Τετάρτη 24 Σεπτεμβρίου 2014

Ελλάδα, η χώρα με τους περισσότερους φόρους στα ακίνητα


Του Δημήτρη Δελεβέγκου

Την πεποίθηση του μέσου Έλληνα ιδιοκτήτη ότι αποτελεί θύμα υπερφορολόγησης επιβεβαιώνει η έρευνα («Το βάρος των φόρων ακινήτων (και δη φόρων κατοχής) σε Ελλάδα και ορισμένες άλλες χώρες – Φορολόγηση ακινήτων σε Γαλλία, Γερμανία, Ην. Βασίλειο») της εταιρείας πιστοποιημένων εκτιμητών ακινήτων GLP Values που παρουσιάζει σήμερα το Capital.gr.
Ειδικότερα, σύμφωνα με την έρευνα, η ελληνική κτηματαγορά φέρει τους περισσότερους φόρους κατοχής συγκριτικά με τις χώρες-μέλη του ΟΟΣΑ και εν γένει με χώρες της Δύσης. Η μελέτη στηρίζεται σε δεδομένα του 2011, προτού, δηλαδή, κορυφωθεί η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας και λαμβάνει υπόψη τρεις παραμέτρους, τους φόρους ως ποσοστό του ΑΕΠ, το διαθέσιμο εισόδημα νοικοκυριών της Ελλάδας και των συγκρινόμενων χωρών και το μέγεθος της παραοικονομίας.
Η έρευνα σημειώνει ότι είναι απαραίτητη η πλήρης αναμόρφωσή της φορολογίας και αναφέρει ότι οι φόροι κατοχής έχουν σοβαρότερες επιπτώσεις, συγκριτικά με τους φόρους μεταβίβασης. Και αυτό επειδή η επίδραση των τελευταίων τείνει να λαμβάνει χώρα εφάπαξ και στη συνέχεια απορροφάται απ’ την κτηματαγορά.
Εξωπραγματικό βάρος
Όπως επισημαίνει η έρευνα, η σύγκριση του διαθέσιμου εισοδήματος της Ελλάδας (αφαιρουμένων των φόρων, αποτιμημένο σε δολάρια και «βασισμένο» στην αγοραστική δύναμη του 2011) με αυτό χωρών του ΟΟΣΑ φανερώνει ότι οι φόροι κατοχής έχουν μεγαλύτερο βάρος στην Ελλάδα. Και αυτό επειδή συνδυάζονται με μικρότερο διαθέσιμο εισόδημα και με μικρότερα χρηματοοικονομικά διαθέσιμα.

Η 
μελέτη εξετάζει το διαθέσιμο εισόδημα στις χώρες του ΟΟΣΑ, ειδικότερα στις ΗΠΑ, την Αυστραλία, τη Γερμανία, τον Καναδά, τη Γαλλία, τη Σουηδία, το Ηνωμένο Βασίλειο, την Ιταλία, την Ισπανία και την  Πορτογαλία. Η Ελλάδα βρίσκεται στην προτελευταία θέση (ως προς το διαθέσιμο εισόδημα), με την Πορτογαλία να καταλαμβάνει την τελευταία θέση.
Επίσης, αναφέρεται στην έκθεση ότι όσο μεγαλύτερη είναι η παραοικονομία και συνεπώς όσο πιο άνιση η κατανομή εισοδημάτων, σε σχέση με την κατανομή ακίνητης περιουσίας, τόσο περισσότερο επιβαρύνονται με φόρους κατοχής όσοι δεν κρύβουν εισόδημα.
«Συνεπώς η Ελλάδα, με παραοικονομία 24,3% (τη μεγαλύτερη στο Δυτικό κόσμο) και με ευρύτατη κατανομή ακίνητης περιουσίας (χωρίς αυτό να σημαίνει πως η κατανομή είναι ίση), επιβαρύνεται ιδιαίτερα απ’ τους φόρους κατοχής (αλλά κι απ’ τους υπόλοιπους φόρους εν γένει, ακριβώς λόγω της παραοικονομίας)» σημειώνεται. Για παράδειγμα,  εάν το πλουσιότερο 10% των νοικοκυριών έχει 40% των εισοδημάτων, ενώ έχει μόνο το 20% της ακίνητης περιουσίας (σε φορολογητέα αξία), οι φόροι κατοχής, ως ποσοστό επί του εισοδήματος, επιβαρύνουν περισσότερο τα νοικοκυριά με χαμηλότερα εισοδήματα.
Στο ίδιο συμπέρασμα καταλήγει έκθεση του ΟΟΣΑ (2013) που αναφέρει ότι λόγω της μεγάλης φοροδιαφυγής, οι πρόσφατες αυξήσεις στους φόρους έχουν επιβαρύνει δυσανάλογα τις μεσαίες και χαμηλότερες εισοδηματικές κατηγορίες. Ειρήσθω εν παρόδω, η συγκεκριμένη έκθεση του ΟΟΣΑ αναφέρει ότι «οι φόροι στα ακίνητα συγκαταλέγονται στα λιγότερο επιβαρυντικά φορολογικά μέτρα, επειδή επηρεάζουν λιγότερο τα κίνητρα για εργασία και υλοποίηση επενδύσεων σε σχέση με άλλους φόρους».
Σύμφωνα με την μελέτη της GLP Values, οι φόροι κατοχής θα δικαιολογούνταν - με κατάλληλες προσαρμογές – μόνον εάν και εφ’ όσον χαρακτηρίζονταν από ανταποδοτικότητα, εάν δηλαδή περνούσαν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση (ΟΤΑ). Πρόκειται για πρόταση που παραμένει ανεφάρμοστη και είχε διατυπώσει πέρυσι τον χειμώνα ο πρωθυπουργός, και αρκετά παλαιότερα ο Στέφανος Μάνος.
Τι ισχύει σε Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία
Κατ’ αντιστοιχία με τον τρόπο φορολόγησης της ιδιοκτησίας σε Γαλλία, Γερμανία και Ηνωμένο Βασίλειο, η μελέτη προτείνει οι φόροι κατοχής ακινήτων:
- να συμβάλουν στη διατήρηση της αυτονομίας των ΟΤΑ
-να στηρίζονται στη φοροδοτική ικανότητα των ιδιοκτητών (ή και ενοικιαστών, καθώς στις ανωτέρω χώρες υπόλογοι για το φόρο κατοχής είναι συχνά οι ένοικοι- ενοικιαστές).
Στη Γαλλία, προβλέπονται φόροι και συμβολαιογραφικά έξοδα αγοράς κτισμένου ακινήτου σε ποσοστό 7% έως 10% της τιμής πώλησης. Και φόροι κατοχής (κατοίκησης και ιδιοκτησίας) των οποίων ο συντελεστής προσδιορίζεται από τους ΟΤΑ, ενώ η φορολογητέα αξία καθορίζεται από το κεντρικό κράτος. Το τελευταίο συλλέγει τους φόρους τους οποίους αποδίδει στους ΟΤΑ.
Στη χώρα που έχει το σχήμα του εξαγώνου, προβλέπεται φόρος υπεραξίας (εάν η περιουσία των Γάλλων ακόμη και εάν είναι κάτοικοι εξωτερικού) υπερβαίνουν το 1,3 εκατ. ευρώ, ενώ οι κάτοικοι Γαλλίας έχουν έκπτωση 30% επί της αξίας της κύριας κατοικίας. Σε αντίθεση με τον εγχώριο παραλογισμό των αντικειμενικών αξιών, στη Γαλλία την αξία της περιουσίας του υπολογίζουν τα ίδια τα νοικοκυριά. Ωστόσο, η γαλλική Εφορία μπορεί να υπολογίσει την αξία της περιουσίας των νοικοκυριών, διατηρώντας το δικαίωμα να αναζητήσει φόρους για την προηγούμενη δεκαετία.

