Εν δυνάμει ιστορικό σημείο καμπής

Του Γιάννη Μακριδάκη

Βρισκόμαστε στο ιστορικό σημείο, όπου η Τοπική Υποτέλεια μιλάει ξετσίπωτα για πρωτογενές πλεόνασμα και επιτυχίες ενώ οι Κυβερνήτες από την Εσπερία δείχνουν νέο Μνημόνιο, νέα μέτρα και νέα χρηματοοικονομική φτωχοποίηση των πολιτών στην Ελλάδα.

Βρισκόμαστε σε μια ιστορική στιγμή, κατά την οποίαν ο Έλληνας Πρωθυπουργός φαντάζει όσο ποτέ άλλοτε ένας μεγαλοπρεπής παλιάτσος, αναρμόδιος να αποφασίσει και για τα πλέον απλά κι ανώδυνα, ο οποίος, μαζί με τα πολιτικά ρετάλια της εποχής του ’80 που τον πλαισιώνουν, προσπαθούν απεγνωσμένα, ξεδιάντροπα και αλαζονικά να ορίσουν τις ζωές εκατομμυρίων νέων ανθρώπων στην Ελλάδα του 2013, με πολιτικές πρακτικές και ιδέες του 1950.
Βρισκόμαστε στην ιστορική στιγμή κατά την οποίαν όλοι αυτοί οι ακροδεξιοί παλιάτσοι της μετεμφυλιακής εποχής, έχουν το θράσος να μιλούν και να σχεδιάζουν δήθεν για την Ελλάδα του 2021, εποχή κατά την οποίαν οι περισσότεροι από δαύτους θα είναι χούφταλα ή χημική κοπριά, ενώ θα έχουν ήδη ξεπουλήσει και υποθηκεύσει τις ζωές όλων των νέων ανθρώπων, όχι μόνον του σήμερα αλλά για έναν τουλάχιστον αιώνα ακόμη.
Βρισκόμαστε στην ιστορική στιγμή κατά την οποίαν η αλαζονική κυβέρνηση της εθνικής υποτέλειας, νιώθοντας ότι τα ψέματά της έχουν κοντά ποδάρια κι ότι το χρηματοοικονομικό αδιέξοδο έρχεται ολοταχώς, εμπρός στην εθνική καταστροφή, όπως έχει ονομάσει τις εκλογές, ως γνήσια φασιστική κυβέρνηση κι αφού έχει κάψει όλες τις συνεργασίες της με τους “αριστερούς” σπουδαγμένους νεοναζί, στρέφεται τώρα ξετσίπωτα προς την ίδια τη συμμορία, και από μετεμφυλιακή κυβέρνηση μετατρέπεται σε προεμφυλιακή.
Βρισκόμαστε όμως ταυτόχρονα και στην Ιστορική στιγμή κατά την οποίαν ο κάθε Έλληνας πολίτης, εκτός από τους κομματικούς πελάτες, εκτός από όσους έχουν πάθει ανήκεστη βλάβη απάθειας λόγω παρατεταμένης ιδιώτευσης αλλά και εκτός από τους λιγοστούς έχοντες μεγάλο χρηματικό πλούτο, οι οποίοι μπορούν να συναλλάσσονται με το σύστημα αγοράζοντας το μέλλον όλων μας, έχει αντιληφθεί ότι δεν πρόκειται να σωθεί κανείς, οπότε είναι στο χέρι του να αποτινάξει τον ζυγό των ναζιστών και των ξεπουλητάδων.
Το ζητούμενο είναι το κατά πόσον οι κομματικοί πελάτες συν τους πάσχοντες εξ ανηκέστου βλάβης απαθείας είναι πλέον μειοψηφία στον ελληνικό πληθυσμό ή χρειάζεται να αναμένουμε κάποια ακόμη χρονική περίοδο, μικρή ελπίζω, ώστε μια κάποια ριζοσπαστικοποίηση αλλά και ο Θάνατος να κάνουν τη δουλειά τους.
Νομίζω ότι αυτό θα φανεί πολύ ευκρινώς από αύριο και για όλο το προσεχές διάστημα έως το τέλος του 2013.


yiannismakridakis.gr