Οι μνηστήρες καλλωπίζονται

0 Share on twitterShare on emailMore Sharing Services 0

Έτοιμοι να θέσουν θέμα ηγεσίας στη Ν.Δ. προεξοφλώντας εκλογική ήττα Για την επομένη των εκλογών και τις επιπτώσεις του αποτελέσματος στη Ν.Δ. συζητούν όλο και περισσότερο οι βουλευτές και τα στελέχη μεταξύ τυρού και αχλαδιού, κυρίως στο καφενείο της Βουλής. Πιο μπροστά έχει βγει η Ντόρα Μπακογιάννη, που αφήνει να εννοηθεί ότι θα διεκδικήσει πάλι την ηγεσία του κόμματος μετά τις εκλογές, προεξοφλώντας μάλιστα βαριά ήττα. «Από το ίδιο βράδυ των εκλογών θα τεθεί το θέμα της ηγεσίας» λένε συνομιλητές της, καθώς η Μπακογιάννη ετοιμάζεται να πάρει τη ρεβάνς από την προηγούμενη εκλογική αναμέτρηση, στην οποία έχασε κατά κράτος από τον Σαμαρά. «Η Ντόρα θεωρεί ότι η παράταξη, η Ιστορία και ο... πλανήτης τής χρωστούν να γίνει αρχηγός του κόμματος και πρωθυπουργός» σχολιάζει σκωπτικά βουλευτής που στηρίζει τον Σαμαρά, ο οποίος δηλώνει ότι ο σημερινός αρχηγός του κόμματος δεν πρόκειται να φύγει ή να παραδώσει έτσι απλά τα όπλα. «Μόνον εάν οι πολίτες τον στείλουν σπίτι του θα φύγει» λέει ένας από τους λοχαγούς - νέους βουλευτές θεωρώντας ότι, σε περίπτωση ήττας, η διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ θα είναι μικρή και πως ο Σαμαράς θα είναι ισχυρός είτε με τη Ν.Δ. σε μια μεγάλη συμμαχία με τον ΣΥΡΙΖΑ είτε ως ισχυρή αντιπολίτευση. Το δίλημμα των Μητσοτάκηδων Η Ντόρα ήδη έχει χτίσει το πλαίσιο για τη διαφοροποίησή της με τις απόψεις της για υπερβολική φορολόγηση και αποδεκατισμό της μεσαίας τάξης. Όμως ανάλογο πλαίσιο έχει βάλει ακόμη ένας διεκδικητής της ηγετικής «γαλάζιας καρέκλας». Πρόκειται για τον αδελφό της Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος επιπλέον έχει να επιδείξει και «έργο» αναδιοργάνωσης του Δημοσίου, όπως ονομάζουν τις απολύσεις και το ξεχαρβάλωμα της κρατικής μηχανής. Ο Κυριάκος διατηρεί τον μηχανισμό του στη Β’ Αθηνών αλλά και διαύλους επικοινωνίας σε όλη την Ελλάδα που τους έχει κληροδοτήσει ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης. Ο «παπαστρούμφ» στις τελευταίες εκλογές μάζεψε τα στελέχη του και τους ζήτησε να στηρίξουν τον Κυριάκο δηλώνοντας ότι είναι το μέλλον της Αγίας Οικογένειας. Το ερώτημα που απασχολεί πολλούς είναι εάν τελικά ο πατήρ Μητσοτάκης θα αποφασίσει να ρίξει το βάρος του στη θυγατέρα του δίνοντάς της την τελευταία ευκαιρία ή θα εκτιμήσει ότι έτσι θα καεί η προοπτική του Κυριάκου και θα αποφασίσει να στηρίξει τον γιο του, ο οποίος κινήθηκε έως τώρα πιο συνετά, αν και διατηρεί καλά κρυμμένη την αλαζονεία και την έπαρση του Μητσοτακαίικου. «Για φανταστείτε το βράδυ των εκλογών από το Mega η Ντόρα και από τον ΑΝΤ1 ο Κυριάκος να βάζουν θέμα ηγεσίας και να δηλώνουν παρόντες για την αρχηγία, τι θα γίνει» έλεγε καγχάζοντας κορυφαίος βουλευτής. Οι άλλοι μνηστήρες Όμως και άλλα στελέχη «ξεπετάγονται» διακριτικά και παίρνουν θέση στην αφετηρία της εκκίνησης. Από τα ηγετικά στελέχη που κινούνται πολύ προσεκτικά είναι ο πρόεδρος της Βουλής Βαγγέλης Μεϊμαράκης, ο οποίος κατά πολλούς είναι στο στόχαστρο του Μαξίμου. Από την ομάδα των «Φιλελεύθερων» και ο Νίκος Δένδιας δείχνει ότι έχει αρχηγικές βλέψεις – αν και θεωρείται ότι η μετακίνησή του στο υπουργείο Άμυνας του έκοψε τα «φτερά» – ενώ ο Μάκης Βορίδης από τη σκληρή δεξιά πτέρυγα, όπως πιστεύουν πολλοί, θα διεκδικήσει ηγετικό ρόλο στη μετα-Σαμαρά εποχή. Αρχηγικές βλέψεις έχει και η Όλγα Κεφαλογιάννη, ενώ από τους καραμανλικούς ξανακινείται ο κουμπάρος του πρώην πρωθυπουργού, Ευριπίδης Στυλιανίδης. Κλειδί ο Αβραμόπουλος Η ουσία είναι ότι, εν μέσω της διαπραγμάτευσης με την τρόικα, το κυρίαρχο θέμα στα πηγαδάκια είναι ποιος θα ανοίξει τον βηματισμό του για την ηγεσία. Η κυριαρχία του Σαμαρά στην ηγεσία του κόμματος, παρά τις ενστάσεις σε επιμέρους επιλογές του, δεν αμφισβητείται, αλλά ταυτόχρονα οι εσωκομματικοί στρατοί αναδιατάσσονται και δημιουργούνται νέες συμμαχίες. Ρόλο - κλειδί θεωρούν πολλοί ότι θα διαδραματίσει ο Δημήτρης Αβραμόπουλος, καθώς από τη θέση του επιτρόπου μπορεί να έχει εξασφαλίσει μια πενταετία, όμως οι φιλοδοξίες του για την εσωτερική πολιτική σκηνή δεν έχουν περιοριστεί. Ο Αβραμόπουλος θα μπορούσε να είναι ο συνεκτικός κρίκος της Ν.Δ. με τον ΣΥΡΙΖΑ, αφού η σχέση του με τον Τσίπρα είναι καλή, ενώ ουδείς μπορεί να αγνοήσει το γεγονός ότι είναι ανοικτό το ενδεχόμενο να προταθεί ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Όλα τα σενάρια για τον Αβραμόπουλο είναι ανοιχτά και εκείνος θα πάρει τις αποφάσεις του συν τω χρόνω και ανάλογα με τις πολιτικές εξελίξεις. Το εκλογικό αποτέλεσμα, δηλαδή η διαφορά μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και Ν.Δ., και η αυτοδυναμία ή όχι του ΣΥΡΙΖΑ αποτελούν τους ρυθμιστικούς παράγοντες για την κούρσα στη Ν.Δ. Όσο και αν ηχεί παράδοξο ή αντιφατικό, το σενάριο που εξυπηρετεί περισσότερο τον Σαμαρά είναι η οριακή αυτοδυναμία του ΣΥΡΙΖΑ ή μια κυβέρνηση συνεργασίας ΣΥΡΙΖΑ - Ν.Δ., όπου ο ίδιος δεν θα συμμετέχει ως μέλος της. Ακόμη και τα στελέχη του Σαμαρά παραδέχονται πως δεν πρόκειται ο Τσίπρας να δεχθεί να συγκυβερνήσει με τον Σαμαρά ή τον Βενιζέλο, αλλά, όπως λένε, το κόμμα της Ν.Δ. δεν πρόκειται να υποκύψει σε εκβιασμούς του ΣΥΡΙΖΑ για το ποιος θα είναι ο αρχηγός του. Η μόνη παραχώρηση που θα μπορούσε να κάνει σε αυτήν την περίπτωση η Ν.Δ. είναι ο επικεφαλής της, επειδή έχει διατελέσει και πρωθυπουργός, να μη συμμετέχει στην κυβέρνηση. Ωστόσο, στην περίπτωση που η διαφορά είναι μεγάλη – πάνω από 4-5 μονάδες και όχι απαραιτήτως, όπως διαλαλεί η Ντόρα, περί τις 10 μονάδες –, τότε, όσο και να θέλουν οι σαμαροφύλακες, ο Αντώνης δεν μπορεί να μείνει στην καρέκλα του και θα επιστρέψει στα πέτρινα χρόνια της πολιτικής μοναξιάς... http://www.topontiki.gr/

Deusche Welle: Το «σιωπηλό πραξικόπημα» της Τρόικα στην Ελλάδα

Μία έρευνα που θα συζητηθεί: «σιωπηλό πραξικόπημα» αποκαλεί την παρέμβαση της τρόικας στις χώρες της κρίσης ο δημοσιογράφος Γιούργκεν Ροτ στο ομώνυμο βιβλίο του, που κυκλοφόρησε πρόσφατα σε 4η έκδοση.

