Του Γ. Καπόπολου
«Τα Βαλκάνια δεν αξίζουν ούτε τα κόκαλα ενός Πομερανού Γρεναδιέρου», είχε αποφανθεί ο σιδηρούς καγκελάριος Μπίσμαρκ, όταν αποφάσισε να μην εμπλακεί η Γερμανία στη σύγκρουση Ρωσίας -Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1876-7 και να περιορισθεί να διαμεσολαβήσει στο Συνέδριο του Βερολίνου το 1878, ώστε να ακυρωθεί συναινετικά η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (1877) που παρ' ολίγον να οδηγήσει το Λονδίνο σε πολεμική σύγκρουση με την Αγία Πετρούπολη.
Σε πλήρη αντίστιξη με τον Μπίσμαρκ, οι Κολ-Γκένσερ τον Ιούλιο του 1991 άρχισαν να πιέζουν εκβιαστικά για την εδώ και τώρα αναγνώριση της Σλοβενίας και της Κροατίας θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και τη διαπραγμάτευση ενόψει του Μάαστριχτ!
Aπό το μακρινό Σίδνεϊ της Αυστραλίας, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής των G-20, η Μέρκελ σε ομιλία της διαπιστώνει ότι ο Πούτιν απειλεί όχι μόνον την Ουκρανία, τη Μολδαβία και τη Γεωργία, αλλά και τα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων.
Δύο μέρες μετά, το Der Spiegel αναλαμβάνει να μας περιγράψει σε τι συνίσταται η ρωσική απειλή στα Βαλκάνια:
Πρώτον, το σύνολο των προθέσεων της ρωσικής πλευράς να επενδύσει σε υποδομές, αλλά και στα δίκτυα Μεταφοράς Ενέργειας στην περιοχή. Στο Βερολίνο ανησυχούν ιδιαίτερα για τη Σερβία και τη Βουλγαρία, αλλά και για το Μαυροβούνιο.
Δεύτερον, την καλλιέργεια του Πανσλαβισμού, με απόρρητη έκθεση του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών να παρουσιάζει ούτε λίγο, ούτε πολύ, ως πρόκληση τη σύμπτωση της επίσκεψης Πούτιν στο Βελιγράδι, με τη στρατιωτική παρέλαση για την εβδομηκοστή επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης από τη γερμανική κατοχή από τον προελαύνοντα Κόκκινο Στρατό!
Τρίτον, την αποχή της Ρωσίας στην ψηφοφορία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για την παράταση της αποστολής της EURFOR στη Βοσνία Ερζεγοβίνη, με επίκληση της αντίθεσης της Μόσχας της αναφοράς στο σχετικό κείμενο της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας.
Τέταρτον, τις επιφυλάξεις που διατύπωσε η Μόσχα για την υποψηφιότητα της Γερμανίας για την Προεδρία του ΟΑΣΕ το 2016.
Το έγκυρο γερμανικό περιοδικό προφανώς απηχώντας τους προβληματισμούς του υπουργείου Εξωτερικών αναφέρεται σε σχέδια της Μόσχας να χρησιμοποιήσει στο μέλλον ερείσματα εντός της Ε.Ε., ώστε να μην είναι πλέον δυνατή η λήψη με ομοφωνία δυσμενών σε βάρος της Ρωσίας αποφάσεων.
Η κινδυνολογία επεκτείνεται και στην ενδοτική στάση που κρατούν απέναντι στο Κρεμλίνο ηγέτες όπως ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ρέντσι, ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Ορμπαν αλλά και η επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής της Ε.Ε. Μογκερίνι.
Ενα δημοσίευμα κακής ποιότητας, αντάξιο των χειρότερων σεναρίων συνωμοσίας που βλέπουν το φως της δημοσιότητας πολύ συχνά και στη χώρα μας.
Υποτιμάται πλήρως η αποτελμάτωση της δυναμικής της πλήρους ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε., όχι ως παρενέργεια συνωμοσίας του Κρεμλίνου, αλλά λόγω της εσωστρέφειας στην οποία βρίσκονται η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη. Η διεύρυνση για το ορατό μέλλον μοιάζει να σταμάτησε στην Κροατία. Υποτιμάται επί πλέον το γεγονός ότι η Ρουμανία και η Βουλγαρία ζουν μια ένταξη δεύτερης κατηγορίας, όπου κυριαρχεί το κόστος προσαρμογής χωρίς τα πακέτα στήριξης που έλαβε ο Νότος στη δεκαετία του '80.
Τέλος, υποτιμάται το παρελθόν εμπορικής αλληλεξάρτησης κρατών της περιοχής με τη Μόσχα, όσο και η αντικειμενική σύμπτωση συμφερόντων της πλειονότητας των βαλκανικών κρατών με την Ρωσία στην κατασκευή δικτύων μεταφοράς Ενέργειας.
Η μεγάλη συνωμοσία της Μόσχας στα Βαλκάνια είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της πολιτικής του Βερολίνου στην κρίση της Ευρωζώνης: Και η Ε.Ε. έχει πλέον συρρικνωμένη δυνατότητα και βούληση για περαιτέρω διεύρυνση και οι χώρες των Βαλκανίων τόσο οι εντός όσο και οι υποψήφιες προς ένταξη στην Ευρώπη έχασαν τον ενθουσιασμό τους.
Ψυχροπολεμική θεώρηση
Η κινδυνολογία επεκτείνεται και στην ενδοτική στάση που κρατούν απέναντι στο Κρεμλίνο ηγέτες όπως ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ρέντσι, ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Ορμπάν, αλλά και η επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής της Ε.Ε. Μογκερίνι.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.