Της Βίκυς Σαμαρά
Ο ιδιότυπος ανταγωνισμός για την πρωτοβουλία κινήσεων με κοινωνικό πρόσημο μεταξύ της Νέας Δημοκρατίας και του ΠΑΣΟΚ συνεχίζεται, επιβεβαιώνοντας πως ο δρόμος της δικομματικής προς τις επόμενες εκλογές δεν θα είναι στρωμένος με ροδοπέταλα: Ο κάθε ένας από τους δύο εταίρους τραβάει το κυβερνητικό κάρο προς διαφορετική κατεύθυνση και επηρεάζει ταυτόχρονα τη στρατηγική του άλλου. Το αποτέλεσμα είναι μία τεθλασμένη πορεία, η οποία οδηγεί το Μαξίμου σε πολιτικό αδιέξοδο.
Τελευταίο επεισόδιο στο σίριαλ αυτό που “παίζει” σταθερά μετά τις ευρωεκλογές αποτέλεσαν τα παραλειπόμενα της χθεσινής συνάντησης που είχαν στο Μέγαρο Μαξίμου με τον υπουργό Επικρατείας και στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού, Δημήτρη Σταμάτη, οι Χρήστος Πρωτόπαππας, Παναγιώτης Ρήγας και Γιώργος Κουτρουμάνης από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ.
Δεδομένου ότι ο κ.Σταμάτης είναι ο “σύνδεσμος” μεταξύ των δύο εταίρων, συναντήσεις τέτοιου είδους πραγματοποιούνται συχνά. Για αυτό προκάλεσε αρνητική εντύπωση στους γαλάζιους η δημοσιοποίηση του συγκεκριμένου ραντεβού από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ. Στο νεοδημοκρατικό στρατόπεδο υπάρχει άλλωστε όλο και μεγαλύτερη ενόχληση για το γεγονός ότι ο εταίρος μετά τις ευρωεκλογές και ενώ η χώρα έχει εισέλθει σε μία ιδιότυπη άτυπη και παρατεταμένη προεκλογική περίοδο εμφανίζεται διαρκώς να έχει το επικοινωνιακό προβάδισμα. Μία με την επαναδιαπραγμάτευση (που μετά ξεχάστηκε και από τους πράσινους), μία με τη μικρή ΔΕΗ και τη μέριμνα για τους εργαζόμενους και τις τοπικές κοινωνίες, μία με την αύξηση των δόσεων για τις ληξιπρόθεσμες οφειλές προς τα ασφαλιστικά ταμεία και μία με τις απολύσεις στο δημόσιο τομέα.
Το Μαξίμου έχει ουσιαστικά επιτρέψει στον κυβερνητικό εταίρο να παίζει αυτό το παιχνίδι, για μία σειρά από λόγους. Πρώτον διότι η σταθερότητα της δικομματικής εξαρτάται και από τους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Δεύτερον, διότι για θεσμικούς λόγους το ίδιο δεν μπορεί να κινηθεί ευθέως “αντιτροϊκανά”- εκτός εάν το Σεπτέμβριο αποφασίσει να πάει σε εκλογές με αντιμνημονιακή σημαία. Τρίτον, λόγω της δικής του επικοινωνιακής αδυναμίας. Η μυστικοπάθεια έως και εχθρικότητα του πρωθυπουργικού επιτελείου απέναντι στα ΜΜΕ αφήνει άπλετο χώρο δράσης στον κυβερνητικό εταίρο, ώστε να θέτει εκείνος την ατζέντα.
Επισήμως το Μαξίμου κινείται στην τροχιά της μη σύγκρουσης με την τρόικα, αλλά της πολιτικής διαπραγμάτευσης. Προσπαθεί να τηρήσει την ισορροπία μεταξύ της τήρησης των δεσμεύσεων απέναντι στους εκπροσώπους των δανειστών και της επιτακτικής ανάγκης να δημιουργηθεί στους πολίτες η αίσθηση πως κάτι αλλάζει. Αναγκάζεται όμως συχνά να χορέψει στο ρυθμό που δίνει το ΠΑΣΟΚ και βρίσκεται αντιμέτωπο και με τους νεοδημοκράτες βουλευτές και υπουργούς που σπεύδουν κάθε τόσο να υπερκεράσουν τους συναδέλφους τους σε “κοινωνικές” πρωτοβουλίες ή διαμαρτύρονται ότι καθυστερούν οι μεταρρυθμίσεις για να μη θιγούν ομάδες εργαζομένων ειδικού πράσινου ενδιαφέροντος.
Η εικόνα αυτή δεν προκαλεί μόνο εσωτερικό πρόβλημα στη Ν.Δ -όπου πολλοί φοβούνται πως το Μαξίμου δίνει γη και ύδωρ στον κυβερνητικό εταίρο προκειμένου αυτός να επιβιώσει εκλογικά για να συνεργαστεί στη συνέχεια πιθανότατα με το ΣΥΡΙΖΑ- αλλά και συνολικό πρόβλημα στην κυβέρνηση εν όψει της διαπραγμάτευσης του Σεπτεμβρίου. Και αυτό καθώς η μείωση των φόρων που θέτει ως προτεραιότητα το Μαξίμου συναρτάται από την τρόικα με την υλοποίηση όλων των δεσμεύσεων της Αθήνας, των απολύσεων στο δημόσιο για τις οποίες κάθε τόσο κάνει “αντιπολίτευση” το ΠΑΣΟΚ συμπεριλαμβανομένων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Ας είμαστε ευγενείς στο σχολιασμό.