Ο Γερμανός δημοσιογράφος έχει φανατικούς φίλους, αλλά και αντιπάλους. Μέχρι σήμερα έχει ερευνήσει υποθέσεις διαφθοράς στη Γερμανία, αλλά και στην ανατολική Ευρώπη. Πολλοί θεωρούν τα ρεπορτάζ του ιδιαίτερα αποκαλυπτικά, άλλοι τον κατηγορούν ότι παραθέτει απλώς μαρτυρίες τρίτων, χωρίς απτές αποδείξεις. Αυτή τη φορά στο «στόχαστρο» του Ροτ μπαίνει η τρόικα στην Ελλάδα, αλλά και στις υπόλοιπες χώρες της κρίσης. Ο ίδιος ομολογεί ότι προβληματίστηκε πριν καταλήξει στον τίτλο «σιωπηλό πραξικόπημα» στο βιβλίο του. Αλλά τελικά πιστεύει ότι ήταν μία σωστή επιλογή: «Όταν λέω ʻσιωπηλό πραξικόπημαʼ εννοώ ότι γίνονται αλλαγές σε ένα πολιτικό και κοινωνικό σύστημα χωρίς δημοκρατική νομιμοποίηση, χωρίς τη συμμετοχή του πληθυσμού στις διαδικασίες. Μίλησα με πολλούς επιστήμονες και συνδικαλιστές πριν καταλήξω στον όρο ʻπραξικόπημαʼ και όλοι μου είπαν ότι περί αυτού πρόκειται, ότι αυτό συμβαίνει στην ουσία τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα, στην Πορτογαλία, στην Ισπανία. Μία αλλαγή στην ίδια την κοινωνία».

Από την άλλη πλευρά ο Γιούργκεν Ροτ θεωρεί, και το εξηγεί στο βιβλίο του, ότι ευθύνη για τη σημερινή κρίση φέρει η ελληνική πολιτική τάξη, συγκεκριμένα επιχειρηματικά συμφέροντα που σχετίζονται μαζί της, καθώς και η γενικότερη νοοτροπία του νεποτισμού και της οικογενειοκρατίας. Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα, δεν είναι θεμιτή, αλλά και απαραίτητη η «αλλαγή στο πολιτικό και κοινωνικό σύστημα» την οποία φαίενται να επικρίνει; «Η διαφθορά έχει σημαντικό ρόλο, κατά τη γνώμη μου, στην αποκαλούμενη κρίση χρέους. Θεωρώ ότι τα κυρίαρχα πολιτικά κόμματα είναι υπεύθυνα για το σύστημα της διαφθοράς. Δεν μιλάω για κρούσματα διαφθοράς σε χαμηλόβαθμους υπαλλήλους, αλλά για υποθέσεις εκατομμυρίων, οι οποίες αν δεν επιδοκιμάζονται, τουλάχιστον γίνονται ανεκτές» λέει ο γερμανός δημοσιογράφος στην Deutsche Welle. Και επικαλείται μαρτυρίες, ιδιαίτερα νέων ανθρώπων, στην Ελλάδα, που λένε ότι θα ήθελαν μία σοβαρή εναλλακτική λύση, η οποία όμως δεν διαφαίνεται στον ορίζοντα.

«Πυρά» κατά της τρόικας

Ο Γιούργκεν Ροτ είναι ιδιαίτερα επικριτικός προς την τρόικα: την κατηγορεί για κοινωνική αναλγησία στις χώρες της κρίσης και για «εκβιαστικούς χειρισμούς», για παράδειγμα στο ζήτημα των ιδιωτικοποιήσεων. «Αποσιωπούν ότι σχεδόν πάντα οι ιδιωτικοποιήσεις οδηγούν σε απολύσεις, μισθολογικό ντάμπινγκ και επισφαλείς σχέσεις εργασίας» γράφει. Και υπενθυμίζει ότι, ενώ πριν από τις ευρωεκλογές είχε τεθεί το ζήτημα της λογοδοσίας των ελεγκτών της τρόικας, προκαλώντας μάλιστα και τη σύσταση διερευνητικής επιτροπής στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, έκτοτε το ζήτημα έχει ατονίσει. «Θυμηθείτε τι έγινε πριν από τις ευρωεκλογές» λέει ο γερμανός δημοσιογράφος. «Τότε έλεγαν στην Ελλάδα, αλλά και στη Γερμανία και στις Βρυξέλλες, ότι η τρόικα πρέπει να υπαχθεί σε ʻδημοκρατικό έλεγχοʼ. Από τότε όμως δεν έχει ακουστεί τίποτα πια γι αυτό το θέμα και αυτό αποδεικνύει ότι στην πραγματικότητα δεν υπάρχει η θέληση να αλλάξουν τα πράγματα και να δοθεί προτεραιότητα στην κοινωνική διάσταση της πολιτικής, μάλλον το αντίθετο θα έλεγα…»

Αν όμως έτσι έχουν τα πράγματα, ποια θα ήταν η εναλλακτική λύση; Τι θα ήταν αυτό που θα μπορούσε να υποκαταστήσει την τρόικα; «Αυτό είναι πράγματι το ερώτημα, αυτό είναι το πρόβλημα. Σίγουρα θα είχαμε λιγότερα προβλήματα, εάν εφαρμοζόταν ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης, τον οποίο άλλωστε έχουν συνυπογράψει τόσο η Ελλάδα, όσο και η Γερμανία. Αλλά δυστυχώς ο Ευρωπαϊκός Κοινωνικός Χάρτης παραμένει στα χαρτιά και δεν εφαρμόζεται, γιατί η Ευρώπη παραμένει μία ένωση οικονομική, αλλά όχι κοινωνική».

«Το 80% των προσφύγων έρχονται μέσω Ελλάδας»

Ο Ροτ επικρίνει την πολιτική της Ελλάδας και της ΕΕ στο ζήτημα των προσφύγων
Στο βιβλίο του ο Γιούργκεν Ροτ αναφέρεται επιπλέον και στο θέμα της λαθρομετανάστευσης, το οποίο μάλιστα συσχετίζει με την άνοδο της ακροδεξιάς.Το 80% των προσφύγων που εισρέουν στην ΕΕ έρχονται μέσω Ελλάδας, αλλά η Ευρώπη έχει αφήσει την Ελλάδα να «παλεύει» μόνη της με αυτό το πρόβλημα, ενώ κάτι παρόμοιο γίνεται και με την Ιταλία, επισημαίνει ο γερμανός δημοσιογράφος. Την ίδια στιγμή όμως επικρίνει και τις ελληνικές αρχές για κακομεταχείριση των προσφύγων, ενώ υπενθυμίζοντας και τις ευρωπαϊκές «καταδίκες» για το ζήτημα αυτό.

«Η δική μου πεποίθηση, ή τουλάχιστον η εντύπωση που αποκόμισα από τη δουλειά μου στην Ελλάδα, είναι ότι το αρνητικό κλίμα απέναντι στους πρόσφυγες είναι και ένα ʻχρήσιμοʼ εργαλείο για να αποσπάσει κανείς την προσοχή του κόσμου από τα πραγματικά κοινωνικά προβλήματα και να τη στρέψει στους πρόσφυγες ή και να επιρρίψει ευθύνες στους πρόσφυγες» λέει ο Γιούργκεν Ροτ. «Και εδώ θα ήταν και πάλι η ευθύνη της πολιτικής και ιδιαίτερα των κυβερνώντων κομμάτων να παρέμβουν, αλλά μέχρι στιγμής δεν βλέπω να γίνεται κάτι τέτοιο…»

Από την Deusche Welle μέσω http://www.matrix24.gr/

Σάλος στην Πορτογαλία: Προφυλακίστηκε ο Σόκρατες

Πολιτικές αναταράξεις προκαλεί στην Πορτογαλία η προφυλάκιση του Σοσιαλιστή τέως πρωθυπουργού της χώρας, Ζοζέ Σόκρατες, καθώς οι δικαστικές αρχές διέταξαν να παραμείνει υπό κράτηση, μετά την απαγγελία κατηγοριών σε βάρος του για διαφθορά και φοροδιαφυγή.

Η απόφαση ακολούθησε τη μαραθώνια τριήμερη ανακριτική διαδικασία μετά τη σύλληψη του Σόκρατες την προηγούμενη Παρασκευή, ενώ η υπόθεση αποτελεί σοβαρό πλήγμα για το Σοσιαλιστικό Κόμμα πριν τις επικείμενες εκλογές.

Ο Σόκρατες ήταν πρωθυπουργός με το Σοσιαλιστικό Κόμμα μέχρι το 2011 και την προσφυγή της χώρας στο μηχανισμό στήριξης της τρόικας. Η έρευνα σε βάρος του κινήθηκε με την υποψία σωρείας σκανδάλων: φορολογικής απάτης,  ξεπλύματος μαύρου χρήματος και κατηγοριών διαφθοράς.

Με τον Σόκρατες συνελήφθησαν άλλα τρία άτομα, ανάμεσά τους και ο προσωπικός του οδηγός που φέρεται να είχε μεταφέρει μεγάλη ποσότητα μετρητών στο Παρίσι, όπου και διέμενε τα τελευταία χρόνια ο Σόκρατες.

Η σύλληψη του σοσιαλιστή πρώην πρωθυπουργού της Πορτογαλίας έχει προκαλέσει πολιτικό σεισμό στη Λισαβόνα.

http://www.matrix24.gr/

Χαρδούβελης: Αισιοδοξούμε για σύγκλιση με την τρόικα

Ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης   (Φωτογραφία:  Eurokinissi )

Παρίσι, Γαλλία

Την αισιοδοξία του ότι η ελληνική κυβέρνηση θα συγκλίνει με την τρόικα, κάτι που θα επιτρέψει την επιστροφή των κλιμακίων των ΔΝΤ, ΕΕ και ΕΚΤ στην Αθήνα, εξέφρασε ο υπουργός Οικονομικών Γκίκας Χαρδούβελης.

Εισερχόμενος στο κτίριο της ελληνικής αντιπροσωπείας του ΟΟΣΑ, γνωστό ως «Βίλα Σαίντ» που βρίσκεται στο 16ο διαμέρισμα του Παρισιού ο υπουργός Οικονομικών έκανε σύντομες δηλώσεις στους δημοσιογράφους.

