Photo via IMF
Του Κώστα Βενιζέλου
ΟΙ «πολεμικές ιαχές» και τα «μαύρα» δημοσιεύματα που φέρουν την Ελλάδα σε ελεύθερη πτώση, να χρεοκοπεί καθημερινά, συνθέτουν μια εικόνα που δημιουργείται από τους δανειστές και τους πολιτικούς εκφραστές της λιτότητας, με στόχο τον εγκλωβισμό της Αθήνας στους σχεδιασμούς τους. Τα συνεχή αδιέξοδα στις συζητήσεις αποσκοπούν πρωτίστως στην εξουθένωση της ελληνικής οικονομίας, ώστε να υποταχθεί πλήρως.
Είναι προφανές, για όλους τους υπόλοιπους πλην των δανειστών, πως το ζητούμενο δεν είναι να πάρει η Ελλάδα δόσεις για να ξοφλά τους τόκους, αλλά να προσφερθεί μια διέξοδος που να οδηγεί στην ανάπτυξη. Για να είναι πειστικοί οι δανειστές πρέπει να έχουν ως αφετηρία την προώθηση μέτρων που θα αποσκοπούν στη μείωση του χρέους, ώστε να καταστεί βιώσιμο. Μόνο τότε θα ανασάνει η χώρα και βρει τους βηματισμούς της μπορεί να ανταποκριθεί και στις υποχρεώσεις της. Είναι ακόμη προφανές πως το πρόβλημα δεν είναι οι συντάξεις, ούτε οι μισθοί, τα κονδύλια στην παιδεία, την υγεία. Ούτε καν το ΦΠΑ, το οποίο σήμερα εισπράττεται μερικώς. Να στηθεί μηχανισμός είσπραξης είναι το θέμα και όχι να αυξηθεί ο φόρος. Γιατί τούτο κτυπά την κοινωνία, την κατανάλωση, την αγορά εν γένει. Οι φοροεισπρακτικές πολιτικές βαθαίνουν την κρίση και αποτελούν υφεσιακά εργαλεία.
Είναι σαφές πως το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο ενδιαφέρεται μόνο να πάρει πίσω τα δανεικά του, χωρίς να υπολογίζει τα δεδομένα στη χώρα, ούτε νοιάζεται για την πραγματική οικονομία. Και δυστυχώς οι Ευρωπαίοι εταίροι μας αδυνατούν να αντισταθούν στις πολιτικές του ΔΝΤ, δεν τολμούν να αρθρώσουν μια διαφορετική πολιτική. Έστω κι εάν προδήλως ανησυχούν για τις επιπτώσεις που θα έχει η ευρωζώνη από μια χρεοκοπία της Ελλάδος, που θα οδηγήσει σε Grexit.
Η πολιτική της λιτότητας έχει αποτύχει. Τα προγράμματα των δανειστών, σκληρά και απρόσωπα, έχουν δοκιμαστεί και απέτυχαν Για πέντε χρόνια οι προηγούμενες κυβερνήσεις στην Ελλάδα εφάρμοζαν πιστά αυτές τις πολιτικές χωρίς αποτέλεσμα. Για την ακρίβεια επιδείνωσαν την κατάσταση και έφεραν την κοινωνία μπροστά σε σκληρά αδιέξοδα και στη φτώχεια.
Η πολιτική των τελεσίγραφων δεν μπορεί να λειτουργήσει σε μια δημοκρατική Ευρώπη. Οι δανειστές δεν αποδέχθηκαν καμία από τις προτάσεις της Ελλάδος, όπως για παράδειγμα την αναδιάρθρωση του χρέους, τη συμμετοχή της χώρας στην ποσοτική χαλάρωση του Ντράγκι. Δεν αφήνουν, ειδικά τα κλιμάκια του ΔΝΤ, πρωτοβουλίες που οδηγούν στην ανάπτυξη. Είναι σαφής ο στόχος τους. Παρά τα όποια λάθη που ενδεχομένως να έχουν γίνει στη διαχείριση, εκείνο που είναι πρόδηλο στις κινήσεις της αντίπερα όχθης είναι να μην επιτρέψουν στον Τσίπρα και στην κυβέρνησή του να κερδίσει έστω και το παραμικρό που να αμφισβητεί τις πολιτικές τους. Γιατί αυτό θα σημαίνει πολλά για τη συνέχεια και τις εκλογές που ακολουθούν στην Ευρώπη. Συνεπώς το παιχνίδι που διαδραματίζεται δεν είναι λογιστικό, αλλά πολιτικό. Γι αυτό και το μήνυμα του Πρωθυπουργού, μέσω της Εφημερίδας των Συντακτών, είναι σαφές: «Δεν είναι ζήτημα ιδεολογικής εμμονής. Είναι ζήτημα δημοκρατίας. Δεν έχουμε το δικαίωμα να θάψουμε την ευρωπαϊκή δημοκρατία στον τόπο που γεννήθηκε».
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.