Οι πληροφορίες θέλουν τον πρώην πρωθυπουργό να συνέγραψε βιβλίο το οποίο βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της επιμέλειας, την οποία ανέλαβαν οι στενοί του συνεργάτες
Θα έλεγε κάποιος, ότι ο οιοσδήποτε που ενδιαφέρεται για την υστεροφημία του επιθυμεί να επανακτήσει το κύρος που έχασε, αποκαθιστώντας και το όνομά του. Φαίνεται όμως πως στην περίπτωση του κ. Γ. Παπανδρέου πρέπει να υπάρχουν και άλλα κίνητρα, για την επιμονή του να διατηρείται στην πολιτική ζωή της χώρας, στην οποία, σημειωτέον, δεν προσφέρει τίποτε αφού απουσιάζει διαρκώς από την Ελλάδα.
Οι πληροφορίες θέλουν τον κ. Γ. Παπανδρέου να συνέγραψε βιβλίο το οποίο βρίσκεται στο τελευταίο στάδιο της επιμέλειας, την οποία ανέλαβαν οι στενοί του συνεργάτες (βιβλίο, κατά πληροφορίες, ετοιμάζεται να εκδώσει και ο κ. Χ. Καστανίδης, έχοντας τις αυτές απόψεις με τον πρώην πρωθυπουργό, ως προς την τέλεση δημοψηφίσματος, του οποίου είχε διαδοθεί τότε πως ήταν ο εμπνευστής).
Σύμφωνα με τον «Βηματοδότη», στο βιβλίο αυτό που θα βρεθεί σε λίγο καιρό στα ράφια των βιβλιοπωλείων, ο πρώην πρωθυπουργός αναφέρεται στις συνθήκες, όπως ο ίδιος τις ονομάζει, κατά τις οποίες παρέδωσε την εξουσία και στην πολιτική κατάσταση που επικρατούσε τότε. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει το κεφάλαιο, όπου θα περιγράφεται με κάθε λεπτομέρεια η δραματική Σύνοδος των Καννών και οι διάλογοί του με τον τότε Γάλλο πρόεδρο κ. Νικολά Σαρκοζί και την Γερμανίδα καγκελάριο κ. Άνγκελα Μέρκελ.
Και θα έχει ενδιαφέρον, επειδή ο κ. Γ. Παπανδρέου προβάλλει ως ατράνταχτο επιχείρημα της αδυναμίας του να επιτελέσει έργο θετικό -εκτός από τις «τρικλοποδιές» που ισχυρίζεται ότι του έβαζαν σύντροφοί του, και τους οποίους λέγεται ότι θα κατονομάζει ο κ. Καστανίδης- την μη διεξαγωγή δημοψηφίσματος, για την έγκριση της πολιτικής του.
Ουσιαστικώς, η συζήτηση θα περιστραφεί γύρω από την ορθότητα ή μη διεξαγωγής δημοψηφίσματος. Βεβαίως, η διοργάνωση δημοψηφισμάτων, που προβλέπεται από το Σύνταγμα του 1975 με όλες τις μετέπειτα τροποποιήσεις του, δεν ευτύχησε ποτέ να συμβεί, ακόμη και όταν συγκεντρώθηκαν τρία εκατομμύρια υπογραφές για το θέμα αναγραφής του θρησκεύματος στις ταυτότητες. Αυτό σημαίνει, ότι το πολιτικό σύστημα θέλει να χρησιμοποιεί το δημοψήφισμα όχι για να εκφράζει ο λαός την γνώμη του, αλλά ως όργανο μικροκομματικής τακτικής.
Αυτό συνάγεται και από το γεγονός, ότι το δημοψήφισμα που επιθυμούσε ο κ. Γ. Παπανδρέου να διεξαχθεί, στην ουσία θα ήταν ερώτημα αν θέλει ο λαός την δραχμή ή το ευρώ. Με δεδομένη την λαϊκή βούληση, ότι η επιστροφή στην δραχμή απορρίπτεται χωρίς να προηγηθούν οι απαραίτητες διεργασίες που θα καταστήσουν βιώσιμο το νόμισμα και την οικονομία, το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος θα ήταν έγκριση της πολιτικής Παπανδρέου, την οποία όμως δεν ενέκρινε ο λαός.