Όπως τόνισε ο κ. Χαρδούβελης στόχος της διήμερης διαπραγμάτευσης είναι να κλείσει η αξιολόγηση. «Είμαστε αισιόδοξοι πως θα συγκλίνουμε», είπε χαρακτηριστικά.

Για τα θέματα των συζητήσεων ανέφερε πως αυτή «ποικίλει» προσθέτοντας πως το βασικό ζητούμενο είναι η ελληνική οικονομία να συνεχίσει να αναπτύσσεται παραμένοντας στο δρόμο της δημοσιονομικής εξυγίανσης και εφαρμόζοντας όλες τις διαρθρωτικές μεταρρυθμίσεις.

Οι συζητήσεις αναμένεται να κρατήσουν έως πολύ αργά το βράδυ. Αύριο, Τετάρτη, η έναρξη των συζητήσεων προβλέπεται από τις 8 το πρωί, με στόχο την ολοκλήρωσή τους μέσα στην ημέρα. Παρ' όλα αυτά δεν αποκλείεται να συνεχισθούν και την Πέμπτη, εφόσον κριθεί απαραίτητο.

Η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα, με επικεφαλής τον υπουργό οικονομικών Γκίκα Χαρδούβελη, έφθασε στο Παρίσι το μεσημέρι με το κυβερνητικό αεροπλάνο. Στην ομάδα συμμετέχουν, επίσης, ο αναπληρωτής υπουργός οικονομικών Χρήστος Σταϊκούρας, ο υφυπουργός Γιώργος Μαυραγάνης, ο γενικός γραμματέας Τάσος Αναστασάτος, ο υπουργός Εργασίας Γιάννης Βρούτσης και ο υπουργός Δημόσιας Διοίκησης Κυριάκος Μητσοτάκης.

Από το γραφείο του πρωθυπουργού συμμετέχουν οι σύμβουλοι Χρύσανθος Λαζάριδης και Σταύρος Παπασταύρου, ενώ από το ΠΑΣΟΚ ο Χρήστος Πρωτόπαππας.

ΕΕ, ΕΚΤ και ΔΝΤ θεωρούν πάντως πως τα ανοικτά μέτωπα είναι πολλά και ως εκ τούτου χαρακτηρίζουν τη συνάντηση των Παρισίων ως «προπαρασκευαστική» και ίδιου χαρακτήρα με αυτή που είχαν διεξάγει ξανά οι δύο πλευρές στο Παρίσι στις 3 Σεπτεμβρίου.

Τα «καυτά» σημεία 

Η ελληνική διαπραγματευτική ομάδα, που θα βρίσκεται σε ανοικτή γραμμή με τον πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά και τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Ευάγγελο Βενιζέλο, αναμένεται να παρουσιάσει στην τρόικα παρεμβάσεις ύψους 1 δισ. ευρώ, οι οποίες εκτιμάται πως θα επιτρέψουν να γεφυρωθεί το χάσμα για το δημοσιονομικό κενό 2015.

Ωστόσο, η τρόικα δύσκολα θα αποδεχθεί τις εν λόγω παρεμβάσεις που αφορούν σε εξοικονομήσεις από τη Γενική Κυβέρνηση και έσοδα του Πράσινου Ταμείου από νομιμοποίηση αυθαιρέτων, καθώς ζητά μέτρα μόνιμου χαρακτήρα, όπως αλλαγές στο ασφαλιστικό, στα εργασιακά και στο καθεστώς του ΦΠΑ.

Ο Γκίκας Χαρδούβελης θα τονίσει πως δεν υπάρχουν πολιτικές και κοινωνικές αντοχές για νέες παρεμβάσεις στο ασφαλιστικό και τα εργασιακά, ενώ θα επισημάνει στους δανειστές ότι στο παρελθόν μέτρα που επιβάρυναν τα εισοδήματα όχι μόνον δεν είχαν δημοσιονομικό αποτέλεσμα, αλλά αντιθέτως τροφοδότησαν την ύφεση.

Όπως είχε μεταδώσει το in.gr ήδη από την προηγούμενη εβδομάδα παράγοντες της τρόικας εκτιμούν ότι η ολοκλήρωση της αξιολόγησης εντός του 2014 είναι ανέφικτη, όπως ανέφικτη είναι η γεφύρωση των διαφορών έως το Eurogroup της 8ης Δεκεμβρίου 2014.

Θανάσης Κουκάκης

Newsroom ΔΟΛ

Νέα χρέη προς την εφορία ύψους 1,2 δισ. μέσα στον Οκτώβριο

REUTERS/DAVID W CERNY

Από τα καινούργια χρέη του 2014, έχουν εισπραχθεί μέχρι στιγμής 1,601 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή ποσοστό 14,85%.

Στα 10,906 δισεκατομμύρια ευρώ ανήλθαν στο τέλος Οκτωβρίου οι οφειλές που είχαν συσσωρευτεί προς την εφορία από τις αρχές του χρόνου.

Μέσα στον Οκτώβριο, προστέθηκαν ληξιπρόθεσμα χρέη 1,223 δισεκατομμυρίων ευρώ, καθώς τα ληξιπρόθεσμα τον Σεπτέμβριο ήταν 9,683 δισεκατομμύρια ευρώ.

Ο Οκτώβριος είναι μήνας με πολύ μεγάλη σημασία για το υπουργείο Οικονομικών, καθώς οι ληξιπρόθεσμες οφειλές του δεν μπορούν να ενσωματωθούν στη ρύθμιση των 100 δόσεων και πρέπει είτε να εξοφληθούν είτε να ρυθμιστούν σε 12 δόσεις κατόπιν σχετικής αίτησης.

Έτσι, όσοι θέλουν να ενταχθούν στη ρύθμιση, θα πρέπει πρώτα να τακτοποιήσουν ή να ρυθμίσουν αυτή την οφειλή, που σωρευτικά έφτασε στα 1,223 δισεκατομμύρια ευρώ.

Το χρέος προς την εφορία που είχε συσσωρευτεί μέχρι το τέλος Οκτωβρίου, διαμορφώθηκε τον Οκτώβριο στα 60,35 δισεκατομμύρια ευρώ από 60,48 δισεκατομμύρια ευρώ τον Σεπτέμβριο.

Από τα καινούργια χρέη του 2014, έχουν εισπραχθεί μέχρι στιγμής 1,601 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή ποσοστό 14,85%.

ΑΠΕ-ΜΠΕ

Άνοιξε η εφαρμογή των 100 δόσεων

Βάσει μνημονίου, μέχρι το τέλος του χρόνου θα πρέπει να έχει εισπραχθεί το 25% των καινούργιων οφειλών, κάτι όμως που δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί μέσα στο δίμηνο που απομένει μέχρι το τέλος του έτους. 

http://www.naftemporiki.gr/

ΠΑΣΟΚ: Ο ιδιοκτήτης επέστρεψε!‏

Tου Γιάννη Σιδέρη

Η Ντόρα Μπακογιάννη αποκρυστάλλωσε εναργώς, περισσότερο από κάθε άλλον, το νέο πρόβλημα της κυβέρνησης. Αυτό δεν έρχεται εξ Εσπερίας και δεν ακούει στο όνομα Ντράγκι, Μέρκελ, Σόιμπλε, Λαγκάρντ και λοιπών επιτηρητών.

Είναι ιθαγενές (με αέρα κοσμοπολίτικο) και ακούει στο όνομα Γιώργος Παπανδρέου: «Με ανησυχία παρακολουθώ – είπε η Ντόρα -τις εξελίξεις στο ΠΑΣΟΚ. Το εσωτερικό πρόβλημα του ΠΑΣΟΚ, μπορεί να μεταβληθεί σε πρόβλημα κυβερνητικής σταθερότητας».

Ηλίου φαεινότερον… Αφού ο πρώην πρωθυπουργός αλώνισε τα διεθνή φόρα και τις έδρες των αμερικανικών Πανεπιστημίων όπου πρόθυμοι φοιτητές άκουγαν τον μοιραίο Έλληνα πρωθυπουργό να κλαυθμηρίζει, γιατί οι κακοί νεοφιλελεύθεροι δεν του έδωσαν το χρόνο που χρειαζόταν για να κάνει τις αλλαγές που ήθελε (!), αποφάσισε να επιστρέψει στην πατρίδα και να ηγηθεί του (ως τότε light) ανταρτοπόλεμου που διεξήγαγαν οι πελταστές του, κατά του διαδόχου του.

Πλέον οι καιροί επείγουν, ο πολιτικός χρόνος συμπυκνώνεται, οι εξελίξεις προσλαμβάνουν δραματικό χαρακτήρα και ο κ. Παπανδρέου προαλείφει εαυτόν για το παρόν της επόμενης μέρας. Έτσι, στο οπλοστάσιο εισήλθαν τα βαρέα όπλα, ήτοι η επιστολή που έδωσε στη δημοσιότητα, και στην οποία ζητά μεταξύ άλλων «Έκτακτο και Ανοιχτό Συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, συνέδριο εκτάκτων αποφάσεων όπως επιβάλλουν οι περιστάσεις, η πρόσκληση να γίνει προς όλους, και βέβαια νέα εκλογή ηγεσίας να γίνει από την βάση»!

Ο κ. Παπανδρέου εξακολουθεί να συγκεντρώνει την πολιτική και συναισθηματική πρόσοδο που αποφέρει το επίθετό του στους «τελευταίους των Μοϊκανών», που εξακολουθούν ως οσιομάρτυρες να στηρίζουν το κόμμα που ίδρυσε ο πατέρας του, και με την δάνεια αυτή δύναμη, παραμένει ως ο υπ΄ αριθμόν ένας εν δυνάμει αποσταθεροποιητής της κυβέρνησης!

