Το αδιέξοδο του Αντ. Σαμαρά, η αδιαλλαξία των ευρωπαίων και να αναπόφευκτη πόλωση
Το ερώτημα που ανακύπτει πλέον αν θα κληθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, από τη θέση του κόμματος που θα αναλάβει την κυβερνητική εξουσία μετά τις προσεχές εκλογές, να διαχειριστεί, στη θέση των κ.κ. Αντ. Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλου, την «καυτή πατάτα» της ολοκλήρωσης της διαπραγμάτευσης με τους δανειστές και την μετά μνημόνιο εποχή. Ως τότε, όμως, τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα, πριν αρχίσουν να καλυτερεύουν.
Γεγονός είναι ότι Ευρωπαίοι εταίροι, προεξάρχοντων του ΔΝΤ και του Βερολίνου, «τα θέλουν όλα και τα θέλουν όλα εδώ και τώρα», στέλνοντας ένα μήνυμα, το οποίο δεν απευθύνεται μόνον στους κ.κ. Αντ. Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο, οι οποίοι εκλιπαρούν για «κατανόηση» και «ανοχή» ενόψει των πολιτικών εξελίξεων μέσω των οποίων διακυβεύεται το πολιτικό τους μέλλον, αλλά και προς τον ΣΥΡΙΖΑ, στον οποίο επιδιώκουν να καταστήσουν σαφές το τι θα αντιμετωπίσει την επόμενη ημέρα της ανάληψης της κυβέρνησης της χώρας.
Οι δανειστές, μ΄ άλλα λόγια, δείχνουν να μην ικανοποιούνται, ούτε με το πλήρες και άνευ όρων ξεγύμνωμα του Πρωθυπουργού όσον αφορά την λήψη άμεσων και επώδυνων νέων μέτρων, ούτε, πολύ περισσότερο, με τις διαβεβαιώσεις οι οποίες περιελήφθησαν στο e-mail του κ. Γκίκα Χαρδούβελη περί ετοιμότητας της ελληνικής πλευράς να αναλάβει επιπρόσθετες παρεμβάσεις στην περίπτωση που υπάρξει απόκλιση από τους στόχους, ούτε, τέλος, με την πρόταση της κυβέρνησης να μεταφερθούν ορισμένα μέτρα στην νέα γραμμή πιστωτικής στήριξης, που δεν θα είναι τίποτα περισσότερο από ένα νέο μνημόνιο – έστω κι ονομάζεται διαφορετικά- και στο οποίο θα συμμετέχει έχοντας ουσιαστικό ρόλο και το ΔΝΤ.
Ευχής έργο θα ήταν από την άλλη πλευρά για την κυρία Κριστίν Λαγκάρντ και τον κ. Β. Σόϊμπλε, που έχουν αναλάβει το ρόλο του «κακού» στο έργο «ο καλός, ο κακός και ο άσχημος» που παρακολουθούμε να παίζεται τις τελευταίες ημέρες, μία εξάμηνη παράταση του μνημονίου, έτσι ώστε να ξεκαθαρίσει το πολιτικό τοπίο στην Ελλάδα, μία εξέλιξη η οποία θεωρείται καταστροφική για τους κ.κ. Αντ. Σαμαρά και Ευάγγελο Βενιζέλο, αλλά, όσο κι αν ακούγεται παράξενα, και για τον ΣΥΡΙΖΑ, ο οποίος δεν θα διαθέτει σε αυτή την περίπτωση τα χρονικά περιθώρια ελιγμών.
Ο κ. Αντ. Σαμαράς, όπως αναφέρουν πληροφορίες, ελπίζει ως την τελευταία στιγμή ότι θα υπάρξει τελικά συμφωνία και η τρόϊκα θα επιστρέψει στην Αθήνα. Παρά ταύτα, τα σενάρια στο παρασκήνιο για επίσπευση του χρόνου εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας, μ΄ αφορμή και στη συνάντηση του προέδρου της Βουλής κ. Ευάγγελου Μεϊμαράκη- ο οποίος είναι από το Σύνταγμα υπεύθυνος για κινήσει τη σχετική διαδικασία -, με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια, έχουν φουντώσει.
Γίνεται λόγος η σχετική διαδικασία, αντί να ξεκινήσει ένα μήνα πριν την λήξη της θητείας του Προέδρου, κάτι που σημαίνει ότι η πρώτη ψηφοφορία πρέπει να διεξαχθεί τουλάχιστον στις 12 Φεβρουαρίου, αφού η θητεία Παπούλια λήγει στις 13 Μαρτίου, να ξεκινήσει στις 20 Ιανουαρίου, οπότε και θα πραγματοποιηθεί η πρώτη ψηφοφορία.
Σύμφωνα με το άρθρο 32 του Συντάγματος, Πρόεδρος της Δημοκρατίας εκλέγεται εκείνος που συγκέντρωσε την πλειοψηφία των δύο τρίτων (200) του συνολικού αριθμού των βουλευτών. Aν δεν συγκεντρωθεί η πλειοψηφία αυτή, η ψηφοφορία επαναλαμβάνεται ύστερα από πέντε ημέρες και αν ούτε τότε εκλεγεί, η τρίτη ψηφοφορία ακολουθεί έπειτα από άλλες πέντε ημέρες, στην οποία απαιτούνται πλέον τα 3/5 του όλου αριθμού των βουλευτών – η περίφημη πλειοψηφία των 180.
Στόχος του κ. Σαμαρά είναι να «αξιοποιήσει» τυχόν ρήξη με την τρόϊκα ή ακόμη και παράταση του υφιστάμενου μνημονίου για «τεχνικούς λόγους», κάτι που άφησε ανοικτό και ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης κ. Ευάγγελος Βενιζέλος. Επιδιώκει, ως εκ τούτου, να παέι στην διαδικασία εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας με το σύνθημα «σταθερότητα» ή χάος», «ευρώ» ή «δραχμή» σε μία προσπάθεια να πολώσει το πολιτικό κλίμα, το οποίο έτσι κι αλλιώς, αναμένεται να είναι τεταμένο μετά τις τελευταίες πολιτικές εξελίξεις, προκειμένου να καλυφθεί ακόμη και η πλήρης και άνευ όρων υποταγή του στις απαιτήσεις των δανειστών.
Το ίδιο δίλημμα αναμένεται να κυριαρχήσει και στις εκλογές, οι οποίες με βάση τα σημερινά δεδομένα μοιάζουν αναπόφευκτες. Κι αυτό ανεξαρτήτως αν οι κ.κ. Σαμαράς και Βενιζέλος θα έχουν τις παραμονές της εκλογής του νέου Προέδρου της Δημοκρατίας στις αποσκευές τους τη νέα συμφωνία με τους δανειστές ή μια παράταση, στην καλύτερη περίπτωση, του υφιστάμενου μνημονίου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.