Τα σημάδια της παγκόσμιας κρίσης και δη, της κρίσης στην Ευρώπη έχουν αρχίσει να γίνονται ορατά στην μία μετά την άλλη τις μέχρι πρόσφατα αλώβητες αναπτυσσόμενες αγορές, επιβεβαιώνοντας την οικονομική αρχή των συγκοινωνούντων δοχείων. Τελευταίο κρούσμα η γειτονική μας Τουρκία, η οποία αναγκάστηκε να παραδεχτεί ισχυρό πλήγμα στους υψηλούς ρυθμούς ανάπτυξης της, παρά το γεγονός ότι τα τουρκικά media έσπευσαν να επισημάνουν ότι η χώρα δεν έχει τα ...χάλια της «προηγμένης» Ευρώπης.
Η κάμψη σε κάθε περίπτωση είναι εντυπωσιακή. Σύμφωνα με τα τελικά στοιχεία της εθνικής στατιστικής υπηρεσίας οι ρυθμοί ανάπτυξης της χώρας για το 2012 διαμορφώθηκαν στο 2,2%, σημειώνοντας ελεύθερη πτώση σε σχέση με τα άκρως εντυπωσιακά ποσοστά της προηγούμενης διετίας, το 8,8% του 2011 και το 9,2% του 2010. Μάλιστα, μόνο για το τελευταίο τρίμηνο της χρονιάς η ανάπτυξη διαμορφώθηκε μόλις στο 1,4%.
Βέβαια, η επιδείνωση της τουρκικής οικονομίας ήταν ως ένα βαθμό αναμενόμενη με φόντο τις δυσμενείς εξελίξεις τη περσινή χρονιά, κυρίως στην Ευρώπη. Είναι χαρακτηριστικό ότι οι προβλέψεις των αναλυτών (όπως και του ΔΝΤ) για τη χρονιά έκαναν λόγο για πτώση γύρω στο 3% με 4%. Όμως το γεγονός ότι οι ήδη δυσοίωνες εκτιμήσεις τους διαψεύστηκαν επί τα χείρω, δημιούργησε δίκαια προβληματισμό στην αγορά.
Η κάμψη αυτή αποτυπώνεται σε όλα τα επίπεδα του κρατικού, αλλά κυρίως ιδιωτικού τομέα. Οι απευθείας ξένες επενδύσεις μειώθηκαν δραστικά από τα 40 δισ. δολάρια μόλις στα 8 δισ. δολάρια, και αρκετοί αναλυτές εξέφρασαν ανησυχία για την πορεία χρηματοδότησης των αναπτυξιακών και επενδυτικών έργων της χώρας, καθώς όλο και πιο συχνά η χρηματοδότηση γίνεται από εγχώριες τουρκικές τράπεζες, που με τη σειρά τους στρέφονται στις διεθνείς αγορές ομολόγων.
Τη διετία 2010-11, η τουρκική οικονομία κινήθηκε κυρίως από την εγχώρια ζήτηση, η οποία αυξήθηκε τόσο γρήγορα που προκάλεσε ανησυχίες για το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Προκειμένου να αποκαταστήσει τις ισορροπίες, η κυβέρνηση επεδίωξε την αύξηση των εξαγωγών, αλλά η παρατεταμένη κρίση στην Ευρώπη, το μεγαλύτερο εμπορικό της εταίρο, εκτροχίασε τα σχέδια της.
Τη διετία 2010-11, η τουρκική οικονομία κινήθηκε κυρίως από την εγχώρια ζήτηση, η οποία αυξήθηκε τόσο γρήγορα που προκάλεσε ανησυχίες για το έλλειμμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών. Προκειμένου να αποκαταστήσει τις ισορροπίες, η κυβέρνηση επεδίωξε την αύξηση των εξαγωγών, αλλά η παρατεταμένη κρίση στην Ευρώπη, το μεγαλύτερο εμπορικό της εταίρο, εκτροχίασε τα σχέδια της.
Πάντως, μέλη του τουρκικού οικονομικού επιτελείου, καθώς και τα ντόπια media έσπευσαν να παρουσιάσουν το ποτήρι ...μισογεμάτο, επισημαίνοντας τις καλές επιδόσεις της Τουρκίας σε σχέση με την αναπτυγμένη Ευρώπη. Παρά την επιβράδυνση της, η τουρκική ανάπτυξη ...καλπάζει, συγκρινόμενη με το ισχνό 0,6% της Ευρωζώνης, και την ύφεση κατά 0,3% των κρατών μελών της Ε.Ε. Μάλιστα, αν η Τουρκία ήταν μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας θα βρισκόταν στο τιμόνι της ανάπτυξης της, πολύ πιο πάνω από την κραταιά Γερμανία, η ανάπτυξη της οποίας θυμίζουμε ότι διαμορφώθηκε στο 0,7% το 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.