Η παρέμβασή του αποσταθεροποιεί την κοινοβουλευτική ομάδα του συγκυβερνώντος κόμματος, καθώς αρκετά μέλη της εξακολουθούν να ομνύουν στο όνομά του. Είναι μια προσήλωση που, ενδεχομένως, να έχει επίπτωση στις επιλογές τους κατά την ψήφιση προέδρου της Δημοκρατίας, εάν ο κ. Παπανδρέου αποφασίσει να άρει την εμπιστοσύνη του στην κυβέρνηση!

Ωστόσο, ο εραστής της εξουσίας, νυν πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ, και αντιπρόεδρος της κυβέρνησηςκαι υπουργός Εξωτερικών (σ.σ. άμα έχεις προσόντα…), έν τη αγωνία του να επιβιώσει πολιτικά, καθώς διέβλεπε ότι δεν είναι αποδεκτός στο ΠΑΣΟΚ, θέλησε να το διαλύσει, κατορθώνοντας το ακριβώς αντίθετο: Συσπείρωσε το κόμμα και οι ίδιος προσεφέρθη ως αμνός στο πιάτο του προκατόχου του!

Η μονομερής απόφαση να καταργήσει ουσιαστικά το ΠΑΣΟΚ, διαχέοντάς το πρώτα στην «Ελιά»(με την γνωστή… επιτυχία), και μετέπειτα στην «Δημοκρατική Παράταξη», οργάνωσε τα στρατόπεδα απέναντι του. Η πρώτιστη δημοκρατική του υποχρέωση θα ήταν να οργανώσει συνέδριο, ώστε να αποφασίσει το ίδιο το ΠΑΣΟΚ, την αυτοδιάλυσή του, η έστω την ισότιμη προσχώρησή του, με έναν λυμφατικό αριθμό παραγόντων στο πλαίσιο της Δημοκρατικής Παράταξης (Δ.Π.), σε μια ανισομερή διαδικασία, όπου το κόμμα να παρείχε τις ψήφους και οι παράγοντες να εγκολπώνονταν τους θώκους…

Ήταν το πολιτικώς θανάσιμο λάθος του, γιατί ο – κληρονομικώ δικαιώματι- ιδιοκτήτης επέστρεψε επιθετικά, διεκδικώντας κατοχή και νομή του οικοπέδου. Ακόμη και στην περίπτωση που ο κ. Παπανδρέου δεν δώσει κάποια «γραμμή» στο ζήτημα της προεδρικής εκλογής, ποιος έχει αμφιβολία για το εισέτι συρρικνωμένο ποσοστό της Δ.Π. στις επόμενες εκλογές, όταν θα έχει να αντιμετωπίσει την μήνιν των παπανδρεικών;

Η επανάκαμψη ΓΑΠ δεν αλλάζει μόνο τις ισορροπίες και την σταθερότητα της παρούσας κυβέρνησης. Επεκτείνεται και στην επόμενη ημέρα, όταν θα αναζητηθούν συμμαχίες για τον σχηματισμό συμμαχικής κυβέρνησης, και τότε ίσως ο κ. Βενιζέλος με την Δ.Π. δεν είναι εκεί…

http://www.aixmi.gr

Λευκωσία: Εκτός συνομιλιών οι υδρογονάνθρακες

Του Κώστα Ράπτη

Επιστροφή στο τραπέζι των δικοινοτικών συνομιλιών, όπως πιέζει ο διεθνής παράγοντας, δεν νοείται όσο στη θαλάσσια περιοχή της Κύπρου εξακολουθεί να κυκλοφορεί το τουρκικό ερευνητικό πλοίο Barbaros. Αυτό είναι το μήνυμα που εκπέμπει η Λευκωσία με κάθε ευκαιρία, συμπεριλαμβανομένης και της ομιλίας που έδωσε το απόγευμα της Πέμπτης στο Αμφιθέατρο “Γιάννος Κρανιδιώτης” του υπουργείου Εξωτερικών ο Κύπριος κυβερνητικός εκπρόσωπος Νίκος Χριστοδουλίδης, σε εκδήλωση που συνδιοργάνωσαν το ΕΛΙΑΜΕΠ, η “Πρωτοβουλία Έτος Κύπρου 2014” και το Παρατηρητήριο Διεθνών Οργανισμών και Παγκοσμιοποίησης,παρουσία και πολλών ακαδημαϊκών.

Με τον τρόπο αυτό η ελληνοκυπριακή πλευρά επιχειρεί να δώσει τέλος και στην (προσφυγή στην Άγκυρα) φιλολογία περί απεμπλοκής από την κρίση, μέσω “αμοιβαίου παγώματος” (τύπου Ιμίων), μέσω δηλ. της αποχώρησης του Barbaros, με αντάλλαγμα το πάγωμα των αδειοδοτημένων από τη Λευκωσία ερευνών της ιταλο-κορεατικής ΕΝΙ-KOGAS.

Εν όψει της έλευσης στο νησί την ερχόμενη εβδομάδα του Ειδικού Συμβούλου του γ.γ. του ΟΗΕ για το Κυπριακό Espen Barth Eide η κυβέρνηση της Κύπρου ξεκαθαρίζει ότι δεν προτίθεται να καταστήσει το κυριαρχικό δικαίωμα της αξιοποίησης των υδρογονανθράκων τμήμα είτε της καθαυτό διαδικασίας των συνομιλιών είτε, όπως πρότεινε ο διεθνής μεσολαβητής, μιας παράπλευρης διαδικασίας, με τη συγκρότηση μικτής επιτροπής Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων, η οποία θα εξετάζει τεχνικά ερωτήματα της εκμετάλλευσης (προδιαγραφές, φορολόγηση κ.ο.κ.).

Τούτο δεν σημαίνει πως η Λευκωσία δεν επεξεργάζεται τρόπους για να αποκρούσει τις κατηγορίες της τουρκικής πλευράς ότι επιδιώκει να μονοπωλήσει τον υποθαλάσσιο πλούτο, παραγκωνίζοντας την τουρκοκυπριακή κοινότητα. Έτσι, σύμφωνα με κυπριακές κυβερνητικές πηγές, αναμένεται νομοθετική ρύθμιση-πακέτο, με την οποία θα ιδρύεται Ταμείο Υδρογονανθράκων, όπως προβλέπεται από τις “συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ”, σε παλαιότερη φάση των συνομιλιών, σχετικά με τις αρμοδιότητες της ομοσπονδιακής εξουσίας της αυριανής Κύπρου, αλλά και όπως προκύπτει από πρόβλεψη του κυπριακού μνημονίου.

Στον Νορβηγό Espen Barth Eide η ρύθμιση αυτή προφανώς θα θυμίσει το sovereign wealth fund στο οποίο διοχετεύεται ο πετρελαϊκός πλούτος της δικής του πατρίδας (εξ ού και έχουν προηγηθεί επισκέψεις Κυπρίων τεχνοκρατών στο Όσλο), ενώ από τις “συγκλίσεις Χριστόφια-Ταλάτ” προκύπτει και συγκεκριμένη φόρμουλα κατανομής των εσόδων στα συνιστώντα κρατίδια, με βάση τον πληθυσμό τους και τη συμβολή τους στο κυπριακό εθνικό προϊόν.

Όλα αυτά, ενώ αναθερμαίνονται, και με ισραηλινή ενθάρρυνση, τα σχέδια μεταφοράς των υδρογονανθράκων της Ανατολικής Μεσογείου, μέσω αγωγού Κύπρου-Ελλάδας, και ενώ βεβαίως επίκειται η σύγκληση στις 5 και 6 Δεκεμβρίου στην Αθήνα του 3ου Ανώτατου Συμβουλίου Συνεργασίας Ελλάδας-Τουρκίας, όπου ασφαλώς θα κατατεθούν και οι θέσεις της ελληνικής πλευράς για το Κυπριακό.

Πηγή:www.capital.gr

Μετά την Ουκρανία, τα Βαλκάνια;

Του Γ. Καπόπολου

«Τα Βαλκάνια δεν αξίζουν ούτε τα κόκαλα ενός Πομερανού Γρεναδιέρου», είχε αποφανθεί ο σιδηρούς καγκελάριος Μπίσμαρκ, όταν αποφάσισε να μην εμπλακεί η Γερμανία στη σύγκρουση Ρωσίας -Οθωμανικής Αυτοκρατορίας το 1876-7 και να περιορισθεί να διαμεσολαβήσει στο Συνέδριο του Βερολίνου το 1878, ώστε να ακυρωθεί συναινετικά η Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου (1877) που παρ' ολίγον να οδηγήσει το Λονδίνο σε πολεμική σύγκρουση με την Αγία Πετρούπολη.

Σε πλήρη αντίστιξη με τον Μπίσμαρκ, οι Κολ-Γκένσερ τον Ιούλιο του 1991 άρχισαν να πιέζουν εκβιαστικά για την εδώ και τώρα αναγνώριση της Σλοβενίας και της Κροατίας θέτοντας σε κίνδυνο ακόμη και τη διαπραγμάτευση ενόψει του Μάαστριχτ!

Aπό το μακρινό Σίδνεϊ της Αυστραλίας, στο περιθώριο της Συνόδου Κορυφής των G-20, η Μέρκελ σε ομιλία της διαπιστώνει ότι ο Πούτιν απειλεί όχι μόνον την Ουκρανία, τη Μολδαβία και τη Γεωργία, αλλά και τα κράτη των Δυτικών Βαλκανίων.

