Πώς καταστρέφεται το εξαγωγικό γεωργικό εμπόριο

Του Δρ. Σταμάτη Λ. Σεκλιζιώτη,

Γεωπόνου (ΑΠΘ) – Δρ. Αρχιτέκτονα Τοπίου, MPhil, PhDBirminghamUK. Πρώην Β' Γεωργικού Ακολούθου FAS/USDA.

Η Ρωσία είναι η πέμπτη μεγαλύτερη εισαγωγέας αγροδιατροφικών προϊόντων μετά την Ευρωπαϊκή Ένωση, την Κίνα, τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ιαπωνία. Το σύνολο των εισαγωγών της το 2013 ήταν της τάξης των 40,4 δις δολαρίων, σύμφωνα με την Υπηρεσία Εξωτερικών Γεωργικών Υποθέσεων του αμερικανικού υπουργείου Γεωργίας (FAS/USDA).

Το μερίδιο των Αμερικανών στη μεγάλη αυτή ρωσική αγορά των 40 και πλέον δις δολαρίων (αξία εισαγωγών) περιορίζεται σήμερα στα μόλις 1,3 δις – λιγότερο από το 1% των συνολικών εξαγωγών των ΗΠΑ παγκοσμίως! Μέχρι το 2008, πριν από την ανάληψη της εξουσίας από τον Μπαράκ Ομπάμα και τους Δημοκρατικούς, οι εξαγωγές αγροδιατροφικών προϊόντων από τις ΗΠΑ στη Ρωσία ήταν περί τα 2 δις δολάρια. Από το 2009 και μέχρι και το 2013 άρχισε βαθμιαία πτώση. Για το δε 2014 υπολογίζεται ότι θα έχει πέσει στα χαμηλότερα δεκαετίας.

Στο πρώτο εξάμηνο του 2014 οι εξαγωγές των ΗΠΑ στη Ρωσία δύσκολα θα ξεπεράσουν τα 600 εκατ. δολάρια. Επομένως, η συμμετοχή των ΗΠΑ υπολογίζεται στο «πάμπτωχο» 3,2%, αφήνοντας, μαζί με την ΕΕ, ένα κενό 37% της ρωσικής αγοράς στα χέρια άλλων εξαγωγικών δυνάμεων στον τομέα των αγροδιατροφικών – Βραζιλία, Αργεντινή, Τουρκία, Χιλή, Κίνα, Ινδία, Άπω Ανατολή, πρώην σοβιετικές «δημοκρατίες» της περιφέρειας κ.ά. Αντιθέτως, η Ευρωπαϊκή Ένωση είχε εξελιχθεί σε κυρίαρχο παίκτη, προχωρώντας σε εξαγωγές στη Ρωσία αξίας άνω των 16 δις δολαρίων (το 40%) σε αγροδιατροφικά προϊόντα, με τη Βραζιλία να ακολουθεί με 9%.

Περίπου το ήμισυ όσων εξάγονται στη Ρωσία από την ΕΕ «έπεσε θύμα» των κυρώσεων κατά της πρώτης, με «παράπλευρες απώλειες» σε οικονομικό επίπεδο, οι οποίες επιμελώς αποκρύπτονται από τους «φωστήρες» των Βρυξελλών. Οι «κρυφές» απώλειες αφορούν στις μεταφορικές εταιρείες, στις μονάδες συντήρησης, μεταποίησης και συσκευασίας αγροτικών προϊόντων, στις εμπορικές επιχειρήσεις, στα δημόσια έσοδα που προκύπτουν, στις θέσεις εργασίας, στο δευτερογενές κόστος που γεννούν η υποκατάσταση και η ανάκτηση των αγορών κ.λπ. Πρέπει δε να σημειώσουμε επίσης τις επιπτώσεις που αναμένονται στα σημεία εισόδου και διέλευσης εμπορευμάτων από τη χώρα (π.χ. λιμάνι Θεσσαλονίκης), που επί χρόνια αποτελούν κέντρα διαμετακόμισης προϊόντων transit προς Βορρά και Ρωσία, απασχολώντας ικανό αριθμό επιχειρήσεων και παροχής υπηρεσιών. Μεγάλες ποσότητες αγροδιατροφικών προϊόντων (κυρίως σιτηρά, κρέατα και πουλερικά από ΗΠΑ και ΕΕ) διέρχονται από τα λιμάνια της Θεσσαλονίκης, προσφέροντας δουλειά σε ψυκτικές εγκαταστάσεις, μεταφορές, παροχές υπηρεσιών διεκπεραίωσης κ.ο.κ.

Σε περίπτωση που συνεχιστεί το καθεστώς «εμπάργκο» πέραν του 12μήνου, η κατάσταση διαγράφεται απογοητευτική για το ευρωπαϊκό εξαγωγικό εμπόριο. Για τους βυθισμένους στα χρέη μεγάλους και μικρότερους της ΕΕ, όπως η χώρα μας, ένας «ύπουλος πολλαπλασιαστής ζημιών» θα «διαβρώνει» διαχρονικά τις εξαγωγές λόγω μακράς διατήρησης των κυρώσεων.

http://epikaira.gr/