Κι εδώ είναι το ασθενές σημείο της πρότασης. Δεν υπήρχε αντιπρόταση, που να είναι πειστική (όπως εξακολουθεί δυστυχώς, να μη υπάρχει ούτε τώρα, μετά από τέσσερα χρόνια). Αν όμως ο λαός, εκφράζοντας την δυσαρέσκειά του για τις μεθοδεύσεις του κ. Γ. Παπανδρέου να μας οδηγήσει στο ΔΝΤ, πολύ πριν μας το αναγγείλει, κι ενώ υποστήριζε πως δεν θα συμβεί (όπως έπραξε και ο «δίδυμος» αδελφός του στην πολιτική, κ. Ν. Αναστασιάδης της Κύπρου), ψήφιζε κατά του προσώπου του κ. Γ. Παπανδρέου, τι θα συνέβαινε; Ούτε σ’ αυτό υπήρξε απάντηση, γι’ αυτό και σύμπας ο πολιτικός κόσμος τάχθηκε εναντίον του, όπως και το ίδιο το κόμμα του.
Τι θέλει λοιπόν ο κ. Γ. Παπανδρέου κι εξακολουθεί να ασχολείται με την πολιτική. Φοβάται άραγε μήπως διαπιστωθούν πολιτικές ευθύνες και θέλει να παραμένει ενεργός, ώστε να τις αντιμετωπίσει ως βουλευτής ή και ως αρχηγός του νέου κόμματος που λέγεται ότι ετοιμάζεται; Θέλει ίσως, με την ιδιότητα του βουλευτή να προΐσταται της αστειότητας που αποκαλείται «Σοσιαλιστική Διεθνής», επειδή το Σύστημα τον χρειάζεται να προβάλει τις απόψεις του, και στην οποία θέση κανείς πολιτικός που αφιερώνει τον χρόνο του να υπηρετήσει την πατρίδα του, δεν τον σπαταλά για τουριστικά ταξίδια ανά την υφήλιο; Δεν θ’ αργήσει να φανεί, τι συμβαίνει.
Μεταφέρω ορισμένα αποσπάσματα, από ένα δηλητηριώδες άρθρο στην «Καθημερινή», με τίτλο «Ο βασιλικός γόνος Παπανδρέου με το στυλ flower power και το ΠΑΣΟΚ των Νεάντερταλ»
Θανατηφόρο κείμενο της εφημ. «Καθημερινή»
Ο Γιώργος Παπανδρέου δεν θα επιζήσει πολιτικά, αλλά θα έχει το ρόλο του Phlebas the Phoenician, της «Έρημης Χώρας» του Έλιοτ και την κοινωνική παρεμβατικότητα που έχει η πρώην βασιλική οικογένεια, έγραψε ο κ. Στέφανος Κασιμάτης: «Διότι τι υπήρξε ο Γιώργος και ποιον ρόλο έπαιξε; Του επιβλήθηκε το ΠΑΣΟΚ των Νεάντερταλ, δεν κατάφερε να συλλάβει τον χαρακτήρα της κρίσης, δεν κατάλαβε γρυ για την κατάσταση της οικονομίας και μόνο προς το τέλος άρχισε αμυδρά να διαισθάνεται κάτι. Το αποτέλεσμα της «τραλαλά» διακυβέρνησης που άσκησε ήταν η χρεοκοπία• και τη χρεοκοπία αυτή τη χρεώθηκε πολιτικά το ΠΑΣΟΚ, εξ ου και το οικτρό τέλος του.
» Ο Γιώργος έγινε το σύμβολο της ανέμελης πορείας της χώρας προς τον γκρεμό. Δυστυχώς για τον ίδιον, έμεινε με τον μουτζούρη στο χέρι. Είτε του άξιζε αυτή η τύχη είτε όχι, δεν έχει σημασία. Μπορεί η μοίρα να τον αδίκησε - το γεγονός, όμως, δεν αλλάζει.
(…) Για πολλά χρόνια ακόμη θα μπορεί να δοξάζει την Ελλάδα ως συμμετέχων σε διεθνείς Μαραθωνίους, αγώνες κανό για αθλητές τρίτης ηλικίας κ.λπ. Ενδεχομένως να ξαναπιάσει πάλι το γαϊτανάκι της Διεθνούς Ολυμπιακής Εκεχειρίας, που είχε αρκετή πλάκα, για να ξεχαστεί έτσι άδοξα. Πάντως, το μαγαζί που έστησε ο πατέρας του το έκλεισε...»
Ο Μακεδών
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.