Δύο μέρες μετά, το Der Spiegel αναλαμβάνει να μας περιγράψει σε τι συνίσταται η ρωσική απειλή στα Βαλκάνια:

Πρώτον, το σύνολο των προθέσεων της ρωσικής πλευράς να επενδύσει σε υποδομές, αλλά και στα δίκτυα Μεταφοράς Ενέργειας στην περιοχή. Στο Βερολίνο ανησυχούν ιδιαίτερα για τη Σερβία και τη Βουλγαρία, αλλά και για το Μαυροβούνιο.

Δεύτερον, την καλλιέργεια του Πανσλαβισμού, με απόρρητη έκθεση του γερμανικού υπουργείου Εξωτερικών να παρουσιάζει ούτε λίγο, ούτε πολύ, ως πρόκληση τη σύμπτωση της επίσκεψης Πούτιν στο Βελιγράδι, με τη στρατιωτική παρέλαση για την εβδομηκοστή επέτειο της απελευθέρωσης της πόλης από τη γερμανική κατοχή από τον προελαύνοντα Κόκκινο Στρατό!

Τρίτον, την αποχή της Ρωσίας στην ψηφοφορία στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ για την παράταση της αποστολής της EURFOR στη Βοσνία Ερζεγοβίνη, με επίκληση της αντίθεσης της Μόσχας της αναφοράς στο σχετικό κείμενο της ευρωπαϊκής προοπτικής της χώρας.

Τέταρτον, τις επιφυλάξεις που διατύπωσε η Μόσχα για την υποψηφιότητα της Γερμανίας για την Προεδρία του ΟΑΣΕ το 2016.

Το έγκυρο γερμανικό περιοδικό προφανώς απηχώντας τους προβληματισμούς του υπουργείου Εξωτερικών αναφέρεται σε σχέδια της Μόσχας να χρησιμοποιήσει στο μέλλον ερείσματα εντός της Ε.Ε., ώστε να μην είναι πλέον δυνατή η λήψη με ομοφωνία δυσμενών σε βάρος της Ρωσίας αποφάσεων.

Η κινδυνολογία επεκτείνεται και στην ενδοτική στάση που κρατούν απέναντι στο Κρεμλίνο ηγέτες όπως ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ρέντσι, ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Ορμπαν αλλά και η επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής της Ε.Ε. Μογκερίνι.

Ενα δημοσίευμα κακής ποιότητας, αντάξιο των χειρότερων σεναρίων συνωμοσίας που βλέπουν το φως της δημοσιότητας πολύ συχνά και στη χώρα μας.

Υποτιμάται πλήρως η αποτελμάτωση της δυναμικής της πλήρους ένταξης των Δυτικών Βαλκανίων στην Ε.Ε., όχι ως παρενέργεια συνωμοσίας του Κρεμλίνου, αλλά λόγω της εσωστρέφειας στην οποία βρίσκονται η Ε.Ε. και η Ευρωζώνη. Η διεύρυνση για το ορατό μέλλον μοιάζει να σταμάτησε στην Κροατία. Υποτιμάται επί πλέον το γεγονός ότι η Ρουμανία και η Βουλγαρία ζουν μια ένταξη δεύτερης κατηγορίας, όπου κυριαρχεί το κόστος προσαρμογής χωρίς τα πακέτα στήριξης που έλαβε ο Νότος στη δεκαετία του '80.

Τέλος, υποτιμάται το παρελθόν εμπορικής αλληλεξάρτησης κρατών της περιοχής με τη Μόσχα, όσο και η αντικειμενική σύμπτωση συμφερόντων της πλειονότητας των βαλκανικών κρατών με την Ρωσία στην κατασκευή δικτύων μεταφοράς Ενέργειας.

Η μεγάλη συνωμοσία της Μόσχας στα Βαλκάνια είναι σε μεγάλο βαθμό αποτέλεσμα της πολιτικής του Βερολίνου στην κρίση της Ευρωζώνης: Και η Ε.Ε. έχει πλέον συρρικνωμένη δυνατότητα και βούληση για περαιτέρω διεύρυνση και οι χώρες των Βαλκανίων τόσο οι εντός όσο και οι υποψήφιες προς ένταξη στην Ευρώπη έχασαν τον ενθουσιασμό τους.

Ψυχροπολεμική θεώρηση

Η κινδυνολογία επεκτείνεται και στην ενδοτική στάση που κρατούν απέναντι στο Κρεμλίνο ηγέτες όπως ο πρωθυπουργός της Ιταλίας Ρέντσι, ο πρωθυπουργός της Ουγγαρίας Ορμπάν, αλλά και η επικεφαλής της Εξωτερικής Πολιτικής της Ε.Ε. Μογκερίνι.

kapopoulos@pegasus.gr

http://www.imerisia.gr/article.asp?catid=27689&subid=2&pubid=113392339

Απόπειρα απόδρασης στο Νοσοκομείο Φυλακών Κορυδαλλού. Όμηροι σωφρονιστικοί υπάλληλοι

Τρεις σωφρονιστικοί υπάλληλοι κρατούνται όμηροι από τους κρατούμενους που έκαναν απόπειρα απόδρασης από το νοσοκομείο των φυλακών Κορυδαλλού

Εξέγερση στο νοσοκομείο φυλακών Κορυδαλλού, καθώς σύμφωνα με πληροφορίες Γεωργιανοί κρατούμενοι, προσπάθησαν να αποδράσουν.

Άγνωστος αριθμός κρατουμένων έσπασαν την πόρτα του αρχιφυλακείου και εγκλωβίστηκαν στο θυρωρείο, κρατώντας για ομήρους τρεις σωφρονιστικούς υπαλλήλους.

Πληροφορίες αναφέρουν ότι πρόκειται για Γεωργιανούς κρατούμενους. Σε εξέλιξη επιχείρηση των σωφρονιστικών υπαλλήλων, για να ηρεμήσουν τα πνεύματα, ενώ μετέβη εισαγγελέας.

news247 

Κυβέρνηση - χορηγός της Digea. O λογαριασμός στους πολίτες

Όσοι νόμιζαν ότι τα πλούσια δώρα της κυβέρνησης στην κοινοπραξία των μεγάλων ιδιωτικών τηλεοπτικών σταθμών εθνικής εμβέλειας, την Digea, τελείωσαν με την παραχώρηση του φάσματος συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης, έναντι πινακίου φακής, κάνουν μεγάλο λάθος.

του Νίκου Μιχαλίτση

Η Digea, τα ήθελε όλα για να ελέγξει σε απόλυτο βαθμό το τηλεοπτικό τοπίο της χώρας. Κατόρθωσε να το πετύχει, αφού σε αγαστή συνεργασία με την κυβέρνηση έστησαν μια υποτιθέμενη δημοπρασία, έναν "πλειοδοτικό" διαγωνισμό, στον οποίο δεν είχε τη δυνατότητα να συμμετάσχει κανένας άλλος, λόγω των πολυάριθμων διατάξεων των προδιαγραφών που φωτογράφιζαν με ακρίβεια την Digea. Θα μου πείτε, αυτό έρχεται σε σύγκρουση και με τον ίδιο τον ορισμό της δημοπρασίας ή του πλειοδοτικού διαγωνισμού, αφού για να πλειοδοτήσει κάποιος απαιτούνται τουλάχιστον δύο συμμετέχοντες. Και τί μ' αυτό; Στις ίδιες τις προδιαγραφές της "δημοπρασίας" υπήρχε ο εξωφρενικός όρος ότι, αν είναι μόνον ένας ο συμμετέχων, δεν ακυρώνεται ο διαγωνισμός αλλά συνεχίζεται. Τέτοιος όρος δεν έχει υπάρξει ποτέ σε διαγωνισμούς δημοσίου γιατί αντιβαίνει τον Κανονισμό Προμηθειών του Δημοσίου και την ενσωματωμένη οδηγία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, που προβλέπουν ότι σε περίπτωση μιας μόνον συμμετοχής, ο διαγωνισμός ακυρώνεται και επαναλαμβάνεται για ευρύτερη συμμετοχή, ώστε να επωφεληθεί το Δημόσιο από τον ανταγωνισμό.

Η Digea, όμως, δεν ήθελε μόνο να παίξει μόνη της. Υπερχρεωμένοι, όπως είναι οι μέτοχοί της, ήθελαν να πάρουν τις συχνότητες μπιρ παρά. Η κυβέρνηση ακολούθησε απέναντί τους τη στάση με την οποία αντιμετωπίζει και την τρόικα: Ναι σε όλα! Έβαλε λοιπόν μια αστεία  τιμή εκκίνησης (18,3 εκατομμύρια €) για την 15ετή εκμετάλλευση του  συνόλου του φάσματος της ψηφιακής τηλεόρασης (240 MHz), στην οποία και αναδείχτηκε πανηγυρικά ...πλειοδότης, ελλείψει αντιπάλου, η Digea.

Αρκεί μια σύγκριση, με μιαν άλλη δημοπρασία, που ολοκληρώθηκε προσφάτως για να φανεί το μέγεθος του εγκλήματος. Το ψηφιακό μέρισμα, δηλαδή φάσμα συχνοτήτων 72 MHz, στην ίδια περιοχή συχνοτήτων, παραχωρήθηκε (μετά από 10 γύρους δημοπρασίας)  στις τρεις εταιρείες κινητής για 15ετή εκμετάλλευση έναντι 309 εκατομμυρίων €! Έδωσαν δηλαδή για το ίδιο χρονικό διάστημα και στην ίδια περιοχή συχνοτήτων,  φάσμα 240 MHz για 18,3 εκ. € στην Digea, ενώ στις εταιρείες κινητής 72 MHz για 309 εκ. €. Μικρή λεπτομέρεια: Τα 309 εκ. € έχουν εγγραφεί στον Προϋπολογισμό του 2014 και με απαίτηση της τρόικας έχουν παραχωρηθεί στο ΤΑΙΠΕΔ και θα διατεθούν για την αποπληρωμή του χρέους προς τους πιστωτές μας. Το γιατί δεν ζήτησε η τρόικα ανάλογα κονδύλια και από τις συχνότητες της ψηφιακής τηλεόρασης, φαίνεται ότι αποτελεί ανταπόδοση του δικού της "χρέους" στους μεγαλοκαναλάρχες, για την πολύτιμη στήριξη της πολιτικής που κατέστρεψε τη χώρα.

