Τρίτη 27 Ιανουαρίου 2015

Σταθερή κυβέρνηση

Απόστολος Διαμαντής
Οι χειρισμοί Τσίπρα για σχηματισμό κυβέρνησης Συριζα – ΑΝΕΛ ήταν απόλυτα σωστοί. Πρώτον για τακτικούς λόγους: Εφόσον τέθηκε θέμα κυβερνητικής πλειοψηφίας, ο Τσίπρας δεν είχε άλλη επιλογή, ήταν υποχρεωμένος να ζητήσει την στήριξη των ΑΝΕΛ. Η εναλλακτική που είχε ήταν το Ποτάμι. Εάν όμως έκανε κυβέρνηση με το Ποτάμι, αυτό θα προκαλούσε σοβαρές εσωκομματικές αναταράξεις και μεγάλη απογοήτευση στους ψηφοφόρους, εξαιτίας του γεγονότος ότι το κόμμα αυτό εκφράζει ακραίες νεοφιλελεύθερες τάσεις και επιπλέον ζητάει πλήρη σχεδόν υποταγή στην τρόϊκα και την Μέρκελ. Επομένως δεν υπήρχε καμία περίπτωση να σχηματιστεί κυβέρνηση Σύριζα- Ποτάμι.
Δεύτερον, η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ βοηθάει στην ομαλή πολιτική μετάβαση, εξασφαλίζει την ηρεμία στους κρατικούς μηχανισμούς και δίνει επιπλέον την δυνατότητα στον πρωθυπουργό να κινηθεί με άνεση, έχοντας κατά κάποιο τρόπο τα νώτα του πλήρως καλυμμένα.  Το γεγονός ότι η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ δεν ακούστηκε καλά στην Ευρώπη, είναι μεν ένα θέμα που χρειάζεται προσεκτικό χειρισμό, αλλά από την άλλη αποτελεί και μια έμμεση ενίσχυση της διαπραγματευτικής θέσης του πρωθυπουργού, καθώς η ελληνική κυβέρνηση θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει κατάλληλα αυτό το χαρτί, επισημαίνοντας τους κινδύνους που ελλοχεύουν από την μη επίτευξη συμφωνίας.
Το σπουδαιότερο όμως είναι άλλο: η συνεργασία με τους ΑΝΕΛ προκαλεί σοβαρά προβλήματα στο εσωτερικό της ευρύτερης κεντροδεξιάς αντιπολίτευσης. Το πραγματικό πολιτικό αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας είναι η αποενοχοποίηση του κεντροδεξιού ψηφοφόρου, γεγονός που είναι πιθανόν να οδηγήσει τμήματα αυτών των ψηφοφόρων προς την κάλπη του Συριζα, εάν η νέα κυβέρνηση καταφέρει να συμφωνήσει με τους δανειστές, πάνω σε ένα νέο πρόγραμμα. Η συμμετοχή Καμμένου στην κυβέρνηση θα προκαλέσει τότε τέτοιο πολιτικό ρήγμα στην ευρύτερη κεντροδεξιά, ώστε θα εξουδετερώσει πλήρως την αντιπολιτευτική της τακτική και θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις μεγάλης πολιτικής ανατροπής, ιστορικών διαστάσεων, υπέρ του Συριζα. Στην ουσία η συνεργασία Τσίπρα- Καμμένου έχει τηρουμένων των αναλογιών τη σημασία που θα είχε για την οικονομία ένα new deal. Εδώ μιλάμε για ένα πολιτικό new deal.
Τέλος, η συνεργασία με τον Καμμένο είναι ασφαλής. Μπορεί ένας αριστερός να διαφωνεί με τις ιδεολογικές θέσεις του, δεν μπορεί όμως να μην σημειώσει την καθαρότητά τους και την σταθερή και όχι υστερόβουλη πολιτική τους διατύπωση. Ο Καμμένος είναι βέβαιον ότι θα ξεκαθάρισε στον πρωθυπουργό το πλαίσιο της συνεργασίας και είναι επίσης βέβαιον ότι θα τηρήσει στο ακέραιο τη συμφωνία. Ο Τσίπρας δεν έχει απέναντί του κάποιον που ενεργεί και κινείται υπονομεύοντας.
Φυσικά, για την διαπραγμάτευση και την εκλογή προέδρου θα απαιτηθούν ίσως ευρύτερες συσπειρώσεις. Όμως ο σχηματισμός της κυβέρνησης ήταν το μείζον και υπ’ αυτήν την έννοια η κυβέρνηση Συριζα ξεκινάει με τις καλύτερες προϋποθέσεις.
*Ο Απόστολος Διαμαντής είναι πανεπιστημιακός και συγγραφέας

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.