Το 3ο δάνειο και το "αόρατο" Μνημόνιο

Του Γιάννη Αγγέλη Η εικόνα είναι σαφής και δεν επιδέχεται «παρεμβάσεις» ή «αλλοιώσεις»: η Ευρωζώνημ, μέσω του EFSF, θα δρομολογήσει την έκδοση τρίτου δανείου που θα καλύψει το χρηματοδοτικό κενό της τριετίας 2014-2016.  Σύμφωνα με το καταστατικό του EFSF, το δάνειο αυτό θα συνοδεύεται από δημοσιονομικές δεσμεύσεις για τη διάρκεια αποπληρωμής του... Το δάνειο θα αποτελεί την εγγύηση που έχει ζητήσει το ΔΝΤ από την Ευρωζώνη για να συνεχίσει την ομαλή συμμετοχή και εκταμίευση των δόσεων που απομένουν, δηλαδή περί τα 8,5 δισ. ευρώ το 2014, άλλα 6,8 δισ. ευρώ το 2015 και 1,8 δισ. ευρώ το 2016. Η Ευρωζώνη έχει αποφασίσει ότι δεν είναι σε θέση πολιτικά να καλύψει, πέραν του χρηματοδοτικού κενού (14-17 δισ. ευρώ) της εν λόγω τριετίας, και τα 17,1 δισ. ευρώ (8,5+6,8+1,8) του ΔΝΤ. Αυτό είναι το βασικό σενάριο, στη βάση του οποίου θα κινηθούν οι αποφάσεις σε επίπεδο αριθμών από φέτος και για τα επόμενα τρία χρόνια...  Τα στοιχεία που έχουν διαμορφώσει την «αριθμητική» πλατφόρμα του βασικού αυτού σεναρίου με το οποίο... πορεύονται η Ευρωζώνη και η Αθήνα έχουν ως βάση τη «θέση» της Ευρωζώνης (κυρίως του Βερολίνου) ότι: 1. Η στάση της κυβέρνησης μέχρι σήμερα, αλλά και οι πιέσεις που διαμορφώνει το τοπίο πολιτικής αστάθειας (ανάδειξη του ΣΥΡΙΖΑ ως εναλλακτικής της συγκυβέρνησης Ν.Δ.-ΠΑΣΟΚ) αποδεικνύουν ότι η Αθήνα, με την πρώτη ευκαιρία, θα επιχειρήσει να «χειραφετηθεί» με απότομο τρόπο από τις μνημονιακές δεσμεύσεις. Και ως τέτοιο εργαλείο «χειραφέτησης» θεωρείται η δυνατότητα αποφυγής του τρίτου δανείου με δάνεια από τις αγορές με την κάλυψη της Ε.Ε. Για τον λόγο αυτό, απορρίπτουν προς το παρόν μια άμεση έξοδο στις αγορές για μεγάλα ποσά (έχει ανοίξει, όμως, ο δίαυλος ενημέρωσης των αρμόδιων κοινοτικών υπηρεσιών για μικρές εκδόσεις, κάτω από την πίεση του ισχυρού στις Βρυξέλλες λόμπι των μεγάλων επενδυτικών τραπεζών). 2. Το ΔΝΤ διατηρεί και επιμένει στην απαίτησή του, σύμφωνα με την οποία η Ευρωζώνη θα εγγυηθεί την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού της Ελλάδας για την κρίσιμη τριετία 2014-2016, όταν δηλαδή θα έχει τελειώσει η τρέχουσα χρηματοδότηση από το EFSF και θα τρέχει μόνο το υπόλοιπο του δανείου από το ΔΝΤ. Το ΔΝΤ «βλέπει» ως μοναδική εγγύηση προς το παρόν την επέκταση του δανείου του EFSF για την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού (αυτού, δηλαδή, που εξασφαλίζει ότι η Ελλάδα θα είναι σε θέση να αποπληρώνει στο διάστημα αυτό το δάνειο του ΔΝΤ, το οποίο, στο μεταξύ και πριν ολοκληρωθεί η εκταμίευσή του, έχει αρχίσει να αποπληρώνεται...). Για το ΔΝΤ, η «έξοδος» της Ελλάδας στις αγορές είναι περίπου αδιάφορη, αρκεί να μη συνδέεται με την εγγύηση που ζητά από την Ευρωζώνη... Η θέση της Αθήνας Σ΄ αυτό το «σκηνικό», η Αθήνα προσπαθεί να διευρύνει τα όρια της ανεξαρτησίας της («χειραφέτηση» από το Μνημόνιο το ονομάζουν στην κυβέρνηση) εν όψει εκλογών και να διαμορφώσει ένα πλαίσιο προσδοκιών, το οποίο συνθέτουν τρία βασικά στοιχεία: - Διασφάλιση πρωτογενούς πλεονάσματος με βιώσιμο χαρακτήρα, που δρομολογεί την αναδιάρθρωση του συνολικού χρέους στο β΄ εξάμηνο του χρόνου. - Έξοδος του ελληνικού Δημοσίου στις αγορές με φιλόδοξες «ιδέες» για υποκατάσταση του τρίτου δανείου, εν όλω ή εν μέρει, με ομολογιακές καλύψεις δανείων. - Δρομολόγηση ενός αναπτυξιακού σχεδίου το οποίο θα στηρίζεται σε «ίδιους» πόρους, πέραν των ξένων επενδύσεων στο εγχώριο τραπεζικό σύστημα και του νέου ΕΣΠΑ, που θα προέρχονται από σχετικά χαμηλότοκα δανειακά κεφάλαια. Ο σχεδιασμός αυτός, βέβαια, είναι προφανές ότι, προς το παρόν τουλάχιστον, βρίσκεται... εκτός γραμμής Ευρωζώνης και ΔΝΤ, παρότι έχει ήδη συμφωνηθεί σε διμερές πολιτικό επίπεδο (επιβεβαιώθηκε πρόσφατα στο συνέδριο του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος) ότι θα υπάρξουν δηλώσεις πολιτικής στήριξης προς την Ελλάδα, καθώς θα πλησιάζουν οι ευρωεκλογές. Το ερώτημα που μένει ανοιχτό είναι το αν οι εν λόγω δηλώσεις θα συνοδεύονται από συγκεκριμένες «πράξεις» ενίσχυσης του αναπτυξιακού προγράμματος που θα προαγγείλει η κυβέρνηση ή αυτές θα... χαθούν, λόγω της επιμονής για «χειραφέτηση» και επένδυση των προσδοκιών στο ενδιαφέρον των αγορών για υψηλές αποδόσεις σε δάνεια προς την Ελλάδα. Το ερώτημα αυτό δεν έχει απαντηθεί προς το παρόν και, κατά πώς λένε επιτελικά στελέχη της κυβέρνησης, διατηρεί ακόμη χαρακτηριστικά πολιτικού διλήμματος...

Πηγή:http://www.capital.gr