Νομίζετε όμως, ότι οι απαιτήσεις της Digea σταματούν εδώ; Όχι βέβαια. Ως μοναδικός πάροχος δικτύου ψηφιακής τηλεόρασης, η Digea θα έπρεπε να προσφέρει καθολική υπηρεσία, δηλαδή τουλάχιστον στο 98% του πληθυσμού της χώρας (υπενθυμίζουμε ότι η ΕΡΤ κάλυπτε αναλογικά το 99,8% του πληθυσμού με 1.100 κέντρα εκπομπής). Η υποχρέωσή της αυτή θα σήμαινε αυξημένο κόστος, αφού ο αριθμός των αναμεταδοτών αυξάνεται εκθετικά, όταν θέλεις να καλύψεις δύσκολες για τη μετάδοση του σήματος περιοχές με μικρό σχετικά πληθυσμό.

Η Κυβέρνηση φρόντισε να ξαλαφρώσει την Digea και από αυτό το βάρος. Ας δούμε πώς τα κατάφερε και σε ποιους φόρτωσε το βάρος αυτό.  
 
 Οι κατάλληλοι άνθρωποι στις κατάλληλες θέσεις

Αμέσως μετά τις τελευταίες βουλευτικές εκλογές και τη δημιουργία της τριμερούς κυβέρνησης υπό τον κ. Σαμαρά, τον Ιούλιο 2012, διορίζεται Γενικός Γραμματέας Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων, ο κ. Μενέλαος Δασκαλάκης, πρώην Γενικός Διευθυντής της ΝΔ. Ο κ. Δασκαλάκης βρίσκει σε εξέλιξη τότε, τη διαμόρφωση του λεγόμενου χάρτη συχνοτήτων ο οποίος (μετά από διαγωνισμό) είχε ανατεθεί από το Υπουργείο σε μια κοινοπραξία δύο Τμημάτων ασύρματων επικοινωνιών, του Ε.Μ. Πολυτεχνείου (ΕΜΠ) και του Πανεπιστημίου Πειραιά (ΠΑ.ΠΕΙ). Τα τμήματα αυτά ολοκληρώνουν το πρώτο σχέδιο του χάρτη συχνοτήτων και το Υπουργείο το θέτει (όπως είχε υποχρέωση) σε δημόσια διαβούλευση. Το σχέδιο αυτό προέβλεπε, ότι για την κάλυψη του 97,2% του πληθυσμού της χώρας απαιτούνταν 275 σημεία εκπομπής, ενώ με έναν αριθμό συμπληρωματικών σημείων όπου θα έπρεπε (πάντα με ευθύνη του παρόχου δικτύου) να τοποθετηθούν μικροί αναμεταδότες (gap fillers) για κάλυψη των υπολοίπων περιοχών, η κάλυψη θα έφθανε το 99%. Η Digea, σαν να γνώριζε από τότε ότι θα είναι ο μελλοντικός πάροχος δικτύου, αντιδρά αμέσως, θεωρώντας υπερβολικό τον αριθμό των σημείων εκπομπής και μεγάλο το κόστος για τον πάροχο δικτύου.

Διαρκούσης της διαβούλευσης, ο κ. Δασκαλάκης αναθέτει σε ένα στέλεχος της Εθνικής Επιτροπής Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ), τον κ. Νίκο Παπαουλάκη, να επέμβει για την αναδιαμόρφωση του χάρτη. Κάποιοι που ασχολούνται με το θέμα, αντιλαμβάνονται εκείνη την περίοδο μια στενή επικοινωνία του κ. Παπαουλάκη με στελέχη της Digea. Και ω του θαύματος! Λίγες ημέρες  μετά τη λήξη της προθεσμίας της διαβούλευσης (23/09/2012) και χωρίς να έχει μεσολαβήσει η δημοσίευση των προτάσεων που είχαν κατατεθεί, ούτε  κανένας σχολιασμός του Υπουργείου, αλλά και χωρίς να ενημερωθούν οι νόμιμοι συντάκτες του σχεδίου (ΕΜΠ και ΠΑ.ΠΕΙ), υπογράφεται Κοινή Υπουργική Απόφαση (ΚΥΑ) και δημοσιεύεται σε ΦΕΚ στις 5/10/2012 ο τελικός χάρτης συχνοτήτων , ο οποίος έχει ελαττώσει το πλήθος των σημείων εκπομπής από 275 σε 156!  

Ο κ. Παπαουλάκης έχει αλματώδη εξέλιξη. Διορίζεται αρχικώς Ειδικός Σύμβουλος του κ. Δασκαλάκη και λίγες μέρες πριν την προκήρυξη της διαβόητης "δημοπρασίας" για την παραχώρηση του φάσματος των συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης, Αντιπρόεδρος της ΕΕΤΤ.

Εδώ ίσως μας ψέξει κάποιος ότι προτρέχουμε να κατηγορήσουμε την κυβέρνηση και την Digea, αντικρούοντας ότι ακόμα και αν μειώθηκαν τα κύρια σημεία εκπομπής από 275 σε 156, αν διατηρηθεί το ίδιο πληθυσμιακό ποσοστό κάλυψης, το κόστος θα μεταφερθεί στο μεγαλύτερο πλήθος των μικρών αναμεταδοτών που θα απαιτηθούν. 

Το σχέδιο κυβέρνησης - Digea, όμως, τα είχε προβλέψει όλα. Ούτε το ίδιο πληθυσμιακό ποσοστό κάλυψης θα διατηρηθεί, ούτε το κόστος των μικρών αναμεταδοτών θα το πληρώσει η Digea. 
 
Η μεταφορά του κόστους στους πολίτες 

Οι προδιαγραφές της  "δημοπρασίας", μαζί με μια  ΚΥΑ (27217/505/4-6-2013) που εκδίδεται μια βδομάδα πριν το μαύρο της ΕΡΤ, ικανοποιούν απολύτως ό,τι κατάφερε με τόσο "κόπο" (και διαπλοκή) να επιβάλει η  Digea και μεταφέρουν τις υποχρεώσεις που θα έπρεπε να βαρύνουν τον πάροχο δικτύου στην τοπική αυτοδιοίκηση, δηλαδή πάλι στους πολίτες.  

Όλα αυτά αποτυπώνονται, χωρίς αιδώ, στη σύμβαση παραχώρησης του φάσματος συχνοτήτων ψηφιακής τηλεόρασης στην Digea ΦΕΚ 1693/Β, 2014 :
- Στο άρθρο 6, παρ. 1, αναφέρεται ότι:

"...ο κάτοχος των δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων οφείλει να καλύπτει τουλάχιστον το 95% του πληθυσμού της χώρας εφαρμόζοντας τον χάρτη συχνοτήτων. ".

Όποια κάλυψη, δηλαδή, υποτίθεται ότι εξασφαλίζουν τα 156 σημεία εκπομπής και τίποτα παραπάνω. Ποιος, όμως θα πληρώσει το επί πλέον κόστος των υπόλοιπων μικρών αναμεταδοτών;

- Στο ίδιο άρθρο (6), παρ.2, αναφέρεται:

"Μετά την ολοκλήρωση του δικτύου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στην ανωτέρω υπό 1 παρ. του παρόντος άρθρου (σ.σ. μόνον τα 156 σημεία εκπομπής) και εάν υφίσταται μέρος του πληθυσμού που βρίσκεται εκτός της περιοχής κάλυψης του δικτύου, ο Κάτοχος  των δικαιωμάτων χρήσης ραδιοσυχνοτήτων, εφόσον δεν προτίθεται να επεκτείνει το δίκτυό του στις περιοχές αυτές, οφείλει ... να συνεργάζεται με τρίτους και ιδίως με  Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης, οι οποίοι προτίθενται να αναλάβουν το κόστος προμήθειας, εγκατάστασης, λειτουργίας και συντήρησης και να διαθέσουν την απαραίτητη έκταση για τις εν λόγω υποδομές..."  

Όσοι δηλαδή πολίτες είχαν την ατυχία να εξαιρεθούν από την κάλυψη του χάρτη συχνοτήτων, που έξω από κάθε δεοντολογική διαδικασία συνέταξε ο κ. Δασκαλάκης και οι συν αυτώ, έχουν δύο επιλογές: Ή να μην βλέπουν καθόλου τηλεόραση ή να πληρώσουν ένα νέο  χαράτσι στην Digea, μέσω της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, με αντίστοιχη βεβαίως αύξηση των δημοτικών τελών. Και όπως θα διαπιστώσατε, το χαράτσι αυτό θα είναι μόνιμο, διότι δεν είναι μόνον η προμήθεια των αναμεταδοτών, των κεραιοσυστημάτων, κ.λπ. και η εγκατάστασή τους που θα πληρωθεί εφάπαξ με τα γνωστά τιμολόγια της Digea. Είναι και η συντήρηση, οι επισκευές, η λειτουργία (κατανάλωση ρεύματος) και η παραχώρηση των χώρων εγκατάστασης των υποδομών. Και επειδή οι αναμεταδότες αυτοί θα τοποθετηθούν σε κατοικημένες περιοχές και όχι σε βουνά, το κόστος της ενοικίασης για την παραχώρηση των χώρων δεν είναι καθόλου αμελητέο. Όπως δεν είναι αμελητέο και το κόστος της προμήθειας των αναμεταδοτών.