Τέλος στη Γαλλία προβλέπεται και φόρος υπεραξίας με βασικό συντελεστή 34,5% και συμπληρωματικό φόρο για μεγάλες υπεραξίες.
Στη Γερμανία, υπάρχει φόρος κατοχής που αποδίδεται στους ΟΤΑ και διαφέρει για ακίνητα που εξυπηρετούν αγροτοκτηνοτροφικούς σκοπούς. Εκεί φόρος περιουσίας δεν υφίσταται ούτε φόρος υπεραξίας, αρκεί το ακίνητο να έχει διακρατηθεί για τουλάχιστον μία δεκαετία και ο πωλητής να μην είναι επαγγελματίας.
Στην Αγγλία, προβλέπεται φόρος μεταβίβασης συναρτήσει της αξίας του ακινήτου και φόρος κατοχής που προσδιορίζεται και συλλέγεται από τους ΟΤΑ. Δεν υφίσταται φόρος περιουσίας, ενώ φόρος επιβάλλεται στην υπεραξία μόνον εάν αυτή προέρχεται από επενδυτικά ακίνητα, δευτερεύουσες κατοικίες, επαγγελματικά και αγροτικά ακίνητα.
ΟΟΣΑ: «Από τους λιγότερο επιβαρυντικούς οι φόροι ιδιοκτησίας»
Ωστόσο, στην έκθεση του 2013, ο ΟΟΣΑ επισημαίνει ότι οι φόροι στα ακίνητα συγκαταλέγονται στα λιγότερο επιβαρυντικά φορολογικά μέτρα, επειδή επηρεάζουν λιγότερο τα κίνητρα για εργασία και υλοποίηση επενδύσεων σε σχέση με άλλους φόρους. Επιπλέον, ορισμένες επιβαρύνσεις στα ακίνητα, όπως ο φόρος κληρονομιάς απαλείφουν τις εισοδηματικές ανισότητες. Επίσης, οι φόροι στο real estate μπορεί να είναι προοδευτικοί (αυξάνονται τα έσοδα που αποφέρουν όσο αυξάνεται η φορολογική βάση).
Από την άλλη πλευρά, η μελέτη της GLP Values, αναφέρει ότι μία αύξηση των φόρων ακινήτων, ως ποσοστό είτε επί του ΑΕΠ είτε επί των φορολογικών εσόδων, έχει νόημα μόνο στο πλαίσιο δεδομένου ή μειωμένου συνολικού φορολογικού βάρους (από όλα τα είδη φόρων), καθώς όλοι οι φόροι μειώνουν την οικονομική δραστηριότητα.
Επισημαίνεται, τέλος, ότι εάν οι φόροι είναι πολύ υψηλοί σε σχέση τόσο με τις τιμές των ακινήτων όσο με τα εισοδήματα (ή ταμειακά διαθέσιμα) των ιδιοκτητών, τότε προκαλούν καθίζηση σε κτηματαγορά και οικοδομή και άρα γενικότερη ύφεση.



Πηγή:www.capital.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.