κάποιων εξελίξεων. Τουλάχιστον στον χώρο των "επίσημων" ή (πιο κακεντρεχώς) "καθεστωτικών" ΜΜΕ.

Ιστορική πινακοθήκη επιφανών δημοσιογράφων-προπαγανδιστών

Jean-Paul Marat (1743-1793), μέλος της Λέσχης των Ιακωβίνων, εκδότης της εμπρηστικής εφημερίδας "Ο Φίλος του Λαού" (L'ami du peuple) και λιβελλογράφος. Πρωτοστάτησε στη δαιμονοποίηση των αντιπάλων των Ιακωβίνων και τη φυσική τους εξόντωση. Δολοφονήθηκε το 1793 από τη νεαρή Charlotte Corday για πολιτικούς λόγους.

Jacques Hébert (1757-1794), δημοσιογράφος, ακραίος υποστηρικτής των Ιακωβίνων, εκδότης της εμπρηστικής εφημερίδας Le Père Duchèsne ("Ο Πατήρ Ντυσέν"), ειδικευμένης στα ακραία λιβελλογραφήματα. Έχασε το κεφάλι του στη γκιλοτίνα, αφού όμως είχε προλάβει να στείλει εκεί χιλιάδες "εχθρούς του λαού".

Σίτσα Καραϊσκάκη (Μοσχονήσια Μικράς Ασίας-Αθήνα 1987), λογοτέχνις αμφιλεγόμενης αξίας, αρχικά κομμουνίστρια, στη συνέχεια, μέχρι τον θάνατό της, εθνικοσοσιαλίστρια. Διετέλεσε σύμβουλος στο Υπουργείο Προπαγάνδας του Χίτλερ. Συνέγραψε εμβριθές πόνημα κατά των Εβραίων, οι οποίοι, σύμφωνα με αυτό, ευθύνονται για όλα τα δεινά της ανθρωπότητας (εννοείται...).


Άρης Πορτοσάλτε, δημοσιογράφος του Σκάι, ήδη κατά την προ-Αλαφούζειο περίοδο του σταθμού, σήμερα έχει προαχθεί σε Διευθυντή Ειδήσεων. Ειδικός στην αυτοσχέδια Οικολογία made in Skai ("αυτή την Κυριακή φυτεύουμε πευκάκια - που θα ξεραθούν -, εκεί που θα μπορούσαμε να ρίξουμε σπόρους"), στην Επιδημιολογία ("αν δεν εμβολιαστείτε για τη Γρίππη των Γουρουνιών, θα πεθάνετε όλοι με φρικτούς πόνους εντός 100 ημερών"), του ΔΝΤ και του Μνημονίου ("εγγυώνται την αναγέννηση της χώρας γενικώς και την αιώνια ευδαιμονία της, όποιος δεν τα εκθειάζει είναι ή σκοταδιστής ή ηλίθιος"). Κατά καιρούς πρωτοστατεί στη δαιμονοποίηση κάποιας ομάδας "εχθρών του τόπου" (οι λέξεις "έθνος" και "λαός" είναι στιγματισμένες ως πολύ δεξιές και πολύ αριστερές αντίστοιχα), μέχρι να βρεθεί το επόμενο target group.

http://a-ergodes.blogspot.com/