Υπολογίζουμε ότι σε όλη τη χώρα θα απαιτηθούν γύρω στα 600 συμπληρωματικά σημεία εκπομπής για τέτοιους αναμεταδότες. Σε κάθε σημείο θα πρέπει να τοποθετηθούν 6 αναμεταδότες (όσες και οι συχνότητες που εκμεταλλεύεται η Digea). Με μέτριους υπολογισμούς το κόστος κάθε αναμεταδότη είναι γύρω στα 7.000 €. Αυτό σημαίνει ότι μόνον η προμήθεια των αναμεταδοτών θα κοστίσει στον έλληνα πολίτη όχι λιγότερο από 25 εκατομμύρια €. Ο έλληνας πολίτης γίνεται αυτόματα χρηματοδότης των υποχρεώσεων της Digea.

Στην Πελοπόννησο, στο Βόρειο Αιγαίο και στην Ανατολική Μακεδονία και Θράκη πραγματοποιήθηκε η "ψηφιακή μετάβαση". Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι τα ποσοστά της κάλυψης είναι πολύ μικρότερα από το επικαλούμενο 95%. Ολόκληρες περιοχές, πολλές κωμοπόλεις, ακόμα και Δήμοι έχουν απόλυτο μαύρο στις οθόνες τους. Άλλες περιοχές βλέπουν τηλεόραση σποραδικά - έρχεται και φεύγει. Οι διαμαρτυρίες των πολιτών και των δημοτικών αρχών αντιμετωπίζονται από τους αρμόδιους (Υπουργείο και ΕΕΤΤ) είτε με απαξιωτικό τρόπο (κάνετε λάθος - οι χάρτες κάλυψης λένε άλλα) είτε με αλαζονικό (βρίσκεστε σε "λευκή" περιοχή, ας πληρώσει ο Δήμος σας να έχετε τηλεόραση. Ο κ. Δασκαλάκης και ο κ. Παπαουλάκης, οι υπεύθυνοι αυτής της κατάστασης, χρησιμοποιούν αυτά τα επιχειρήματα στις συναντήσεις τους με τοπικές αρχές, σαν να είναι συνήγοροι της Digea και όχι υπηρέτες του Δημοσίου συμφέροντος, ως όφειλαν.

Κάποιοι Δήμοι άρχισαν να υποκύπτουν στον εκβιασμό, χωρίς να αντιλαμβάνονται ακόμη το πραγματικό κόστος που θα καταβάλλουν διαρκώς στην Digea.

Άλλες "πρόθυμες" δημοτικές αρχές, ποιος ξέρει κάτω από ποιες πιέσεις, όπως ο Δήμος Σκύρου με απόφασή του , παραχωρούν δωρεάν εκτάσεις στην  Digea, ακόμα και για ένα από τα βασικά (156) κέντρα εκπομπής, με το "επιχείρημα" ότι όλοι οι Δήμοι έχουν παραχωρήσει δωρεάν εκτάσεις στην Digea!

Εν τούτοις, άλλες δημοτικές αρχές δείχνουν να αντιστέκονται. Δείτε στο videoτη χαρακτηριστική τοποθέτηση του Διευθυντή του Δημοτικού Σταθμού Θεσσαλονίκης  TV 100, κ. Φίλιου Στάγκου, προς το Δημοτικό Συμβούλιο Θεσσαλονίκης, όπου αναφέρει τα υπέρογκα ποσά που ζητά η Digea για να μεταφέρει ψηφιακά τον TV 100, ενώ ζητάει να της παραχωρηθούν δωρεάν οι χώροι του Δήμου για να εγκαταστήσει τους πομπούς της.
 
Η επιστράτευση ευρωπαϊκών κονδυλίων  για τη χρηματοδότηση της Digea

Όπως αναφέραμε παραπάνω, η "ψηφιακή μετάβαση" έχει πραγματοποιηθεί και σε δύο ακριτικές περιφέρειες: Του Βορείου Αιγαίου (πλην Σάμου, Ικαρίας και Φούρνων, όπου θα γίνει αργότερα η μετάβαση) καθώς και της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Το δαιμόνιο του κ. Δασκαλάκη, προκειμένου να αντιμετωπίσει τις ισχυρές αντιδράσεις των πολιτών, που αντί για την "κρυστάλλινη" εικόνα του κλικλίκου είχαν μαύρες οθόνες, τον οδήγησε να δημιουργήσει ειδική δράση του ΕΣΠΑ και συγκεκριμένα του Επιχειρησιακού Προγράμματος "Ψηφιακή Σύγκλιση" για να προχωρήσει η χρηματοδότηση της Digea για την κάλυψη των κατ' ευφημισμόν "λευκών περιοχών" όπως τις ονομάζει. Το πρόγραμμα αυτό το ονόμασε "Υπηρεσίες ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος σε ακριτικές περιοχές" και έχει προϋπολογισμό 900.000 €, τα οποία θα πάνε στην Digea για την κάλυψη των "λευκών" περιοχών. Πρώτη προθυμοποιήθηκε η Περιφέρεια Βορείου Αιγαίου, η οποία με Δελτίο Τύπου της ανακοίνωσε την κατάθεση πρότασης, με την οποία διεκδικεί τα 593.000 € από τα 900.000 του προγράμματος. Ένα ενδιαφέρον σημείο του Δελτίου Τύπου, είναι εκεί που αναφέρει ότι 26.000 πολίτες του Βορείου Αιγαίου δεν μπορούν να δουν τηλεόραση μετά τη μετάβαση. Αυτό σημαίνει ότι η κάλυψη στο Βόρειο Αιγαίο έφθασε το 83% αντί του επικαλούμενου 95% (Ο πληθυσμός του Βορείου Αιγαίου, χωρίς τη Σάμο, την Ικαρία και τους Φούρνους είναι 150.000), που είναι ενδεικτικό για το τί συμβαίνει ή τί θα συμβεί και σε άλλες περιοχές.

Όσο για την ιδέα του κ. Δασκαλάκη εμείς θα σχολιάσουμε το εξής: Τα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση είναι χρήματα και του ελληνικού λαού που τα έχει αποδώσει στην Ευρωπαϊκή Ένωση και επιστρέφουν με τη μορφή προγραμμάτων για να χρηματοδοτηθούν επείγουσες, ουσιαστικές και αναπτυξιακές δράσεις και όχι για να χρηματοδοτούνται οι υποχρεώσεις των υπερχρεωμένων μεγαλοκαναλαρχών.

Και μια απορία: Οι Περιφέρειες χειρίζονται δημόσιο χρήμα και για την προμήθεια οποιουδήποτε εξοπλισμού υποχρεούνται να κάνουν διαγωνισμούς, ακόμα περισσότερο όταν συγχρηματοδοτούνται από ευρωπαϊκά προγράμματα. Πώς θα αγοραστεί ο εξοπλισμός που θα υποδείξει η Digea; Με αναθέσεις;

Δυστυχώς το ελληνικό κράτος έχει αναδειχθεί σε mega χορηγό της Digea, αντί να υπηρετεί τον έλληνα πολίτη, στον οποίο φορτώνει διαρκώς νέα χαράτσια.

Το αστείο είναι ότι στα λόγια όλα γίνονται για το καλό του και για το δημόσιο συμφέρον. Στα αλλεπάλληλα δωράκια στην Digea,  πριν παίξει χωρίς αντίπαλο στη "δημοπρασία", όταν τροποποιούσαν κατά βούληση το δικό τους χάρτη συχνοτήτων, έβαζαν  σε όλες τις υπουργικές αποφάσεις μια παράγραφο, όπως στο ΦΕΚ 2359/Β, 20-09-13 , στα "'έχοντας υπόψη", παρ.18, που έλεγε: "Το ραδιοφάσμα είναι σπάνιος πόρος και η χορήγησή του για χρήση  πρέπει να εξασφαλίζει βιώσιμα δίκτυα και επαρκή ανταγωνισμό" !

Μας δουλεύουν κι από πάνω...

Η ξεκούρδιστη ορχήστρα του ΣΥΡΙΖΑ

Μήπως όλες αυτές οι δηλώσεις , που εκφράζουν φθηνούς και ανέξοδους τακτικισμούς, «μαρτυρούν» μια απλή αλήθεια: Το φόβο του ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στην εξουσία και κυρίως τη ρήξη με τους μηχανισμούς στήριξης του κατεστημένου;

Με μια ξεκούρδιστη ορχήστρα χωρίς μαέστρο μοιάζει ο ΣΥΡΙΖΑ, στελέχη του οποίου επιδίδονται σε αυτοαναιρούμενες, αντιφατικές, αποσπασματικές και συχνά υποβολιμαίες δηλώσεις, ωσάν να διεκδικούν έναν διακριτό ρόλο στη νομή της εξουσίας, αλλά υπονομεύοντας στην πράξη την συντεταγμένη πορεία του κόμματος, το οποίο καλείται να διαχειριστεί για πρώτη φορά στην ιστορία της Αριστεράς την ανάληψη της διακυβέρνησης της χώρας.

Δεν αναφερόμαστε μόνο στον ο κ. Γιάννη Φωτιάδη, μέλος του τμήματος οικονομικής πολιτικής του ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος ασκεί έντονη κριτική που αγγίζει τα όρια της πολεμικής στο βουλευτή του κόμματος κ. Γιάννη Δραγασάκη, μ΄αφορμή την επίσκεψη αντιπροσωπείας στο Σίτι του Λονδίνου, για τη δήλωσή του ότι έχει συσταθεί «ομάδα επαφής με τις διεθνείς αγορές», κάνοντας λόγο για «ολιγαρχικές δομές στο κόμμα», αλλά κυρίως στην συγχορδία διαφορετικών απόψεων που εκδηλώνονται γύρω από την προσφυγή στις κάλπες, την εκλογή του νέου Προέδρου από την παρούσα Βουλή και, εν γένει, την πολιτική των συμμαχιών.

Ενδεικτική είναι η τοποθέτηση του βουλευτή κ. Γ. Σταθάκη- ο οποίος μας έως τώρα μας έχει συνηθίσει στις «αιρετικές απόψεις» του γύρω από το μνημόνιο και τη διαπραγμάτευση για το χρέος-, για την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή. Το γεγονός ότι έσπευσε να ανασκευάσει τις δηλώσεις του μετά το σάλο που προκλήθηκε, δεν μειώνει τη σημασία των ισχυρισμών του που έρχονται σε αντίθεση με την πολιτική του κόμματος, ακόμη και όπως αυτή εκφράσθηκε από τον κ. Αλέξη Τσίπρα, κατά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κ. Παπούλια.

Ο κ. Σταθάκης, προφανώς αναγνωρίζοντας ότι η χώρα δέχεται ισχυρές πιέσεις από τους δανειστές, μία κατάσταση την οποία θα κληθεί να διαχειριστεί ο ΣΥΡΙΖΑ μετά τις εκλογές με δεδομένο ότι είναι πρώτο κόμμα στις προτιμήσεις των ψηφοφόρων, έσπευσε να δώσει χείρα βοηθείας στον πρωθυπουργό κ. Αντ. Σαμαρά, αναγνωρίζοντας ότι θα πρέπει να υπάρξει μια συναινετική συμφωνία, ώστε να οριστεί από την κυβέρνηση ημερομηνία εκλογών (λίγο πριν ή λίγο μετά την άνοιξη) και στο ενδιάμεσο να εκλεγεί Πρόεδρος της Δημοκρατίας από την παρούσα Βουλή.

Το ερώτημα, βεβαίως, είναι ποιος πρωθυπουργός της χώρας θα συμφωνήσει να παραδώσει την εξουσία με «αντάλλαγμα» την συναινετική εκλογή του νέου προέδρου της Δημοκρατίας; Αν και η άποψη αυτή δεν έχει καμία πολιτική λογική, εν τούτοις είναι αποκαλυπτική των προθέσεων του κ. Σταθάκη και ανοίγει το δρόμο για να τα «βρει» το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης με τις μνημονιακές δυνάμεις, μπροστά στους  δήθεν κινδύνους ελλοχεύουν για την ευρωπαϊκή πορεία της χώρας και τις τεράστιες ευθύνες της διακυβέρνησης που θα κληθεί να αναλάβει ο ΣΥΡΙΖΑ.

Δεν είναι βεβαίως η μοναδική…παραφωνία. Ο κ. Δ. Παπαδημούλης μέσω twitter πρότεινε «συνάντηση Τσίπρα-Σαμαρά και συμφωνία-»πακέτο» για ΠτΔ, ακριβή χρόνο εκλογών και απομείωση του χρέους». Για ποια συμφωνία όμως γίνεται λόγος του ΣΥΡΙΖΑ με τον κ. Αντ. Σαμαρά – δεν μιλάμε για τυχόν  συνάντηση του κ. Τσίπρα με τον Πρωθυπουργό της χώρας -, τη στιγμή κατά την οποία πρόθεση συγκεκριμένων κύκλων του κατεστημένου είναι να εγκλωβίσουν το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, ώστε να λειτουργήσει ως άλλοθι στο αδιέξοδο και στη χρεοκοπία της κυβερνητικής πολιτικής;

Το ότι ο πρόεδρος του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης θα πρέπει, εκ του θεσμικού του ρόλου, να έχει διαύλους επικοινωνίας με τον Πρωθυπουργό της χώρας, να ενημερώνεται για τα εθνικά θέμα και τις πολιτικές εξελίξεις, να ανταλλάσσει μαζί του απόψεις και να προσφέρει ακόμη και τις «καλές του υπηρεσίες» όταν και εφόσον του ζητηθεί, είναι τελείως διαφορετικό από την επιδίωξη συμφωνίας για την εκλογή του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας και την κατάργηση των μνημονίων. Ούτε βεβαίως, από αυτή την άποψη, μπορεί κανείς να προσχωρήσει στη θέση που εκφράζει ο διευθυντής του προέδρου του Πολιτικού Γραφείου του ΣΥΡΙΖΑ κ. Ν. Παππάς, προκειμένου να υπονομεύσει οποιαδήποτε επαφή του κ. Τσίπρα με τον Πρωθυπουργό, ότι αν συναντηθούν θα ζητήσει από τον κ. Αντ. Σαμαρά να παραιτηθεί. Η άποψη αυτή δεν είναι μόνον άκομψη, δεν είναι μόνον βλακώδης, δεν καταδεικνύει πολιτικό ερασιτεχνισμό, αλλά είναι και επικίνδυνη για την πορεία των πολιτικών πραγμάτων της χώρας.

Είναι γεγονός ότι τα δύο πλειοψηφικά κόμματα – η ΝΔ και ο ΣΥΡΙΖΑ-, στην πορεία προς την προσεχή εκλογική αναμέτρηση, η οποία είναι προ των πυλών, επιδιώκουν να πολώσουν το πολιτικό κλίμα και να της προσδώσουν χαρακτήρα μονομαχίας, ώστε να συσπειρώσουν τους ψηφοφόρους τους. Την επιδίωξη αυτή εξυπηρετεί και η σκλήρυνση της στάσης του Μαξίμου, το οποίο κάνει λόγο για «χάος» στην περίπτωση που ο ΣΥΡΙΖΑ αναλάβει την εξουσία, για «μαζική φυγή των καταθέσεων από τις τράπεζες» κλπ. Το να δίνει, όμως, «άλλοθι» το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης στον κ. Σαμαρά να διαιωνίζει αυτό το «επικοινωνιακό παιχνίδι», δεν συνιστά υπεύθυνη πολιτική στάση.

Ούτε βεβαίως μπορεί κανείς να προσχωρήσει στο ευφάνταστο δίλημμα του κ. Αλέξη Μητρόπουλου ότι στην περίπτωση κατά την οποία ο ΣΥΡΙΖΑ δεν κατορθώσει να έχει αυτοδυναμία, τότε θα αναγκαστεί να συνεργαστεί με μνημονιακές δυνάμεις. Διότι και η άποψη αυτή θα μπορούσε να υποθέσει κανείς ότι «δικαιολογεί» τυχόν υποχωρήσεις που θα αναγκαστεί δήθεν εκ των πραγμάτων να κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να παραμείνει εγκλωβισμένος στην εξουσία.

Μήπως όλες αυτές οι δηλώσεις , που εκφράζουν φθηνούς και ανέξοδους τακτικισμούς, «μαρτυρούν» μια απλή αλήθεια: Το φόβο του ΣΥΡΙΖΑ μπροστά στην εξουσία και κυρίως τη ρήξη με τους μηχανισμούς στήριξης του κατεστημένου;

Πηγή: http://www.hitandrun.gr/xekourdisti-orchistra-tou-siriza/

Give Greece a Chance

By The Editors

Greece's creditors are testing the country's endurance -- again. If they keep pressing, they could split the euro area apart, which would be a disaster for them as much as for Greece. They need to stop insisting on the impossible, and find a way to relieve the country's debts.

The European Commission, the European Central Bank and the International Monetary Fund have told the government of Prime Minister Antonis Samaras to cut the country's debt burden, the biggest in the euro area, by reducing public spending even further. In return, they propose a last injection of bailout money and an emergency credit line.

The offer is toxic because further efforts to reduce debt through fiscal tightening are almost certain to fail. And that's assuming they don't plunge the country into political instability, as they well might. Polls suggest that the radical left-wing Syriza party, led by Alexis Tsipras, is in a strong position to replace Samaras's moderates in elections next year. (A few months back, Syriza rode a wave of anti-Europe sentiment to victory in elections to the European Parliament.)

Over the past five years, Greece has turned its primary budget balance (which excludes interest payments) from a deficit of 10.6 percent of gross domestic product to a surplus of 1.5 percent -- a difference of more than 20 billion euros a year. This rare feat suggests an impressive, albeit long overdue, dedication to fiscal control. But the fiscal squeeze has hurt the economy. Greece's output has fallen by roughly a fifth and the unemployment rate stands at more than 25 percent.

Lately the economy has started to grow again, but a further round of tightening puts the expansion at risk, possibly putting the goal of reducing the debt-to-GDP ratio further out of reach. That ratio is currently 180 percent; the target for euro-area countries is 60 percent. By itself, fiscal austerity simply cannot close this gap. Even if growth proceeds apace and borrowing costs stay manageable, the government would have to reach and maintain a primary surplus of 7.5 percent of GDP over the next 15 years. No euro-area country has ever come close to doing that.

If too much austerity puts Syriza in charge, expect an end to fiscal discipline. The damage, though, won't stop there. The entire European project will be endangered. Tsipras might be willing to force losses on creditors unilaterally. Rising opposition parties in Portugal and Spain are similarly inclined, and they are watching closely. If markets begin to fear a wave of defaults, the resulting turmoil could thrust the whole of Europe back into crisis.

The fiscal arithmetic isn't hard to understand. In the end, one way or another, Greece's debts will be written down, and this is widely understood. Debt forgiveness achieves this result in an orderly way and with minimum collateral damage. The costs of the alternative -- a disorderly default -- could be enormous. Official lenders such as Germany and France have become the government's biggest creditors and must lead the way. The sooner they recognize the need for relief, the better their chances of heading off a far worse calamity.

To contact the senior editor responsible for Bloomberg View’s editorials: David Shipley at davidshipley@bloomberg.net.

http://www.bloombergview.com/articles/2014-11-21/give-greece-a-chance